آماده سازی خاک در گلخانه و رژیم تغذیه برای رشد خیار

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

قسمت 1 را بخوانید. مشخصات پیت و خاک در گلخانه

تغذیه و کوددهی خیارهایی که در گلخانه ها پرورش داده می شوند

خیار خواستارترین محصول برای حاصلخیزی خاک است. برای تشکیل عملکرد زیاد خیار - 30-35 کیلوگرم در متر مکعب و بیشتر ، لازم است از یک طرف مقدار زیادی مواد مغذی در خاک وجود داشته باشد ، و از طرف دیگر ، خیار تحمل نمی کند غلظت بالای مواد مغذی در بستر. بنابراین ، برای تأمین نیاز گیاهان به عناصر غذایی ، به استفاده کسری از کودها متوسل می شوند.

خیارهای کاشته شده در زمین مقدار قابل توجهی مواد مغذی را برای تشکیل واحد زراعی مصرف می کنند که متناسب با دوزهای مصرفی کودها هستند. نیتروژن 23 گرم ، فسفر 14 ، پتاسیم 58 ، کلسیم 19 و منیزیم 5 گرم در هر گیاه مصرف می شود. ازت 2.64 گرم ، فسفر 1.55 ، پتاسیم 6.60 ، کلسیم 2 به ازای هر 1 کیلوگرم میوه گیاه 19 و منیزیم 0.57 گرم مصرف می شود. با یک دوره طولانی جذب مواد مغذی مشخص می شود. با این حال ، در طول دوره تشکیل میوه ، هر گیاه خیار روزانه مقدار زیادی نیتروژن - 0.6 گرم N و پتاسیم - تا 1 گرم K ₂ O مصرف می کند ، بنابراین ، کمبود مواد مغذی در این دوره به شدت منجر به کاهش عملکرد میوه ها

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

به طور کلی ، با عملکرد 25-30 کیلوگرم از هر 1 مترمربع ، خیار 100 گرم K ₂ O ، 55 گرم CaO ، 45 گرم N ، 25 گرم P ₂ O ₅ و 8 گرم منیزیم حمل می کند. بیشترین نیاز یک فرهنگ به مواد مغذی مربوط به دوره تشکیل میوه است ، زیرا مقدار اصلی نیتروژن ، فسفر و پتاسیم در میوه ها موجود است. از این رو ، روشن است که چرا با کمبود مواد مغذی ، تخمدان ها شروع به ریزش می کنند و میوه های خیار شکل زشتی پیدا می کنند. در مورد کلسیم ، مقدار اصلی این عنصر در برگ ها متمرکز می شود. میوه ها به طور قابل توجهی منیزیم بیشتری نسبت به کلسیم دارند. بنابراین ، شما باید دائماً از محتوای کافی مواد مغذی موجود در خاک مراقبت کنید.

2-3 روز قبل از کاشت در گلخانه ها توصیه می شود که نهال ها را با محلول عناصر کمیاب اسپری کرده و به آنها تغذیه کنید تا بتواند به راحتی از تنش زنده بماند و به یک مکان ثابت منتقل شود.

برای پرورش خیار در گلخانه ها می توانید خاکی متشکل از خاک و کود کود تهیه کنید. چنین مخلوطی برای کمپوست اولیه به صورت زیر تهیه می شود: لایه های خاکستر به ضخامت 10-15 سانتی متر با لایه هایی از کود به ضخامت 30 سانتی متر جابجا شده و با سنگ فسفات پاشیده می شوند. اگر خاک اسیدی است ، سپس آهک اضافه کنید. در این حالت ، شمع ها به ارتفاع 2-3 متر ساخته می شوند.کمپوست تهیه شده به این روش هر دو تا سه ماه یک بار بریده می شود و با دوغاب آب می شود.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

در گلخانه هایی که به تازگی راه اندازی شده اند ، توصیه می شود کودهای آلی و مخلوط خاک را لایه به لایه استفاده کنید. کود یا کمپوست به لایه زیرین به میزان 25-40 کیلوگرم در هر مترمربع زده می شود و به عمق 25-20 سانتی متر حفر می شود کود کود تازه اسب روی خاک اره (تا 70٪) به این لایه شل زده می شود. بستر کود خاک - خاک اره به عنوان زهکشی عمل می کند و باعث بهبود تغذیه سیستم ریشه و میکروارگانیسم ها می شود.

خاک کمپوست آماده شده به ضخامت 25 سانتی متر به لایه آماده شده زده می شود سپس کودهای معدنی اعمال می شود. ماده اصلی پر شده با دوز كامل كودهای فسفره ، 0.75 دوز پتاس ، 0.5 دوز منیزیم ، 0.5 دوز كودهای ازته پر می شود. بقیه آنها باید به صورت پانسمان استفاده شوند.

