در حال رشد توت فرنگی و فیسالیس پرو

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

این جسد شیرین

برداشت بری فیزیالیس

در دهه 80 قرن گذشته ، بذرهای جسمی خوراکی برای اولین بار در فروش ما ظاهر شدند. Physalis گیاهی از خانواده Solanaceae است که از آمریکای جنوبی به ما رسیده است. باغبانان قبلاً با فانوس های زیبای نارنجی تزئینات تزئینی باغ آشنا بودند ، اما در واقع برای اولین بار آنها فهمیدند که یک فیسالیس خوراکی نیز وجود دارد که میوه ها را تولید می کند - انواع توت های مخفی در یک مورد.

فیزالیس خوراکی می تواند گیاهی باشد ، گاهی توت است. همه باغبان ها سعی کردند این تازگی ها را در تختخواب خود پرورش دهند تا خودشان شایستگی این کنجکاوی را بدانند.

دفترچه باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

گیاهان گیاهی

آنها به ویژه در پرورش گیاهان گیاهی (Physalis philadelphica) - گیاهی بومی مکزیک که به آن گوجه فرنگی مکزیکی نیز می گویند ، فعال بودند. میوه های کاملاً بزرگ ، تکنیک های کشت ساده را تشکیل می دهد. مجله ما اخیراً در مورد آن نوشت (نگاه کنید به "Physalis - در باغ رشد می کند و برنامه" →).

با این حال ، خیلی سریع ، بیشتر باغبانان آن را رها کردند. علیرغم سادگی کشت و عملکرد خوب: در شکل خام آن ، در مقایسه با گوجه فرنگی مورد علاقه ما ، بی مزه و معطر است. مربا و کمپوت های تهیه شده از آن خیلی شیرین هستند و در ماریناد خیارهای ما خوشمزه ترند. و باغبانان ، با کنجکاوی خود ، علاقه خود را نسبت به آن از دست دادند. اگرچه در هر نشریه اختصاص داده شده به این فرهنگ ، آنها باید بنویسند که این سزاوار است که در بسترهای ما پرورش یابد.

از آنجا که بسیار مفید است ، علاوه بر این ، این تنها سبزیجات با خواص ژل زنی است. من یک بار از آن شکمبه های فوق العاده درست کردم. اکنون پرورش دهندگان ما انواع بسیار متنوعی از گیاهان گیاهی را بدست آورده اند. آنها ثمربخش ، مقاوم در برابر سرما هستند ، بیمار نمی شوند. بذرها همیشه در فروش هستند.

بری فیزیکالیس

نوع دوم فیزالیس خوراکی ، توت فیزالیس آمریکای جنوبی است. از نظر عملکرد از گونه های گیاهی پایین ترند ، اما طعم و عطر نفیس دارند. با این حال ، آنها به گرمای بیشتری نیاز دارند. بذر این جسمی در دمای کمتر از +20 درجه سانتیگراد جوانه می زند.

در شرایط منطقه ما ، شما می توانید دو نوع توت فیزالیس پرورش دهید: کشمش فیزالیس ، همچنین توت فرنگی (Physalis pubescens) و پرو پرو (Physalis peruviana) است. من نام های لاتین را به عمد می گذارم ، زیرا روی کیسه های دارای دانه از هر دو نوع ، آنها معمولاً "کشمش فیزیالیس" یا "توت فرنگی" را می نویسند. و فقط در پشت کیسه دانه ، نام لاتین با حروف کوچک آورده شده است. در عمل ، بعداً معلوم می شود که این دو گونه متفاوت هستند.

توت فرنگی توت فرنگی ، یا کشمش

به این نوع فیزالیس برای رایحه دلپذیر میوه ها و توت های کوچک شیرین آن گفته می شود. این گیاه یک ساله ، کم اندازه (30-35 سانتی متر) یا متوسط (50-70 سانتی متر) است که به شدت شاخه های خزنده یا نیمه برجسته منشعب می شود. برگها و ساقه ها به شدت بلوغ دارند. برخلاف مکزیکی ، توت فرنگی فیزیالیس خود گرده افشانی می کند. این گیاه یک گیاه کوتاه روز است.

