در حال رشد نهال سبزیجات ، چیدن نهال

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

part قسمت اول مقاله را بخوانید

انتخاب یا پیوند - کدام بهتر است؟

کیفیت نهال ها و متعاقباً عملکرد به دست آمده ، بستگی زیادی به میزان آزاد بودن گیاهان و میزان اشغال خاک توسط سیستم ریشه آنها دارد. نیاز به فضای زندگی نهال متفاوت است و مستقیماً به سن آن بستگی دارد. بنابراین ، برای صرفه جویی در فضای زندگی ، منطقی است که ابتدا گیاهان را در ظروف کوچک همراه با یکدیگر بکارید و سپس آنها را در یک ظرف جداگانه بکارید. با این حال ، تمام دستورالعمل های زراعی که امروزه وجود دارد می گویند که قدرت تولید سیستم ریشه فلفل و بادمجان بسیار ضعیف است ، بنابراین بهتر است آنها را غوطه ور نکنید ، بلکه بذرها را مستقیماً در گلدان بکارید ، که گیاهان قبل از آن در آن قرار می گیرند پیوند به زمین.

آنها در مورد گوجه فرنگی برعکس می گویند ، به نظر می رسد که آنها یک چیدن را دوست دارند. بیایید ابتدا روشن کنیم: یک برداشت یک پیوند گیاه است که ریشه های آن تقریباً 1/3/1/4 طول دارد. صادقانه بگویم ، من گیاهی ندیده ام که چنین اعدامی را دوست داشته باشد - خود را به جای آنها تصور کنید. البته ، من می دانم که چرا چنین رویکردی به طور ناگهانی ظاهر شد - برای اطمینان از توسعه یک سیستم ریشه شاخه ای خوب ، زیرا معمولاً در نهال های رشد یافته موردنظر است.

بنابراین ، دلیل خاصی برای چیدن وجود دارد ، اما برای گیاهان همیشه استرس است و هر گونه تنش بر رشد آنها تأثیر منفی می گذارد. تنها راه نجات ، که من می بینم ، استفاده از فن آوری کاشت بذر در خاک اره است. اگر آنها نه در خاک ، بلکه در خاک اره کاشته شوند ، در اصل هیچ مشکلی بوجود نمی آید ، اما گیاهان:

• به سرعت توسعه یافته و یک سیستم ریشه ای قدرتمند ، بسیار بزرگتر از اندازه قسمت زمینی ، تشکیل دهید.
• متوجه پیوند نشوید و به سرعت به رشد خود ادامه دهید.

بهتر است بذرها را در خاک اره بکارید و سپس آنها را با احتیاط به ظروف بزرگ پیوند داده و حتی به داخل ظرف های بزرگتر نیز پیوند دهید. البته با کاشت بلافاصله بذر در گلدان های بزرگ ، از بسیاری از دردسرهای کاشت مجدد جلوگیری خواهید کرد ، اما نهال خوبی نخواهید گرفت. اما برای همین است که در حقیقت ، تمام این کابوس بهاری با نهال آغاز شده است.

من عوامل مثبت پیوند تدریجی گیاهان را در ظروف بزرگتر نام می برم:

• صرفه جویی در منطقه روشن ، که در حال حاضر بسیار محدود است.
• افزایش تدریجی مقدار مورد نیاز خاک: در مرحله اولیه به مقدار زیادی نیاز ندارد ، بنابراین می توان خاک را به صورت دسته ای تهیه کرد.
• تشکیل یک سیستم ریشه قدرتمند به دلیل پر شدن تدریجی کل کما خاکی با ریشه ؛ این ، به نوبه خود ، منجر به توسعه گیاهان شدیدتر می شود.

این رویکرد یک جنبه منفی نیز دارد. این خطر استرس در گیاهان در نتیجه پیوند اولیه از خاک اره به زمین است. اگر قبل از چیدن (وقتی 1-2 برگ واقعی در نهالها ایجاد می شود) ، گیاهان را به خوبی آبیاری كنید ، می توانید از این امر كاملاً جلوگیری كنید تا خاک اره نه تنها كمی مرطوب ، بلكه بسیار مرطوب شود. سپس ، با استفاده از برخی از شی های مناسب (به عنوان مثال ، یک دسته از یک قاشق چای خوری معمولی یا چاقو) ، گیاهان را با دقت از خاک اره خارج کرده و روی میز قرار دهید ، و سپس با احتیاط یکی را از دیگری جدا کنید. سپس کاشت معمول را در فنجان های جداگانه ادامه دهید.

