در ماه اوت برای باغبانان و کشاورزان کامیون چه باید کرد

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

در این ماه همه چیز وجود دارد: باغبانی و باغبانی سبزیجات ، برداشت و استفاده از محصول ، محافظت از گیاهان در برابر آفات و بیماری ها ، آماده سازی امکانات ذخیره سازی برای دوره زمستان.

در هوای خشک در دهه اول ماه ، آبیاری انواع اواسط فصل درختان میوه و انواع دیر درختان توت آغاز می شود تا در حالی که محصولاتی را جمع می کنند ، خود دچار کم آبی شدید نشوند.

آنها خاک را تا عمق حداقل 50-60 سانتی متر آغشته می کنند برای آبیاری تدریجی با کیفیت بالا ، باغبانان باتجربه به روش زیر متوسل می شوند.

سوراخ های کوچکی در دیواره های یک قطعه شلنگ لاستیکی بلند ایجاد می شود ، به حلقه ای می غلتند (انتهای آن به یکدیگر وارد می شوند) با قطر 1.5 متر در اطراف تنه گیاه ، در یک فاصله مساوی. سپس این حلقه از طریق یک شیلنگ به سیستم لوله کشی متصل شده و آب کم مصرف از طریق شیر مجاز است. بر خلاف جت منظم از یک شلنگ ، آب خاک را با ریشه فرسایش نمی دهد ، بنابراین نیازی به حفره شیارهای مدور در اطراف یک درخت یا بوته نیست: رطوبت به طور مساوی جذب می شود بدون اینکه گردن درخت را پر کند. و سپس پوسته ای از خاک ایجاد نمی شود. با تنظیم میزان جریان آب ، می توان این سیستم را تا زمان اشباع شدن خاک لازم ، تا زمانی که گیاه به طور مناسب سیراب شود ، بدون مراقبت رها کرد.

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

برای آبیاری اقتصادی توت ، به اصطلاح آبیاری قطره ای استفاده می شود: بطری های پلاستیکی (1.5-2 لیتر) با شاخه های کاملا بسته در موقعیت افقی در زیر هر بوته نصب می شوند. در طرف آنها سوراخ هایی (2x2 سانتی متر) دارند که از طریق آنها این ظروف پر می شوند و در مکان هایی که با بطری ها تماس نزدیک با زمین دارند ، سوراخ های کوچک با یک شی sharp تیز ایجاد می شوند که از طریق آن آب خارج می شود. آنها همچنین با استفاده از این ظروف (بدون ته دیگ برای ریختن آب) ، آنها را در حالت قائم نصب می کنند - بسته شده با پلاگین ، اما با یک سوراخ بسیار کوچک در آن. آب سرد ریخته شده ، به آرامی در حال تراشیدن ، در ظروف گرم می شود ، بنابراین آبیاری با آب گرم انجام می شود. به جای آب می توان محلول های غذایی کودهای معدنی را در ظروف قرار داد.

اگر انتظار برداشت میوه فراوان باشد ، پس از آن حمایت هایی در زیر درختان میوه نصب می شود و به طور مداوم قدرت آنها بررسی می شود تا از شکستن شاخه های زیر وزن میوه جلوگیری شود. همچنین مجموعه ای از انواع توت فرنگی دیر یا بازسازی شده وجود دارد. اگر هوا خشک است ، آبیاری گیاهان به ریشه (به میزان 10 لیتر در متر مکعب) ضروری است ، زیرا آنها انرژی زیادی را برای باردهی صرف می کنند.

در ماه اوت ، آنها با توجه به اینکه دوره تحقق این محصول نسبتاً کوتاه است ، میوه های انواع اولیه سیب و گلابی را برداشت می کنند و میوه ها بیش از سه هفته حتی در یخچال ذخیره نمی شوند. به گفته باغبانان باتجربه ، برای حفظ بهتر طعم میوه ها باید 5-7 روز قبل از رسیدن کامل آنها را حذف کنید.

در مزارع توت فرنگی قدیمی در این ماه ، نباید فراموش کرد که سبیل ها و علف های هرز را بردارید ، بقایای گل بنفشه و برگ های پایینی زرد شده را ببرید و همچنین ملافه ها و مخلوط انواع توت ها را به موقع قرار دهید. با تغذیه آنها در زیر ریشه با محلول ایزو یا نیتروآموفوسکا (0.3-0.5 لیتر در بوته) ، شرایط گیاهان تحت تأثیر مثبت قرار می گیرد.