درجات زیر برای تأمین خاک گلخانه با عناصر غذایی برای خیار وجود دارد: کم ، اگر خاک حاوی نیتروژن کمتر از 40 میلی گرم باشد ، فسفر - کمتر از 120 میلی گرم ، پتاسیم - کمتر از 160 میلی گرم در هر 100 گرم خاک. بهینه - در محدوده 40-60 میلی گرم نیتروژن ، 120-180 میلی گرم فسفر و 160-240 میلی گرم پتاسیم در هر 100 گرم خاک ؛ افزایش یافته است - به ترتیب بیش از 60 ، 180 و 240 میلی گرم عنصر در 100 گرم خاک.

کل دوزهای کود برای استفاده در خاک گلخانه هنگام رشد خیار به شرح زیر است:

1. برای خاك با درجه كم تأمین مواد مغذی ، نیتروژن - 25 (8) ، فسفر - 20-30 (20) ، پتاسیم - 35 (30) ، منیزیم - 8-12 (5) گرم در متر مربع. حداکثر دوزهای کودهای اعمال شده در یک بار در پانسمان بالا در پرانتز نشان داده شده است.

2. برای خاکهایی با درجه بهینه تهیه - 10-18 گرم در متر مکعب نیتروژن ، 10-15 فسفر ، 12-25 پتاسیم و 5-8 گرم در متر مکعب منیزیم.

اگر مقدار عناصر غذایی در خاک کمپوست در سطح گروه سوم باشد ، جایی که مقدار آنها بیش از حد باشد ، در این صورت کودهای معدنی به ضخامت اصلی خیارها اضافه نمی شوند. برای خاکهایی که مقدار مواد مغذی آنها زیاد است ، توصیه می شود که بخشی از لایه فوقانی (8-10 سانتی متر که با خاک جدید جایگزین می شود) را بردارید ، یا خاک گلخانه را با پاشش شستشو دهید ، یا خاک را با مواد تازه رقیق کنید. ذغال سنگ نارس کلسیفیه ، که به عنوان ماده اصلی ، حاوی عناصر غذایی کمی است.

هنگام استفاده از کودهای ازته به ضخامت اصلی ، باید توجه ویژه ای به محتوای نیتروژن آمونیاک در خاک گلخانه داشت ، زیرا گیاهان خیار در سنین جوانی نسبت به افزایش محتوای آمونیاک بسیار حساس هستند. در خاک گلخانه ، نیتروژن به شکل آمونیاک نباید بیش از 25-30٪ از محتوای کل آن باشد.

در زمستان ، در گلخانه های گرم شده ، هنگامی که گیاهان به دلیل کمبود نور و کربوهیدرات از آمونیاک برای تشکیل اسیدهای آمینه و مواد پروتئینی استفاده نمی کنند ، باید توجه ویژه ای به این واقعیت شود. در این زمان بهتر است از نیتروژن به شکل نیترات استفاده شود.

در خاکهای استفاده مجدد ، معمولاً قبل از کاشت خیار ، کود با سرعت 20-25 کیلوگرم در مترمربع اعمال و حفر می شود. برای بهبود خصوصیات فیزیکی خاک ، مواد سست کننده - خاک اره ، قلمه زدن ایجاد می شود. بعلاوه ، پس از معرفی کود و مواد شل کننده ، خاک برای تجزیه و تحلیل گرفته می شود.

بگذارید فرض کنیم که خاک دارای یک منبع بهینه ازت متحرک ، مقدار زیادی فسفر موجود و یک مقدار کم از شکل های متحرک پتاسیم و منیزیم باشد. بر اساس این سطح امنیت ، قبل از کاشت نهال ، 10 گرم N (28 گرم نیترات آمونیوم) و 30 گرم K ₂ O به شکل منیزیم پتاسیم (حدود 100 گرم نمک در هر 1 متر مربع) در هر 1 متر مربع استفاده می شود. اگر منیزیم پتاسیم نباشد ، اگر خاک حاوی مقدار کمی از این عنصر در دسترس گیاهان باشد ، سولفات پتاسیم (حدود 58 گرم نمک در هر متر مکعب) و همچنین منیزیم به شکل سولفات منیزیم اضافه می شود. از کودهای فسفاته استفاده نمی شود تا زمانی که مقدار فسفر موجود به میزان متوسطی از فسفر موجود کاهش یابد.

هنگام پرورش خیار در گلخانه ها ، تغذیه لازم است. در حجم محدودی از خاک در گلخانه ، نگهداری در مجتمع جذب خاک چنین مقادیری از مواد مغذی که برای تهیه 30-40 کیلوگرم خیار از 1 مترمربع لازم است ، دشوار است. باتری هایی مانند نیتروژن و پتاسیم خیلی زود شسته می شوند. علاوه بر این ، هنگام ورود مواد شل کننده ، نیتروژن به شدت در تجزیه مواد آلی و تغذیه میکروارگانیسم ها صرف می شود.

فسفر را فقط با دادن پانسمان اصلی می توان از پانسمان بالا حذف کرد. این امر خصوصاً در مورد خاکهایی که سال اول استفاده نیستند اعمال می شود. لباس های برتر بهتر است صبح انجام شود.

