چه کودهایی برای محصولات مختلف گیاهی مورد نیاز است

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

قسمت قبلی را بخوانید. system سیستم کود به عنوان یکی از عناصر اساسی کشاورزی حومه

عناصر اساسی کشاورزی حومه: سیستم لقاح

دوزها و نسبت های مختلف انواع کودها ، روش های کاربرد آنها برای محصولات جداگانه محتوای اصلی سیستم کود در تناوب محصولات است.

هنگام تهیه سیستم استفاده از کود برای مزارع تناوبی زراعی ، از نقشه خاک ، نقشه اسیدیته و محتوای اشکال متحرک فسفر و پتاسیم استفاده می شود. عملکرد محصول قبلی ، اثرات بعدی کودها ، زمان شخم ، میزان آلودگی به علف های هرز و سایر شرایطی که حاصلخیزی خاک و سطح زیر کشت را تعیین می کند ، در نظر گرفته می شود.

هنگام انتخاب انواع کودها ، لازم است که نگرش گیاهان مختلف نسبت به واکنش محیط و ماهیت توسعه سیستم ریشه ، عمق نفوذ ریشه و توانایی آنها در جذب مواد مغذی را نیز در نظر گرفت. خاک و کودها

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

برای در نظر گرفتن همه عوامل رشد و نمو گیاهان ، لازم است نیازهای محصولات جداگانه به اشکال کودها در نظر گرفته شود. برای انجام این کار ، ما دوباره "ماهی" جادویی را صدا خواهیم کرد تا در مورد ویژگی های تغذیه و کوددهی برخی محصولات گیاهی صحبت کنیم.

یک سیستم لقاح مناسب طراحی شده باید لزوماً ویژگی های تغذیه ای و کوددهی محصولات گیاهی منفرد ، به عنوان مثال کلم ، هویج ، چغندر یا سیب زمینی را در نظر بگیرد. بیایید این ویژگی ها را در نظر بگیریم.

کلم سفید

این یکی از اصلی ترین محصولات گیاهی است. در منطقه سودي-پادزوليك ، از نظر مساحت در رتبه اول قرار دارد. برای تشکیل 1 کیلوگرم کلم در نسبت طبیعی قسمتهای قابل فروش و غیر قابل فروش محصول ، کلم به طور متوسط 4 گرم نیتروژن ، 1.5 گرم P ₂ O ₅ و 5 گرم K ₂ O مصرف می کند.

رشد محصول کلم در کل فصل رشد ، درست قبل از برداشت ، اتفاق می افتد. دوره های جذب مواد مغذی بیشتر در کلم از انواع اولیه فشرده می شوند و بیشتر در کلم از انواع بعدی بیشتر می شوند. بنابراین ، می توان یک یا دو کود اضافی برای کلم دیررس در دوره قبل از بسته شدن ردیف ها برنامه ریزی کرد. با این حال ، حداکثر جذب عناصر غذایی توسط کلم در طی دوره افزایش فشرده در کل توده محصول رخ می دهد.

با توجه به افزایش نیاز به مواد مغذی و جذب فشرده آنها در مدت زمان نسبتاً کوتاهی در طول تشکیل سر کلم ، به ویژه در انواع زودرس و اواسط رسیدن ، کلم محصولی است که خواستار باروری و کود دهی خاک است. در خاک های کمی اسیدی به خوبی رشد می کند. در خاک های اسیدی ، کلم نسبت به آهک زدن واکنش مثبت نشان می دهد. آهک زدن خاک به خلاص شدن از شر تعدادی از بیماری ها کمک می کند.

کلم یک فرهنگ منیزیم دوست است ، بنابراین بهتر است آرد دولومیت حاوی منیزیم را در زیر آن اضافه کنید ؛ از عناصر ریز مغذی ، به ویژه به کودهای مولیبدن ، کبالت و بوریک پاسخ می دهد. کلم به خوبی به کودهای آلی مختلف پاسخ می دهد. با افزایش دوز کود ، عملکرد کلم افزایش می یابد و رسیدن آن تسریع می شود ، که از اهمیت زیادی برای به دست آوردن محصولات اولیه در بازار برخوردار است.

در بیشتر خاکها و به ویژه در خاکهای پودزولیک ، کلم در درجه اول به کودهای ازته احتیاج دارد. در خاکهای ذغال سنگ نارس و دشت سیلاب که مشخصه آنها کم بودن پتاسیم است ، از کودهای پتاس افزایش عملکرد زیاد حاصل می شود. کودهای معدنی عملکرد را کمتر از کود دامی یا سایر کودهای آلی افزایش نمی دهند. هنگام استفاده از کود به تنهایی ، کلم ، بطور عجیب و غریب ، در درجه اول ازت ، فاقد کود است.

