در حال رشد خیار زودرس

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

نهال های خیار سخت کننده چگونه به من کمک کردند برداشت خیلی زود و پرباری داشته باشم

هر باغبان می خواهد یک محصول غنی در یک منطقه کوچک پرورش دهد ، به طوری که هنوز جایی برای پرورش سایر محصولات ضروری وجود دارد. و البته همه می خواهند اولین محصول خود را در اسرع وقت بگیرند. درست است ، همه موفق نیستند ، زیرا سبزیجات و انواع توت ها فقط در صورت رعایت تکنیک های کاملاً ساده و ساده کشاورزی قابل پرورش هستند.

قبلاً ما خیار ، گوجه فرنگی و فلفل را جدا از یکدیگر در سایت خود پرورش می دادیم ، یعنی هر فرهنگ گلخانه ای خاص خود را داشت. اما ، با تسلط کامل بر فن آوری های پرورش این سبزیجات دوستدار گرما ، ما شروع به جمع آوری محصولات بسیار زیادی از میوه های آنها کردیم که دیگر فرصتی برای پردازش آنها نداریم. و خانواده ما به این تعداد خیار ، گوجه فرنگی ، فلفل احتیاج نداشتند. بنابراین ، برای فلفل ، خیار و گوجه فرنگی ، یک گلخانه جدید پلی کربنات به ابعاد 3x6 متر خریداری کردیم.

درست است ، توصیه های متخصصان شناخته شده است: کشت گوجه فرنگی و خیار در یک گلخانه. این محصولات به رطوبت هوا کاملاً متفاوتی احتیاج دارند: گوجه فرنگی برای جلوگیری از بیماری دیررس به هوای خشک تری نیاز دارد ، در حالی که برعکس ، خیار و فلفل به هوای مرطوب بیشتری احتیاج دارند ، در غیر این صورت ، با هوای خشک ، کنه عنکبوت بر روی برگ های خیار ظاهر می شود. و اما ما سعی کردیم این محصولات را به گونه ای در گلخانه بکاریم که رشد خوبی داشته و بازده زیادی داشته باشد.

باغبان باغبان باغچه های

گیاهان فروشگاه کالاها برای کلبه های تابستانی استودیوهای طراحی منظر

با این حال ، دو سال پیش ، من نتوانستم در برابر اشتیاق عمومی مقاومت کنم و دو بوته انگور را در گلخانه ای روی یک تخت باغ کاشتم ، و همچنین چندین گیاه هندوانه و خربزه کاشتم. گیاهان کمی شلوغ شد و من مجبور شدم یکی دیگر از همان گلخانه را بخرم.

علاوه بر این ، من فکر کردم که آزمایش دیگری انجام دهم: رشد برداشت خیار در اسرع وقت ، و در عین حال مشاهده اینکه دمای پایین هوا چگونه می تواند در برابر گیاهان خیار و گوجه فرنگی مقاومت کند ، و این چگونه بر عملکرد تأثیر می گذارد. بنابراین ، تصمیم گرفتم هر چه زودتر این محصولات را در گلخانه بکارم. همچنین این واقعیت باعث شد که هنگام کاشت نهال در یک گلخانه پلی کربنات در زمان معمول - در نیمه دوم ماه مه - نهال ها بدتر از آن شوند که در آن زمان در گلخانه کاملا گرم بود ، و نهال ها در هوای خنک بهتر ریشه می گیرند … بنابراین ، هر ساله آزمایشاتی را در زمینه کاشت نهال خیار و گوجه فرنگی انجام می دادم: هر سال بعد 5-7 روز زودتر از سال قبل آن را کاشتم. و به نتیجه گیری زیر رسیدم.

