خیار در حال رشد - ظرافت های فن آوری کشاورزی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

برخی از اسرار رشد خیار مورد علاقه همه

ترکیبی آوریل F1

خیار هموطنان ما نیازی به معرفی خاصی ندارد: همه آن را می دانند ، دوستش دارند و می خورند. این خانواده از خانواده کدو تنبل است و هند گرم به طور سنتی سرزمین اصلی آن محسوب می شود ، اگرچه از زمان های بسیار قدیم خیار در آفریقا ، یونان و روم باستان رشد کرده است. آنها هنوز در شرایط طبیعی در مناطق گرمسیری هند و چین رشد می کنند. درست است ، میوه های خیار وحشی کاملا تلخ است.

ما یک خیار داریم - یک سبزیجات مورد علاقه در هر زمان از سال و به هر شکل: هر دو معطر تازه - فقط از باغ ، و شور یا ترشی - از یک شیشه که برای زمستان با دقت جمع شده است. اما همیشه اشتها آور ترد و خوشمزه است. انواع متنوعی و ترکیبی از این فرهنگ در جهان وجود دارد که در همه کشورها بسیار محبوب است.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

انواع را می توان به طور مشروط به سه گروه تقسیم کرد: گلخانه (با میوه های بلند و صاف - تا 30 سانتی متر یا بیشتر ، انواع باغچه (برای زمین های باز با میوه ها به اندازه 10-15 سانتی متر) و قرنیزها (اندازه میوه ها از 10 سانتی متر بیشتر نیست). به هر حال ، پرورش دهندگان نمی خوابند: در چین ، انواع مختلفی با اندازه های میوه تا 1.5 متر پرورش داده شد! و اکنون در بسیاری از کشورهای اروپایی در گلخانه های صنعتی رشد می کند.

در مناطق مرکزی و شمالی روسیه ، خیارها عمدتا در گلخانه ها رشد می کنند - این بدون توجه به غافلگیری های هوا و هوی و هوس ، برداشت در هر تابستان را تضمین می کند. روش نهال در این مورد مناسب ترین گزینه است: حدود یک ماه قبل از تاریخ پیش بینی شده کاشت در زمین ، بذرهای از قبل خیسانده و جوانه زده باید روی نهال در فنجان های جداگانه کاشته شوند. چنین کاشت به شما کمک خواهد کرد تا در صورت برداشت غیرقابل اجتناب از گیاهان ، در صورت کاشت با روش فرش ، از مشکلات بقای گیاهان جلوگیری کنید.

در خط میانی ، کاشت بذر به طور مستقیم در خاک مجاز است - توصیه می شود این کار را در اواخر ماه مه انجام دهید ، زمانی که زمین به اندازه کافی گرم شده است (درجه حرارت در لایه فوقانی کمتر از 15 درجه سانتیگراد نیست) و خطر سرما از بین رفته است. البته برای مناطق شمالی ، این تاریخ ها تغییر مکان داده اند. هنگام کاشت ، بذرها تا عمق حدود 2 سانتی متر در زمین دفن می شوند. تمرین نشان می دهد که کافی است بیش از 5-7 گیاه در هر متر مربع از باغ قرار نگیرد.

تابلو اعلان

فروش بچه گربه فروش توله سگ فروش اسب

Hybrid German F1

می خواهم توجه شما را به یک نکات جالب دیگر جلب کنم. احتمالاً بسیاری از باغبانان با این واقعیت روبرو شده اند که ، برای کاشت بذر در زمین باز در یک چشمه خنک ، عجله نکرده اند و منتظر شاخه ها نیستند. برخی بعداً دلیل این امر را در بذرهای بی کیفیت یا در روزهای نامساعد کاشت جستجو می کنند … در حقیقت ، دلیل این امر این است که بذرهای موجود در خاک سرد به سادگی جوانه زنی خود را از دست داده و تجزیه می شوند. بنابراین ، بهتر است عجله نکنید ، سعی کنید از همسایگان سبقت بگیرید ، اما منتظر گرمای پایدار باشید یا از روش نهال استفاده کنید.

خیار یک فرهنگ دوستدار رطوبت و گرما است. این بدان معنی است که وظیفه ما فراهم آوردن شرایط راحت برای رشد آن است. به همین دلیل است که اکنون ، حتی در خط میانی ، خیارها اغلب در زیر پناهگاه های فیلم پرورش می یابند ، حداقل در نیمه اول تابستان ، که هوا هنوز به اندازه کافی پایدار نیست و سرمای قابل توجهی وجود دارد. دمای مطلوب برای رشد طبیعی خیار از 23 … 30 درجه سانتیگراد است. دمای هوا زیر 15 درجه منجر به سرکوب و توقف رشد گیاه در هر مرحله از رشد می شود. یخبندان برای آنها مخرب است ، به ویژه برای گیاهان نارس جوان ، افت دما مانع رشد می شود.

