نویدبخش انواع گوجه فرنگی ، مبارزه با بیماری اواخر بیماری

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

چگونه محصول را از اواخر بیماری نجات دادم

باران های شدید بهاری و تگرگ منطقه و ماه های تابستان ما را تسخیر کرده است. ما ، در منطقه استاوروپول ، مدت طولانی است که چنین چیزی نداریم. از یک سطح باران بی سابقه ، سیب زمینی مانند جهش رشد کرد. حتی سوسک سیب زمینی کلرادو ، در حالی که تخم های خود را می گذارد ، نمی تواند بوته های قدرتمند را بخورد.

درست است ، من قبل از کاشت ، غده ها را با داروهای Tabu و Prestizator که گیاهان را از بیماری و سوسک محافظت می کند ، درمان کردم. این محافظت بر محصولات سالم آینده تأثیر منفی ندارد. و در طول فصل رشد محصول جدید ، تمام مواد خطرناک تبخیر می شوند و هنگام استفاده از سیب زمینی اثرات جانبی بر روی بدن ندارند.

دفترچه باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

اما گوجه فرنگی های چنین روح آسمانی رنج می برند. یا بهتر بگوییم ، نه از باران ، بلکه از عواقب آن. پس از همه ، رطوبت گیاهان و تغییرات دما شرایط ایده آلی را برای توسعه یک بیماری قارچی خطرناک محصولات شب بو ایجاد می کند - آفت دیررس (خشک شدن برگ ها ، گل ها).

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

من سابقه طولانی در این بیماری دارم. به زودی می توان از رساله ای در این زمینه دفاع کرد. من به باغ بیرون رفتم ، نگاه می کنم - برخی از برگهای گوجه فرنگی شروع به پیچیدن می کند ، زمان شروع جنگ است. من قبلاً برای چنین نبردی اسلحه آماده می کنم. همیشه سولفات مس ، فیتوسپورین ، بایکال ، آب پنیر ، سیم مسی و توپخانه سنگین وجود دارد - Strobi ، Ordan (در موارد شدید). سمپاش را روی شانه ام می اندازم و می روم.

درست مثل این جمله: "باران می بارد ، اما ما روی هم انباشته خواهیم شد." ابتدا "Fitosporin" را از روی برگها و ساقه ها رد کردم ، نکته اصلی در اینجا تصرف تمام قسمتهای گیاه است. همسایگان قبلاً با ناباوری به کارهای من نگاه می کردند ، اما اکنون ، با دیدن نتیجه نهایی ، به آنها علاقه مند شده اند: من در چنین بارانی چه می پاشم؟ من همیشه توصیه های ساده خود را می کنم ، تجربه خود را با شما در میان می گذارم.

ده روز باران با مکث کوتاه بود ، در تمام این مدت هر روز گیاهان گوجه فرنگی را با فیتوسپورین پاشیدم - 2 قاشق چای خوری در هر 6 لیتر آب و 1 لیتر آب پنیر در هر 5 لیتر آب. یک بار آن را با بایکال اسپری کردم. و مهمتر از همه ، من نیمی از قاشق چای خوری سولفات مس را در زیر هر بوته گوجه ریختم. ریشه در این باران به سرعت مس را جذب می کند. برای بعضی ها سم است ، اما برای دیگران نجات است. سولفات مس را بدون تعصب اضافه کنید ، دقیقاً هنجارها را رعایت کنید ، زیرا می تواند در میوه های آینده رسوب کند. بعد از چنین تغذیه برگی فقط بعد از یک ماه گوجه فرنگی بخورید. در این مدت ، سولفات مس تا حدی فرار می شود.

همزمان با فرآوری گیاهان ، یونجه زیر رسیده و فضله مرغ پوسیده را در امتداد راهروها پخش کرد. من به کسانی که برای اولین بار در این مورد می خوانند یادآوری می کنم: در چنین یونجه یک چوب یونجه وجود دارد ، که همچنین به طور فعال با بیماری اواخر بیماری مبارزه می کند و اجازه نمی دهد از خاک رشد کند.

کود معدنی - nitroammofoska - نیز صدمه ای نمی زند ، اما بیشتر از 1 قاشق چای خوری زیر گیاه درست نکنید.

