ویژگی های برنامه ریزی باغ - نحوه قرار دادن صحیح تخت ها و درختان میوه در سایت خود

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

جغرافیای کشور

مدت هاست که محصول برداشت می شود و در بیرون از پنجره برف می بارد. به نظر می رسد وقت آن است که کمی از کلبه های تابستانی استراحت کنیم ، اما افکار بسیاری از باغداران در حال حاضر به فصل تابستان کلبه تابستانی اختصاص داده شده است: چه چیزی و کجا کاشت ، چه کودها و دانه هایی برای خرید ، چه مقدار و چه نوع فیلم برای گلخانه ها و کانون های گرم مورد نیاز است … و به نظر می رسد که در اینجا هیچ چیز پیچیده ای وجود ندارد - فقط - سپس سیب زمینی ، کلم ، هویج ، چغندر ، پیاز و سیر ، محصولات سبز را روی بافت آنها قرار دهید ، زیرا همه چیز دیگر: درختان ، درختچه ها ، تمشک و توت فرنگی مدتهاست که کاشتهای قانونی خود را انجام داده است

اما در عمل ، همه چیز پیچیده تر است - شما باید چندین فاکتور مختلف را مقایسه کنید تا گاهی اوقات ، فقط یک تصمیم درست بگیرید. علاوه بر این ، برای این کافی نیست که بدانید کدام یک از فرهنگ ها فوتوفیل هستند و کدام یک سایه را تحمل می کنند - همچنین لازم است که باروری این یا آن سایت را که در گذشته محصولات زراعی در اینجا رشد کرده اند ، و ترجیحاً در نظر بگیریم ، نه فقط در سال گذشته ، و کدام محصولات در نزدیکی صلح آمیز و بدون درگیری رشد می کنند.

بنابراین ، باغبانان و باغبانان واقعاً مشتاق مجبورند با زحمت کمتر از گزارشگری که حسابداران انجام می دهند ، در باغ خود برنامه ریزی و ثبت کنند. به عنوان مثال ، پدربزرگ من یک دفتر بزرگ با برنامه های دقیق باغ برای چندین دهه ، از دهه 50 ، داشت. در حقیقت ، برای بسیاری از سال ها ، اطلاعات مورد نیاز نیست - در اکثر موارد ، داشتن داده برای 3-4 سال کافی است ، اما در اینجا ماهیت واقعاً حسابداری پدربزرگ تحت تأثیر قرار گرفته است. از آنجا که من یک کامپیوتر در دست دارم ، همه چیز برای من ساده تر است ، و کافی است من در طرحی که یک بار در برنامه مربوطه ترسیم شده ، به سادگی سال را ثبت کنم و مشخص کنم که در کجا و چه فرهنگ هایی بزرگ شدم. اما احتمالاً هنوز هم باید چنین نقشه ای را با دست ترسیم کنند - در این حالت ترسیم یک بار برنامه ریزی عاقلانه تر است ، که درختان ، بوته ها ، گلخانه ها ، گلخانه ها و پشته های دائمی را نشان می دهد ،سپس دوازده فتوکپی تهیه کنید و روی هر یک از آنها محصولات کاشته شده در یک سال یا سال دیگر علامت گذاری کنید - این بسیار سریعتر خواهد بود.

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

چگونه همه جوانب مثبت و منفی را با هم سازگار کنیم

حتی با وجود تمام اطلاعاتی که نیاز دارید ، یافتن راه حل مناسب می تواند مشکل باشد. شما شروع به قرار دادن می کنید ، و به نظر می رسد که تقریباً همه چیز از قبل برنامه ریزی شده بود ، اما در آخرین مرحله مشخص شد که به عنوان مثال ، یک بستر برای کلم وجود دارد که این کلم سال قبل از آن روی آن رشد کرده و در همان زمان بود مریض با دلمه این بدان معنی است که شما نمی توانید او را اینجا بکارید و همه چیز از ابتدا شروع می شود. دوباره باید این طرح را دوباره انجام دهید ، به دنبال یک راه حل جدید باشید و دوباره آن را ترسیم کنید.