منطقه ای کاملاً روشن و محافظت شده در برابر وزش باد سرد با خاک حاصلخیز سست ، که بطور سخاوتمندانه با مواد آلی بارور شده است ، برای خیارها اختصاص یافته است. به عنوان مثال ، هنگام کاشت در زمین باز ، می توانید از ذرت به عنوان یک "مانع زنده" در برابر باد استفاده کنید ، آن را در دو خط در کناره های یک تکه خیار بکارید ، فقط قسمت جنوبی آن را باز بگذارید. این محله تأثیر مفیدی بر هر دو فرهنگ دارد.

خاک باید به اندازه کافی آب جذب کند ، زیرا سیستم ریشه خیار کم عمق و کوچک است. برای صرفه جویی در وقت و تلاش و در صورت کمبود مواد آلی ، می توان آن را به صورت محلی - مستقیماً در گودال های کاشت یا ترانشه ها - استفاده کرد. این سوراخ یا سنگر باید عمق 40-50 سانتی متر داشته باشد. لایه ای از مواد آلی در پایین قرار می گیرد و با خاک مخلوط می شود ، سپس خاک تمیز را روی آن می ریزند (با یک لایه حدود 10 سانتی متر) و خیارها کاشته می شوند. وقتی مواد آلی تجزیه می شوند ، گرمای زیادی آزاد می شود ، که توسط خیارها بسیار محبوب هستند - رشد و نمو آنها به طور محسوسی تسریع می شود.

خیارها در یک سنگر گرم با مواد آلی

یکی دیگر از گزینه های جالب برای رشد خیار در صورت عدم وجود کود واقعی ، دستگاه به اصطلاح تختخواب گرم است. معمولاً در پاییز ساخته می شود ، اما می توان آن را در اوایل بهار تنظیم کرد. حفره ای از پیکربندی و مساحت دلخواه تا عمق حدود 0/5 متر حفر شده است - کسی وجود دارد که تخت های خیار را به صورت موجود در نظر گرفته است: باریک مستطیل ، پهن ، حتی فقط یک ترانشه باریک قابل قبول است. شاخ و برگ ، شاخه های نازک پس از اصلاح درختان و بوته ها و تمام بقایای گیاهی از باغ (البته به استثنای افراد مبتلا به بیماری ها) در این چاله قرار می گیرند و با خاک استخراج شده پوشانده می شوند.

سپس خیارها روی این "بالش" کاشته می شوند. در بهار و تابستان ، در بستر باغ تجزیه فعال تمام مواد آلی گذاشته شده با مشارکت کرم های خاکی و میکروارگانیسم ها وجود دارد ، که باعث آزاد شدن حرارت مشابه کود می شود. خیارها در چنین بستری احساس خوبی دارند! یک نکته - این تخت باید بیشتر از حد معمول آبیاری شود.

در طول فصل ، مراقبت از خیار کلاسیک است - اگر مواد آلی کمی در خاک وجود داشته باشد ، علف های هرز ، آبیاری و تغذیه را انجام دهید. به ویژه کنترل رطوبت ثابت خاک در ابتدای تابستان بسیار مهم است ، زیرا در این زمان فعال ترین رشد گیاه اتفاق می افتد. برای حفظ رطوبت در زمین ، می توان کاشت ها را با چمن های بریده شده مالچ کرد. این امر همچنین باعث سرکوب رشد علف های هرز و حفظ ساختار سست خاک می شود.

چند نکته از باغبانان باتجربه

گلخانه ای با خیار

زرد شدن و ریزش تخمدان خیار با کاشت ضخیم شده رخ می دهد ، که به غرقاب شدن خاک و کمبود عناصر غذایی کمک می کند. لازم است که زمین خشک شود و سپس آن را با محلول کودهای معدنی یا خاکستر تغذیه کنید. محلول های مایع آلی ممکن است حاوی عوامل ایجاد کننده فوزاریوم باشند. راه حل های مبتنی بر تزریق علف های هرز می تواند منجر به بیماری های ویروسی شود ، به عنوان مثال ، ویروس موزاییک تنباکو تقریباً یک سال زنده مانده است.

