کاشت اوایل بهار و زیر زمستان هویج

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

آماده سازی خاک

با توجه به اینکه بذر هویج بسیار ریز است و شاخه های آن بسیار ضعیف است ، باید خاک زیر آن را به ویژه با احتیاط درمان کرد. لایه بالایی تخت باید به حالت ریز و درشتی درآید.

خاک هویج در پاییز آماده می شود. پس از برداشت محصولات اولیه ، شل شدن تخته سنگ عمیق انجام می شود. برای پرورش هویج ، کشت عمیق پاییزی خاک با معرفی هوموس یا کمپوست مورد نیاز است ، اگر این ماده در زیر سلف وارد نشده باشد ، بنابراین مطمئن شوید که آن را تا عمق کامل افق کشت شده حفر کنید.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

نمی توانید خاکورزی بهار را تا زمان "رسیدن" شروع کنید. در بهار ، خاک به منظور حفظ رطوبت با یک چنگک تا عمق 3-5 سانتی متر شل می شود. هنگام کاشت زودهنگام ، مناطقی که به آرامی خشک می شوند آزار ندارند. سپس این سایت کشت می شود و با طغیان شدید خاک ، آنرا تا 2/3 عمق حفر می کنند. هنگام حفر خاک ، باید به ویژه ریزوم های علف های هرز چند ساله را با دقت از بین ببرید: گیاه گندم ، گیاه شیر و سایر موارد.

هویج را روی برجستگی یا برجستگی هایی با سطح کاملاً صاف بکارید. استفاده از پشته در شمال غربی روسیه در شرایط رطوبت بیش از حد امکان کاشت زودرس بهار را در اسرع وقت فراهم می کند. عرض پشته 60 یا 70 سانتی متر ، عرض بستر پشته ها 1 متر است. هنگام آماده سازی برای کاشت ، آنها با یک چنگک تراز می شوند تا یک بستر یکنواخت بدست آید ، در حالی که خاک را به طور همزمان شل می کنید عمق موجود اگر تختخواب ها (پشته ها) جهت شمال و جنوب داشته باشند ، بهتر گرم می شوند. هنگام تهیه بسترها در پاییز ، می توان برداشت را دو هفته زودتر انجام داد.

برای کاشت زمستانه ، خاک ورزی و آماده سازی برجستگی یا پشته در اواسط ماه اکتبر به پایان می رسد. برجستگی ها (یا برجستگی ها) با چنگک به خوبی تراز می شوند و شیارهای طولی یا عرضی مطابق با الگوی بذر انتخاب شده روی آنها ساخته می شود.

به طوری که بذرها در همان عمق قرار می گیرند و از نظر رطوبت به خوبی تأمین می شوند ، خاک قبل از کاشت بهار فشرده می شود. تراکم مجدد خاک پس از کاشت ، باعث ظهور زودتر (2-3 روز) نهال می شود. مزارع از بذرهای مجهز به غلتک استفاده می کنند که خاک را قبل و بعد از واحدهای بذر می غلتانند. این امر باعث افزایش جوانه زنی بذر به میزان 15-17٪ و افزایش عملکرد به میزان 30-50٪ نسبت به کاشت هویج بدون غلتاندن خاک می شود.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

کود هویج

در خاکهایی که از نظر مواد آلی فقیر هستند ، برای هر متر مربع 3-5 هکتار کمپوست کود ذغال سنگ نارس ذغال سنگ نارس که به خوبی تجزیه شده است ، به زیر هویج اضافه می شود. علاوه بر این ، خاک با کودهای معدنی بر اساس: نیترات آمونیوم 20-25 گرم ، سوپرفسفات - 30 گرم ، کلرید پتاسیم - 30-35 گرم در هر متر مربع پر می شود.

هنگام استفاده از کودهای ساده ، 2/3 کودهای فسفر - پتاسیم در پاییز ، بقیه در بهار ، تحت شل شدن قبل از کاشت استفاده می شود. آماده سازی ترکیبی را می توان اضافه کرد: آزوفوسک ، اکوفوسک ، نیتروفوس ، کمیر به میزان 50-60 گرم در هر 1 متر مربع. نتایج خوبی بدست می آید هنگامی که 10-15 درصد از مقدار کل کود به ردیف ها هنگام کاشت بذر اعمال می شود.

