در حال توسعه سبک شخصی باغ ، اصول طراحی باغ ، نسبت ها و اندازه ها

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

هر مردی به سلیقه خودش

امروزه ، صاحبان خانه ها یک پالت شگفت انگیز از رنگ را در اختیار دارند ، بسیاری از هیبریدهای بهبود یافته در منطقه رشد می کنند. با کار بر روی گل آرایی ، آنها راه حل های طراحی اصلی ، چشم اندازهای زیبا ایجاد می کنند. آنها گیاهان دوستدار گرما و مقاوم در برابر سرما را در برابر سنگ ، نیمکت ، پاسیو ، پرچین متناسب با سلیقه خود ترکیب می کنند و دید خود را از بهشت - مکانی برای سعادت ، خوشبختی و لذت بیان می کنند. باغبان ها می توانند یکی از سبک های تثبیت شده را انتخاب کنند یا خودشان را توسعه دهند.

طراحی چشم انداز بسیاری از باغ ها هدف اصلی را دارد - برای تأکید ، برجسته جلوی خانه. در اینجا است که بوته هایی در پایه پایه وجود دارد ، یک مسیر پیاده روی که از جاده به درب ورودی خانه منتهی می شود ، یک درخت جوان برای تزئین مکان. گاهی اوقات چمن جلویی با جزایر تخت گل ، بوته ها ، یک فرش خاکی تزئین می شود یا در اطراف محیط توسط گیاهان زینتی احاطه شده است. در مناطق دور افتاده حیاط تاسیساتی وجود دارد. یک پاسیو در کنار خانه وجود دارد.

بعضی از باغبان ها در قسمت جلویی به زیبایی کاشت سبزیجات را با تخت گل ها ترکیب می کنند. آنها در حالی که سبزیجات را به آشپزخانه نزدیک می کنند ، فضای جذاب و شگفت انگیزی را ایجاد می کنند.

در نزدیکی جلوی خانه می توان یک اتاق سبز ایجاد کرد که به عنوان سرسرای خانه باشد. از چشم های کنجکاو و از سر و صدا می توان این ناحیه یا قسمت جلویی را بطور کامل با بوته کاشت.

برای شادابی به چمن ، آن را با علف های زینتی می کارند ، که در این میان گیاهان چند ساله مانند رودبکیا ، استر ، گل رز و گیاهان دیگر کاشته می شوند. با تشکر از شکل و بافت هر گیاه ، علاقه تقریباً سالانه به ترکیب حاصل می شود. علاوه بر این ، انتخاب ماهرانه رنگ گل نیز در اینجا بسیار مهم است.

مبانی طراحی خوب

هماهنگی و هماهنگی ، تناسب و اندازه ، نور و سایه ، جرم و مکان ، بافت ، تصویر ، رنگ - اینها همه جنبه های یک طراحی موفق است. از آنها در باغهای بزرگ برای ایجاد منظره های زیبا ، هماهنگ - بدون تکرار و بی حوصلگی استفاده می شود. یک طرح باغبانی کاملاً برنامه ریزی شده ، طرحی است که بین ترکیب خوب و شگفتی ها متعادل باشد.

هماهنگی و اتحاد

در هر سبکی ، طراحی موفق ، کاشت گیاهان ، ترکیبات تزئینی پایدار برای ایجاد وحدت در هماهنگی با خود و محیط طراحی شده است. روش های زیادی برای دستیابی به احساس هماهنگی و وحدت در یک منظره وجود دارد - این هنر است.

یکی از شرایط دستیابی به هدف ، پرورش گیاهان سالم است. اگر گیاهان برای بقا می جنگند ، لنگ می زنند ، به این معنی است که این مکان برای آنها ناخوشایند است ، آنها به چیزی نیاز دارند. بنابراین ، قبل از خرید گیاهان ، شرایط آنها را مطالعه کرده و مواردی را انتخاب کنید که در مکان انتخاب شده راحت باشند.

هنگام ایجاد ترکیبات ، چنین گروه هایی از گیاهان انتخاب می شوند که الزامات مشابهی دارند. عدم هماهنگی مجاز نیست. به عنوان مثال ، پامچال های گیاهی ، که رطوبت را ترجیح می دهند ، و گیاهان دارای برگهای خاکستری را همانطور که شرایط خشک را ترجیح می دهند ، در یک ترکیب قرار دهند.

