چگونه کنگر فرنگی پرورش دهیم

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

این سبزیجات نادر را در باغ خود پرورش دهید

کنگر فرنگی یکی از سبزیجات سنتی در غذاهای ایتالیایی است. امروزه به محبوبیت شایسته ای در کشورهای مختلف دست یافته است که با توجه به طعم شگفت انگیز آن ، اصلاً جای تعجب ندارد.

این سبزی را می توانید در قفسه های سوپرمارکت های روسیه و در طول سال پیدا کنید. درست است ، اغلب آنها در آنجا کاملا کسل کننده به نظر می رسند - گل آذین های کوچک و رخوت یا خیلی خشک باعث شور و شوق نمی شوند. در همان زمان ، کنگر فرنگی های با کیفیت بالا همیشه دارای مقیاس هایی هستند که از بین می روند و با کرک سبک پوشیده شده اند و کاملاً مغز آن ها را چسبانده اند.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

چنین تصویر غم انگیزی در قفسه ها کاملاً قابل درک است ، زیرا تمام کنگر فرنگی هایی که به آنجا می روند ، وارداتی هستند و بنابراین از تازه بودن اول دور هستند. افسوس ، شما می توانید کنگر فرنگی را حداکثر برای 2-3 روز ذخیره کنید - حداکثر یک هفته ، سپس طعم این گیاه - گیاه به سرعت خراب می شود (کنگر فرنگی فیبر می شود و آب آن از بین می رود) ، و بلافاصله پس از برش عطر و بوی منحصر به فرد خود را از دست می دهند.

بنابراین وقتی تازه گرفته می شوند خوشمزه ترین هستند. بنابراین ، کنگر فرنگی در رستوران های متخصص غذاهای ایتالیایی به شکل دورانی مانند سوپرمارکت ها ختم نمی شود ، که البته به طور خودکار بر قیمت غذاهای سرو شده تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، در رستوران Baccarat پایتخت برای یک غذای آماده - گوش ماهی "Saint-Jacques" با پوسته پارمزان ترد و کنگر ، حداقل 1500 روبل پرداخت می شود.

قیمت همان کنگر فرنگی از تامین کنندگان عمده فروشی ، البته ، بی نظیر پایین تر ، اما چشمگیر نیز است. به عنوان مثال ، کنگر فرنگی تازه از تونس در مارس-آوریل (در فصل جمع آوری انبوه آنها در مدیترانه ، یعنی زمانی که ارزان ترین هستند) چند سال پیش ، به عنوان مثال ، به طور متوسط با هر کیلوگرم 285 روبل عرضه می شد. به نوبه خود ، در زمستان امسال ، قیمت عمده فروشی این غذای خوشمزه از 520 روبل فراتر رفت.

بنابراین ، این سبزیجات عجیب و غریب ، البته ، نمی تواند برای انسانهای ساده قابل تهیه باشد - خوب ، شاید چند بار در سال در یک تاریخ بسیار مهم. و اگر هنوز هم واقعا می خواهید ، و روح شما مستقیماً کنگر فرنگی عجیب و غریب می خواهد ، با یک میل شدید ، می توانید این گیاه را در باغ خود بکارید. در دوران باستان ، او با من بزرگ شد. حالا افسوس که دیگر رشد نمی کند - و قدرت همان نیست و اشتیاق کم شده است.

مشخصات بیولوژیکی

کنگر فرنگی یک گیاه چند ساله از خانواده Aster است. ظاهر این گیاه فراتر از غیر قابل دسترس است - بسیار شبیه خار است ، فقط بسیار بزرگتر ، زیبا تر و غیر قابل مقایسه مفیدتر از آن است. کنگر فرنگی دارای ریشه خواب زمستانی بلند ، برگهای بزرگ سبز تیره یا نقره ای شکاف خورده ، بزرگ در قسمت زیرین است و ساقه ها می توانند به ارتفاع 1 یا حتی 2 متر برسند ، اگرچه گونه های کوتوله نیز با ارتفاع 70 سانتی متر پرورش می یابند.

تاج این ساقه ها با سبد گل آذین های کروی شکل ، متشکل از مقیاس های برگ دار محکم در مجاورت یکدیگر قرار گرفته است. دقیقاً دقیقاً آنها ، ظرف های گوشتی گل آذین های باز نشده و پایه های ضخیم شده فلس های ردیف های پایین بسته بندی هستند که خورده می شوند. یعنی سبزی به نام "کنگر فرنگی" در واقع یک سبد باز نشده گل آینده است. کنگر فرنگی باز و سخت با برگهای قهوه ای دیگر قابل استفاده نیست.