هویج قبل از کاشت (وارد بهار و پاییز) به خوبی وارد خاکستر چوب به خاک می شود ، که نه تنها پتاسیم ، بلکه سایر مواد مغذی لازم برای گیاهان را نیز در خود دارد. در شرایط باغبانی ، جمع آوری مقدار کافی خاکستر کوره برای کاشت در طول سال دشوار نیست. میزان کاربرد آن 120-150 گرم در هر مترمربع است. کودها باید روی همه گیاهان از جمله هویج به صورت لایه لایه استفاده شوند. بیشتر - هنگام حفره پشته ها و قسمت کوچکتر - هنگام تسطیح پشته ها با چنگک قبل از کاشت. هنگام کاشت هویج ، ضروری است که دوز کمی سوپرفسفات دانه ای (5/4 گرم در هر مترمربع) به همراه بذرها به ردیف ها اضافه کنید.

تهیه و کاشت بذر

کیفیت دانه ها و تهیه صحیح آنها از اهمیت بالایی برای عملکرد بالای هویج برخوردار است. بذرهای آماده نشده وقتی در خاک خشک و سرد کاشته شوند ، می توانند تا یک ماه در آن دراز بکشند و جوانه نزنند. بذر علف های هرز یک ساله بسیار سریعتر جوانه زده و شروع به غرق شدن گیاهان زیر کشت می کنند. به همین دلیل سرعت بخشیدن به ظهور هویج بسیار مهم است. بذرها باید درجه خالص باشند ، از ظرفیت جوانه زنی بالا و انرژی جوانه زنی بالایی برخوردار باشند. برای دستیابی به تولید هویج در اوایل ، فقط باید از بذرهای درجه بندی شده و انتخاب شده استفاده شود. کاشت با بذرهای بزرگ نه تنها 20 تا 18٪ جوانه زنی بذر را افزایش می دهد ، بلکه 20 تا 24٪ قابلیت فروش محصولات ریشه را نیز افزایش می دهد.

در شرایط یک باغ منفرد ، بذرها را معمولاً با خیساندن 2-3 روز در آب (آب روزانه عوض می شود) و جوانه زدن تهیه می کنند و آنها را در یک پارچه تمیز می پیچند. از آنجا که کاشت بذرها با دست انجام می شود ، پس مطلوب است که همه بذرها با طولی برابر با عرض بذر جوانه بزنند. این باعث جوانه زنی سریعتر (بعد از 8-10 روز) و ایجاد فاصله بین ردیف های اولیه می شود.

برای تسریع جوانه زنی ، بذرها در یک محلول 0.01-0.05٪ از کودهای ریز مغذی با نسبت دانه ها به محلول 1: 1 خیسانده می شوند و پس از آن بذرها را خشک می کنند تا به حالت روان بودن برسند. با خیساندن هویج در محلول اسید سوکسینیک 0.001٪ نتایج خوبی حاصل می شود. بذرها به تدریج با این محلول مرطوب می شوند تا کاملاً ورم کنند. اثر قابل توجهی در تیمار قبل از کاشت بذرها به روش حباب - با تیمار کردن آنها قبل از کاشت با اکسیژن یا هوا در آب (می توانید از کمپرسور آکواریوم استفاده کنید) تأمین می شود.

اکسیژن یا هوا به ظرفهای پر از دانه و پر از آب به نسبت 1: 5 منتقل می شود ، از پایین به بالا ، اکسیژن یا هوا به مدت 18-24 ساعت منتقل می شود ، که اطمینان حاصل می کند که بازدارنده های جوانه زنی بذرها شسته و سریع متورم شوید. به هر حال ، شواهدی وجود دارد که پس از خشک شدن ، اثر تحریک کننده حباب برای 6-9 ماه ادامه دارد. این روش تهیه بذر باعث افزایش 7 درصدی عملکرد هویج می شود.

کاشت هویج در زمستان

کاشت به موقع کلید دستیابی به بازده زیاد هویج است. هویج قبل از زمستان یا بهار کاشته می شود. اولین تولید توسط کاشت زمستانه تولید می شود. محصول 2-3 هفته زودتر از کاشت بهاره بدست می آید.