اگر با شرایط مشابهی آشنا هستید و هر ساله با برنامه ریزی و جابجایی محصولات دوباره در باغ ، خود را به سردرد می آورید ، راه حل جالبی را که اخیراً درباره آن خوانده ام امتحان کنید (من به آن نیازی ندارم ، زیرا یک رایانه ، اما احتمالاً بیشتر باغبانان مفید خواهند بود). درست است ، برای استفاده از این روش ، شما باید تخت های مستطیل شکل داشته باشید که اندازه آنها نزدیک باشد و هر سبزی باید روی بستر خود کاشته شود (یعنی با دیگران نباشد).

در این حالت ، می توانید اینگونه برنامه ریزی کنید: برنامه سایت سال گذشته (یا برنامه های بهتر برای 3-4 سال) و یک برگ کاغذ خالی. این ورق را به مستطیل های یکسان بکشید و روی آنها بنویسید: سیب زمینی ، کلم ، هویج ، پیاز ، سیر و غیره ، هر آنچه را که می خواهید بکارید در آن لیست کنید. علاوه بر این ، اگر همیشه دو برجستگی را با سیر اشغال می کنید ، بر این اساس ، باید دو مستطیل با نام "سیر" و غیره وجود داشته باشد. کاغذ را به مستطیل های جداگانه برش دهید و از طرح خود شروع کنید و یک معما به نام "باغ سرگرم کننده" جمع کنید ، برجستگی ها و مستطیل ها را به روش درست در مکان های انتخاب شده از طرح خود قرار دهید. در اینجا اشتباه نیست ترسناک باشد ، زیرا آسان است که همه چیز را با انتقال مستطیل "اشتباه" به مکان جدید برطرف کنید. تلاش كردن،و به نظر می رسد که این روش بسیار آسان تر است که می توانید تمام موقعیت های موجود در سر خود را پخش کنید و برنامه خود را به طور مکرر و با زحمت دوباره طراحی کنید.

هنگام برنامه ریزی باغ سبزیجات باید به چه عواملی توجه کرد؟

اول ، همه سبزیجات عاشق یک مکان آفتابی هستند. فقط محصولات سبز ، که شامل پیاز روی یک پر است ، و پیازهای چند ساله مانند پیازچه و لجن ، تا حدی با سنگ قلم تحمل می شوند. این بدان معنی است که در سایه کوچک خانه ، حصار ، درختان و درختچه ها می توانید پیاز و برخی گیاهان را بکارید و بکارید. اگرچه در این حالت محصول زیادی حاصل نخواهید کرد ، اما هنوز نمی توانید چیز دیگری را در این مکان ها بکارید.

مورد دوم سازگاری سبزیجات است: چه کسی با چه کسی خوب است یا برعکس ، بد است. کلم با گوجه فرنگی و لوبیا زندگی نمی کند. خیار - همراه با سیب زمینی. گوجه فرنگی - با رازیانه. سیب زمینی - همراه با گوجه فرنگی و کدو تنبل. نخود و لوبیا بسیار ناخوشایند پیاز و سیر ، تربچه - زوفا است. فقط اکنون هویج با همه کنار می آید ، اگرچه از نظر محافظت در برابر مگس هویج ، بهتر است که آن را در شرکت با پیاز بکارید. این در مورد همسایگان بد بود.

و خوبها؟ در اینجا نمونه های دیگری ذکر شده است. تمام سبزیجات خانواده کرفس (هویج ، جعفری ، جعفری ، کرفس) با خانواده پیاز خوب مطابقت دارند: پیاز ، سیر ، تره فرنگی و موسیر. تربچه سفید و سیاه برای سایر سبزیجات به خوبی عمل می کند. تربچه در بین ردیف های لوبیای بوته بسیار خوب رشد می کند - بسیار بزرگ ، خوشمزه و کرم دار نمی شود. لوبیا ، ذرت ، کلم ، ترب و پیاز با سیب زمینی تداخل ندارند. اما هر کدام جداگانه ، زیرا چندین زوج آشتی ناپذیر در این گروه وجود دارد.

سازگار با کلم ، پیاز ، کرفس ، سیب زمینی ، شوید و کاهو. می توان گوجه فرنگی را در کنار سبزی و کلم ، مارچوبه و لوبیا کاشت. نخود فرنگی می تواند با هویج ، خیار ، سیب زمینی ، تربچه ، ذرت همزیستی کند. و غیره.