به گفته بسیاری از کارشناسان ، زمان بهینه برای تخمگذاری یک مزرعه توت فرنگی بهار است. اما در تابستان - دوره پاییز (15 آگوست - 10 سپتامبر ، به طور مطلوب - دهه های اول ماه اوت) بسیار خوب پیش می رود. لازم است که ، هنگام کاشت ، باغبان باید حداقل 3-4 هفته آب و هوای نسبتاً گرم در انبار داشته باشد قبل از شروع یخبندان های پایدار: توت فرنگی ها باید از نظر کیفی ریشه بزنند ، سیستم ریشه آن باید کار کند و توده زمین باید تشکیل شود چند برگ جوان. هنگام کاشت انواع اولیه ، بوته ها کاشته می شوند ، برای هر کدام 60x15 سانتی متر ، و برای انواع بعدی - 60x20 سانتی متر. در همان زمان ، آنها در مورد استفاده پیچیده از کودهای آلی و معدنی فراموش نمی کنند ، آنها به طور فعال سیراب می شوند.

board تابلوی اعلان بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب های فروشی

پس از چیدن توت ، پردازش بوته های تمشک روی برگها با محلول سوپرفسفات و سولفات پتاسیم (دو قاشق غذاخوری در هر سطل آب) ، ریختن 2-3 لیتر در هر بوته مفید است. این تغذیه محلول پاشی به زمستان گذرانی گیاهان آن کمک می کند. هنگام تغذیه ریشه مویز و انگور فرنگی (قبل از حفر پاییز خاک) ، اگر مخلوطی از 1.5-2 کیلوگرم کمپوست ، 20-30 گرم سوپرفسفات و 15 گرم کلرید پتاسیم در زیر هر بوته اضافه می شود.

در زیر بوته های میوه و توت ، که فصل رشد خود را به پایان می رسانند ، از کودهای فسفر و پتاسیم استفاده می شود که به تکمیل موفقیت رشد و رسیدن شاخه های درخت ، زمستان گذرانی آنها کمک می کند. در دو هفته آخر تابستان ، می توانید با ارزش ترین انواع توت قرمز و سفید را پرورش دهید. برای این منظور قلمه ها فقط از گیاهان سالم استفاده می شوند.

در ماه اوت ، برداشت فعال و برداشت خیار ، برداشت کلم زودرس آغاز می شود. اگر در هفته اول باران نباشد (یا میزان بارندگی ناچیز باشد) ، کلم (اواسط فصل و انواع دیررس) هفته ای یکبار آبیاری می شود و حداقل 5 لیتر در بوته استفاده می شود. مراقبت از آبیاری بسیار مهم است ، زیرا در صورت عدم وجود رطوبت کافی در خاک (به ویژه در جولای خشک) چنگال ها کوچک و سست می شوند.

گیاهان به طور دوره ای جمع می شوند و راهروها شل می شوند ، اما آنها سعی می کنند رطوبت اضافی خاک را از دست ندهند. برخی از باغبانان پس از قطع سر مرکزی کلم بروکلی و یک کلم از کلم زودرس ، تغذیه اضافی و آبیاری فراوان را انجام می دهند و به دنبال آن گیاهان را سیل می کنند. این تحریک جوانه های خفته در زیر بغل برگهای پایینی این گیاهان زراعی باعث می شود که عملکرد اضافی کمی ایجاد شود.

در هفته های اول ماه اوت ، آنها برداشت های انتخابی (به محض آماده شدن) سر انواع کلم متوسط را آغاز می کنند. در اواسط ماه ، می توانید گیاهان انواع مختلف کلم را با استفاده از محلول آبی مخلوط کودهای معدنی (نیتروآموفوسک) و آلی (مولین ، مدفوع پرندگان) - 0.5 لیتر در هر گیاه ، تغذیه کنید.

در این زمان ، در صورت لزوم ، درمان گیاهان دیررس کلم (برداشت در اواخر سپتامبر - اوایل ماه اکتبر) با محلول های آماده سازی شیمیایی یا بیولوژیکی در برابر کرم پروانه های مضر ، به عنوان مثال اسکوپ کلم ، خیلی دیر نیست. فرزندان برادر به طور مداوم از بوته های گوجه فرنگی برداشته می شوند ، در صورت لزوم ، نقطه رشد را خرج کنید. توصیه می شود که گیاهان خود را به صورت دوره ای با محلول ضعیف اوره (1 قاشق غذاخوری / 10 لیتر) تغذیه کنید - هر کدام 0.5 لیتر زیر بوته. در مورد پخش منظم گلخانه فراموش نکنید.

