خواص درمانی پیاز چند ساله

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

کمان های چند ساله

آنها به دلیل سبزیجات زودرس و غنی از ویتامین جایزه دارند. پیاز شیرین ، لجن ، پیازچه کمتر از سایرین تحت تأثیر بیماری ها قرار دارد و تا اواخر پاییز در خاک باقی می ماند.

بیشتر پیازهای چند ساله از چین سرچشمه می گیرند ، جایی که از زمان های پیش از تاریخ در آنها کشت می شده است. انزوای تمدن چین به حفظ اصالت پیازهای کشت شده در آنجا کمک کرد.

پیاز باتون

پیاز باتون

باتون در قرون وسطی به اروپای غربی آمد و به دلیل پیشرفت اولیه ، در اینجا به جای پیاز موسوم به "پیاز زمستان" استفاده می شود. در فرهنگ ، در بسیاری از کشورهای جهان به ویژه در چین ، ژاپن و کره مرسوم است.

این به خصوص در بهار ، زمانی که کمبود ویتامین بیشتر احساس می شود ، بسیار ارزشمند است. در برگهای باتون ، محتوای ویتامین C به 40 میلی گرم در 100 گرم می رسد ، تقریبا دو برابر پیاز. علاوه بر این ، باتوم سرشار از فیتونسیدها ، کاروتن ، ویتامین های B1 ، B2 ، D ، پروتئین ها ، نمک های فسفر و مس و همچنین آهن ، منگنز ، روی ، بور ، نیکل ، مولیبدن ، کبالت ، برم ، فلاونوئیدها ، فنل کاربوکسیلیک و تری ترپنیک است. اسیدها ، فیتین

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

برگ های باتونا را در سالاد قرار داده و به عنوان غذای فرعی استفاده می کنند. در غذاهای تاتاری ، پیاز را با تخم مرغ ، پنیر می پزند و به عنوان میان وعده مستقل استفاده می کنند. از برگها به عنوان چاشنی برای غذاهای مختلف (سس ، okroshka ، سوپ ، ماریناد ، سالاد) ، برای پر کردن پای ، تخم مرغ ، تزئین انواع تنقلات و ساندویچ استفاده می شود. برگ های باتونا را می توان مانند کلم نمک یا تخمیر کرد.

در طب عامیانه ، از آن برای سرماخوردگی ، آنفلوانزا ، نقرس ، روماتیسم ، به عنوان یک ماده ضد افسردگی ، ادرار آور ، ضد هلمینتیک ، هموستاتیک ، ضد درد و ضد التهاب استفاده می شود. برای تصلب شرایین ، فشار خون بالا ، آنفلوانزا ، تب ، اسهال خونی ، سوpe هاضمه پوسیدگی و تخمیری ، روماتیسم ، نقرس و حتی برای جلوگیری از سرطان استفاده می شود. ژرول ساخته شده از پیاز سبز ، که در پارچه نازکی پیچیده شده است ، روی زخم قرار می گیرد ، آن را از چرک تمیز می کند ، درد را کاهش می دهد و باعث بهبود سریعتر می شود. این یک اثر هموستاتیک است. پیاز باتون گیاه عسلی خوبی است که شهد زیادی می دهد.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

کمان چند لایه

کمان چند لایه

بسیاری از افراد کمان چند طبقه را یک نوع زنده از پیاز باتوم می دانند. همچنین به آن مصری ، سرزنده ، کانادایی ، شاخ دار ، کاتاویسا گفته می شود. از نظر محتوای مواد فعال بیولوژیکی ، از انواع دیگر پیازها پیشی می گیرد ، اما توزیع کافی دریافت نکرده است. این در آمریکای شمالی بسیار مشهور است و از کانادا در قرن XVIII-XIV به اروپا آمد.

از نظر طعم و مزه ، پیاز چند طبقه از پیاز کمتر نیست. برگهای آن تا 11.4٪ ماده خشک ، قند تا 20.5٪ از وزن مرطوب دارد ، محتوای ویتامین C به 40 میلی گرم در 100 گرم در پیاز می رسد - 71.9 ؛ همچنین کاروتن ، ویتامین های B ، B2 ، PP ، فلاونوئیدها ، اسیدهای فنل کاربوکسیلیک و ترپنیک ، کلروفیل ، پروتئین و مقدار زیادی روغن اساسی وجود دارد که به دلیل آن برگ ها طعم بسیار تندی دارند. سرشار از نمک های معدنی پتاسیم ، کلسیم ، فسفر ، آهن ، روی ، منگنز ، مس ، بور ، نیکل ، کبالت ، مولیبدن است.

در بهار و اوایل تابستان ، آنها عمدتا برگهای جوان و آبدار با طعم تیزتر از برگ های پیاز ، و همچنین پیازهای پایه و پیازهای بزرگ را می خورند. در آشپزی نیز به همان روش پیاز استفاده می شود. فعالیت فیتونسیدال پیازهای چند طبقه از سایر گونه های چند ساله بیشتر است.