حدود سه قسمت پتاسیم و سه قسمت نیتروژن برای یک قسمت فسفر مصرف می کند ، در حالی که از کود در سال ترکیب آن ، گیاهان سه قسمت پتاسیم و فقط یک قسمت ازت برای یک قسمت فسفر را جذب می کنند. بنابراین ، هنگام استفاده از کود زیر کلم ، ابتدا باید کودهای ازته اضافه شود. فقط در صورت رشد این محصول در دشتهای سیلاب و خاکهای کم ارتفاع ، در زمینهای ذرت پراکنده خوب تجزیه شده ، غنی از نیتروژن در دسترس گیاهان ، نیاز به افزودن کودهای ازته به کود کاهش می یابد ، اما منتفی نیست. ترکیب کود اصلی با کود محلی قبل از کاشت در حین کاشت باعث افزایش عملکرد تولید زودرس ، به ویژه در انواع کلم زودرس می شود.

ویژگی های تغذیه و لقاح سیب زمینی

یک کیلوگرم سیب زمینی در هر فصل 6 گرم نیتروژن ، 2 گرم فسفر و 9 گرم پتاسیم خارج می کند. مواد مغذی در کل فصل رشد توسط سیب زمینی جذب می شوند. برای رشد قله های قدرتمند در دوره جوانه زنی تا غده سازی ، یک تغذیه فشرده ازت از سیب زمینی مورد نیاز است. با این حال ، تأمین بیش از حد ، به ویژه یک طرفه نیتروژن ، باعث رشد شدید قله ها و تأخیر در روند غده سازی می شود.

تغذیه پتاسیم سیب زمینی در هنگام تشکیل تاپس ، تشکیل و رشد غده ها از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر سطح تغذیه پتاسیم قبل از جوانه زدن به اندازه کافی بالا بود ، در نتیجه کاهش مقدار پتاسیم در آینده نمی تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد غده ها داشته باشد ، زیرا وقتی که قله های غنی از پتاسیم پیر می شوند ، دومی به غده ها ، نیاز به این ماده مغذی را فراهم می کند.

سیب زمینی به خوبی به معرفی کود واکنش می دهد ، که با ویژگی های توسعه این فرهنگ توضیح داده می شود. با رشد سیب زمینی به تدریج نیاز به عناصر نیتروژن و خاکستر افزایش می یابد که در هنگام تجزیه کود ، وارد گیاهان می شود.

با استفاده ترکیبی از کودهای معدنی و کودهای معدنی ، افزایش بیشتری در عملکرد سیب زمینی حاصل می شود. دوز مطلوب کودهای معدنی هنگام استفاده با کود آماده شده روی بسترهای نی یا ذغال سنگ نارس و همچنین در صورت تأمین مناسب عناصر متحرک از مواد مغذی به خاک ، کمتر است. دوزهای کودهای ازت معدنی در مقابل کود برای انواع اولیه سیب زمینی باید بیشتر باشد. این ارقام نسبت به انواع سیب زمینی متوسط و دیررس عناصر غذایی کمتری از کود را که فقط پس از مدتی مشخص به فرآیندهای تجزیه آن تبدیل می شوند ، به ترکیبات قابل هضم تبدیل می کنند.

انواع مختلف کودهای ازته و پتاسیم برای سیب زمینی مناسب است ، اما این محصول کودهای حاوی گوگرد را ترجیح می دهد ، مانند سولفات آمونیوم ، سولفات پتاسیم یا سولفات منیزیم پتاسیم که حاوی منیزیم نیز هستند. در برابر پس زمینه کلرید پتاسیم ، توصیه می شود کودهای منیزیم به تنهایی استفاده شود. سیب زمینی به کودهای مس ، کبالت ، مولیبدن و بوریک نیاز دارد ، در حالی که کیفیت محصول عالی است.

هنگام کاشت سیب زمینی ، بهتر است به جای سوپرفسفات ، نیتروفسفات 10 گرم در متر مربع اضافه شود ، زیرا غده های سیب زمینی ازت کمتری دارند و سیب زمینی به همراه فسفر برای جوانه زنی غده ها به تغذیه اضافی نیتروژن نیاز دارند.