پیوند بعدی هنگامی انجام می شود که نهال ها دارای 4-5 برگ واقعی و جوانه های ریشه در قسمت تحتانی ساقه باشند. قبل از آن ، شما باید دوباره گیاهان را خوب آبیاری کنید ، با احتیاط آن را با یک تکه خاک از گلدان خارج کنید و آن را به یک ظرف بزرگ منتقل کنید ، و مخلوط خاک را از هر طرف اضافه کنید. در نتیجه ، معلوم می شود که دو پیوند لازم است:

• اول ، هنگامی که گیاهان از خاک اره به ظروف کوچک جداگانه با مخلوط خاک پیوند می شوند.
• دوم ، هنگامی که گیاهان از ظروف کوچک به ظروف بزرگ پیوند می شوند.

کدام ظروف را انتخاب کنید؟

در مورد ظروفی که برای کاشت استفاده می شود ، بهتر است از سه نوع آنها متناسب با مراحل رشد نهال استفاده شود.

اولین مرحله رشد نهال ظروف پلاستیکی تخت است. قد آنها فقط 2 سانتی متر است ، اما همانطور که سالها تمرین نشان داده است ، این کاملا کافی است.

مرحله دوم رشد نهال ، فنجان های کوچک ماست با سوراخ های زهکشی شده است. پر از مخلوط خاک سست و حاصلخیز ، کمی مرطوب. گیاهانی که خاک اره داشتند با دقت بسیار زیاد آبیاری می شوند و هر کدام یکبار با احتیاط گرفته می شوند (می توانید از انتهای چاقوی گرد استفاده کنید و کمی خاک را از داخل ظرف بلند کنید).

ریشه ها به راحتی از بستر بیرون می آیند و می توان تضمین کرد که شما حتی یک ریشه را از روی هر گیاه نمی شکنید. هنگام کاشت ، گیاهان کمی عمیق می شوند. عمق زیاد (توصیه هایی برای تعمیق برگ لپه وجود دارد) نامطلوب است ، زیرا این می تواند منجر به پوسیدگی ساقه گیاه و مرگ بعدی آن شود. با این حال ، برای اینکه هنوز از تشکیل ریشه های اضافی در ساقه اطمینان حاصل کنید ، باید فنجان ها را نه کاملاً بلکه 2/3 با مخلوط خاک پر کنید. و بعد از یک هفته ، هنگامی که گیاهان سازگار می شوند ، می توان خاک اطراف آنها را به لبه های فنجان اضافه کرد.

در نتیجه ، گیاهان بیمار نخواهند شد و از تشکیل ریشه های اضافی اطمینان حاصل می شود. نهال های بریده شده باید بلافاصله با محلول های تری کودرمین (1 قاشق چای خوری در هر 1 لیتر آب) ، ریزوپلان (1 قاشق غذاخوری در هر 1 لیتر آب) و مخمر سیاه (2 قاشق غذاخوری در هر 1 لیتر آب) آبیاری شوند. همچنین افزودن تری کدرمین به مخلوط گلدان ایده خوبی است (حتی اکنون مخلوط های گلدان آماده با تری کودرمین نیز به فروش می رسند). بعد از تمام عملیات ، بهتر است خاک اطراف گیاهان را مالچ کنید. برای این کار می توانید از همان خاک اره یا بهتر از آن جلبک های خشک (کود بیولوژیکی از جلبک دریایی "موفقیت") استفاده کنید. پس از چیدن و آبیاری نهال ها به مدت یک هفته با محلول محصولات بیولوژیکی ، نیازی به آبیاری گیاهان نیست (این خطرناکترین دوره است و غرقاب در این لحظه می تواند به ظاهر "پای سیاه" منجر شود).

مرحله سوم رشد نهال - گلدان های مخصوص نهال (در مغازه های باغبان فروخته می شود) و کیسه های شیر مستطیلی یک لیتری ("آجر") که از وسط بریده شده است. در نتیجه ، دو گلدان از بسته بندی یک لیتری بدست می آید. در صورت استفاده از کیسه در هر کدام ، ایجاد چندین سوراخ زهکشی با یک شول ضروری است. فناوری پیوند معمول است. در پایان پیوند ، گیاهان باید دوباره با محلول های محصولات بیولوژیکی آبیاری شوند: تری کودرمین ، ریزوپلان و مخمر سیاه. مراقبت بیشتر مراقبت بیشتر از نهال شامل حفظ رژیم های لازم است: دما ، نور ، آب ، هوا و تغذیه.