مزایای کنگر فرنگی

در ابتدا ، کنگر فرنگی فقط به عنوان یک گیاه زینتی و دارویی کشت می شد ، زیرا حاوی مواد مفید بسیاری است. اینها پروتئین ها ، چربی ها ، ویتامین ها (کاروتن ، ویتامین های B1 و B2) ، عناصر کمیاب و همچنین اینولین هستند - چنین جایگزینی ارزشمند نشاسته برای دیابت.

دانشمندان ثابت کرده اند که استفاده از این سبزیجات در غذا از ایجاد تصلب شرایین جلوگیری می کند ، کلسترول خون را کاهش می دهد و به عادی سازی متابولیسم در بدن کمک می کند. به خصوص باید به تأثیر مثبت کنگر فرنگی بر متابولیسم لیپید اشاره کرد ، به همین دلیل عصاره کنگر فرنگی برای بهبود هضم غذا به خصوص هنگام مصرف مقدار قابل توجهی کربوهیدرات و غذاهای چرب ضروری است. برای عادی سازی فرایندهای بیوشیمیایی در سلولهای کبدی و بهبود متابولیسم کلسترول ، که از ضایعات عروقی اسکلروتیک جلوگیری می کند.

غذاهای کنگر فرنگی برای افرادی که دارای اسیدیته بالای آب معده هستند نیز مفید است ، زیرا حاوی مقدار قابل توجهی نمک های پتاسیم و سدیم است که دارای اثر قلیایی قوی هستند. اما ، با ورم معده با اسیدیته کم آب معده و با فشار خون پایین ، کنگر فرنگی را نباید مصرف کرد.

خوب ، حالا در مورد طعم شگفت انگیز این سبزی بی نظیر. کنگر فرنگی جوان هنگام تازه بودن ، طعم لطیف و شگفت انگیزی دارد و یادآور طعم یک گردوی جوان است. مخروط های کنگر فرنگی کوچک برای پیش غذاها ایده آل است ، کنگر فرنگی های متوسط برای سرخ شدن و سرخ شدن ایده آل هستند. قلب های تازه کنگر از هر اندازه را می توان به قطعات بسیار نازک تقسیم کرده و به سالاد اضافه کرد. اما این سبزیجات مخصوصاً در غذاهای برنج ، مثلاً در ریزوتوی معروف ایتالیایی ، بسیار خوب است.

شرایط بهینه

کنگر فرنگی یک فرهنگ نور پسند و گرمادوست است و دانه های آن در دمای +20 … + 25 درجه سانتیگراد به مدت 5-6 روز جوانه می زند. و دمای مطلوب برای کشت آن باید دمای + 23 … + 27 ° С در روز و + 18 … + 20 ° С در شب در نظر گرفته شود. در همان زمان ، گیاهان بالغ قادر به تحمل یخبندان کوچک هستند - تا -2 درجه سانتیگراد ، و گل آذین کنگر فرنگی در درجه حرارت -1 درجه سانتیگراد آسیب دیده است ، بنابراین ، در اوایل بهار ، در هنگام سرما و افت دمای شب ، ممکن است لازم باشد برای استفاده از مواد پوششی

این گیاه نمی تواند همه جا را زمستان گذرانی کند. در لاین میانی و در جنوب جنوبی ، با پوشش خوب ، کنگر فرنگی زمستان زمستان می گذارد. به طور دقیق تر ، گیاهانی که به خوبی با خاک پوشانده شده اند (10-15 سانتی متر) و با شاخه های صنوبر پوشانده شده و مواد پوششی را زمستان گذرانند ، اگر درجه حرارت در منطقه سیستم ریشه به زیر -8 … -10 درجه سانتیگراد نرسد ، به عنوان مثال ، در منطقه مسکو ، گیاهانی که به این روش پوشانده می شوند زمستان … گرچه در اینجا ، البته ، همه چیز به سال خاص ، میزان پوشش برف ، چقدر زود برف و غیره بستگی دارد.

در مناطق جنوبی (به ویژه در منطقه کراسنودار) ، جایی که میانگین دمای ژانویه -3 … -5 درجه سانتیگراد است ، به هیچ وجه پناهگاهی لازم نیست و کافی است خود را به پهلو گرفتن با خاک محدود کنیم.

