پرورش عدس در شمال غربی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

در کشور ما ، مانند سایر نقاط جهان ، عدس معمولی (زراعی) کشت می شود. این یک گیاه یک ساله با ارتفاع 25-60 سانتی متر در انواع رایج در تولید است.

ساقه تقریباً ایستاده یا کمی خوابیده ، چهار ضلعی ، شاخه ای. برگها مرکب هستند ، با 2-8 جفت جزوه جفت می شوند و به یک شاخه یا شاخه شاخه برگ ختم می شوند. جزوه ها بیضی یا خطی هستند. گل ها کوچک ، به طول 5-8 میلی متر ، سفید ، صورتی ، آبی بنفش هستند.

غلاف یک چشمی ، دوتایی ، مسطح ، لوزی ، 1-3 دانه است. بذرها مسطح ، صفحه ای یا تقریبا کروی هستند و قطر آنها 3 تا 9 میلی متر است. رنگ بذر از سبز روشن تا سیاه متفاوت است. لپه نارنجی یا زرد است ، بندرت سبز است. جرم 1000 دانه در واریته های گسترده در تولید از 25 تا 80 گرم است.

کل تقاضای گرما از رایج ترین انواع عدس در طول فصل رشد 1500-1800 درجه سانتیگراد از دمای موثر (>> 10 درجه سانتیگراد) است. در منطقه لنینگراد ، این رقم 1600-1800 درجه سانتی گراد است ، یعنی در حین رسیدن فرهنگ. جوانه ها در دمای 3-5 درجه سانتیگراد شروع به جوانه زدن می کنند ، اما شاخه های دوستانه فقط در 7-10 روز ظاهر می شوند زمانی که در خاک گرم شده در یک لایه از 10 سانتی متر تا 7-10 درجه سانتیگراد کاشته می شوند. نهال ها به راحتی تحمل یخ زدگی در 5-6 درجه سانتی گراد را دارند. گیاهان عدس جوان ، بلکه بالغ نه تنها در برابر سرما مقاوم هستند.

بعد از ظهور نهال ، عدس بیشتر تقاضای گرما می کند ، به طور طبیعی رشد می کند و با دمای متوسط روزانه 17-19 درجه سانتیگراد رشد می کند. در طول دوره پر شدن و رسیدن بذرها ، دمای مطلوب 20-20 درجه سانتی گراد است. وقتی دانه ها متورم و جوانه زدند ، عدس خواستار رطوبت است. با این حال ، در طول دوره شکل گیری بذر گل ، نسبت به رطوبت بیش از حد واکنش منفی نشان می دهد ، در این حالت ، فصل رشد آن طولانی می شود ، به شدت تحت تأثیر بیماری ها قرار می گیرد - پوسیدگی خاکستری و سفید.

پرورش عدس در قطعات باغ و حیاط خانه

اکنون در کشور ما 9 نوع عدس به صورت منطقه بندی می شوند: Vekhovskaya ، Vekhovskaya 1 ، Niva 95 ، Penzenskaya 14 ، Petrovskaya 4/105 ، Petrovskaya 6 ، Petrovskaya greenozernaya ، Petrovskaya jubilee ، Rauza. همه آنها دانه درشت ، بشقابي هستند كه براي رشد و پرورش آنها به عنوان گياهان گياهي مورد توجه قرار مي گيرد. از این نظر جذاب ترین نوع Petrovskaya Zelenozernaya است ، زیرا دارای لپه به رنگ سبز است. عدس دانه ریز معمولاً برای خوراک پرورش می یابد. در مناطق شمالی تر ، می توان آن را برای مصارف غذایی کاشت ، زیرا در شرایط رشد تقاضای کمتری دارد و کمتر تحت تأثیر بیماری ها قرار می گیرد. در اینجا انواع Stepnaya 244 ، Severnaya ، Novourenskaya 3565 مفید است.