در مورد تغذیه

اگر گیاهان در مرحله رشد نهال به میزان لازم تغذیه متعادل دریافت نکردند ، تا زمانی که در گلخانه ها کاشته می شوند ، اندام های تولید مثل آنها زمان تشکیل ندارند و برای مدت طولانی شکوفا نمی شوند. علاوه بر این ، گیاهان ضعیف و افسرده کاشته می شوند و برای مدت طولانی بیمار می شوند. به همین دلیل بسیار مهم است:

• از خاک حاصلخیز استفاده کنید
• تغذیه منظم انجام دهید
• برای اطمینان از وجود میکروارگانیسم های مفید در خاک ، که مواد را به شکلی تبدیل می کند که گیاهان می توانند جذب کنند.

در عین حال ، نمی توانید در مصرف کودها زیاده روی کنید ، زیرا مقدار اضافی برخی عناصر نیز مضر است.

به عنوان مثال ، بیش از حد کودهای ازته هنگام رشد نهال گوجه فرنگی ، فلفل ، بادمجان رشد بخشهای رویشی را تسریع می کند ، که این امر باعث کند شدن شکل گیری محصول می شود.

آبیاری

برخلاف تعدادی از توصیه ها "گیاهچه ها را در یک بدن سیاه نگه دارید" (وقتی برگها پژمرده می شوند ، آب بگیرید) ، من معتقدم که خاک باید دائما مرطوب باشد ، البته ، بدون آب اضافی. البته از آب فقط می توان به صورت ایستاده و گرم استفاده کرد. بهتر از این ، کمی آب گل ساپروپل را به آب ته نشین شده اضافه کنید (من کمی از ساپروپل دریاچه Ural Moltaevo استفاده می کنم) - در این حالت آب نرم می شود و گیاهان از انرژی بیشتری برخوردار می شوند.

علاوه بر این ، در این حالت ، رسوبات آهک ، که برای سیستم ریشه گیاهان بسیار مخرب هستند ، در خاک ظاهر نمی شوند.

پانسمان بالا

برای رشد نهال های قدرتمند و سالم ، در طول دوره کشت آن ، لازم است 2-3 کود اضافی با کودهای معدنی یا مواد معدنی انجام شود. اولین تغذیه 10-12 روز پس از پیوند انجام می شود. بهترین نتیجه با تغذیه با کنسانتره های آلی معدنی Ideal ، New Ideal ، Gumi که حاوی عناصر ریز ، تهیه Planta و کود پیچیده Kemira-Lux است ، بدست می آید. بهتر است تغذیه فوق را جایگزین کنید و چنین تغذیه ای از مواد معدنی را یک بار در هفته انجام دهید.

همچنین مهم است که هفته ای یک بار به گیاهچه ها با محلول محصولات بیولوژیکی (Rhizoplan ، Trichodermin و مخمر سیاه) آبیاری کنید. تغذیه متناوب باعث تغذیه مناسب گیاهان می شود. از کودها باید بسیار دقیق استفاده شود ، دقیقاً طبق دستورالعمل رقیق می شود ، زیرا دوزهای زیادی از کودهای اعمال شده به گلدان های کوچک نهال ، فوراً ریشه ها را می سوزاند و عواقب آن را به دنبال دارد. در عین حال ، لازم است دقیقاً ظاهر گیاهان را کنترل کنید ، که بسته به شرایط روشنایی ، بیشتر یا کمتر ، اما یک نیاز اضافی به کودهای پتاس وجود دارد.

در کوچکترین نشانه گرسنگی پتاسیم ، لازم است با خاکستر یا محلول خاکستر تغذیه شود.

محافظت از نهال در برابر بیماری ها

همه می دانند که اغلب نهال های سبزیجات به اصطلاح "پای سیاه" بیمار هستند. اگر قبلاً به گیاهان شما ضربه زده باشد ، مبارزه با آن بسیار دشوار است. به نظر می رسد درصد گیاهان نجات یافته اندک باشد و البته تمام تاریخ های کاشت یک بذر دیگر از دست رفته باشد. بنابراین ، پیشگیری ارجح است. قبلاً توصیه می شد مخلوط گلدان را بخارپز کنید.

