آماده سازی خاک و بذر ، رشد نهال گوجه فرنگی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

زمان کاشت بذر گوجه فرنگی

نهال ها وقتی در یک مکان ثابت کاشته می شوند باید دارای جوانه باشند. چنین نهال هایی به راحتی ریشه می دهند و نتیجه آن بالاترین عملکرد است. به طور متوسط دریافت این نهال 50-70 روز طول می کشد. بنابراین نیازی به عجله در کاشت نیست.

باغداران باتجربه می دانند که گیاهان از همان ارقام با محصولات بعدی سریعتر رشد می کنند و از گیاهانی که زودتر کاشته شده اند ، می رسند ، زیرا آنها در شرایط مطلوب تری برای رشد قرار دارند. آنها گرمتر و سبک ترند. گیاهان مقاوم تر هستند ، دوره کاشت تا گل کوتاه تر است.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

هنگام انتخاب تاریخ کاشت ، باید بلوغ زودرس رقم را در نظر گرفت. اول از همه ، انواع دیر رسیده مانند De Barao باید کاشته شوند. کارشناسان تاریخ کاشت را برای چنین گونه هایی - اواسط مارس - توصیه می کنند که این برای منطقه ما است. تجربه من تاریخ کاشت را بین 10 تا 15 مارس تعیین کرده است. در زمان کاشت ، گیاهان گلدار قوی رشد می کنند. انواع مدرن رسیده خیلی زود مانند Boni M را می توان یک ماه بعد - 10 تا 15 آوریل کاشت. برای بقیه ارقام ، میانگین بین این دو تاریخ باقی مانده است ، معمولاً نیمه دوم ماه مارس است.

آماده سازی خاک و بذر گوجه فرنگی برای کاشت

من از مخلوطی از خاک باغچه خود با یک گلخانه گلخانه ای موجود در بازار در نسبت حدود 1: 1 استفاده می کنم. من یک قاشق غذاخوری آرد دولومیت به ازای هر 5 لیتر خاک به مخلوط اضافه می کنم ، فقط برای اینکه روی ماده اسیدی قرار گیرد. همه این کارها را دو هفته و ترجیحاً یک ماه قبل از کاشت انجام می دهم تا مخلوط رسیده شود. همه چیزهای مضر در این مدت ناپدید می شوند ، همه چیزهایی که پوسیده نشده اند تجزیه می شوند ، روند اکسیداسیون اثر مورد نظر را ایجاد می کند.

قبل از کاشت ، دانه های خریداری شده را در محلول 1٪ پرمنگنات پتاسیم (1 گرم در هر نیم لیوان آب) ، ترشی جات ترشی جات کردم - نه. من هیچ میکرو عنصری را پردازش نمی کنم ، معتقدم که طبیعت همه چیز را خودش مراقبت کرده است. سپس بذرها را برای جوانه زدن در ظرف پتری قرار دادم. در پایین این فنجان (می توانید از یک بشقاب معمولی استفاده کنید) من یک پارچه آب پز کرده ، آن را با یک تکه یخ تمیز از یخچال مرطوب کرده و بذرها را بیرون می آورم. آنها نباید با آب پوشانده شوند. در کنار فنجان ، تکه های کاغذ را به نام انواع مختلف می چسبانم.

فنجان را می بندم و اگر نعلبکی است ، آن را در کیسه پلاستیکی قرار می دهم تا همیشه یک لایه هوا بالای سطح دانه ها باشد - نفس کشیدن دانه ها ضروری است. من آن را در یک مکان گرم قرار دادم ، جایی که دما 24 - 25 درجه است ، نه بیشتر و نه کمتر. به عنوان آخرین چاره ، "کمتر" بهتر است. من معمولاً چنین مکانی را روی باتری بخاری بخار پیدا می کنم. یک دماسنج برای اندازه گیری دما لازم است ، تا حدس نزنید که چرا این دانه ها برای مدت طولانی جوانه نمی زنند.