برای باغبانان آماتور از مناطق دیگر ، به عنوان مثال ، که مانند من در اورال زندگی می کنند ، بسیار دشوارتر خواهد بود ، زیرا کنگر فرنگی هیچ شانسی برای زمستان گذرانی در زمین های آزاد در این مناطق ندارد. با این وجود ، هنوز راهی برای نجات وجود دارد - اگر فقط در مورد چند گیاه صحبت کنیم ، می توان آنها را در زیرزمین تاریک و در دمای بالای صفر ذخیره کرد. در این حالت ، گیاهان باید با دقت حفر شوند ، سعی کنید خاک را روی ریشه ها نگه دارید ، آنها را در گلدان بپیچید ، گره بزنید و در یک جعبه قرار دهید و آن را جایی در قفسه زیرزمین قرار دهید.

در مورد خاک ها ، کنگر فرنگی ترجیح می دهد حاصلخیز و پر از مواد آلی باشد. از لحاظ تئوری ، حتی در زمین های خیلی حاصلخیز نیز با آرامش رشد خواهد کرد ، اما در این صورت دیگر لازم نیست منتظر برداشت زیادی از سبدهای بزرگ باشید. بنابراین ، ارزش افزودن حداقل یک سطل کود پوسیده یا کود کمپوست به ازای هر 1 متر مربع از سطح کاشت ، ارزش آن را دارد. کنگر فرنگی غوطه ور و همچنین خاک های ناکافی را تحمل نمی کند - با کمبود رطوبت ، رشد گیاه تضعیف می شود ، گل آذین خرد می شود ، ظروف خشن می شود و با رطوبت بیش از حد ، ریشه ها می توانند پوسیده شوند.

ویژگی های فن آوری کشاورزی

کنگر فرنگی کاملا بی تکلف است. در توطئه های شخصی به خوبی رشد می کند و به طور کلی مشکل زیادی ایجاد نمی کند.

کنگر فرنگی توسط بذر و مکنده های ریشه تکثیر می شود. وقتی از دانه کاشته می شود ، محصول فقط در سال دوم به دست می آید. بذرها در بهار مستقیماً در زمین و با فاصله 60x60 سانتی متر بین آنها کاشته می شوند ، با این انتظار که در سال دوم زندگی گیاهان در فواصل طولانی از یکدیگر پیوند شوند. در خط میانی ، پرورش گیاهچه با کاشت بذر در گلخانه در اوایل بهار ، و سپس کاشت گیاهان در زمین باز در مرحله 2-3 برگ ، عاقلانه تر است. در ابتدا می توان محصولات کنگر فرنگی را با تربچه ، کاهو ، پیاز روی پرها و سایر محصولات سبز فشرده کرد.

در طی تکثیر رویشی ، گیاهان پربارتر انتخاب می شوند ، لایه ها در اوایل بهار از آنها جدا شده و با فاصله حدود 70-80 سانتی متر از یکدیگر پشت سر هم در زمین کاشته می شوند و 80-100 سانتی متر بین ردیف ها باقی می مانند..

در طول تابستان، گیاهان به طور منظم سست و یا فقط یک بار مالچ خاک در زیر آنها با هوموس نیمه فاسد، و در بالا با نی، و سپس شل شدن خسته کننده بی فایده خواهد بود. آنها همچنین تغذیه منظم (تقریباً هر دو هفته یکبار) با دوغاب و کودهای معدنی پیچیده انجام می دهند ، که گیاهان به آنها واکنش مثبت نشان می دهند.

برای بدست آوردن سبدهای مرغوب ، بیش از سه ساقه گل و سه تا چهار گل آذین روی هر یک از گیاهان باقی نمی ماند. اگر تهیه سبدهای بزرگتر مطلوب است ، بنابراین آنها به سه پایه با یک یا دو گل آذین در هر گلدان محدود می شوند.

در لحظه ای که رویه ها در قسمت بالایی آنها باز می شود ، سبدها جمع می شوند. زمان برداشت به منطقه بستگی دارد ، به عنوان مثال ، در خط میانی در اواسط تابستان خواهد بود. به هیچ وجه نباید اجازه داد که سبدها شکوفا شوند - سبدهای گلدار بسیار زیبا به نظر می رسند ، اما خشن و نامناسب می شوند.

در پاییز ، گیاهان قطع می شوند ، ریزوم ها خرد می شوند ، و در خط میانی علاوه بر این با شاخه های صنوبر و مواد پوشاننده پوشانده می شوند. در مناطقی که مشکلی در حمایت از فنر وجود ندارد ، می توان آن را با برگ یا کاه پوشاند. در زمستان باید سعی کنید برف را در کاشت کنگر فرنگی نگه دارید.

قسمت بعدی را بخوانید. دستور غذاهای کنگر فرنگی در غذاهای ایتالیایی

سوتلانا شلیاختینا ، یکاترینبورگ

عکس از اولگا روبسووا و ای والنتینوف