تابلوی اعلانات

فروش بچه گربه فروش توله سگ فروش اسب

برای کاشت زودرس نهال در گلخانه ، باید آن را خوب تعدیل کنید ، مخصوصاً از آنجا که پس از آخرین زمستان گرم ، به عنوان یک جغرافیدان ، برای من روشن بود که تابستان 2014 دوست نخواهد داشت ما را با گرما

آزمایش با خیار

برخی از باغبانان بذر خیار را در پارچه ای مرطوب خیس کرده و پس از بیرون آمدن آنها را برای مدت چند روز در یخچال قرار دهید جوانه های ناخوشایند از گرما چگونه وارد سرما می شوند چگونه است! من فکر می کنم آنها تحت فشار قرار گرفته اند. بنابراین تصمیم گرفتم راه دیگری بروم.

بسیاری از دانه ها با محرک های رشد و آماده سازی ویژه بیماری ها درمان می شوند ، بنابراین نمی توان آنها را خیس کرد. بله ، و این یک کار دردسر ساز است - برای خیساندن ، نظارت بر آنها ، به ویژه اینکه بذر یک نوع جوانه می زند ، به عنوان یک قاعده ، نه همه در یک زمان ، بلکه در زمان های مختلف ، و من به کاشت بذر طبق ماه ادامه می دهم تقویم علاوه بر این ، خیلی اوقات وقتی دانه ها خیس می شوند ، بعضی از آنها پوسیده می شوند.

سال گذشته بذر خیار خشک را در 5 مارس در قرص های پیت کاشتم. این قرص های پیت برای پرورش محصولات کدو تنبل بسیار مناسب است. اغلب اوقات ، باغبانان شکایت دارند که بذر خیار زیادی را در خاک گلخانه کاشته اند ، اما هیچ یک از آنها جوانه نمی زند. به این دلیل که برخی از حشرات در زمین زندگی می کنند که ریشه ظریف را می خورند ، بنابراین گیاهان جوانه نمی زنند اما در چنین قرص هایی جوانه زنی بذر 100٪ است ، زیرا خاک مرده وجود دارد و حاوی محرک های رشد است. حتی دانه های بسیار قدیمی در آنها جوانه می زنند.

پس از کاشت ، قرص ها در ظروف قرار داده می شدند ، که در کیسه های پلاستیکی قرار می گرفت. آنها را روی بالکن شیشه ای قرار دادم که عایق نیست و اینجا و آنجا هوای سرد خیابان از میان شکاف ها عبور می کند. درست است ، درب اتاق گرم دائماً باز است ، زیرا در خانه بسیار گرم است. در بالکن که محصولات در آن قرار داشت ، دما بیش از + 8 درجه سانتیگراد نبود. در خارج از این زمان ، دما زیر صفر بود.

بنابراین بذرهای من باید در شرایط سرد جوانه می زدند. اینجاست که آنها بلافاصله معتدل می شوند ، و از لحظه "تولد" می آموزند که برای زندگی بجنگند. آنها همچنین تفاوت بین دمای روز و شب را تنظیم می کنند. علاوه بر این ، چنین افت دما تأثیر بسیار خوبی در باردهی دارد. Luiza Nilovna Klimtseva بیش از یک بار در این باره در مجله "Flora Price" نوشت.

البته در سرما دانه ها دیرتر از دمای گرم جوانه می زنند. بنابراین هیبریدهای Masha F1 و Magdalena F1 در روز چهارم صعود کردند ، Herman F1 و Ekol F1 در روز پنجم صعود کردند. در هر صورت ، من کمی بیشتر از نیاز بذر می کارم. این به این دلیل است که اخیراً تعداد زیادی بذر بی کیفیت در بازار وجود دارد.

پس از ظهور نهال ، مطمئن شوید که مش را از قرصهای پیت بردارید ، توجه باغبانان تازه کار را به این امر جلب می کنم. این امر ضروری است تا بعداً ، نهالها به دلیل اینکه ریشه آنها نتوانسته است از این مش شکسته شود ، از بین بروند. این با تجربه غم انگیز تأیید شده است. فروشندگان قرص پیت توصیه می کنند که این مش را حذف نکنید و گیاهان را با آن بکارید. هرگز به آنها گوش ندهید! یک بار این کار را کردم و همه گیاهان خیار را از دست دادم و آنها دیگر گل می دادند.