با طولانی شدن ساعت های روشنایی روز ، فصل رشد آن به تأخیر می افتد. عملکرد 0.3-0.5 کیلوگرم در بوته است. این فیزالیس به میوه های آبدار کهربا با وزن 2-4 گرم ، نسبتاً شیرین ، با کمی ترشی ، طعم و بوی سبک آناناس یا توت فرنگی می دهد. توت ها برخلاف مکزیکی ، پوشش چسبنده ای ندارند. بنابراین ، می توان آنها را مستقیماً از روی بوش با برداشتن درپوش خورد. این گونه با کشت بی تکلف ، رسیدن زودرس و مدت زمان نگهداری طولانی برای محصول برداشت شده متمایز می شود.

میوه های توت فرنگی فیزالیس به صورت تازه خورده می شوند ، برای تهیه مربا ، مارمالاد ، مربا ، ژله ، کمپوت ، میوه های شیرین و غیره استفاده می شوند. اجاق خشک شده توت فرنگی اجاق گاز شبیه کشمش است ، از این رو یکی از نام های آن "کشمش" است. حتی اگر به طور خاص خشک نشود ، پس از نگهداری طولانی مدت در آشپزخانه ، کشمش می شود.

من سعی کردم انواع باغ توت فرنگی توت فرنگی VIR ما - Izyumny و Strawberry و همچنین انواع انگلستان و آلمان را پرورش دهم ، اما نه طعم و مزه و نه عطر توت من راضی نمی کند. در میان انواع و اقسام امتحان شده ، من انواع داخلی سورپرایز را خوشمزه ترین می دانم. این یک نوع اواسط فصل است: از زمان جوانه زدن تا بلوغ کامل 120 روز طول می کشد. برداشت خوبی از این نوع فیزالیس فقط در گلخانه حاصل می شود ، اگر از طریق نهال رشد کند.

سن نهال توصیه شده 45- 35 روز است.

در پایان ماه مارس ، بذرها را برای نهال ها درست مثل گوجه فرنگی می کارم. آنها در یک هفته جوانه می زنند. در روزهای ابری ، نهال ها باید روشن شوند ، زیرا تمایل به کشش دارند ، مانند پسر عموهای شب بو خود - گوجه فرنگی. در مرحله اولین برگ واقعی ، نهال ها به فنجان هایی با حجم حداقل 150 میلی لیتر شیرجه می زنند. هنگام غواصی ، نهال ها باید تقریباً در لپه ها دفن شوند و به حدود 1-2 میلی متر نرسند.

وقتی خطر یخ زدگی از بین می رود و خاک تا +10 … + 12 درجه سانتیگراد گرم می شود ، من نهال ها را در یک تختخواب باغچه می کارم ، روی آن قوس می گذارم ، آنها را با لوتراسیل می پوشانم ، زیرا نهال ها از سرما می ترسند. اغلب ، در این زمان ، گیاهان در حال حاضر با گلهای کوچک زرد کمرنگ و لکه های تیره در مرکز شکوفا می شوند. من بین بوشها 30 سانتی متر فاصله می گذارم ، کافی است. برای اولین بار ، چند گیاه برای مقایسه در گلخانه کاشتم.

با وجود گرمای هوا ، بوته ها به آرامی رشد می کنند. با این حال ، فقط چنین به نظر می رسد. آنها فقط میانگرهای بسیار کوتاهی دارند. برگهای کوچک مخمل یکی پس از دیگری ظاهر می شوند و در هر میانگره یک گل تشکیل می شود ، سپس یک کلاه ، که یک توت کوچک در آن پنهان شده است.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب های فروشی

Berry Physalis

حداقل مراقبت لازم است. این جسمی به زنبورهای عسل احتیاج ندارد ، این یک گیاه خود گرده افشان است. آبیاری نادر است ، در برابر خشکسالی مقاوم است. علف های هرز و شل شدن خاک مفید است ، در حالی که گیاهان باید کمی جمع شوند - این همه. اگر برگ های گیاه کم رنگ است ، باید به آن غذا دهید. حمایت از بوته ها ضروری نیست ، تشکیل و قطع فرزندان ناپدری نیز لازم نیست. آنها مریض نمی شوند. فقط یک رویای یک باغبان شلوغ است.

