خواص مفید و انواع فلفل تند (تند)

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

چقدر فلفل تند مفید است

معمولاً وقتی آنها در مورد هر محصول گیاهی کشاورزی می نویسند ، با توصیف خصوصیات گیاه شناسی آن شروع می کنند ، اما من از ساختار سنتی مقاله منحرف می شوم ، اگرچه این جنبه را در مراحل نوشتن ذکر می کنم.

هر شخصی همیشه اول یک سوال دارد: چرا باید این سبزی کشت شود؟ قرمز و حتی گرم یا به قول خودشان فلفل تند چه فایده ای دارد. اما چه کسی تعجب کرده است: چرا این محبوبیت در میان مردمان جنوبی وجود دارد؟

شگفت انگیزترین چیز این است که طبیعت ما همه چیز را بسیار منطقی تنظیم کرده است ، اما هومو ساپینس ، یک انسان منطقی ، همیشه از ذهن خود استفاده نمی کند.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

با این حال ، بیایید شیمی را به یاد بیاوریم. فلفل تند حاوی فلاونوئیدها ، رنگدانه های گیاهی است که گلیکوزیدهای فنلی هستند و حاوی مشتقات عمده فلاوان به عنوان آگلیکون هستند. اما این چیز زیادی به باغبان نمی گوید ، همه موضوعی مانند شیمی را به خاطر نمی آورند ، خصوصاً اینکه اخیراً آنها فقط آنچه را که برای امتحان لازم است در مدرسه می خوانند. اتفاقاً اینطور هم هست.

آنتوسیانین ها (از یونانی به رنگ آنتوس) گلیکوزیدهای گیاهی حاوی مشتقات هیدروکسی 2-فنیل کرومن به عنوان آگلیکون (آنتوسیانیدین) هستند. تنوع رنگ میوه ها و گلها به این دلیل است که آنتوسیانینها در گیاهان به صورت نمک پیریل ، شکل کینوئید یا به صورت نمک های پتاسیم ، کلسیم و سدیم یافت می شوند.

آنتوسیانین ها همچنین مجتمع هایی با فلاونول و فلاون تشکیل می دهند ؛ فلفل تند حاوی مقدار زیادی از آنها در نتیجه تشکیل پیوندهای هیدروژن بین گروه های هیدروکسیل پایه بی آب آنتوسیانیدین ها و گروه های هیدروکسیل در هسته معطر (رنگدانه سازی) است.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

در نتیجه این تعامل ، به ترتیب تنوع زیادی از رنگ های گیاهی و انواع مختلفی از مواد مفید برای انسان حاصل می شود. برخی از فلاونول ها مانند کاتچین ، هسپرتین ، روتین ، کوئرستین و همچنین مشتقات کالکون و دی هیدروالاکلون از گروه ویتامین P هستند و دارای اثر تقویت مویرگی هستند.

فلاونوئیدها همچنین در پزشکی به عنوان محافظ کبدی ، کلریتیک (درمان کبد) استفاده می شود. فلفل مدت هاست که به طور مثر در درمان بیماری های کبدی مورد استفاده قرار می گیرد - حاوی فلاونوئیدها است که به ترمیم بافت آسیب دیده کمک می کند. تحت تأثیر آن ، کبد صفرا بیشتری تولید می کند که وارد روده کوچک می شود.

فلفل دارای مدر و بسیاری از خواص مفید دیگر برای انسان است. عملکرد فلاونوئیدها و فلاونوئیدها در گیاهان متنوع است و کاملاً شناخته نشده است. آنها از دستگاه فتوسنتز سلولهای گیاهی در برابر اثرات مخرب اشعه ماورا بنفش موج کوتاه محافظت می کنند و دارای فعالیت ضد موتوری هستند. در بعضی موارد ، فلاونوئیدها به عنوان عوامل محافظتی در برابر آسیب گیاهان توسط عوامل بیماری زا عمل می کنند.

بنابراین ما به نکته اصلی رسیدیم ، در واقع ، ما در ژنوم خود با نوعی خیار یا فلفل تفاوت چندانی نداریم ، مکانیسم فعل و انفعالات بیولوژیکی در سطح سلول ها از بسیاری جهات مشابه است ، البته برای میلیون ها سال تکامل از خیار به میمون تبدیل شد و سپس به انسان رسید.