قانون سوم نیز از اهمیت کمتری برخوردار نیست - باید در نظر داشت که فیتونسیدهای ترشح شده توسط برخی گیاهان باعث ترس و وحشت آفات سایر محصولات می شوند و یا از بروز برخی بیماری ها جلوگیری می کنند. به عنوان مثال ، فیتونسیدهای پیاز مگس هویج را ترساند و فیتونسید هویج ، پیاز را ترساند. شوید از خیار در برابر بیماری محافظت می کند ، در حالی که پیاز و سیر از گوجه فرنگی محافظت می کنند. کاشت گیاهان با بوی قوی مانند کرفس ، آویشن یا مریم گلی در مجاورت کلم ، بوی کلم را از بین می برد و باعث جذابیت کمتر آفات می شود. و ریحان ایده خوبی برای کاشت در نزدیکی لوبیا برای محافظت در برابر شپشک حبوبات ، سیر - نزدیک گل رز برای محافظت در برابر شته ، جعفری - نزدیک مارچوبه است.

هنگام برنامه ریزی ، باید پیشینیان را نیز در نظر بگیرید ، یعنی آیا در فصل گذشته در محلی که در بهار گیاه دیگری می کارید ، یک سبزی مناسب رشد کرده است. و در اینجا دوباره چندین طرح وجود دارد! و مهمترین نکته برای یادگیری این است که شما نمی توانید فرهنگ یکسانی را در همان مکان بکارید. و علاوه بر این ، کلم را نمی توان پس از هر گونه کلم و چغندر قرار داد. چغندر - بعد از چغندر ، کلم و گوجه فرنگی. گوجه فرنگی - بعد از همه شب شب و نخود فرنگی.

پنجمین چیزی که باید مورد توجه قرار گیرد ، تغییر درازمدت فرهنگ ها است ، یعنی چشم انداز 3-4 ساله. اینجا حتی پیچیده تر است. زراعت به شما می آموزد که چگونه سبزیجات را با توجه به نیازهای غذایی آنها ، به ویژه مواد آلی ، بچرخانید. به طور متعارف ، در سال اول (یعنی در مورد مواد آلی تازه) ، خیار ، کدو سبز ، کدو تنبل ، کلم از دوره های رسیدن متوسط و اواخر ، تره فرنگی و غیره رشد می کنند ، یعنی محصولاتی که نیاز به مقدار زیادی مواد آلی برای آنها است کاربردی. در سال دوم با پیاز ، فلفل ، گوجه فرنگی ، سیب زمینی جایگزین می شوند. سوم نوبت به محصولات ریشه (هویج ، چغندر ، تربچه و …) می رسد ، که باید بخش سنگینی از کودهای معدنی را اضافه کنند.

board تابلوی اعلان بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب های فروشی

ویژگی های برنامه ریزی باغ

با باغ ، هنوز دشوارتر است ، زیرا ما هر ساله سبزیجات می کاریم ، و اگر یک سال طرح شما ناموفق باشد ، شاید سال دیگر همه چیز بهتر شود.

ما درختان و درختچه ها را برای مدت طولانی در مکانهای ثابت قرار می دهیم و درختان سیب که یک بار کاشته شده اند ، میوه های شما را برای بقیه عمر تأمین می کنند. بنابراین ، هنگام تهیه یک طرح باغ ، اختصاص مکانهای دائمی جداگانه برای هر گونه درخت ، سبزیجات ، گلها ضروری است و همه چیز باید از قبل به درستی محاسبه شود که در کجا و چه 10-20 سال رشد می کند. و در اینجا نیز قوانین زیادی وجود دارد.

قانون یک در حضور یک مکان دائمی برای هر گروه از محصولات (درختان میوه ، بوته های توت ، گیاهان و گیاهان زینتی) تشکیل شده است. هنگامی که سبزیجات ، توت فرنگی ، بوته های توت در میان درختان جوان سیب و گلابی قرار می گیرند ، یک اشتباه رایج در ترکیب محصولات است. در ابتدا همه چیز خوب رقم می خورد: درختان فضای زیادی را اشغال نمی کنند ، نور و تغذیه کافی برای گیاهان دیگر وجود دارد. اما با گذشت زمان ، درختان رشد می کنند و سپس محصولات صید زیر سایه قرار می گیرند ، عملکرد آنها کم می شود. بنابراین ، اولین قانون برنامه ریزی سایت اختصاص یک مکان دائمی جداگانه برای هر محصول است. البته ، شما می توانید بوته های توت ، توت فرنگی و سبزیجات را به طور موقت در میان گونه های درختان پرشور پرورش دهید ، اما پس از آن ، هنگامی که تاریکی شدید ایجاد شود ، آنها باید برداشته شوند و به جای دیگری منتقل شوند ،آنچه شما باید در مورد قبل فکر می کنم.