تعظیم آلتایی

تعظیم آلتایی

جمعیت محلی پیازهای آلتایی را سنگ ، کوه ، سنگین ، ساگونو می نامند. همچنین به عنوان باتوم وحشی ، پیاز وحشی سیبری ، سربالایی ، کورای ، پیاز مغولی ، سونچینا ، سوچونا ، چپلیک ، کولچا شناخته می شود. در سیبری غربی و شرقی ، در آسیای میانه ، در مغولستان توزیع شده است. به ویژه اغلب در گورنی آلتایی یافت می شود.

برگهای جوان لطیف و آبدار هستند و طعم خوبی دارند. طعم پیاز و برگ دلپذیر و تند است ؛ وقتی تیرهای گل ظاهر می شود ، به سرعت درشت می شوند. در سالهای خنک و مرطوب ، کیفیت و عملکرد برگهای سبز بسیار بیشتر از سالهای خشک است. برگهای جوان به صورت آب پز ، سرخ شده و تازه خورده می شوند.

محتوای اسید اسکوربیک به 87.7 میلی گرم در 100 گرم ، کاروتن - 6.8 میلی گرم در 100 گرم ، قند - 3.2 درصد می رسد. برگهای آن حاوی اسیدهای فلاونوئید ، فنل کاربوکسیلیک و تری ترپنیک و همچنین پتاسیم ، کلسیم ، فسفر ، منیزیم ، گوگرد ، روی ، کبالت ، نیکل ، منگنز ، مس ، مولیبدن ، بور ، برم است.

پیاز آلتای به عنوان یک گیاه دارویی و نرم ارزیابی می شود. برای رنگ آمیزی پشم از ترازوهای پیاز رنگی شدید استفاده می شود.

پیازچه

پیازچه

پیازچه از قرن شانزدهم در سراسر اروپا کشت می شود. در طبیعت ، می توان آن را در دره های آلپ یافت. در روسیه ، گیاهان وحشی در نزدیکی دریاچه بایكال ، در كوههای آلتای یافت شدند.

برگهای جوان آن که دارای طعم و بوی لطیف و کمی تندی هستند بسیار ارزشمند است که در آن نازک تر و نجیب تر از پیاز است. پیاز غنی از ویتامین C است - حداکثر 100-140 میلی گرم در 100 گرم ، کاروتن - 2.5-5.0 میلی گرم در 100 گرم. این ماده غالباً به صورت تازه مصرف می شود و به ظروف آماده اضافه می شود. آنها با سالاد ، سوپ ، املت ، گوشت ، غذاهای ماهی و سبزیجات ، گندم ها و سس ها طعم دار می شوند. برگ های خرد شده به پر کردن پای اضافه می شوند. در بعضی مناطق پیازچه برای استفاده در آینده تهیه می شود - خشک و نمک زده می شود.

از سبزیجات آن برای جلوگیری از سرماخوردگی استفاده می شود. باعث تحریک اشتها و تقویت معده می شود ، بخشی از وعده های غذایی برای بیماری های کیسه صفرا ، سیستم قلبی عروقی و کلیه است. در هند درمانی ، از پیاز کوهی به عنوان داروی تسکین دهنده ، خلط آور و ادرار آور و همچنین برای اسهال خونی استفاده می شود.

پیاز شیرین

پیاز شیرین

پیازهای معطر همچنین به عنوان پیاز شاخه ای ، پیاز معطر ، پیاز چینی ، dzhusai ، zhusay ، وحشی ، سیر ، سیر کوهی یا مزرعه شناخته می شوند. نام خود را به دلیل بوی دلپذیر گل ها که مخصوص پیازهای دیگر نیست ، به خود اختصاص داده است. در فلفل دلمه ای ، از برگ و گل آذین برای غذا استفاده می شود. دارای برگهای لطیف و با طعم دلپذیر سیر است که برای تهیه غذاهای خوشمزه استفاده می شود.

برخلاف سایر انواع پیاز چند ساله ، فلفل دلمه ای با محتوای فیبر کم (8/1 تا 8/1 درصد) با محتوای ماده خشک نسبتاً زیاد (تا 18 درصد) ، قندها و پروتئین ها مشخص می شود. برگهای آن همچنین حاوی مقدار زیادی فیتونسید ، ویتامین و مواد معدنی (پتاسیم ، فسفر ، آهن ، منگنز ، روی ، بور ، مس ، نیکل ، مولیبدن ، کبالت) و همچنین اسیدهای فلاونوئیدها ، فنل کاربوکسیلیک و تری ترپن است. در مقایسه با سایر گونه های پیاز چند ساله ، برگ های آن غنی ترین روغنهای اساسی است.

پیاز شیرین توسط یک چهارم بشریت مصرف می شود. این به عنوان یک ادویه تند برای دوره های اول و دوم ، سالادها ، ماریناد ، برای تهیه مواد پر کننده ، سبزیجات و گوشت گوشت ، میان وعده ها استفاده می شود. قرقیزها از آن به عنوان پیش غذا تازه استفاده می کنند و در نمک به سالادها از ماش جوانه زده و گوشت سرخ شده با سبزیجات ، به سوپ های تربچه اضافه می شود. پیازهای معطر یکی از اجزای ضروری سس ها و بازی کباب قرقیزستان است. قزاقها پیاز شیرین را در سالاد تربچه ، تربچه ، سبزیجات بهاری قرار داده و به غذاهای سرد ریه ها ، مغزهای زیر سس مایونز اضافه می کنند.