بنابراین ، فلاونوئیدها سلول ها را در برابر تابش خورشید فعال و در جنوب ، فعالیت خورشید را همانطور که می دانید ، با نور ماوراlet بنفش موج کوتاه محافظت می کنند. اکنون مشخص شده است که جنوبی ها با استفاده از فلفل تند بدن خود را از زیر آفتاب موذی نجات می دهند ، از جهش سلول ها جلوگیری می کنند ، همانطور که می دانید منجر به انکولوژی می شود. فلاونوئیدها دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی هستند.

طبق مطالعه دانشگاه فلوریدا جنوبی (ایالات متحده آمریکا) ، آنها کار پروتئین presenilin-1 را که عامل ژنتیکی بیماری آلزایمر است تنظیم می کنند. به همین دلیل است که بزرگان در جنوب عمر طولانی دارند و همیشه سالم هستند. آنها فلفل تند قرمز مصرف می کنند.

و نه تنها قدرت ذهن و روح باعث حفظ فلفل می شود ، بلکه دارای خصوصیاتی با ویژگی صمیمی تر است که ذاتی جنوب است. منظور من چیست؟ کپسایسین ، البته ، یک آلکالوئید. این ماده طعم سوزشی به فلفل تند می دهد. اولین کسی که حدس زد درجه حرارت انواع مختلف فلفل را اندازه گیری کند ، داروساز آمریکایی ویلبر اسکویل بود.

در سال 1912 ، او یک تکنیک اصلی ایجاد کرد: او انواع مختلفی از فلفل را به چشنده ها تقسیم کرد و اندازه گیری کرد که چه مقدار آب شیرین برای نوشیدن فلفل تند نیاز دارند. اکنون ما از آب شیرین دور شده ایم و تندی فلفل با توجه به سطح محتوای کپسایسین از نظر شیمیایی ارزیابی می شود. اما مقیاس و واحد اندازه گیری تندی فلفل تا به امروز نام Scoville را دارد.

گرمای فلفل به صورت واحدی تعیین می شود. اسکوویل هنگامی که جوانه های چشایی سوزش کپسایسین را تشخیص می دهند ، همان اطلاعات سوختگی یا درد شدید به مغز ارسال می شود ، که سیگنال آغازین برای تولید هورمون شادی - اندورفین است. به همین دلیل غذای تند احساس خوبی دارد. فلفل تند معمولاً حدود 2٪ از وزن خشک کپسایسین را در خود دارد.

اندورفین هورمون های استراحت و رضایت است. آنها از طریق تماس جسمی با شی love عشق آزاد می شوند و احساس رفاه و امنیت را برای عاشقان ایجاد می کنند. و دوباره ، یک شیمی ، هیچ عاشقانه ای وجود ندارد ، شاید ، عاشق شدن اصلاً لازم نباشد. روش های جایگزینی برای دریافت هورمون های مشابه وجود دارد.

احتمالاً تولید اندورفین با خوردن فلفل تند موجه تر است ، خصوصاً از آنجا که دانشمندان دانشگاه ناتینگهام دریافته اند که کپسایسین ، که مسئول طعم تند و اثر تحریک کننده فلفل تند است ، باعث مرگ گسترده سلول های بدخیم به دلیل اثر بر میتوکندری ، اندامکهایی که انرژی سلولها را تأمین می کنند. علاوه بر این ، هیچ مشکلی با داروی فلفل وجود ندارد.

برای پیشگیری و درمان سرطان می توان از تنتور فلفل قرمز به مقدار 0/1-1 میلی لیتر در روز (از نظر کپسایسین) استفاده کرد. محلول به شرح زیر تهیه می شود: 1 / 2-1 قاشق چایخوری فلفل چیلی را در پودر با یک فنجان آب سرد ریخته ، هم بزنید و بگذارید 10 دقیقه دم بکشد. سپس یک قاشق چای خوری از این محلول باید با آب مخلوط شود و سه تا چهار بار در روز مصرف شود.

واضح است که در زندگی فرد همه چیز پیچیده تر است و همه احساسات فقط به عملکرد هورمون ها کاهش نمی یابد. غذا نمی تواند احساسات انسان را جایگزین کند ، نه نان به تنهایی ، فرد سیر است ، اما اگر عشق وجود نداشته باشد ، یک گزینه دیگر وجود دارد - هورمون شادی ، که هنگام خوردن فلفل تند در هیپوتالاموس تولید می شود.

می توانید لوچوی تند بخورید ، حاوی گوجه فرنگی است و حاوی 5-هیدروکسی سیتریپتامین است که عملکرد آن شبیه عمل سروتونین است. سروتین یک دفاع در برابر افسردگی است ، مسئول خواب و احساس لذت است. اما حتی در توطئه های خصوصی ما ، در هوای تازه کار می کنید ، می توانید خوشبختی خود ، هورمون های عشق به طبیعت ، برای زندگی را پیدا کنید.