اولین بارور سازی ریشه با کودهای معدنی چهار هفته پس از کاشت با در نظر گرفتن نتایج تجزیه و تحلیل شیمیایی بعدی نمونه های خاک انجام می شود. پانسمان بالا فقط در سطوح کم و بهینه تأمین مواد مغذی متحرک داده می شود. در همان زمان ، به ترتیب 20 و 10 گرم N ، 40 و 20 گرم P ₂ O ₅ و 30 و 15 گرم K ₂ O در هر متر مربع به پانسمان یک خیار اضافه می شود. دوزهای مشخص شده کودها طی یک ماه اعمال می شود تا نتایج جدیدی از تجزیه و تحلیل شیمیایی خاک به دست آید. بهتر است این مقدار عناصر غذایی را در 2-3 مورد تغذیه اضافه کنید. بر اساس تجزیه و تحلیل های شیمیایی شیمیایی ، این نوع پانسمان ریشه تا پایان برداشت داده می شود.

اگر گیاهان علائم کمبود منیزیم و آهن را نشان دهند ، خیار با نمک های این عناصر پاشیده می شود. برای سمپاشی ، محلول 0.1٪ سولفات منیزیم و محلول 0.1٪ سولفات یا سیترات فریک تهیه می شود. اگر برای تهیه خاک از زمین ، کود و کودهای کود استفاده شده باشد ، کمبود عناصر کمیاب در گیاهان ظاهر نمی شود.

برای به دست آوردن عملکرد بالا ، لازم است دائماً بر تغذیه هوای خیارها نظارت شود. حداکثر بهره وری از فتوسنتز در خیار زمانی اتفاق می افتد که محتوای دی اکسید کربن در هوای گلخانه ها در طول روز در سطح 0.2-0.3٪ (حجمی) حفظ شود. برای ایجاد چنین شرایطی ، یخ خشک به داخل گلخانه ها آورده می شود که صبح روی گیاهان قرار می گیرد. برای هر 10 مترمربع مساحت ، روزانه 200 گرم یخ خشک مورد نیاز است.

هنگام محاسبه مقدار کودهایی که باید روی یک پانسمان بالا استفاده شود ، باید در نظر داشت که مقدار کل کودها نباید بیش از 40-70 گرم در هر متر مکعب باشد. کودها در پانسمان بالا به شکل محلول استفاده می شوند ، در حالی که غلظت کل نباید از 0.4-0.7 exceed تجویز شود به سطح خاک. قبل از تغذیه ، خاک باید مرطوب شود. اگر مواد مغذی موجود در خاک گلخانه در سطح گروه اول باشد ، تغذیه هر هفته انجام می شود - با 50-60 گرم در متر مکعب یا هر 10 روز یک بار با 70 گرم در متر مربع. در سطح گروه دوم - 40-50 گرم در متر مکعب یا هر دو هفته یک بار با سرعت 70 گرم در متر مکعب. محتوای عناصر در سطح گروه سوم مطلوب در نظر گرفته می شود و تغذیه انجام نمی شود.

ترکیب پانسمان ریشه و پانسمان محلول مفید است. سمپاشی محلول کودها روی برگها به ویژه در دوره های روشنایی ضعیف گلخانه ها ، در دمای پایین خاک ، اشباع زیاد خاک با نمک و غیره ، یعنی وقتی سیستم ریشه به خوبی کار نکند ، بسیار مثر است. محلول پاشی بر روی گیاهان بیمار ، به ویژه آنهایی که تحت تأثیر نماتد ریشه هستند ، تأثیر مفیدی دارد. چنین پانسمان هایی می توانند به سرعت کمبود یک یا عنصر دیگر را جبران کنند ، که با تجزیه و تحلیل خاک یا شرایط گیاه شناسایی می شود. با این حال ، تغذیه با محلول پاشی نمی تواند جایگزین تغذیه اساسی از طریق سیستم ریشه شود.

به عنوان یک قاعده ، تغذیه محلول پاشی در روزهای ابری انجام می شود. در هوای آفتابی بعد از ظهر به سمت شب انجام می شود.

برای پانسمان محلول پاشی ، از عصاره آبی سوپرفسفات ، محلول سولفات پتاسیم ، اوره و عناصر کمیاب (بور ، منگنز ، مس ، روی ، مولیبدن) استفاده می شود. محلول مواد مغذی درشت در هر 10 لیتر آب تهیه می شود: سوپرفسفات - 10-12 گرم ، سولفات پتاسیم - 7-8 گرم ، نیترات آمونیوم - 5-7 گرم یا حداکثر 20 گرم اوره.

برای تهیه محلول میکرو عناصر در هر 1 لیتر آب ، اضافه کنید: اسید بوریک - 2.86 گرم ، سولفات منگنز - 1.8 ، سولفات مس - 0.08 ، مولیبدن آمونیوم - 0.1 گرم بنابراین یک مشروبات الکلی مادر به دست می آید. برای 10 لیتر محلول ماکرو عناصر 10 میلی لیتر از محلول ذخیره میکرو عناصر مصرف کنید. برای گلخانه های 10 متر مربعی 2.5-3 لیتر محلول آماده کودهای ماکرو و ریز مغذی مصرف کنید.

قسمت 3. آماده سازی خاک در گلخانه و رژیم تغذیه برای پرورش گوجه فرنگی را بخوانید