گاهی اوقات در قرص های پیت ، ابتدا ریشه های خیار و سپس برگ های لپه ظاهر می شوند. نکته اصلی این است که این لحظه را از دست ندهید. اگر ستون فقرات هنوز کوچک است و از طریق شبکه شکسته نشده است ، من انتهای آن را فشار می دهم ، اما فقط 1-2 میلی متر. اگر او این کار را از طریق شبکه انجام داد ، بدون ترس ، او را همراه با شبکه قطع کردم. در این مرحله اولیه رشد ، گیاه تنش انتخاب را تجربه نمی کند. اما سپس یک سیستم ریشه ای خوب ایجاد می کند ، که مطمئناً بر محصول تأثیر می گذارد. اگر محصولات کدو تنبل را هنگامی که اولین برگ واقعی را دارند غواصی کنید ، آنها بیمار می شوند و پیوند را به خوبی تحمل نمی کنند. این همان کاری است که من با هر محصول کدو تنبل انجام می دهم ، اما فقط در این مرحله از توسعه!

اگر ریشه را نیشگون نگیرید ، آنگاه به ته گلدان می رسد (اگر من آن را در بالکن رشد دهم) و به صورت دایره ای در امتداد دیواره های آن رشد می کند یا رشد ریشه ها را متوقف می کند. و بنابراین میوه دهی فراوان است ، و گیاه می تواند هر خیار را تغذیه کند ، شما باید هرچه زودتر یک سیستم ریشه خوب تشکیل دهید. بعد از چنین برداشتی ، گیاهان خیار یک سیستم ریشه بسیار قدرتمند پرورش می دهند. در پاییز ، وقتی گیاهان خیار را برداشتم ، متوجه شدم که آنهایی که دارای نوک ریشه اصلی هستند ، تعداد زیادی ریشه دارند و عملکرد آنها بسیار بیشتر است.

به محض اینکه ریشه ها یا برگ های لپه در قرص ظاهر شد ، من آن را در گلدان جادار با قطر حداقل 14 سانتی متر و ارتفاع حداقل 15 سانتی متر ، بدون ایجاد مزاحمت در محتوای آن (بدون مش) ، می کارم. اگر گلدان بزرگتر باشد ، بعداً ، پس از پیوند نهال های خیار به باغ ، ریشه بهتر خواهد گرفت. من فکر می کنم هرچه گلدان بزرگتر و جادارتر باشد ، بهتر است.

اگر من قصد دارم یک یا دو گیاه را در بالکن پرورش دهم ، بنابراین می توانم خیار را در خانه برداشت کنم ، پس یک گیاه را در گلدان بسیار بزرگ می کارم. من دیگر گیاهان غواصی را در یک کیسه پلاستیکی قرار نمی دهم ، تا آنها را با یک آب و هوای خاص مورد غفلت قرار ندهم.

هنگام کاشت یک قرص در گلدان ، یک لایه خزه اسپاگنوم در پایین آن قرار می دهم (برای زهکشی) ، سپس آن را در نیمه راه با خاک پر می کنم. من یک قرص گلیوکلادین را در مرکز آن قرار می دهم (این امر هنگام رشد نهال و زمین آزاد بسیار خوب ثابت شده است) ، این قرص را با خاک پاشیده ، سپس یک قرص با یک گیاه قرار داده و فضای باقی مانده گلدان را با همان خاک من گیاه کاشته شده را با انرژی (13 قطره در هر 250 میلی لیتر آب) آبیاری می کنم و 10-13 نخود HB-101 را روی سطح خاک پخش می کنم. من خاک را به لبه گلدان پر نمی کنم ، 5 سانتی متر باقی می ماند. در روند رشد ، ریشه های خیار در پایین ساقه بالای زمین ظاهر می شوند ، سپس آنها را با خاک می پاشم.