گوشت گوسفندی و گوشت گاو را با آن خورشت و جوشانده ، گوشت چرخ کرده برای کوفته و مانتی درست می کنند ، غذاهای مختلفی از مواد زائد و سبزیجات ، رشته درست می کنند. در آشپزی کره ای کاربرد زیادی دارد. علاوه بر برگ های این پیاز ، گل آذین هایی با طعم کمی سیر نیز استفاده می شود. تخمیر شده ، آنها ادویه را به غذاهای کناری اضافه می کنند. از آنها برای تزئین غذاهای اول و دوم ، سالاد ، ترشی ، میان وعده های سرد استفاده می شود.

مقدار زیادی مواد فعال بیولوژیکی در این پیاز باعث افزایش مقاومت بدن در برابر بیماری های عفونی مختلف می شود. در شکل خام آن ، برای درمان تصلب شرایین و از بین بردن کرم ها مفید است ، باعث ترشح آب معده می شود. از تنتورهای الکلی پیازهای معطر برای سرفه و از خارج برای روماتیسم استفاده می شود. این آب برای التهاب چرکی به گوش تزریق می شود. اعتقاد بر این است که در میان مردم شرق تأثیر مفیدی بر قلب دارد ، به عنوان پادزهر خوبی برای نیش مار و حشرات عمل می کند و به عنوان یک عامل خونریزی استفاده می شود.

در طب تبت ، از تمام قسمتهای گیاه برای التهاب معده ، برونشیت ، آمنوره ، نوراستنی استفاده می شود. در چین اعتقاد بر این است که برگ های پیاز معطر خون را از استفراغ خونی و خون دماغ متوقف می کند و دانه ها یک عامل قلبی ، مقوی و تنظیم کننده معده هستند.

فلفل دلمه ای یک گیاه زینتی است. او یک گیاه عسل با ارزش است. می توان آن را زیر بوته های توت کاشت تا از آنها در برابر شته ها و آفات دیگر محافظت کند.

پیاز لجن دار

پیاز لجن دار

پیاز لجن معروف به "آویزان ، ترشی" است. این ماده در طبیعت در سیبری ، آلتای ، آسیای میانه ، قزاقستان و جنوب شرقی قسمت اروپایی روسیه یافت می شود. اخیراً ، در مناطق شخصی و حومه ای پرورش می یابد. برگهای این لجن حاوی فلاونوئیدها ، اسیدهای فنل کاربوکسیلیک و تری ترپنیک ، روغنهای اساسی ، گلیکوزیدها ، کومانین ها ، فیتونسیدها ، ساپونین ها ، مواد معدنی (پتاسیم ، فسفر ، کلسیم ، گوگرد ، منیزیم ، سدیم ، بور ، منگنز ، روی ، مس ، نیکل ، مولیبدن ، کبالت ، و همچنین برم ، سیلیسیم ، آلومینیوم ، سرب ، قلع).

به دلیل آهن زیاد ، غده ای نامیده می شود. برگهای لجن حاوی مقدار زیادی کلروفیل ، ویتامین C - تا 140-200 میلی گرم در 100 گرم و کاروتن - تا 2.6-4.0 میلی گرم در 100 گرم ، ویتامین B1 است. پیازها همچنین غنی از مواد پلاستیکی و ویتامین ها هستند.

اسلایم یک گیاه غذایی ارزشمند است. در مقایسه با پیاز سبز ، ادویه کمتری دارد ، طعم خوبی دارد و کمی عطر سیر دارد. به پیاز سالاد اشاره دارد. از برگها به صورت خام ، آب پز ، نمك ، ترش و خشك براي غذاها و از پيازها بصورت تازه و كنسرو شده استفاده مي شود. به عنوان یک چاشنی ، آن را با غذاهای گوشت و ماهی سرو می کنند ، که برای تهیه سالاد ، okroshka ، برای پر کردن پای استفاده می شود.

پیاز اسلایم نیز خاصیت دارویی دارد. مواد فعال بیولوژیکی آن باعث افزایش مقاومت بدن در برابر بیماری های مختلف عفونی می شود. به دلیل محتوای بالای نمک آهن ، به ویژه برای کم خونی مفید است. ترکیبات فنلی موجود در آن دارای فعالیت تقویت مویرگی هستند و اسیدهای تری ترپنیک دارای اثرات ضد التهابی و گشادی کننده عروق هستند. در طب تبت ، از لجن به عنوان یک عامل خونریزی دهنده ، ضد درد و ضد التهاب استفاده می شود. لجن در هنگام گلدهی تزئینی است. او گیاه عسل خوبی است.

• قسمت 1. تاریخچه و استفاده از پیاز برای اهداف دارویی
• قسمت 2. خواص درمانی پیاز چند ساله
• قسمت 3. خواص دارویی سیر وحشی و پیاز زاویه ای