هنگام کاشت در زمستان ، دانه های متورم به حالت طبیعی در می آیند و گیاهان مقاومت بیشتری در برابر دماهای پایین پیدا می کنند. سیستم ریشه هویج سریعتر توسعه می یابد ، که باعث استفاده بهتر از رطوبت و مواد مغذی خاک می شود.

فن آوری کشت و زرع برای پرورش زودرس هویج ساده است. تأثیر بذر در زمستان به منطقه بستگی دارد. باید دارای شیب کمی به سمت جنوب باشد ، خاک سبک ، شناور ، اسیدی و مسدود نباشد (بذرها را باید در هوای سرد تثبیت شده با یخبندانهای اولیه کاشت).

هنگام کاشت در زمستان ، بذر خشک کاشته می شود. کاشت با دانه های گلوله قبل از زمستان مثر است. برای کاشت زمستانه توصیه می شود به دلیل احتمال از بین رفتن برخی از بذرها در شرایط نامساعد زمستان ، میزان بذر را 25٪ افزایش دهید. با این حال ، افزایش بیش از حد در میزان بذر دانه ها منجر به ضخیم شدن نهال ها ، ستم متقابل گیاهان ، کاهش سرعت رشد گیاهان ریشه ای و در نتیجه از بین رفتن "رشد" گیاهان می شود ، که در واقع ، کاشت زمستانه انجام می شود. بذرها قبل از زمستان به گونه ای کاشته می شوند که قبل از زمستان نه تنها جوانه نزدند بلکه حتی ورم نکردند. مطلوب ترین دوره برای کاشت زمستان 5 تا 15 نوامبر است. بذرها به طور مساوی در شیارهای آماده شده کاشته می شوند و با یک زمین 1.5-2 سانتی متر با زمین سست پوشانده می شوند.

کاشت اوایل بهار

هنگام کاشت در بهار ، حفظ رطوبت در خاک بسیار مهم است. کاشت باید در اسرع وقت انجام شود - بلافاصله پس از کشت قبل از کاشت خاک ، از خشک شدن لایه بالایی آن جلوگیری شود. با تاخیر در کاشت ، حتی یک روز پس از خاک ورز ، عملکرد هویج از 1 متر 300-600 گرم کاهش می یابد.

مزیت کاشت بذر در اواخر آوریل - اوایل ماه مه این است که بذرها از رطوبت کافی برای جوانه زنی برخوردار هستند. کاشت دیرهنگام منجر به کمبود محصول می شود. مسئله این است که خاک خشک می شود و اطمینان از رطوبت یکنواخت در کل دوره جوانه زنی بذر با مشکلات خاصی همراه است. در غیر این صورت ممکن است بذرها جوانه نزنند و یا نهال ها به شدت رقیق شوند. اگر پشته ها در پاییز حفر شده و آماده شده باشند ، می توان بذر را بلافاصله پس از ذوب شدن 5/4 سانتی متر زمین شروع کرد. رج ها با چنگک شل می شوند. شیارها به عمق 3 سانتی متر ساخته می شوند و بذرها با 1.5-2 سانتی متر پوشانده می شوند.

بنابراین ، برای یک باغ فردی ، می توان سه دوره مختلف کاشت هویج را تعیین کرد: برای به دست آوردن اولین محصول ، توصیه می شود بخشی از هویج را در پاییز بکارید ، قسمت دوم را در اوایل بهار در بسترهای آماده شده در پاییز ، و ، سرانجام ، قسمت سوم - در تخت های حفر شده در بهار. در بهار ، هنگام ساخت برجستگی ، نیازی نیست که بلافاصله کل باغ را حفر کنید ، در غیر این صورت می توانید زمین را خشک کنید. در یک مرحله باید در چنین منطقه ای حفاری کنید و برجستگی هایی ایجاد کنید که بتوانید در همان روز بکارید.