انواع فلفل تند

با این حال ، بیایید به سراغ خود فلفل برویم. بیایید با تندترین گونه ها ، به نظر من ، عجیب و غریب شروع کنیم.

بوت جولوکیا - معروف به فلفل شبحی ، در آسام ، هند رشد می کند. در سال 2007 ، فلفل شبح دارای گواهینامه فلفل قرمز چیلی بود و وارد کتاب رکوردهای گینس شد. شدت آن 1.041 میلیون امتیاز در مقیاس اسوویل برآورد شد.

این رکورد توسط نیک وودز از گرانتام ، انگلیس شکسته شد: او داغترین چیلی جهان ، Infinity را رشد داد. تندی فلفل وی در مقیاس اسکوویل 1.17 میلیون امتیاز بود.

از عجیب و غریب ، می توان از Red Savina piper habaneros 1.0350 میلیون امتیاز در مقیاس Scoville نیز نام برد.

فلفل میوه است ، اگرچه به عنوان سبزیجات در نظر گرفته می شود ، اما ، از نظر "گیاه شناسی" ، توت است. انواع فلفل ها به طور کلی با توجه به ویژگی های میوه ، یعنی تندی ، رنگ ، شکل و همچنین کاربردهای آشپزی آنها طبقه بندی می شوند. تقریباً همه انواع فلفل های تجاری که از نظر تجاری کشت می شوند ، فلفل دلمه ای هستند. با این حال ، یکی از انواع اصلی ، Tabasco ، متعلق به Capsicum Frutescens است.

دو فلفل دیگر اکنون محبوبیت یافته اند ، Capsicum chinense ، Habanero و Rocotillo. و Capsicum pubescens ، انواع Peron و Manzano. در حال حاضر ، بیشتر محققان چندین گونه کشت شده و تعداد زیادی گونه وحشی را در این جنس تشخیص می دهند.

در اینجا موارد اصلی وجود دارد:

فلفل بلوغ (Capsicum pubescense Ruiz et Pavon) به طور گسترده توسط اینکاها کشت می شد ، سرزمین اصلی آن ارتفاعات آند است ، جایی که به Rokoto معروف است.

فلفل (پاندول Capsicum Willd.) و Capsicum cardenasii در بعضی از کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی رشد می کنند ، جایی که در سس های مخصوص گنجانده می شوند.

در مکزیک ، انواع مختلفی از پاپریکا (Capsicum frutescens L) وجود دارد که توسط سرخپوستان "توتون" یا "چیلی" نامیده می شود. این یک نوع گرمسیری است و در کوهستانها ، بلکه در مناطق کم ارتفاع رشد نمی کند. Capsicum frutescens شناخته شده است که اولین فلفلی است که توسط هیئت اعزامی کلمبوس دیده می شود. این فلفل دلمه ای ، فلفل قرمز است. چانکا ، پزشک اعزامی کلمبوس ، در مورد تغذیه بومیان و ادویه ها ، که به زبان محلی ها "آهی" نامیده می شود ، نوشت. این فلفل نام مدرن خود را از شهر بندری کاین دریافت کرده است. فلفل کاین یکی از قدیمی ترین داروهای گیاهی است.

در دره های آمریکای جنوبی ، یک نوع فلفل چینی (Capsicum chinense) رشد می کند ، مشخصه آن آراستگی میوه است.

گسترده ترین در جهان فلفل گیاهی ، یک ساله یا فلفل دلمه ای (Capsicum annuum) است که انواع نیمه تیز و پر ادویه ای دارد. 85-90 جنس و حدود 2800 گونه فلفل در سراسر جهان وجود دارد.

بیایید فلفل را بهتر بشناسیم ، البته نه به معنای واقعی ، زیرا بسیاری از مردم واقعا "گاز می گیرند".

فلفل دلمه ای

اعتقاد بر این است که فلفل تند از جنگل بارانی برزیل می آید. آنها گیاهان نیرومندی هستند که بسیاری از آنها هنگام رسیدن قرمز هستند و دیواره های میوه آنها ضخیم تر است. Capsicum baccatum (به معنی "توت مانند"). این گونه غیر معمول عمدتا در آمریکای جنوبی رشد می کند ، جایی که "آجی" محلی نامیده می شود. مشخصه آن لکه های زرد یا سبز در قاعده لوب های تاج گلبرگ (گلبرگ های گل) است. گیاهان برای یک فلفل کاملاً بلند هستند - تا حدود 5 فوت (1.5 متر). اندازه میوه های فلفل می تواند از نظر اندازه متفاوت باشد.