در اواسط ماه ژوئن ، هنگامی که گیاهان رشد کردند ، او به یک روش طاقت فرسا و طولانی ادامه داد - ساقه های آنها را با سیم مسی سوراخ کرد. برای این منظور ، من یک سیم به طول 70 سانتی متر برش می دهم ، سپس ساقه را با یک انتهای آن سوراخ می کنم. سیم را طوری تنظیم می کنم که دو قسمت تقریباً برابر باشد. سپس سیم را در چندین دور دور ساقه می پیچم. وقتی به اندازه جدی رسید ، سیم را فشار می دهد و به ساقه تبدیل می شود. اما در گوجه فرنگی ، برخلاف درخت ، رشد از چنین کشش در تنه متوقف نمی شود ، بلکه برعکس ، هر گیاه به اصطلاح یک تراشه کاشته شده یا یک طلسم در برابر بیماری ها دریافت می کند. گیاه سالم به نظر می رسد و میوه ها برای لذت شما سرازیر می شوند. سم پاشی برای پیشگیری من همچنان به انجام راه حل های بی ضرر - آب پنیر و "فیتوسپورین" ، حداقل یک بار در هفته ،تا مجموعه انبوه میوه ها.

گیاهان را با ریسمان به چوب های چوبی می بندم ، که ارتفاع آنها 1.5-2 متر است.

نویدبخش گوجه فرنگی و خیار

سال به سال ، همین سوال مطرح می شود: چه چیزی در این فصل کاشت؟ من مدت طولانی است که گوجه فرنگی می کارم - قسمت خوبی از یک قرن. من گوجه فرنگی های بسیاری با طعم و رنگ های مختلف را مطالعه و آزمایش کرده ام. نکته اصلی برای همه کسانی که این محصول را می کارند داشتن محصول بالا است تا گیاهان بیمار نشوند. و البته ، طعم و مزه گوجه فرنگی مهم است.

در سال 2016 ، با دانستن ضعف من در مورد گوجه فرنگی ، شما خوانندگان گرامی ، حدود 300 نوع برای من ارسال کردید - آنها بیشتر گونه های آماتور بودند: کسی که در خارج از کشور خود است ، چنین تنوعی را از نسلی به نسل دیگر رشد می دهد ، با دیگران کسی قبلا دانه ها را به اشتراک گذاشته است … اما افسوس که از میان این مجموعه عظیم ارسال شده ، فقط تعداد اندکی را می توان تشخیص داد. اینها انواع استثنایی هستند که من نمایندگی می کنم.

Challah بلغاری بلند است ، دارای میوه هایی به شکل قلب صاف با وزن تا 500 گرم ، محصول بالا ، به معنای واقعی کلمه با آنها پوشیده شده است.

صنوبر M بلند است ، میوه آن یک گلابی بزرگ دنده ای است ، فوق العاده ، وزن هر کدام 800 گرم. به عنوان یک ماشین روسی ، خوشحال است که برای شما شلیک می کند.

کرم چین - بلند ، میوه ای - کرم سبز قهوه ای ، در دسته های مختلف رشد می کند ، هر کدام 50-60 گرم ، عملکرد بالا. رنگ میوه ای فوق العاده درجه یک و غیرمعمول. "آه ، مادر عزیز! نمی توانم تصور کنم که چگونه همه بانک ها را ببندم."

نپتون نوعی میوه بلند ، صاف و گرد با وزن 600 گرم است. رقم پرمحصول. کلاس و قدرت همه در کنار هم قرار گرفته ، مناسب برای سالاد.

خربزه - واریته ای با اندازه متوسط ، میوه های دایره ای تند ، رنگ قرمز مایل به زرد ، تا 500 گرم وزن. وای گوجه فرنگی ، یک لقمه بخورید - و شما خوشحال خواهید شد.

زیبایی فلورانس گونه ای بلند است ، گوجه فرنگی صاف ، به شدت دنده ای است و وزن هر کدام 300 گرم است. آنها شبیه میوه های نوع زیبایی لورن هستند ، فقط زرد هستند.

شکر قهوه ای رقم بلندی است ، رنگ میوه یک رمز و راز است: آنها تمشک زرد قهوه ای ، راسموز ، هر کدام 400 گرم است. انواع فوق العاده با عملکرد بالا.

و شما هرگز رویای آن را ندیده اید - انواع بلند با میوه های ذخیره شده طولانی. بوته معجزه آسا ، پخش شده با میوه های متراکم و استاندارد با وزن 200 گرم ، عملکرد بالا.

شکلات تاسمانی از انواع کم رشد تا ارتفاع 1 متر است. دارای رنگ میوه ای غیرقابل توصیف است - قهوه ای-قرمز-آبی-بنفش ، وزن هر کدام 200 گرم.

امسال در گلخانه من مجموعه ای کاشتم: خیار ، گوجه فرنگی ، توتون ، بادمجان ، فلفل ، ذرت در اطراف لبه ها ، برای سایه. اندازه گلخانه من 3/4 متر است ، بنابراین حدس زدن که تعداد گیاهان در چنین منطقه ای کم باشد دشوار نیست.