بعد از چند روز ، آنها جوجه ریزی می کنند ، یعنی آنها ریشه سفید دارند. اول از همه ، دانه های تازه انواع اولیه تخم می خورند. آنهایی که به مدت طولانی ذخیره نشده اند و آخرین آنها هستند.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

کاشت بذر گوجه فرنگی

بذرهایی را که در رگهایی با خاک با ضخامت لایه 5 سانتی متر بیرون آمده اند می کارم. عمق کاشت 1 سانتی متر است. این کافی است که جوانه ها از زمین عبور کنند ، "کلاه" را بیندازند. محصولات را با شیشه یا فویل می پوشانم. دمایی که در آن محصولات را نگهداری می کنم 20 - 22 درجه سانتی گراد است.

در دمای بالاتر ، جوانه می تواند خیلی سریع "از زمین بیرون بیاید" ، بدون اینکه وقت لازم برای ریختن این "کلاه" را داشته باشد ، و سپس با حذف آن سر و صدا زیادی ایجاد خواهد شد. و گیاه در همان شب اول وقت کشش دارد. به محض ظاهر شدن اولین حلقه های شاخه ، پناهگاه را برمی دارم. در این دوره ، کاهش دمای شب به 10 - 14 درجه سانتیگراد - در 4 تا 5 شب بسیار مهم است. در عمل ، برای این کار باید نهال ها را روی طاقچه قرار دهید ، آنها را با یک فیلم از پیش نویس ها بپوشانید و پنجره را باز کنید. آستانه پنجره را می توان با پوشاندن پنجره با پرده ضخیم یا پلاستیک از اتاق جدا کرد.

در مرحله اول - دوم برگ واقعی ، گیاهان باید غواصی کنند ، تقریباً به لپه ها عمیق می شوند. در سال های اخیر ، برای این که مزاحمتی برای این کار نداشته باشم ، هر بذری را که بلافاصله بیرون می آید در گلدان کوچک خود می کارم: یا از کاست های آماده ای که برای فروش هستند استفاده می کنم ، یا لیوان هایی با قطر 2.5 - 3 سانتی متر از روزنامه ، آنها را با خاک 3/4 از ارتفاع لیوان پر می کنم و در کیسه های لبنیات نصب می کنم. در آینده ، با رشد نهال ، من خاک را در فنجان ها می ریزم تا قسمت بالای آن و فنجان ها را کمتر در کیسه های جدید قرار می دهم تا گیاهان سایه یکدیگر نباشند.

از نهال گوجه فرنگی مراقبت کنید

نهال های گوجه فرنگی برای رشد به نور زیادی نیاز دارند - 14-16 ساعت در روز. با کمبود آن ، شما باید از نور اضافی استفاده کنید ، در غیر این صورت نهال ها کشیده می شوند. یک لامپ فلورسنت ساده 40 واتی معمولاً کافی است. اگر نهال ها روی طاقچه پنجره رشد کردند و به لیوان رسیدند ، یک نوار پارچه یا کاغذ سفید پشت آن ، از کنار اتاق آویزان کنید. سپس بزرگ خواهد شد.

مطابقت بین دما و نور بسیار مهم است. نهال ها در هر دمای اتاق رشد می کنند و هرچه درجه حرارت بالاتر باشد ، سریعتر نیز انجام می شود. بهترین دما در روز 20-25 درجه سانتیگراد و در شب 5-7 درجه سانتیگراد پایین تر است. در دمای 10 درجه سانتیگراد ، رشد گیاه متوقف می شود. در دمای خاک زیر 16 درجه سانتیگراد ، رشد ریشه به تأخیر می افتد و جذب فسفر متوقف می شود ، برگها رنگ بنفش پیدا می کنند ، که اغلب توسط بسیاری از باغبانان مشاهده می شود ، که نهال آنها در طاقچه های سرد پنجره رشد می کند.

آبیاری مهم است: گیاهان نمی توانند تحت آب قرار گیرند. آبیاری باید به ندرت انجام شود ، هنگامی که خاک خشک می شود ، و گیاه در معرض پژمرده شدن است ، اما هنوز پژمرده نشده است ، و فقط با آب گرم ، گرمتر از هوای اتاق است. از طرف دیگر ، اگر آبیاری کافی وجود نداشته باشد ، ممکن است ریشه ها آسیب ببینند. این باعث کاهش رشد و عملکرد می شود. شما باید یک حد وسط پیدا کنید ، تا آن را احساس کنید. نهال هایی که با آبیاری مکرر رشد می کنند و حتی بیش از حد نیتروژن دارند ، معلوم می شوند که با کاشت بیشتر در زمین ریشه نمی دهند.