فلفل دلمه ای

Chinense به معنای "از چین" است ، اما اینگونه نیست ، زیرا این گونه از حوضه آمازون سرچشمه گرفته و اکنون در کارائیب ، آمریکای مرکزی و جنوبی و مناطق گرمسیری گسترده است.

این گونه شامل بسیاری از محبوب ترین انواع جهان از جمله Habanero ، Scotch Bonnet و افسانه ای Red Savina است. غلافها انواع مختلفی دارند و گیاهان بسیار متنوع هستند ، اگرچه رایحه ای میوه ای دارند که اغلب یادآور زردآلو است. بسیاری از افراد آن را در سس های مختلف دوست دارند.

Chinense نوعی گرمسیری فلفل است که معمولاً در مناطقی با رطوبت بالا بهترین رشد را دارد. این یک فصل رشد طولانی است ، جوانه زدن دانه های آن مدت طولانی طول می کشد.

این گونه شامل انواع شناخته شده فلفل است - هم ابرقهرمانان Habanero و هم بوت جولوکیا. نظر من این است که فلفل دلمه از همه خوشمزه تر است ، آنها بسیار ناز هستند ، اما "گاز می گیرند".

آجی چامبو (Capsicum Chinense)

آجی Chombo است هابانرو نوع فلفل. او قرمز ، کشیده است ، وطنش پاناما است که در آمریکای مرکزی واقع شده است.

به طور کلی ، فلفل هایی مانند Capsicum chinense می توانند از نظر ظاهری و ویژگی های گیاهی بسیار متفاوت باشند. انواع مختلفی مانند معروف habaneros شناخته می شود که بوته های چند ساله و کوچک و فشرده ای به طول حدود نیم متر تشکیل می دهند. گلها مانند اکثر فلفلها سفید ریز و با پنج گلبرگ است. میوه ها از نظر رنگ و شکل بسیار متفاوت هستند - آنها قرمز ، نارنجی ، زرد و قهوه ای نیز شناخته شده اند.

گزینه دیگر ترینیداد عقرب است. این یک درختچه بلند (تا دو متر) با میوه های بسیار بزرگ است و میوه های آن فقط با یک روز طولانی تنظیم می شود. این گیاه معمولاً 80-120 میوه می رسد. ریشه های آن کم عمق است ، که به طور کلی برای همه فلفل های تند معمول است.

Capsicum frutescens

گفته شده است که Capsicum frutescens ممکن است جد نوع Capsicum chinense باشد ، نظرات مختلفی در این باره وجود دارد. این گونه به طور عمده توسط دو نوع - Tabasco و Malagueta نشان داده می شود. تاباسکو متداول ترین گونه Capsicum frutescens است. و Malagueta یک نوع محبوب در برزیل است.

نامهای رایج دیگر: آجی دولس ، کاین ، فلفل دلمه ، فلفل چیلی ، چابای آچونگ ، فیلفیل ، فلفل مجارستانی ، کرمزی بیبر ، لا چائو ، چیلی مکزیکی ، پاپریکا ، اینها همه Capsicum Frutescens هستند.

در اینجا نام فلفل دلمه ای یا چیلی را ترجیح می دهم ، معمولاً با این نام در فروشگاه های سبزیجات فروخته می شود. فلفل کاین یکی از اقوام فلفل قرمز است. ما در مورد انواع مختلفی از اندازه ها و رنگ های مختلف صحبت می کنیم: رنگ می تواند از سبز و زرد تا قرمز تا سایه های تیره باشد و اندازه آن از 2 تا 10 سانتی متر است. تندی فلفل به گونه ها بستگی دارد. انواع مختلفی وجود دارد که با طعم تند ظریفشان ، بیشتر از ادویه کلاسیک یادآور سبزیجات است.

این امر منجر به این واقعیت شده است که ، بسته به تندی و تندی ، فلفل قرمز در مقیاس 1 تا 120 طبقه بندی می شود. در حال حاضر ، بزرگترین تولید کنندگان فلفل قرمز در برخی مناطق آفریقای غربی ، مکزیک ، برزیل ، کلمبیا ، کالیفرنیا ، گویان ، ویتنام ، اندونزی و هند وجود دارد. فلفل کاین در کشورهای دیگر کشت می شود و اغلب در خانه - در گلدان های گل پرورش می یابد.