به هر حال ، هنگام ساخت لباس بالا ، باید به یاد داشته باشید که در هوای سرد و ابری ، رشد گیاه کاهش می یابد و کودها هیچ معنایی نخواهند داشت: ریشه های خیار قادر به جذب فعال مواد مغذی در دمای خاک حداقل 10 هستند درجه سانتیگراد و یک نکته دیگر: برای جلوگیری از سوختگی ، گیاهان را با کود دقیقاً روی خاک آبیاری کنید و سعی کنید محلول موجود در شاخ و برگ گیاهان نباشد. اگر خاک خشک باشد ابتدا با آب تمیز ریخته می شود.

گاهی اوقات فقط گلهای "نر" در نهال های خیار کاشته شده تشکیل می شوند. برای تحریک تشکیل گل با تخمدان ، لازم است آبیاری را برای چند روز متوقف کنید ، اجازه دهید خاک خشک شود. و آنها نقطه رشد را خرج می کنند ، سپس شاخه های جانبی با گل های "ماده" رشد می کنند. بسته به نوع خیار ، توصیه می شود که ساقه اصلی را بعد از 5-6 برگ برگ خرج کنید. این روش شاخه را تحریک می کند و بر این اساس ، بهره وری را افزایش می دهد.

برداشت منظم و مكرر از میوه ها باعث تشكیل میوه های گسترده تر ، كاهش پیری گیاه و افزایش محصول می شود. خیار انواع میوه کوتاه در 1-2 روز ، میوه بلند (گلخانه) - در 3-4 روز برداشت می شود. در طول دوره تشکیل میوه فعال ، لازم است رطوبت خاک با دقت کنترل شود: حتی خشک شدن بیش از حد کوتاه مدت منجر به تلخی خیار می شود ، که با هیچ آبیاری نمی توان آن را از بین برد. اینجاست که مالچ خوب وارد می شود! در همان زمان ، آب باید فقط گرم باشد - چندین درجه بالاتر از دمای هوا. آبیاری با آب سرد منجر به مهار رشد و پوسیدگی خاکستری می شود. به هر حال ، در گلخانه ها ، رطوبت بالا برای خیارها نیز مفید است: برگ های بزرگ آنها مقدار زیادی آب را تبخیر می کنند.

سیستم ریشه خیار به هوا احتیاج دارد. آبیاری مکرر باعث فشرده شدن خاک کشت نشده و سست شدن به ریشه های ظریف آسیب می رساند. برای ایجاد دسترسی هوا ، با استفاده از چنگال های باغبانی ، سوراخ هایی در عمق 10-15 سانتی متر ایجاد می شود.

بنای یادبودی از یک خیار در Shklov (بلاروس)

هنگام پرورش خیار در زمین های باز هنگام باران های طولانی مدت ، خطر گسترش سریع پوسیدگی خاکستری در مژه های ضخیم شده گیاهان وجود دارد. با بستن آنها روی ملافه ها نتایج خوبی بدست می آید: ریسمانهای قوی به طول یک متر به زمین رانده می شوند ، ریسمان بین آنها کشیده می شود و مژه های خیار بسته می شود (مانند تاکستان).

من فکر می کنم برای هیچ کس پوشیده نیست که خیار تنها سبزی است که ما آن را نارس می خوریم. این ماده از 95٪ آب (تقریباً مقطر) تشکیل شده است ، حاوی پروتئین ، قند ، ویتامین و عناصر ریز است - همه اینها تأثیر مفیدی بر عملکرد اندام ها و سیستم های بدن انسان دارد. و آب خیار یکی از بهترین مواد آرایشی برای پوست است که مدت ها شناخته شده است. به هر حال ، بیهوده نیست که خیار یک میان وعده مورد علاقه است ، و ترشی آن داروی مورد علاقه خماری است. به نظر می رسد که این آب خیار بسیار حاوی 95٪ از آن ، به طور موثری سموم و مواد مضر را از بدن دفع می کند.

در سال 2007 ، در شهر Shklov (جمهوری بلاروس) - این شهر و منطقه خاص یک خیار بلاروسی مکه در نظر گرفته می شود ، که در آن خیارهای غیرمعمول پرورش می یابد ، آنها می دانند که چگونه آنها را برای زمستان ذخیره کنند - یک بنای یادبود یک خیار افتتاح شد با تمام "شایستگی های" او. من فکر می کنم خیار شایسته این ارزیابی است. بنابراین این سبزیجات ترد را در انواع مختلف آن رشد دهید و لذت ببرید: تازه ، شور ، ترشی.