در حال پرورش نهال گوجه فرنگی

لباس بالا برای او بسیار مهم است. اولین کار باید در هنگام ظهور برگهای واقعی انجام شود ، وقتی مواد مغذی گیاه در بذر تمام شود و به تغذیه خود تغییر یابد. سپس هر 10-14 روز یکبار غذا دهید. غلظت کود را طبق دستورالعمل مربوط به آنها مصرف کنید.

با این حال ، بهتر است که همزمان با آبیاری ، بیشتر اوقات تغذیه کنید ، و با هر بار آبیاری مقدار بسیار کمی مواد مغذی به آب اضافه کنید. با افزودن چند قطره "ایده آل" به 1 لیتر آب (از یک قطره برای نهال های کوچک تا 5-6 قطره برای گیاهان مسن) یا یک کود معدنی کامل ، نتیجه خوبی حاصل می شود.

در واقع ، اگر خاک حاصلخیز باشد و گیاهچه ها عملکرد خوبی داشته باشند ، می توان آنها را بدون پانسمان بالا پرورش داد.

توسعه نهال گوجه فرنگی

همانطور که تحقیقات دانشمندان نشان داده است ، وقتی دو برگ واقعی در یک گیاهچه رشد می کنند ، تخمگذاری گل آذین آینده در آن آغاز می شود. در زیر میکروسکوپ ، به نظر می رسد یک برجستگی کوچک در نقطه رشد است. اگر در این زمان نور کم باشد ، به جای گل آذین در نقطه رشد ، برگها به رشد خود ادامه می دهند. در نتیجه ، ما نهال های بیش از حد رشد می کنیم. به همین دلیل ، نباید برای کاشت بذر عجله کرد ، آنها را در ماه فوریه کاشت. بهتر است منتظر آمدن بهار واقعی باشیم و روزها طولانی و درخشان باشند. سپس کمی نور مصنوعی کافی است. معمولاً باید نهال ها را تا اواسط ماه آوریل روشن کنید.

اگر با این وجود عجله کردید ، نهال را خوب تغذیه کردید و نهال ها را برجسته کردید ، خیلی زودتر از زمان کاشت در زمین شکوفا می شود. در حالی که منتظر پیوند است ، او فقط قدرت کافی برای تغذیه فرزندان متوسط خود را خواهد داشت. اینها معمولاً یک یا دو گوجه فرنگی کوچک هستند. و تا زمانی که این یک یا دو میوه نرسد ، بوته رشد بیشتری نخواهد کرد. بنابراین ، قبل از کاشت گیاه در زمین ، این میوه ها باید حذف شوند.

نهال ها همزمان با رشد ، برگ های خود را به طور گسترده ای باز می کنند تا نور بیشتری را بگیرند. آنها باید به طور مداوم از یکدیگر فاصله داشته باشند تا سایه یکدیگر نباشند و کشیده نشوند.

انتخاب مکانی برای گوجه فرنگی

محل کاشت این محصول باید در طول روز تا حد ممکن آفتاب باشد. از اشعه صبحگاهی آن به ویژه استقبال می شود. گوجه فرنگی بسیار کم نور است ، بنابراین باید شرایط را با حداکثر روشنایی ایجاد کند. برای این کار باید تمام قسمتهای داخلی گلخانه را سفید رنگ آمیزی كرد و مفید است كه انتهای شمالی آن را هم برای افزایش روشنایی و هم برای گرم شدن با بادهای شمالی با پارچه سفید آویزان كنیم. پشته ها و گلخانه ها باید در جهت شمال به جنوب قرار بگیرند تا گیاهان در طول روز از هر طرف توسط خورشید روشن شوند.

هنگام انتخاب مکان ، باید یک تفاوت کوچک را در نظر گرفت: مفیدترین گوجه فرنگی با بیشترین میزان لیکوپن ، تحت تأثیر نور خورشید ، در زمین باز رشد می کند. به همین دلیل ، ترجیح داده می شود گلخانه های فیلم را انتخاب کنید ، به جای گلخانه های لعاب دار ، که بطور کامل اشعه ماوراlet بنفش را مسدود می کند.