گلدان ها را دوباره روی بالکن قرار می دهم ، نزدیک شیشه ، تا نور و خنکی بیشتری داشته باشد. من این کار را انجام می دهم اگر گیاهان قبل از کاشت در گلخانه هنوز مجبور به رشد در بالکن شوند. گیاهان در گلدان های بزرگ ، که پس از آن در بالکن میوه می دهند ، برعکس ، من در یک مکان گرمتر قرار داده است.

من شروع به استفاده از کود مایع پس از 7 روز در فواصل یک هفته ، کود متناوب "ایده آل" (2 کلاه در لیتر آب) و HB-101 (2 قطره در هر لیتر آب) می کنم.

اخیراً ، من متقاعد شدم که نهال خیارهای کاشته شده در گلخانه ای با برگ لپه در قرص های ذغال سنگ نارس ، رشد و رشد سریعتر و سریع تری نسبت به نهال خیار کاشته شده از گلدان دارند ، زیرا ریشه های گیاه بلافاصله فضای باغ را در صورت نیاز پر می کنند و قطعه کوچکی از منطقه او را در گلدان پیدا نکنید. بنابراین ، تاریخ های فرود باید به اوایل آوریل منتقل شوند. در اوایل آوریل ، در صورت از بین رفتن نهال های اولیه گلخانه ، چند بذر خیار به عنوان یک شبکه ایمنی در بالکن کاشتم.

من نهال بالغ خیار (3-4 برگ واقعی) ، کاشته شده در 5 مارس و چندین گیاه با یک برگ واقعی در گلخانه (ساخته شده از پلی کربنات سلولی) در 14 آوریل کاشتم. تخت های گرم در گلخانه در اواخر پاییز آماده شد. من یک مخلوط سوپرفسفات دوتایی ، کالیماگنزیا ، AVA (پودر) ، آزوفوسکا ، Bisolbifita و دو قرص گلیوکلادین به سوراخ اضافه کردم ، علیرغم این واقعیت که قبلاً بعضی از این کودها (به جز azophoska) را در اواخر پاییز به پشته ها وارد کرده بودم. کودهایی که در بهار استفاده می شوند پس از آنکه کودهایی که در پاییز متورم شده اند عمل کردند ، عمل خواهند کرد ، زیرا برای مدت زمان طولانی و به آرامی حل می شوند.

نهال های کاشته شده را با یک محلول گرم Energen (یک بطری در هر 10 لیتر آب) آبیاری کرده و با یک پیاز متراکم پوشانده اند. در 14 آوریل ، من سه خیار دیگر (همچنین فصلی) در گلخانه دوم بین گیاهان جوان انگور کاشتم ، اما نه در پشته های گرم. من متوجه شدم که تاخیر رشد آنها قابل توجه است. اگر در گلخانه ای روی یک پشته گرم ، خیارها شش برگ بزرگ داشته باشند ، سپس در یک گلخانه بدون پشته گرم ، فقط سه برگ وجود دارد. میوه دادن چهار روز بعد انجام شد ، اگرچه هیبریدها یکسان بودند. بنابراین ، من معتقدم که کاشت نهال خیلی زود فقط در پشته های گرم امکان پذیر است.

در هوای آفتابی ساعت 12 والدین کلان را به عقب انداختند و در ساعت 17 دوباره آن را بستند. بنابراین آنها در تخت ها گرم نگه داشتند. در هوای ابری ، خیارها در تمام روز بسته بودند. آنها را به ندرت سیراب کنید ، زیرا زمین خشک می شود و فقط در ساعت 13 ، همیشه با آب گرم است. او شروع به انجام لباس پوشیدن مایع فقط در ابتدای ماه مه - هر 10 روز یک بار و در تابستان ، یک بار در هفته کرد.

گلهای پایین گل روی گیاهان را در زیر بغل چهار برگ برداشتم. میوه دادن برای آنها غیرممکن بود ، افزایش توده سبز ضروری بود.