خیارها با نخ ریسمان بسته می شوند ، همانطور که متخصصان می توانند به اینترنت نگاه کنند. او روش عالی را نشان داد که توسط الكساندر گانیچكین نشان داده شد.

من همچنین می خواهم به آن دسته از خوانندگانی که باغ سبزی محدود دارند ، بگویم. می توانید گوجه فرنگی ، فلفل ، خیار را در بطری های برش خورده پنج لیتری پرورش دهید. برای تخلیه زیر ظرف را حتما سوراخ کنید. خاک پیش ساخته را به صورت لایه لایه قرار دهید ، نکته اصلی این است که لایه بالایی سست است.

من از هیبریدهایم برای کاشت خیار استفاده می کنم. من به شما خواهم گفت که چگونه آنها را بدست آورید. و سپس نیازی به خرید بذر گران نیست. نمونه های اولیه باید از همه محصولات کدو تنبل امضا شده و جدا شوند. پناهگاه های موقت ساخته شده از پارچه های غیر بافته شده برای این منظور بسیار مناسب هستند. بذرهای ترکیبی با گرده افشانی زنبور عسل (که دوست دارید) بخرید. هر بار یک بذر در بطری های 5 لیتری بکارید. ده گیاه به وفور برای شما کافی است. شما همچنین به یک یا دو گیاه شناخته شده خیار برای گرده افشانی مردان نیاز دارید. برای این منظور ، من از انواع ققنوس و نژنسکی استفاده می کنم. آنها معمولاً تعداد زیادی گل نر دارند. آنها باید یک هفته زودتر کاشته شوند. و سپس ، هنگامی که گل های ماده ظاهر می شوند ، گرده افشانی را شروع کنید. شما می توانید کتاب گیاه شناسی را برای کلاسهای 6-7 ، جایی که ما بر روی منشا و بنه ها مطالعه کردیم ، باز کنید. در نگاه اول،همه چیز ساده است - انتقال گرده از گل خیار نر به کلاله مادگی گل ماده. به طور خلاصه ، به عنوان یک زنبور عسل کار کنید.

هنگام ایجاد هیبریدهای جدید ، می توانید به طیف گسترده ای از نمونه های آزمایشی متوسل شوید ، اما فراموش نکنید که آنچه را که با چه عبور کرده اید یادداشت کنید. این در حال حاضر به تخیل و اوقات فراغت شما بستگی دارد. سه سال پیش من یک خیار هیبریدی خیار میوه دار طولانی داشتم که میوه آن تا 50-60 سانتی متر کشیده شد و دارای بلوغ خاردار خشن بود. این نوعی خیار است ، که آنها در مورد آن زیاد می نویسند ، آنها می گویند بخشی از میوه را می توان قطع کرد و رشد می کند. چنین خیارهایی در گلخانه های گرم شده عملکرد خوبی دارند و می توانند تقریباً در تمام طول سال میوه بدهند.

سال بعد ، برای آزمایش ، من هیبریدهای نسل II را در زمین باز کاشتم ، که ، همانطور که همه می دانند ، ثمری ندارند. اما من آنها را در شرکتی با انواع ترکیبی 1 و خیارهای رقمی کاشتم. در کل حدود 20 هیبرید و گونه مختلف وجود داشت. نمی توانم بگویم که کدام یک از انواع یا ترکیبی ها با یکی از نمونه های آزمایش شده غبارروبی شده است ، اما حجم خیار بسیار بزرگتر شده است ، اما کوتاه تر و سبک تر است. واضح است که من آن را برای دانه ها گذاشتم.

سال بعد ، از آنجا که فهمیدند که انتخاب موفقیت آمیز است ، آنها یک باغ کامل را با خود اشغال کردند. من به شما می گویم که من خیارهای خوشمزه و معطر بیشتری نخورده ام. آنجا دریایی از خیار بود. تمام خانواده غذا خوردند: هر دو آن را نمك كردند و طبق روش چرخش بشكه ، قوطی های مختلفی را پیچیدند (وقتی ترشی با خیار به مدت 2-3 روز تخمیر شود ، سپس بجوشد و ببندد). من این ترکیبی را برای خودم به عنوان "Tusk II" یادداشت کردم. شاید او بیش از حد رنگارنگ و واضح درباره تنوع جدیدش صحبت کرده باشد ، اما این مانند یک کودک است - مال من بهترین است!

ایگور کوستنکو ، باغبان باتجربه

عکس نویسنده