اما این عمل بسیار ناخوشایند است. علاوه بر این ، مضر است ، زیرا در نتیجه چنین اعدامی ، نه تنها مضر ، بلکه میکرو فلورا مفید نیز از بین می رود. بنابراین ، بهتر است که با روش های دیگر انجام شود. اقدامات اصلی برای جلوگیری از این مشکل عبارتند از: · خاک سست ، نفوذپذیر هوا (با ورود خاک اره کهنه و آگروورمیکولیت به خاک حاصل می شود) ؛ · افزودن تری کلودرمین به خاک ؛ · روشنایی کافی و آبیاری متوسط ، به ویژه در هوای ابری. · وجود سوراخ های زهکشی در مخازن فرود به اندازه مورد نیاز ؛ · آبیاری منظم (یک بار در هفته) با محصولات بیولوژیکی (تری کلودرمین ، ریزوپلان و مخمر سیاه). · سمپاشی منظم (یک بار در هفته) با محرک رشد "Epin" به منظور افزایش ایمنی گیاهان.

سخت شدن نهال ها

نور مصنوعی ، که تا حد زیادی باید هنگام پرورش نهال به آن راضی باشیم ، به طور واضح برای رشد طبیعی آن کافی نیست. بنابراین ، شما باید از تمام روزهای گرم و آفتابی استفاده کنید تا گیاهان به تدریج به آفتاب واقعی زندگی ساز عادت کنند. و همچنین باید به افت شدید دما که در یک گلخانه اجتناب ناپذیر است عادت کند. به عبارت دیگر ، سخت شدن خورشید و درجه حرارت نهال ضروری است. برای انجام این کار ، ابتدا نهالها را در بالکن یا گلدان بیرون می آورند ، ابتدا برای مدت کوتاهی ، و سپس زمان اقامت به تدریج افزایش می یابد و برای کل روز در آنجا باقی می ماند.

توصیه می شود که بالکن لعاب داشته باشد ، سپس می توانید از همه مزایای آن زودتر استفاده کنید. البته بهترین گزینه ، بالکن یا گلدان شیشه ای جنوبی است. در این حالت ، نه تنها لازم است گیاهان متراکم در پالت ها بیرون بیایند ، بلکه باید آنها را به صورت آزادتر مرتب کنید تا حداقل در روز آنها فضای وسیع را احساس کنند ، زیرا منطقه بالکن یا چوبی هنوز بزرگتر است نسبت به فضای اتاق مورد استفاده شما

این برای رشد طبیعی نهال بسیار مهم است. و اگر هوا اجازه می دهد ، شما باید گیاهان را آزادانه در بالکن و یک شب بگذارید.

کیفیت نهال و برداشت زودرس

عوامل زیادی برای برداشت زودرس مهم هستند:

• درجه مقاومت نهال در برابر شرایط نامساعد آب و هوایی ، به ویژه ، در برابر سرما ؛
• تعادل غذایی؛
• روشنایی کاملاً کنترل شده.

ما قبلاً درمورد میزان روشنایی (12 ساعت نور روز) و تعادل غذایی صحبت کردیم. بیایید اکنون در مورد مقاومت نهال در برابر سرما صحبت کنیم. به طور طبیعی ، از آنجا که ما در مورد یخبندان صحبت می کنیم ، مقاومت گیاهان در این مورد به معنای مقاومت نسبی در برابر درجه حرارت پایین است ، و نه این که گوجه فرنگی بدون سرپناه با آرامش از درجه حرارت انجماد زنده بماند - چنین معجزاتی هنوز اختراع نشده است.

اما ثبات نسبی نیز بسیار مهم است - این بدان معناست که گیاهان با کاهش کوتاه مدت دما دچار تنش نخواهند شد و به رشد طبیعی خود ادامه می دهند. و این برای برداشت زودرس مهم است ، زیرا شما باید نهال را زودتر از تاریخ معمولاً پذیرفته شده در زمین بکارید. با این وجود ، کمبود نور ، دمای بالا و رطوبت ناکافی هوا در یک آپارتمان باعث "کشش" گیاهان و کاهش مقاومت بافتهای موجود در دیواره سلولهای گیاهی می شود و این به نوبه خود مقاومت آنها را در برابر دماهای پایین کاهش می دهد.

چنین نهال هایی را نمی توان تا پایان سرما کاشت و بنابراین نمی توان با این روش محصول زودرس را بدست آورد. مکانیسم آسیب یخ زدگی به گیاهان این است که آب در سلول های آنها یخ می زند و بلور یخ حاصله دیواره های سلول را می شکند. بنابراین ، لازم است رژیمهایی ایجاد شود که میزان آب در سلولهای گیاهی را کاهش داده و تجمع مواد خشک را در آنها افزایش دهد. این فقط در صورتی اتفاق می افتد که گیاهان در مرحله نهال تحت فشار قرار نگیرند ، یا حداقل تأثیر این تنش ها ناچیز باشد.