این گیاهان از پنج یخبندان بازگشتند که در شدیدترین حالت دمای خارج از آن به -5 درجه سانتیگراد کاهش یافت. و با این وجود ما سه خیار اول را در تاریخ 17 مه از کارخانه های ترکیبی Masha F1 حذف کردیم. و از آن زمان آنها به وفور میوه می دهند. در 19 مه ، اولین خیارها از هیبریدهای Herman F1 و Ekol F1 حذف شدند. همه آنها در 5 مارس کاشته شد. دسته دوم نهال که در 2 آوریل کاشته شد و همچنین در 14 آوریل کاشته شد ، ده روز بعد به بار نشست.

در ساقه همه گیاهان ، ابتدا 1-2 خیار وجود داشت ، بعداً ، وقتی گرم شد ، 6-7 خیار تشکیل شد. روی مژه هایی که از زیر بغل برگ ظاهر می شوند (من 2 برگ روی آنها گذاشتم ، بقیه را برداشتم) تعداد زیادی خیار وجود داشت ، در حالی که در گیاهان غیر فصلی در سال های گذشته ، معمولاً 2-3 بود. هیبریدهای Magdalena F1 و Ekol F1 برداشت های رکورددار تولید کردند. شمارش تعداد خیار آنها غیرممکن بود. بیش از 13 عدد از آنها در اندازه های مختلف وجود داشت.

یعنی من تا این رقم حساب کردم و بقیه داخل برس بودند. روی کیسه های بذر نوشته شده بود که این هیبریدها ، با تغذیه کافی ، هر کدام 6-7 میوه تشکیل می دهند ، اما گیاهان من بیش از دو برابر نتیجه می دهند! بنابراین ، با سخت شدن خوب از زمان "تولد" گیاهان خیار ، می توانید عملکرد رکورددار شوید. این بدان معنی است که شما نیازی به کاشت گیاهان زیاد ندارید ، فضای دیگری برای محصولات دیگر وجود خواهد داشت که در مناطق کوچک مهم است.

بذر خربزه و هندوانه را نیز کاشتم و معتدل شدم. آنها همچنین در 14 آوریل کاشته شدند و از یخبندان بازگشت به خوبی جان سالم به در بردند. با این حال ، به دلیل اینکه در نیمه اول ژوئن سرد حشرات گرده افشانی نکردند و من فقط برای تعطیلات آخر هفته آمدم و نمی توانم با دست گرده افشانی کنم ، میوه ها تنظیم نشد ، من مجبور شدم این گیاهان را بردارم و گوجه فرنگی بگذارم فرزندان ناتنی در جای خود.

خرداد سرد بود اما خیارهایم اهمیتی نمی دادند. در این زمان در گلخانه ها نه اغلب و فقط با آب ولرم آبیاری می شود. هفته ای دو بار اطمینان حاصل می کردم که گل ها از بین رفته و خیارها از بین می روند ، در غیر این صورت آنها شروع به پوسیدگی می کنند و میوه ها می توانند از آنها پوسیده شوند. این پدیده در گلخانه ها در دمای پایین خارج اتفاق می افتد.

در اوایل ماه سپتامبر ، قسمت پایین گیاهان برهنه بود (برگها و مژه های میوه دهنده را برداشتم) و چند مژه کناری در قسمت فوقانی گیاه گذاشتم تا در پاییز برداشت شود. وقتی به سقف رسیدند ، آنها را به جهات مختلف فرستادم. در این زمان ، گلهای کمرنگ را هم برداشته ام. خیارهای ما تا 15 اکتبر در حال باردهی بودند و در 16 اکتبر اولین یخ زدگی شدید اتفاق افتاد. در این روز ، باردهی خیارهای ما پایان یافت.

بخش 2 را بخوانید: گوجه فرنگی های اولیه در حال رشد

اولگا روبوتسوا ، باغبان ،

نامزد علوم جغرافیایی

منطقه Vsevolozhsky در منطقه

لنینگراد

عکس توسط نویسنده