میوه ها در زمانهای مختلف رسیده می شوند ، از کمترین آنها شروع می شود. میوه رسیده زمانی است که توت زرد یا نارنجی روشن شود و "فانوس ها" زرد و قهوه ای شود. توت های رسیده از بوته می ریزند. باید سعی کنید آنها را در همان جا جمع کنید ، زیرا الاغها و مورچه ها به آنها علاقه نشان می دهند. توت نارس اغلب می ریزد. آنها باید 10-15 روز گرم نگه داشته شوند و رسیده می شوند. در گلخانه ، عملکرد البته به طور قابل توجهی بیشتر است. و توت ها بزرگتر هستند. به عنوان مثال ، اگر در خیابان انواع توت ها به وزن 2-4 گرم رسیده ، سپس در یک گلخانه - 3-6 گرم.

کل محصول باید قبل از سرما برداشت شود ، زیرا فیزالیس اصلاً نمی تواند آنها را تحمل کند. در خانه ، میوه ها می توانند 4-5 ماه دوام بیاورند. با گذشت زمان خشک می شوند و کشمش شیرین می شوند. نمی توانید منتظر کشمش بمانید ، اما یک مربای شیرین بسیار زیبا را بپزید.

توت حاوی مقدار زیادی پکتین است ، بنابراین سالم است. اگر روزانه 12 توت بخورید ، متابولیسم بدن شما به زودی بهبود می یابد. آنها برای کولسیستیت و گرفتگی معده مفید هستند و دارای اثر ادرار آور هستند. مصرف آنها برای فشار خون بالا ، روماتیسم توصیه می شود. جوشانده ای از توت خشک تهیه می شود - 20 توت در هر نیم لیتر آب جوش. آن را برای نقرس ، روماتیسم بنوشید.

در سالهای اخیر ، من برای توت فرنگی توت فرنگی کاشته ام. او اکنون با تولید بذر خود به طور فعال تولید مثل می کند. من هر ساله گیاهان اضافی گلخانه را بیرون می کشم. آنها همچنین روی توده کمپوست و روی تمام تخت هایی که من کمپوست می گذارم رشد می کنند. برداشت از هر بوته کم است ، اما در کل خوردن توت رسیده به مقدار کافی کافی است.

بری فیزیالیس پرو

همانطور که از نام آن پیداست ، سرزمین اصلی این نوع فیزالیس پرو است. این یک گونه بسیار گرمادوست و نور پسند است ، بنابراین به ندرت در قطعات خانگی و فقط در گلخانه ها رشد می کند. در زیر پناه فیلم ، ارتفاع برخی از گونه های جسمی پرو به 2.5 متر می رسد. از یک متر مربع می توانید از 0.4 تا 1 کیلوگرم میوه آن جمع کنید. میوه ها می توانند به جرم 3 تا 9 گرم برسند. عملکرد کم جسد پرو با ارزش غذایی بالای میوه های آن که حاوی ویتامین ها ، عناصر کمیاب و پکتین های زیادی هستند ، جبران می شود.

میوه های این گونه با تفاله آبدار روشن یا نارنجی قهوه ای متمایز می شوند ، که از نظر طعم و بو شبیه مخلوط توت فرنگی وحشی با آناناس است. میوه های نارس قابل رسیدن هستند اما میوه های رسیده روی بوته بهترین طعم را دارند. کیفیت نگهداری میوه های فیزالیس پرو پایین است ، بنابراین در هوای خشک برداشت می شوند و اطمینان حاصل کنید که پوشش آنها خشک شده است. توت های فیزالیس پرو به صورت تازه مصرف می شوند ، از آنها برای تهیه مربا ، مربا ، کمپوت استفاده می شود.