در دهه سوم آگوست ، یک برداشت فعال از گوجه فرنگی در حال انجام است ، که اگر خطر ابتلا به بیماری آفت زدگی وجود دارد ، توصیه می شود آنها را نارس (سفید) حذف کنید. آنها با قرار دادن خشک روی نی یا نوعی پارچه (ترجیحاً در یک لایه) در یک اتاق با تهویه مناسب ، میوه های رسیده و پوسیده را به طور دوره ای انتخاب می کنند. میوه های گوجه فرنگی بسیار خوب رسیده ، مطابق "دستور العمل های مادربزرگ" در جوراب های پشمی قرار می گیرند.

در گیاهان فلفل ، شاخه های میوه دار حذف می شوند. خوراک (0.5 لیتر در هر بوته ، زیر ریشه) با مخلوط آزوفوسکا و خاکستر - یک قاشق غذاخوری در هر سطل آب.

با انتخاب هوای ابری یا در اواخر بعد از ظهر ، کوددهی در گلخانه ای با گیاهان خیار انجام می شود. نتایج مثبت با پردازش هر دو برگ - با محلول اوره (0.1٪) و ریشه - 0.5 لیتر مخلوط اوره ، سولفات پتاسیم و سوپرفسفات ساده (0.15-0.2٪ ، 0.25٪ و 0.3) حاصل می شود ٪ به ترتیب). گیاهان خیار به موقع آبیاری می شوند ، در صورت لزوم ، خاک حاصلخیز را به ساقه می پاشند و از برداشت برگ های سبز عقب نمی مانند.

کدو سبز آبیاری می شود و هر روز تولید می شود (3-5 لیتر در بوته). برخی از باغبانان در دهه دوم آگوست تمرین می کنند که 2-3 برگ از گیاهان کدو را از بین ببرند ، که باعث بهبود روشنایی شاخ و برگ اصلی می شود و همچنین همه برگهای بیمار را از بین می برد. برداشت میوه های کدو سبز از زمانی شروع می شود که به طول 15-25 سانتی متر برسد.

در هوای خشک ، آبیاری زیاد هویج از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هر 5-7 روز یکبار با استفاده از 9-10 لیتر آب برای هر متر مربع بستر انجام می شود. هویج همچنین برای جلوگیری از سوختگی سیستم ریشه ، باید پس از ریختن بستر باغ با آب فراوان ، با محلول نیتروفوسکا (0.2٪) با میزان مصرف 10 لیتر در متر مکعب تغذیه شود. در صورت لزوم ، این تخت ها تا عمق 10-12 سانتی متر شل می شوند و در هوای خشک - 3-5 سانتی متر.

نزدیک دهه دوم آگوست ، قسمت فوقانی برگ سیر "در گره" گره خورده است ، بنابراین سرعت خروج مواد مغذی به قسمت زیرزمینی را تسریع می کند (این امر باعث بهبود ذخیره لامپ ها در زمستان می شود). توصیه می شود که با زردی و نشستن برگها ، سر آنرا تمیز کنید و می توان توده برگ را از قبل مقداری برید.

نزدیک به دهه سوم آگوست ، آبیاری پیاز متوقف می شود ، برای رسیدن سریعتر پیاز آن ، گیاهان گاهی اوقات با چوب خیز بلند می شوند یا سیستم ریشه با یک برش صاف یا یک کفگیر کوچک اصلاح می شود. در همان زمان ، آنها شروع به کاشت پیاز پیاز چند طبقه می کنند.

آبیاری گیاهان چغندر هر 5-7 روز (10-12 لیتر در متر مکعب) را می توان با رقیق شدن آن ترکیب کرد ، در حالی که بین گیاهان بیش از 7-8 سانتی متر باقی نمی ماند. پژمردگی ، زرد شدن و از بین رفتن برگهای قدیمی چغندر نشان دهنده نیاز به گیاهان را با کلرید پتاسیم (30-40 گرم در متر مکعب) تغذیه کنید.

اگر برگ های زرد شده روی جعفری ظاهر شوند ، ریختن تخت ها با آب فراوان و بعد شل شدن فاصله ردیف صدمه ای نخواهد دید. چنین رویه کشاورزی باعث ایجاد شاخ و برگ جدید در گیاهان می شود. تخمدان های کوچک ، گل ها ، برگ های زرد شده از کدو تنبل خارج می شوند. گیاهان خود را با لوتراسیل یا سایر مواد مناسب برای این منظور بپوشانید.