هویج را روی یک سطح صاف با فاصله ردیف 45 سانتی متر ، روی پشته های مطابق الگوی 50 + 20 سانتی متر یا روی برجستگی های سه ، چهار ، کمتر نوارهای 5 خطی کاشته می شوند ، و ردیف ها را از شمال به جنوب روی آنها قرار می دهید. بسیاری از باغبانان کاشت عرضی را ترجیح می دهند ، زیرا برای سست شدن و نازک شدن هنگام استفاده از آن راحت ترند. گفته می شود که از هر یک از شیارها (مسیرهای بین پشته ها) به راحتی می توانید با دست به وسط پشته برسید و نیمه دیگر پشته از طرف دیگر پردازش می شود. چه باید کرد: عادت طبیعت دوم است. با سالها تمرین ثابت شده است که ، ضمن اطمینان از تراکم مطلوب گیاه هویج ، بذرهای کاشت عملاً عملکرد آن را تحت تأثیر قرار نمی دهند. مهم است که مراقبت از گیاهان هنگام رشد راحت باشد.

برخی از باغبانان خود را با کاشت هویج به طور تصادفی در بسترها سازگار کرده اند. با این حال ، این روش بذر معایب مختلفی دارد. اولاً ، در این حالت بذرها به طور ناهمگن روی سطح کاشت و عمق توزیع می شوند. بذرها ناهموار جوانه می زنند ، جوانه زنی آنها برای مدت طولانی کشیده می شود و از همه مهمتر ، مراقبت از چنین محصولاتی بسیار دشوار است.

ثانیا ، با کاشت پراکنده ، شل شدن خاک بین گیاهان غیرممکن است ، علف های هرز و رقیق شدن آن دشوار است. به هر حال ، لازم است که کاشت ردیف هویج را تمرین کنید. عقیده برخی از باغداران مبنی بر اینکه هنگام کاشت ، فضای زیادی در بستر باغ خالی است ، اشتباه است. در حالی که گیاهان کوچک هستند ، همیشه به نظر می رسد که هویج به ندرت کاشته می شود ، اما وقتی رشد می کند و برگ ها در ردیف ها بسته می شوند ، همه چیز قابل مشاهده است.

هنگام کاشت ، تقریباً 5/1٪ از بذرهای گیاهان شاخصی که به سرعت در حال ظهور هستند ، مانند کاهو ، انواع تربچه زودرس ، با بذر هویج به عنوان یک محصول فانوس مخلوط می شوند ، زیرا آنها جهت ردیف های محصول اصلی را نشان می دهند. تربچه قبل از زمستان کاشته نمی شود. هنگام کاشت در بهار توصیه می شود بذر تربچه را به مدت یک روز خیس کنید تا ورم کند. این امر ظهور آنها را تسریع می کند. کاهو و تربچه زودتر از هویج جوانه می زند و ردیف های کاشت را نشان می دهد ، این باعث می شود که زودتر شل شدن ردیف ها را شروع کنید ، بدون اینکه منتظر ظهور محصول اصلی باشید.

در نتیجه ، استفاده بیش از حد از گیاهان شاخص یک مزیت مضاعف دارد: به شما امکان می دهد فاصله ردیف را زودتر شل کنید و تولید زودهنگام کاهو یا تربچه را از همان منطقه فراهم کنید. فقط در برداشت این گیاهان تأخیر نکنید ، زیرا با گذشت زمان گیاهان هویج را تحت فشار قرار می دهند.

میزان کاشت بذرها به گونه ای توصیه می شود که بدون تنک شدن تعداد گیاهان بهینه در واحد سطح بدست آید ، با در نظر گرفتن حاصلخیزی خاک ، مناسب بودن اقتصادی ، وزن بذر و جوانه زنی مزارع. در هر مترمربع باید 80-100 بوته وجود داشته باشد. میزان بذر دانه های هویج 0.4-0.5 گرم در هر مترمربع است. کاشت با سرعت 0.3-0.4 گرم بذر درجه یک در هر 1 متر مربع به شما امکان می دهد از لاغری خلاص شوید. درست است ، شما باید از کیفیت بذر اطمینان داشته باشید. با کاهش سرعت جوانه زنی ، میزان بذر بر این اساس افزایش می یابد.