یک بار در یک نمایشگاه محصولات گیاهی فنلاندی ، در میان همه سبزه های زیبا ، انبوهی از میوه های پر از طلای پر به اندازه یک فندق کوچک را دیدم. آنها عطر و بویی خدایی از خود بروز دادند - مخلوطی از توت فرنگی وحشی با آناناس ، بی نظیر قوی تر از عطر توت فرنگی فیزیالیس. فنلاندی ها برای من توضیح دادند که این فیسالیس پرو است. آنها مجاز به استشمام بودند ، اما نه اینکه سعی کنند توت را برای بذر استفاده کنند. Physalis پرو به رویای من تبدیل شده است.

و اکنون خوش شانس شدم: در یکی از هایپرمارکت های تازه افتتاح شده ، در میان میوه های خارج از کشور جعبه کوچکی را یافتم که در انواع چراغ قوه با انواع توت های پر زرق و برق طلای نارنجی پر شده بود. بو را با قلم نمی توان توصیف کرد. بله ، این دوستان من از نمایشگاه فنلاند هستند! هزینه بالای من متوقف نشد ، اما من از میوه ها دانه استخراج کردم - بسیار خوشمزه ، شیرین و ترش. آنها را در آخرین روز مارس کاشت. وی همچنین بذرهای Physalis پرو خریداری شده از مغازه دانه فروشی را کاشت. پس از 10 روز ، هر دو با هم صعود کردند ، خیلی زود لپه ها را باز کردند و برگها را با بلوغ قوی آزاد کردند. و در اینجا مشخص شد که دانه های خریداری شده و آنهایی که از توت استخراج می شوند یک گیاه هستند ، یعنی Physalis پرو.

نسبت به کشمش فیزالیس گرمازدگی بیشتری دارد و رسیدن آن کمتر است. به این ماده فزیالیس برزیلی ، سوپ ماهی کلمبیایی ، توپانو ونزوئلا نیز گفته می شود - بستگی به محل کشت دارد.

در اواخر آوریل ، فنجان های دارای نهال ، جایی که قوی ترین گیاهان بودند ، پوشیده از جوانه ، برای سخت شدن به گلخانه منتقل شدند. یخبندان که یک شب اتفاق افتاد آنها را کشت. بنابراین در برابر سرما مقاوم هستند. ما باید این را در آینده در نظر بگیریم. چندین گیاه ضعیف تر ، که در یک زمان به گلخانه برده نمی شدند و در هنگام انجماد در خانه بودند ، باید برای کشت بیشتر استفاده شوند.

در اوایل ماه ژوئن ، وقتی زمین در گلخانه گرم شد ، آنها را در گلخانه کاشتم. آنها بلافاصله شروع به رشد شدید می کنند ، هر برگ جدید از برگ قبلی بزرگتر می شود. برگها سبز تیره ، مخملی ، زیبا ، به شکل قلب است. من فقط وقت داشتم که آنها را تغذیه کنم - همان گوجه فرنگی - و آنها را آبیاری کنم. در هوای گرم ، برگها پژمرده شدند ، لازم بود که آبیاری فشرده و فراوان انجام شود.

گیاهان شاخه ای می شوند ، یک گل زرد کمرنگ با "چشم" تیره در هر چنگال ظاهر می شود. هرچه شاخه بیشتر باشد ، گل بیشتر می شود. گلهای این جسد خود گرده افشان هستند ، اما ثمری ندادند. معلوم شد که آنها مانند انواع توت فرنگی ، گیاهانی کوتاه روز هستند.

تا اینکه شبهای سفید گذشت و چند ساعت روز کوتاه نشد ، گلها بر زمین ریختند. و فقط در اواسط ماه اوت اولین فانوس های سبز روشن بر روی گیاه روشن شد. در ماه سپتامبر ، هر گیاه تقریباً دو متر از ارتفاع با تاجی سرسبز به درختی تبدیل شده بود و مساحت بیش از یک و نیم متر مربع را در گلخانه اشغال کرده بود. و حتی یک میوه رسیده. تمام قسمتهای گیاه باید قلمه زده شود تا باعث رسیدن قدرت میوه ها شود.