ما نباید مورد نیاز طبیعی گیاهان اطراف را فراموش کنیم. به عنوان مثال ، میزبان ها هم به شرایط مرطوب و هم با شرایط خشک سازگار می شوند. آنها هم در سایه جزئی و هم در سایه کامل احساس خوبی دارند. و معمولاً وقتی در کنار سرخس ها ، گیاهان استیلب و سایر گیاهان سازگار رشد می کنند بیشتر از گل رز و گل سوسن دوست داشتنی در تخت گل ها تزئینی به نظر می رسند. سایر ترکیبات ناهماهنگ با خشخاش ایجاد می شود که به طور طبیعی در دامنه های خشک کوهستان و رودودندرون ظاهر می شود ، که به طور طبیعی در طبیعت رشد می کنند. اگرچه ممکن است در پرورش این ترکیبات موفق شوید ، اما نتیجه نهایی می تواند ناهماهنگ باشد.

تأثیر وحدت و هماهنگی به شدت به شکل گیری گیاهان بستگی دارد. در باغ رسمی عمدتا از مخروطیان استفاده می شود که به آنها شکل های متقارن هندسی و از پیش تعیین شده کاملی داده می شود.

این باغهای پر درخت ، گیاهانی است که هم با آفتاب و هم با سایه سازگار هستند. اگر شرایط رشد و توسعه نامحدود به آنها داده شود ، رشد بهتری دارند. بوش ها را می توان کوتاه کرد. هدف از پرورش آنها ایجاد شکلی است که با محیط هماهنگ باشد. درختان بلند با گذشت زمان می توانند سایبان ، طاق تشکیل دهند.

برخی از درختچه ها برای تشکیل پرچین های محکم استفاده می شود. دیگران - forsythia ، spirea - و با رشد طبیعی برازنده هستند. اما گاهی اوقات آنها را قطع می کنند تا توپ یا جعبه تشکیل دهند و پس از آن ممکن است غیر جالب به نظر برسد ، زیرا شکل طبیعی آنها از بین رفته است. اینجاست که هماهنگی از بین می رود.

بنابراین ، گیاهان باید با یکدیگر هماهنگ باشند ، کل باغ باید با محیط اطراف آن هماهنگ باشد. حصار باغ باید یک نوع ، منحصر به فرد باشد. با این حال ، یک باغ نیز باید با مکان خاصی ارتباط داشته باشد. به عنوان مثال ، یک باغ با نمای پانوراما از منطقه ای که بیش از حد درختچه رشد کرده است ، هماهنگ تر از یک صحنه در فاصله دور است.

وحدت با منطقه اطراف با ترکیب گیاهان طبیعی ، سنگها در طرح ، تقلید از اشکال و رنگهای حاشیه بیرونی باغ حاصل می شود.

تکرار و ریتم به ایجاد وحدت و هماهنگی - تکرار رنگ یا کاشت گیاهان مختلف کمک می کند. به عنوان مثال ، یک ردیف بگونیا صورتی در امتداد یک برکه کاشته می شود و کاشت های مشابه در مرز چمن تکرار می شود. از گیاهان مختلف می توان برای ایجاد وحدت استفاده کرد. به عنوان مثال ، کاشت مجدد گیاهان استاچ با برگهای کرکی خاکستری یا گیاهان توپی شکل. تصاویر و اشکالی که در کل باغ تکرار می شوند نیز می توانند ریتمی جذاب را ایجاد کنند که منجر به وحدت شود.

یک درخت مستقیم ، تنه های بلند تصاویر عمودی ایجاد می کنند. اگر مسیرهای باغ خمیده باشد ، پس باید این شکل خطوط در تخت گل (تخت) تکرار شود. برخی از طراحان از تکرار اشکال خانه در باغ استفاده می کنند - سنگ ها مربع هایی را که مدل خانه را تزئین می کنند ، درختان را می برند تا مربع ها را شکل دهند ، از ملافه های مربع شکل در مسیرها و مسیرهای پیاده روی استفاده می کنند.