در پایان دهه سوم آگوست ، آخرین قلمه شوید ، جعفری ، ترخون و سایر گیاهان پرادویه ساخته می شود: یک قسمت از سبزیجات برای ماریناد و مصرف تازه استفاده می شود ، قسمت دیگر را می توان برای زمستان خشک کرد. قبل از خشک شدن ، برگها مرتب شده ، زرد ، آسیب دیده و پوسیده برداشته می شوند ، با آب سرد شسته می شوند ، در سایه خشک می شوند و به طول 1-2 سانتی متر برش می خورند. خشک شده در اجاق گاز (با حرارت کم ، دمای 40-50 درجه سانتیگراد و درب باز) به مدت 2-3 ساعت ، گاهی اوقات هم بزنید.

پس از برداشت محصولات گیاهی و سیب زمینی های اولیه ، پس از وجین علف های هرز و برش محصولات میوه و توت ، بقایای مختلف گیاه هر روز تجمع می یابد. آنها نیازی به سوختن ندارند بلکه بیشتر برای کمپوست استفاده می شوند. همچنین می تواند شامل برگهای پژمرده ، گلها ، ضایعات میوه ، تراشه و همچنین زباله های خانگی (ژنده پوش ، چرم ، کاغذ ، پسماند آشپزخانه و غیره) باشد. زباله های کوچک - برگ ها ، چمن های کوچک که نیازی به آسیاب ندارند ، بلافاصله در انبوه کمپوست قرار می گیرند و شاخه های بزرگ ، ساقه ها ، پوست آنها با تبر آسیاب می شوند. همه چیز در یک شمع مشترک قرار می گیرد ، که تا حد ممکن محکم از پایه به بالا با بسته بندی پلاستیکی پوشانده شده است. برای این منظور از نمد سقفی ، نمد سقفی یا سایر مواد پوششی نیز استفاده می شود.

در صورت عدم وجود یک قطعه فیلم جامد ، می توانید از چند قطعه کوچک از آن برای پوشاندن انبوه استفاده کنید ، که روی پشته همپوشانی دارند (در گوشه ها ، قطعات با آجر یا سنگ به یکدیگر فشار داده می شوند). در انبوهی که به درستی آماده شده باشد ، درجه حرارت نسبتاً بالایی در داخل چنین زباله هایی ایجاد می شود که باعث می شود مواد گیاهی با سرعت بیشتری تجزیه شوند. گاهی اوقات چنین انبوهی بلافاصله آماده می شود ، و اغلب اوقات به طور دوره ای دوباره پر می شود ، فراموش نکنید که دوباره آن را با دقت بسته بندی کنید.

هفته ای یک بار ، پشته کمپوست به وفور با آب (ترجیحاً از یک آبخوری) از طریق یک سوراخ کوچک ایجاد شده در بالا ریخته می شود ، یا یکی از گوشه های فیلم پلاستیکی فشار داده شده توسط بار برداشته می شود. پس از آبیاری ، سوراخ باید محکم بسته شود. در چنین "ساختار" ساده ای کمپوست بالغ می شود و طی 5-7 ماه (به ترکیب و شرایط آب و هوایی بستگی دارد) به حالت مطلوب خود می رسد. جریان کافی اکسیژن از طریق فیلم وجود دارد ، بنابراین میکروارگانیسم ها از طیف گسترده ای از طبیعت کاملاً در "تهیه" کمپوست نقش دارند و ترش نمی شوند. این کمپوست به صورت یک گودال نیمه دفن شده با ارتفاع (تا 1-1.2 متر) ساخته می شود ، که کف و دیواره های آن به خوبی رد می شوند.

برای جلوگیری از شسته شدن مواد با ارزش از انبوه کمپوست در اثر بارندگی ، می توانید یک لایه خاک رس به ضخامت 20-25 سانتی متر در پایین آن قرار دهید. گاهی اوقات باغبان ها ترتیب می دهند مواد را برای پردازش به کمپوست در یک ظرف بزرگ با دیواره های ثابت جمع آوری کنند ، به عنوان مثال ، در یک جعبه فلزی بدون ته ، که از دسترسی جوندگان به آنجا جلوگیری می کند.

صدمه ای به یادآوری باغبان در مورد اهمیت اصلاح اولیه (10-12 روز قبل از برداشت سیب زمینی) تاپس آن و سپس از بین بردن آن از محل نخواهد بود. با تشکر از این روش ساده کشاورزی ، از این رو منتفی است که اسپورهای دیررس از سطح خاک شسته شده و به غده ها برسند. بعد از این روش ، غده ها شروع به کنده شدن پوست می کنند ، که به ذخیره سازی موفقیت آمیز محصول کمک می کند.