با این وجود ، در جاهایی که آن را نیشگون می گرفتند ، ساقه ها و برگ های مخملی جدید که باید دائماً قطع می شدند ، سعی می کردند با قدرت زیادی رشد کنند. بندرت چنین نیرویی در گیاهان یافت می شود. بر روی ساقه ، تا اولین چنگال ، فرزندان ناپدری به شدت رشد می کردند ، که من مرتباً آنها را برمی داشتم.

در شبهای سرد که در تابستان زیاد بود ، میوه ها رشد نمی کردند. اما در اواخر سپتامبر - اوایل ماه اکتبر ، هنگامی که شبها گرمتر می شدند ، میوه ها ناگهان شروع به رسیدن می کردند: پوشش آنها زرد شد ، توت های داخل آن به رنگ نارنجی روشن درآمدند ، رایحه ای مشخص ظاهر شد. فانوس ها به زیبایی در آفتاب می درخشیدند ، حیف بود که آنها را جدا کنم ، اما بیهوده. زیرا به زودی پوشش ها قهوه ای شدند و میوه ها ترک خوردند. از این به بعد ، من بیش از حد آنها را در معرض بوته قرار ندادم ، و آنها دست نخورده باقی ماندند.

برداشتن حدود بیست میوه رسیده از هر بوته امکان پذیر بود. علاوه بر این ، مشخص شد که میوه های داخل کلاهک های سبز ، که به سختی شروع به روشن شدن می کنند ، نیز رسیده اند. میوه ها توزین شدند ، وزن آنها 6-10 گرم بود.

و یک مشاهده جالب دیگر. ساقه های جسمانی پرو بسیار شکننده هستند. یک شاخه با میوه ها و گل های سبز شکسته ، مجبور شدم آن را داخل سطل آب بیرون بگذارم. بعد از یک ماه و نیم زندگی در یک سطل ، میوه های شاخه کاملا رسیده ، معطر و با طعم طبیعی می شوند ، فقط کمی کوچکتر از میوه هایی که در گلخانه رشد می کنند. بنابراین چیزی برای تأمل وجود دارد. و همچنین جالب است که حتی در اواخر ماه اکتبر روی برگها حتی یک لکه از بیماری وجود ندارد ، حتی یک آفت به گیاه علاقه مند نمی شود. من سعی می کنم برگها را خشک کرده و برای سال آینده مقداری تنتور یا پودر از آنها درست کنم تا با آفات و بیماریهای گیاهان دیگر مقابله کنم.

بنابراین ، میوه های جسد پرو در شرایط منطقه ما می توانند به شکل کاملا خوراکی درآیند ، اما بوته های آن فضای گران قیمت بسیار گران را اشغال می کنند. بنابراین ، امکان رشد این نوع جسمی سوال برانگیز است. من فکر می کنم این ممکن است برای کسانی که یک گلخانه بزرگ بزرگ دارند مناسب باشد. به همین دلیل است که هنگام خرید بذر باید به نام لاتین توجه کنید که همیشه فقط با پشت چاپ در پشت کیف قرار دارد.

هم از فیزالیس ، هم توت فرنگی و هم پرو ، می توان برای کمپوت ، مربا استفاده کرد و انواع شیرینی ها را می توان از آنها تهیه کرد - این در مناطق گرم است ، جایی که به مقدار زیادی رشد می کند. با این حال ، در کشور ما ، جایی که این توت ها چنین محصول بزرگی نمی دهند ، گناه است که بگذارید فرآوری شود. همه این خوشمزه های فیزالیس فساد یک محصول با ارزش است. زیرا می توان آنها را برای مدت طولانی بدون هیچگونه فرآوری حرارتی ، در حالی که ویتامین های خود را حفظ می کنند ، ذخیره کرد. از این رو ، به ویژه به صورت کشمش به صورت خام مفید هستند.

بندرت کشمش پیدا می کنیم. اما در شب سال نو ، همیشه یک گلدان با توت های معطر طلایی روی میز جشن وجود دارد.

لیوبوف بوبروسکایا