قانون دوم فراهم کردن امکان تجدید توت فرنگی ، بوته های توت ، گیلاس و درختان آلو است. بگویید ، توت فرنگی به مدت 2-3 سال در یک مکان خوب میوه می دهد. در سال چهارم یا در موارد شدید ، سال پنجم باردهی ، باید کاملاً از بین برود. بنابراین ، سالانه یک تخت باغ تخلیه می شود تا سال آینده در اینجا سبزیجات پرورش یابد و بستر سبزیجات با توت فرنگی کاشته می شود. بنابراین ، نسبت دادن توت فرنگی نه به باغ ، بلکه به باغ و تغییر برجستگی های توت فرنگی با برجستگی های سبزیجات راحت تر است. بوته های توت ، انگور فرنگی و تمشک از نظر تئوری می توانند برای مدت زمان طولانی در یک مکان میوه بدهند و همه چیز به مراقبت مناسب بستگی دارد. سودآوری بیشتری دارد (از نظر صرفه جویی در وقت خود) مراقبت از این محصولات به خوبی و به طور منظم هرس و اسپری کنید ،در یک مکان ، تحت هرس جوان سازی ، می توانند به مدت 10 ، 15 سال یا بیشتر میوه بدهند. و همه چیز خوب خواهد شد. و اگر به سختی از آن مراقبت کنید ، طولانی نخواهد ماند ، بوته ها از بیماری ها ، آفات ، سو malتغذیه و ضخیم شدن ضعیف می شوند و شما باید به دنبال مکان دیگری برای آنها باشید و دوباره رشد و شکل گیری خود را شروع کنید.

قانون سوم برنامه ریزی احترام به حقوق همسایه است. درختان شما نباید قسمت زیادی از منطقه مجاور را سایه بزنند. فاصله از تنه درخت تا مرز باید حداقل نیمی از فاصله ردیف به طور کلی پذیرفته شده باشد: برای درختان پرقدرت 3.5-4 متر ، برای درختان با اندازه متوسط - 2.0-2.5 متر. در نوار بین درختان و مرز ، شما می تواند مویز ، انگور فرنگی ، تمشک … و در هیچ موردی نباید درختان بلند و بوته ای را در 20 سانتی متری مرز بکارید ، که افسوس ، غیر معمول نیست.

قانون چهارم برنامه ریزی کاهش ارتفاع گیاهان هنگام نزدیک شدن به خانه است. برای خشک و سبک نگه داشتن خانه ، کمترین گیاهان باید در نزدیکی خانه قرار گیرند - گلها ، علف های چمن ، بخشی از توت فرنگی ، سبزیجات ، درختچه ها و درختان بلند باید بیشتر به قسمت داخلی محل منتقل شوند.

قانون پنجم در نظر گرفتن خصوصیات گیاهان خاص است. از بوته های توت در مکان های خشک تر ، اما دارای نور مناسب ، بهتر است مویز قرمز ، انگور فرنگی ، و در مکان های پایین تر ، مرطوب (اما نه باتلاقی) - مویز سیاه. تمشک و خولان دریایی به طور جداگانه در مناطق خاص منطقه تعیین می شوند ، زیرا اولی مکنده های ریشه زیادی تولید می کند و دومی ریشه های طولانی ایجاد می کند که در رشد و نمو گیاهان دیگر اختلال ایجاد می کند. توت فرنگی در مکانهایی کاشته می شود که برف در زمستان به خوبی آویزان است. پرورش توت فرنگی بین درختان میوه نامطلوب است.

Chokeberry و Sea Buckthorn وقتی در گروه های نزدیکتر به خانه کاشته می شوند ، خوب به نظر می رسند. Schisandra و actinidia در نزدیکی دیوار خانه کاشته می شوند تا از باد محافظت شود و امکان ایجاد تکیه گاه های عمودی قابل اعتماد برای آنها وجود داشته باشد. زرشک و یاس بنفش دور از سایر محصولات (جایی جدا از هم) کاشته می شوند ، زیرا ترشحات ریشه آنها باعث زنده شدن گیاهان دیگر نمی شود.