Capsicum pubescens

Capsicum pubescens - نام جز p pubescens به معنای مو است ، دارای برگهایی با بلوغ است. گیاهان ، اما به ویژه میوه ها ، اغلب روکوتو نامیده می شوند. از ویژگی های بسیار قابل توجه این گونه توانایی مقاومت در برابر دمای پایین بهتر از انواع فلفل است.

منشا آن از فلفل های وحشی پرو و بولیوی نشات می گیرد ؛ اشکال فرهنگی آن 5000 سال پیش دیده شده است. هم سایه را تحمل می کند و هم در آفتاب کامل رشد می کند ، کاملاً مقاوم است. این یک گیاه چند ساله است. Pepper pubescens مانند درختچه رشد می کند و گیاهان کوهنوردی نیز گاهی اوقات یافت می شوند. این ارتفاع می تواند تا چهار متر رشد کند.

نکته جالب دیگر باید ذکر شود: این گونه از سایر گونه های اهلی "جدا" است ، زیرا نمی توان با گونه های دیگر گرده افشانی کرد.

یکی دیگر از ویژگی های بارز این گونه ، دانه های سیاه میوه است. این تنوع شامل روکوتوی پرو و منزوی مکزیکی است.

فلفل دلمه ای

شکل وحشی این گونه از فلوریدا و باهاما تا آریزونا و از طریق آمریکای مرکزی تا کلمبیا سرچشمه می گیرد. این دانه ها در سایت های باستانی کشف شده اند که قدمت آنها به 5000 سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد. شواهد علمی نشان می دهد که تا سال 3500 سال قبل از میلاد مسیح ، فلفل دلمه ای در حال حاضر کشت شده بود. Annuum به معنای سالانه است. در واقع ، این یک تعریف نادرست است ، با توجه به اینکه در شیلی آنها چند ساله تحت شرایط مناسب رشد هستند ، ما سالانه داریم. این گونه گسترده ترین گونه است ، پنج گونه اهلی آن به طور گسترده کشت می شود. فلفل دلمه ای ، که شامل انواع مختلفی از فلفل ها - فلفل دلمه ای (پاپریکا) ، ژالاپنوس ، چیلتپین (گرم و شیرین) است - مشکلات کمتری هنگام رشد ایجاد می کند.

بنابراین ، انواع نادر فلفل برای طرفداران بزرگ این گیاهان در حال سوختن است. یک باغبان معمولی هیبریدهای فلفل تند زودرس را در سایت خود پرورش می دهد. برای اهداف عملی ، فلفل تند را بسیار تند و متوسط تعریف می کنیم. رشد چیزهای عجیب و غریب جالب ، اما دردسرساز است. برخی از انواع نادر می توانند یک ماه و نیم یا بیشتر جوانه بزنند ، برخی از آنها به درجه حرارت و رطوبت خاص ، شرایط نور نیاز دارند. و برای آماده سازی های خانگی خود ، بهتر است در فلفل دلمه ای توقف کنید ، اتفاقاً ژاپنی ها آن را Iwo Jima می نامند.

بهتر است که هیبریدهای مدرن را در سایت پرورش دهید و نه انواع ، آنها خیلی زودتر میوه می دهند ، که در منطقه آب و هوایی ما مهم است ، علاوه بر این ، آنها از نظر ژنتیکی در برابر بسیاری از بیماری ها مقاوم هستند.

من آن ترکیبی را که در سایت خود رشد می دهیم لیست می کنم:

فلفل تند Gibor F1 - ترکیبی اولیه (78 روز) از انتخاب هلندی ، میوه های آن قرمز ، متراکم ، اندازه 16x3 سانتی متر ، وزن میوه 40 گرم است. ویژگی این هیبرید این است که دارای گوشت ضخیم (3 میلی متر) با تندی قوی است.

فلفل تند Cohiba F1 - ترکیبی زودرس (74 روز) از انتخاب ژاپنی. میوه های آن قرمز ، متراکم ، اندازه آنها 18 x 2 سانتی متر است. فلفل متوسط متوسط گرم ، مناسب بسیاری از ادویه جات ترشیجات ، ترشیجات.

فلفل تند Cayenne Dragon F1 به انتخاب ژاپنی ، اوایل (74 روز) ، میوه های قرمز براق ، متراکم ، اندازه 18x2 سانتی متر. فلفل قرمز یا فلفل قرمز جز component اصلی چاشنی به همین نام است.