اگر کود دهی برنامه ریزی شده باشد ، با استفاده از هر کدام از آنها ، بیش از 15 گرم و کمتر از 7-6 گرم نیترات آمونیوم نباید اضافه شود و بیش از 10 گرم نیترات در هر 1 متر مربع نباید به تغذیه زودرس اضافه شود. تعداد پانسمان ها به میزان سالانه کودهای معدنی بستگی دارد. هنگام برنامه ریزی برای عملکرد بالاتر ، از نرخ کود سالانه بیشتری استفاده می شود ، بنابراین ، می توان مقدار پانسمان را نیز افزایش داد.

تغذیه و لقاح چغندر

چغندر به ازای هر 1 کیلوگرم گیاهان ریشه و مقدار مربوط به آن 3 گرم نیتروژن ، 1.2 گرم P ₂ O ₅ و 4.5 گرم K ₂ O مصرف می کند. چغندر به واکنش اسیدی خاک حساس است. پاسخ بهینه برای او نزدیک به بی طرف است. بنابراین توصیه می شود از آرد دولومیت و کود دامی کاملاً پوسیده زیر چغندر استفاده کنید.

تأثیر کودهای معدنی بر عملکرد این محصول بیشتر از کود است ، زیرا این مواد برای تغذیه چغندر بیشتر است. بنابراین ، چغندرها معمولاً در سال دوم یا سوم پس از ترکیب کود ، در یک تناوب قرار می گیرند و فقط از کودهای معدنی برای آن استفاده می کنند. هنگامی که سوپرفسفات هنگام کاشت چغندر به ردیف ها وارد می شود ، اثر زیادی حاصل می شود.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

تغذیه و لقاح هویج

هویج در هر واحد محصول نسبت به چغندر مقدار کمی مواد مغذی مصرف می کند. این امر در بیشتر موارد با این واقعیت توجیه می شود که چغندر نسبت به هویج نسبت بالاتری به محصولات ریشه دارد. برای تشکیل 1 کیلوگرم گیاهان ریشه ای و مقدار بالای آن ، هویج 2.5 گرم نیتروژن ، 1 گرم P ₂ O ₅ و 4 گرم K ₂ O مصرف می کند. نسبت به چغندر مقاومت بیشتری به اسیدیته خاک دارد. سطح اسیدیته مطلوب برای او pH 5.5 است. در pH کمتر از این مقدار ، آهک زدن برای هویج نیز دارای مقدار مثبتی است.

جذب نیتروژن ، فسفر و پتاسیم توسط هویج در دوره رشد حداکثر محصول ریشه به شدت انجام می شود. تجمع نیتروژن و به خصوص پتاسیم در گیاهان بسیار سریعتر از فسفر است.

هویج موجود در کود معمولاً نتایج بهتری نسبت به کودهای معدنی به تنهایی می دهد ، خصوصاً اگر این ماده دامی در دوزهای بالاتر استفاده شود. این با افزایش حساسیت آن به غلظت بیش از حد محلول خاک توضیح داده می شود. کودهای معدنی استفاده شده در دوزهای متوسط تأثیر مثبتی بر عملکرد هویج ، مانند کود ، به ویژه در خاکهایی با ظرفیت بافر بالا دارند.

ورود کود حصیری کمی پوسیده در زیر هویج ، کشت بین ردیفی را پیچیده می کند ، باعث شاخه زدن محصول ریشه می شود. بهتر است کود ذغال سنگ نارس یا کمپوست زیر آن استفاده شود.

از کودهای محصولات سبزیجات ، توصیه می شود بهترین انواع و اشکال کود زیر را به کار ببرید: کود یا کمپوست ، آرد دولومیت ، نیترات آمونیوم (اوره) ، سوپرفسفات ، سولفات پتاسیم (کلرید پتاسیم) ، نیتروفوسکا (آزوفوسکو ، آموفوسکو) سولفات منیزیم ، اسید بوریک ، سولفات مس ، مولیبدات آمونیوم و سولفات کبالت. همه کودهای جدید ، که اثر مثبتی که باغبان می خواهد در قطعه باغ خود تعیین کند ، فقط در برابر سیستم کود کود در نظر گرفته می شود ، در برابر دوزهای اصلی و نسبت کودها در جدول مشخص شده است.

اگر کودهای جدید در این مورد تأثیر مثبت بالای خود را نشان دهند ، فقط در این صورت آنها می توانند با موفقیت جایگزین فرم های توصیه شده چربی شوند ، اما اگر اثر مثبت آنها آشکار نشود ، هیچ چشم اندازی ندارند و برای تمرین بی فایده هستند.

قسمت بعدی را بخوانید. سیستم های خاکورزی