برای انعکاس ویژگی معماری خانه در باغ ، برای مواد مشابه در چشم انداز برنامه ریزی کنید. اگر خانه آجری است ، مسیر پیاده روی نیز باید آجری باشد. خانه و باغ با استفاده از مصالح ساختمانی طبیعی محلی و نه از راه دور ، یکی خواهد شد.

هنگام ایجاد یک طراحی منظره ، مهم است که ارائه در طرح ، اهداف شخصی و اثر نهایی همزمان باشد - کوچه ها ، تخت گل ها و مسیرها با دقت اجرا شده نیازهای مالک را منعکس می کند. آینده مستلزم پرورش ماهرانه گیاهان سالم ، ایجاد تصاویر عجیب و غریب و حفظ فردیت است. یک باغ خصوصی همیشه باید فردی ترین باشد ، منعکس کننده سلیقه صاحب ، اهداف او باشد.

نسبت ها و اندازه ها

اشیا in در یک باغ بسته به اندازه واقعی محیط باغ بزرگ یا کوچک به نظر می رسند. به عنوان مثال ، وسایل بزرگ مانند کاناپه ، مبل در یک اتاق کوچک بسیار بزرگ به نظر می رسند.

به تعبیری ، باغ یک فضای بیرونی زینتی است که برخی اصول اندازه و تناسب در آن اعمال می شود. یک باغ بزرگ برای جدا کردن آن از فضای اطراف و افق ، به یک مرز نیاز دارد تا آن را به عنوان یک مکان محافظت شده ویژه تعریف کند. درختان و بوته های بزرگ به عنوان یک منطقه انتقالی از باغ به اندازه عظیم جهان پیرامون عمل می کنند.

یک اشتباه رایج ، به ویژه در باغ های کوچک ، تمایل به داشتن جزئیات بسیار کوچک است. در مقابل ایجاد یک باغ با اشیا proport متناسب با اندازه آن ، سعی کنید با ترکیب عناصر عمودی مانند درخت ، درختچه یا پرچین که مالکیت را محدود می کند ، کار را شروع کنید.

دستیابی به تناسب

گیاهان سریع رشد می کنند. آنها برای به دست آوردن اندازه ، شکل و تناسب مناسب در باغ به هرس سالانه نیاز دارند.

هر باغچه ، رسمی یا غیررسمی ، اگر عناصر جداگانه آن به نسبت چشم نواز ترکیب شوند ، از نظر اندازه با یکدیگر مطابقت داشته باشند و لذت ببرند ، موفقیت آمیزترین خواهد بود.

از زمان های بسیار قدیم ، باغبان ها تعادل عرض و ارتفاع را حفظ می کردند. و این روزها طراحان از این روش استفاده می کنند. به عنوان مثال توصیه می شود که عرض حاشیه حداقل دو سوم ساختار پشت آن باشد. اگر محدوده در امتداد حصاری به ارتفاع 1.8 متر کاشته شود ، عرض عرض باید 1.2 متر باشد ، یعنی نسبت 2: 3 که توسط معماران باستان پیشنهاد شده است ، رعایت می شود.

جالب اینجاست که همین نسبت ها وقتی گیاهان به طور طبیعی بین برگها و شاخه ها رشد می کنند مشاهده می شوند و هنگام هرس درختان نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

البته هیچ قانونی بدون استثنا وجود ندارد. به عنوان مثال ، کاشت در اطراف خانه ، صرف نظر از ارتفاع آن ، نباید مانع پنجره ها شود. توصیه می شود گیاهانی با ارتفاع معادل دو سوم ارتفاع خانه در برابر فضاهای خالی دیوار خانه و بین پنجره ها پرورش دهید.

برای باغ های کوچک ، پرچین باید کم باشد ، زیرا باغ های بلند به نظر ناامید کننده می آیند. اگر به مکانی برای حفظ حریم شخصی نیاز دارید ، پس باید به مرواریدها ، ملافه ها توجه کنید.

هنگام برنامه ریزی چشم انداز کل باغ ، ابعاد تمام عناصر موجود در باغ به نقشه اعمال می شود ، نسبت های جذاب و تعادل آنها فراهم می شود.