برای پشته در زمین باز ، شما باید بی بادترین و گرمترین مکان را در سایت انتخاب کنید ، ترجیحاً با شیب به جنوب یا جنوب شرقی. اگر این سایت در سطح هم سطح واقع شده باشد ، توصیه می شود مکانی با محافظت طبیعی یا خاص ایجاد شده از بادهای بهاری غالب (حصار بلند ، بوته های متراکم) انتخاب کنید. نزدیک بودن به محلی که سیب زمینی رشد می کند نامطلوب است ، زیرا بیماری ها و آفات این محصولات تقریباً یکسان هستند. پیشینیان خوب گوجه فرنگی محصولات کدو تنبل ، پیاز ، هویج ، حبوبات ، کلم ، انواع بد گوجه فرنگی ، فلفل ، سیب زمینی هستند. همچنین مهم است که در نظر داشته باشید که برداشت خوبی از گوجه فرنگی را در منطقه ای که نزدیک به آب زیرزمینی است ، دریافت نخواهید کرد.

گوجه فرنگی به خوبی در خاک با بافت های مختلف و حاصلخیزی با اسیدیته 5.5 - 6.5 رشد می کند. با این حال ، بهترین خاکها حاصلخیز سست ، رطوبت و مصرف هوا هستند. برای محافظت از گیاهان در برابر بیماری ها ، و خاک در برابر تخلیه ، گوجه فرنگی ها پس از 3-4 سال در زمین اصلی در مکان اصلی خود کاشته می شوند. در گلخانه ، سطح خاک معمولاً تغییر می یابد.

آماده سازی خاک برای کاشت گوجه فرنگی

ریشه بوته گوجه فرنگی قادر به استخراج آب از لایه های عمیق خاک ، نفوذ به عمق 2 متر و به طرفین - بیش از 1.5 متر است. با این حال ، قسمت عمده ریشه ها در عمق 25 قرار دارد -30 سانتی متر ، بنابراین کافی است یک بستر تا این عمق حفر کنید. یک هفته قبل از کاشت ، می توانید خاک را با محلول سولفات مس ریخته - 1 قاشق غذاخوری. قاشق روی سطل آب. این رویداد به ویژه در خاک های ذغال سنگ نارس ، فقیر از مس بسیار مهم است. خاک ، حاصلخیزی آن بسیار زیاد نیست ، باید بارور شود: یک سطل هوموس خوب پوسیده ، 15-20 گرم کود پتاس ، 20-30 گرم نیترات آمونیوم ، 50-60 گرم سوپرفسفات دو برابر اضافه کنید - همه این در هر متر مربع مساحت. دوز افزایش یافته سوپرفسفات در اینجا بسیار مهم است.

مقدار کمی ماده آلی و لقاح ازت نیز بسیار مهم است. آوردن کود در زیر حفر کاملاً غیرممکن است. در این حالت ، گیاهان چاق می شوند ، یعنی آنها سبزه های قدرتمند پرورش می دهند ، اما دیر شکوفا می شوند و دیر میوه می دهند.

دوستداران برداشت زودرس گوجه فرنگی را در بسترهای سوخت زیستی پرورش می دهند. هرکسی کود کود داشته باشد از آن به عنوان سوخت زیستی استفاده می کند. اگر کود دامی وجود نداشته باشد ، می توان از یونجه به عنوان سوخت زیستی استفاده کرد. به عنوان مثال ، در تابستان ، یونجه را با غلتاندن در غلطک هایی به قطر 30-40 سانتی متر و طول 60 سانتی متر آماده کنید. در زمستان ، غلتک ها را می توان در یک انبار ذخیره کرد ، آنها را از سقف آویزان کرد ، به طوری که موش ها شروع نکن. در بهار ، باید آنها را محکم در مرکز پشته ها ، روبه روی هم قرار دهید. با آب گرم آن را بپزید. سپس کمی کود دانه ای روی آن بریزید یا آن را با دوغاب بریزید - بعد از این ، بدون کود در اینجا نمی توانید کار کنید - و بلافاصله آن را با یک لایه خاک حاصلخیز 20-30 سانتی متر بپوشانید. همه چیز را با فویل بپوشانید. این کار باید دو هفته قبل از کاشت نهال در زمین انجام شود ، به طوری که سوخت زیستی شروع به "سوختن" و تولید گرما می کند.