قرار دادن صحیح عدس در تناوب محصول برای بدست آوردن عملکرد پایدار ضروری است.… در یک طرح شخصی ، بهتر است آن را بعد از سیب زمینی بکارید. به نوبه خود ، عدس سلف خوبی برای بسیاری از محصولات است ، زیرا آنها خاک را با از بین بردن آن از هوا غنی می کنند. همچنین خاک عاری از علف های هرز و در شرایط جسمی خوب را پشت سر می گذارد. از زمان های بسیار قدیم ، عدس را فرهنگ فقرا می نامیدند ، زیرا گیاهان آنها از بی نظیرترین گیاهان است. بنابراین ، فرهنگ آن در حد قشرهای فقیر جمعیت بود ، که کشاورزی آنها به طور گسترده انجام می شد ، خاک ورزی ضعیف امکان پرورش سایر گیاهان با تقاضای بیشتر را فراهم نمی کرد. با این حال ، عدس عملکرد زیادی فقط در چرنوزم ها ، لومهای سبک به خوبی مرطوب شده یا لومهای شنی غنی از آهک می دهد. در خاک های سنگین اسیدی و شور با سطح بالای آب زیرزمینی ، بازده کمی دارد.هنگام کشت در مناطق شمالی روسیه ، دامنه های جنوب و جنوب غربی باید برای کاشت عدس اختصاص یابد.

کود دامی به طور مستقیم در زیر این محصول اعمال نمی شود ، زیرا به توسعه توده سبز گیاه کمک می کند و به ضرر عملکرد دانه است ، بنابراین کودهای آلی در محصول قبلی استفاده می شود. عدس به کودهای معدنی پاسخ می دهد.دوزهای کوددهی به محتوای مواد مغذی معدنی در خاک بستگی دارد. در زمین های خانگی برای حفر پاییزی ، می توانید 30-40 گرم در متر مکعب سوپرفسفات ساده ، 6-10 گرم در متر مکعب کلرید پتاسیم ، در بهار هنگام کاشت ، سوپرفسفات دانه بندی شده 6-7 گرم در متر مکعب به ردیف ها اضافه کنید. در خاک های اسیدی ، آهک کاری لازم است. برای این کار از آهک ، دولومیت ، سنگ فسفات ، خاکستر شیل استفاده کنید. دوزها با در نظر گرفتن اسیدیته خاک تعیین می شوند. اگر برای اولین بار عدس در محل کاشته شود ، برای تقویت توانایی تثبیت ازت قبل از کاشت ، لازم است بذرها را با داروهای باکتریایی: نیتراژین یا ریزوتورفین تیمار کنید. اگرچه همان نوع باکتریهای گره ای ریشه می توانند نخود ، وشک و عدس را آلوده کنند ، بنابراین اگر در منطقه ای که این حبوبات با موفقیت رشد کرده اند ، عدس می کارید ،سپس او به سرعت یک شریک زندگی برای خود پیدا خواهد کرد. همچنین ، قبل از کاشت ، بذرها با کودهای ریز مغذی مرطوب می شوند: آمونیوم مولیبدنوم به میزان 0.5-1.6 گرم به ازای هر 1 کیلوگرم بذر و اسید بوریک در همان دوز.

هنگامی که دمای خاک در عمق بذر (5-6 سانتی متر) به 5-6 درجه سانتی گراد رسید ، عدس در مراحل اولیه کاشته می شود ، همزمان با محصولات اوایل بهار. بذر آن بطور عمده در یک ردیف مداوم و با فاصله ردیف 15 سانتی متر کاشته می شود. میزان بذر عدس 14-16 گرم یا 200-250 دانه در مترمربع برای انواع دانه درشت و 7-10 گرم در متر مکعب (270-320 دانه) در هر مترمربع) برای انواع دانه ریز. برای اطمینان از ظهور دوستانه و تسطیح سطح زمین ، بعد از کاشت باید محل را نورد کرد.

مراقبت از محصولات عدس برای ایجاد یک رژیم مطلوب آب و هوا برای گیاهان ، مبارزه با علف های هرز ، آفات و بیماری ها است. برای از بین بردن علف های هرز ، هنگامی که گیاهان به 6-7 سانتی متر ارتفاع می رسند و به خوبی در خاک ریشه می زنند ، با یک چنگک در امتداد شاخه ها از طریق ردیف ها یا از طریق مورب قطعه ، شکار انجام می شود. بعد از ظهر که گیاهان خیلی شکننده نیستند و آسیب کمتری می بینند ، باید هارو بزنید. در زمین های خانگی می توان آزار را با استفاده از چنگک انجام داد و سپس علف های هرز را به صورت دستی از علف های هرز انجام داد. در هوای خشک ، عدس را سیراب می کنند.

در قطعات خانگی ، عدس را می توان با کشیدن ساده ، یعنی بیرون کشیدن گیاهان از طریق ریشه ، گره زدن آنها به میخ ها ، خارج کرد. و پس از خشک شدن در زیر سایبان ، می توانید با کش یا چوب آویز بزنید ، میخ ها را در کیسه قرار دهید.

همچنین بخوانید:

ظروف عدس