عمق بذر هویج در خاکهای سبک 2-3 سانتی متر ، در خاکهای متراکم 5/2 سانتی متر است برای جوانه زدن آهسته بذر هویج ، تراکم خاک قبل از کاشت و پس از کاشت م effectiveثر است. در این حالت ، جریان رطوبت به بذرها بهبود می یابد. هنگام کاشت در زمستان ، بذرها در عمق کمتری کاشته می شوند. در این حالت ، با در نظر گرفتن مالچ بعدی ردیف ها با یک لایه ذغال سنگ نارس یا هوموس ، کاهش می یابد. اگر در دوره بهار خاک تا زمان کاشت خشک شد ، باید شیارهای کاشت آماده شده را کاملاً قبل از قرار گرفتن بذرهای هویج در آنها آب داد. پس از کاشت ، بذرها ابتدا با خاک مرطوب پوشانده می شوند ، و سپس روی آن خشک می شوند ، تا رطوبت اضافی تبخیر نشود.

در یک باغ کوچک ، به منظور استفاده فشرده از منطقه ، می توانید کاهو ، تربچه ، کلم چینی را در شیارهای وسط ردیف ها به عنوان فشرده کننده بکارید. برای این کار ، شیارهایی را برای کاشت در فاصله 10 سانتی متر از یکدیگر ایجاد کنید و به طور متناوب (از طریق شیار) هویج و مهر و موم بکارید. در مراحل اولیه ، هویج به آرامی رشد می کند و این گیاهان به سرعت رشد می کنند ، طی 25-40 روز آماده برداشت می شوند. بعد از تمیز کردن آنها ، راهروها با حیله های دستی تا عمق 3-4 سانتی متر شل می شوند.

ارزش هویج

کشت گسترده هویج در تمام کشورهای جهان به دلیل ارزش غذایی بالای محصولات ریشه آن است. آنها حاوی 88-86٪ آب و 12-14٪ ماده خشک هستند ، از جمله: 5/7 - 3/4 درصد قندها به صورت گلوکز ، ساکارز ، فروکتوز. فیبر 1.2٪ ؛ نشاسته 0.2٪؛ 1.0-1.1 proteins پروتئین ؛ 0.7٪ روغنهای ضروری و چرب ؛ 0.6-1.5٪ پکتین ها 0.25٪ اسیدهای آلی ، عمدتا اسید مالیک و فیتونسیدها. دانه های هویج حاوی حداکثر 13.2٪ روغن چرب و حداکثر 1.5٪ روغن ضروری است که به گیاهان ریشه ، برگ و دانه بوی هویج خاصی می بخشد. بلافاصله پس از برداشت ، مواد فعال به طور مساوی در تمام قسمت های محصول ریشه توزیع می شوند.

با توجه به محتوای فیتونسیدها ، موادی که اثرات مخربی بر میکرو فلورا دارند ، هویج تقریباً به اندازه پیاز و سیر است. هویج امروزه به عنوان وسیله ای برای بهبود روده و حفظ میکرو فلور طبیعی آن عمل می کند ، زیرا دارای خواص ضد میکروبی است. لازم به ذکر است که اثر فیتونسیدی هویج به سن گیاهان بستگی دارد ؛ بیشترین تأثیر در محصولات ریشه نارس مشاهده شد. در هنگام ذخیره سازی ، فعالیت ضد میکروبی هویج به تدریج کاهش می یابد. اجزایی که در مجموع اثر فیتونسیدی هویج را تعیین می کنند عبارتند از: اسیدهای بنزوئیک و هیدروکسی بنزوئیک ، کافئین ، کلروژنیک و سایر اسیدها.

برای هویج ، یک ویژگی بارز بسیار زیاد است ، به ویژه در انواع با رنگ قرمز ریشه ، مقدار پروویتامین A (R-carotene) و سایر کاروتنوئیدها (حداکثر 36 میلی گرم در 100 گرم) ، که رنگ خاص آن را تعیین می کند.

همراه با هویج ، فرد مقدار زیادی نمک پتاسیم دریافت می کند. یعنی ، با پتاسیم ، پزشکان اثر ملین ، کلریتیک و ادرار آور را که پس از خوردن این سبزی ریشه ایجاد می شود ، مرتبط می دانند. به همین دلیل پزشکان هویج را برای بیماری های قلبی ، فشار خون بالا ، بیماری های سیستم صفراوی و کلیه بسیار مفید می دانند.