اکتینیدیا کلومیکت در یک کلبه تابستانی در حال رشد است

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

ویژگی های بیولوژیکی اکتینیدیا کلومیکتا

غالباً در خاور دور می توانید گیاهی مانند اکتینیدیا پیدا کنید. از بیش از 30 گونه از این جنس (Actinidia Lindl) ، سه گونه از آنها گسترده ترین است: actinidia colomicta ، actinidia polygamous و actinidia argunta. مقاوم ترین زمستان در آنها آکتینیدیا کلومیکتا است. اکنون این ماده بیشتر و بیشتر در قطعات باغبانی نه تنها در منطقه مرکزی روسیه ، بلکه در مناطق شمالی نیز یافت می شود.

اکتینیدیا یک تاک درخت مانند است که در خلاف جهت جهت خورشید دور تکیه گاه می پیچد. شاخه های جوان تیره ، به رنگ قهوه ای مایل به قرمز ، در حالی که شاخه های قدیمی قهوه ای تیره ، پوسته پوسته هستند. برگهای اکتینیدیا نسبتاً بزرگ و خشن هستند. در تابستان ، این گیاه با تغییر در رنگ برگ ها مشخص می شود ، که ظاهری غیرمعمول تزئینی به انگور می بخشد. سفید شدن بسیاری از برگها اندکی قبل از گلدهی مشاهده می شود. بعد از 1.5-2 هفته ، رنگ سفید به سرمه ای تغییر می کند که تا پایان فصل رشد باقی می ماند. اما گاهی گیاهانی وجود دارند که رنگ سبز برگها را تا پایان تابستان حفظ می کنند.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

اکتینیدیا یک گیاه دو عام است: در بعضی از نمونه ها ، گل های ماده و در برخی دیگر ، گل های نر تشکیل می شود. برای به دست آوردن بازده بالا ، لازم است که ماده ها را با مردان رشد دهید. گلهای گیاه سفید ، نسبتاً بزرگ با رایحه دلپذیر لطیف است.

میوه ها به رنگ سبز تیره و دارای نوارهای طولی روشن هستند. آنها می توانند بیضی شکل ، استوانه ای یا گرد ، اندازه متوسط - تا 4 سانتی متر و وزن آنها از 2 تا 5 گرم باشد. یک اشکال عمده در این فرهنگ ، رسیدن و ریزش غیر همزمان میوه های رسیده است. علاوه بر این ، قوام ظریف و نرم آنها باعث عدم حمل و نقل می شود ، بنابراین برداشت آنها 3-7 روز قبل از شروع بلوغ کامل انجام می شود. با این حال ، طعم میوه از بین می رود و عطر آن از بین می رود.

سیستم ریشه اکتینیدیا به شدت متمرکز است. این گیاه در عمق 25-30 سانتی متر به صورت افقی رشد می کند ، یعنی در حاصلخیزترین لایه خاک.

نهال ها از 4-5 سال پس از کاشت و گیاهان تکثیر رویشی - در 3-4 سالگی شروع به باردهی می کنند. عملکرد اکتینیدیا در طول دوره باردهی کامل بسیار زیاد است - به طور متوسط 1.2 کیلوگرم در بوته. میوه ها طعم شیرین و رایحه مطبوعی دارند. ترکیب شیمیایی آنها شامل مقدار زیادی ویتامین C ، قندها و مواد فعال P می باشد.

اکتینیدیا خاکهای سست ، لومی و حاصلخیز را با محتوای هوموس زیاد ترجیح می دهد و آب راکد راکد را تحمل نمی کند. واکنش بهینه محلول خاک نزدیک به خنثی یا کمی اسیدی است. خاک های اسیدی باید آهک کاری شوند.

در سالهای اول زندگی ، گیاهان اکتینیدیا در زیر سایبان درختان پرتحرک به خوبی رشد می کنند. به عنوان مثال ، در باغ موسسه گیاه شناسی V. L. كوماروف ، در سن پترزبورگ ، گیاهان اكتینیدیا درختانی را كه در نزدیكی رشد می كنند تا ارتفاع شش متر یا بیشتر افزایش می دهند. گیاهان بالغ سایه اندکی را بدون ظلم تحمل می کنند ، اما نتایج خوبی نیز هنگام رشد در مناطق روشن و باز بدست می آید.

کاشت و مراقبت از اکتینیدیا

قبل از کاشت اکتینیدیا ، خاک به عمق 25-30 سانتی متر حفر می شود و 5-10 کیلوگرم هوموس یا کمپوست و 200-300 گرم آهک در هر 1 متر مربع استفاده می شود. برای کاشت ، چاله های کاشت به ابعاد 60x60 سانتی متر و عمق حداکثر 50 سانتی متر آماده می شود. زهکشی در پایین گودال با یک لایه تا 10 سانتی متر انجام می شود ؛ برای این کار سنگ خرد شده یا شن و ماسه مناسب است. طرح گیاهان در باغها با فرم بوته 2x2 متر است ، با یک معمولی - 1.5 متر.

برای به دست آوردن عملکرد بالا ، لازم است گیاهان نر و ماده با هم کاشته شوند (برای 3-5 گیاه ماده - یک نر). بهترین زمان برای کاشت اکتینیدیا در یک مکان ثابت فصل بهار است.

پس از کاشت ، خاک اطراف گیاه متراکم شده و به مقدار زیادی با آب (10-20 لیتر آب در هر گیاه) سیراب می شود. سپس ، تنه ها را با ذغال سنگ نارس یا هوموس با لایه ای از 5-4 سانتی متر مالچ می کنند.

مراقبت های بعد از گیاه برای اکتینیدیا شامل کنترل علف های هرز ، نگهداری خاک سست ، آبیاری منظم و تأمین کودهای معدنی به گیاهان است. در بهار ، قبل از جوانه زدن ، 30 گرم نیترات آمونیوم و 10 گرم سوپرفسفات به ازای هر 1 متر مربع نوار نیش ، در زیر بوته وارد می شوند. گیاهان اکتینیدیا پس از برداشت با کودهای فسفر و پتاسیم تغذیه می شوند. مالچ سالیانه خاک زیر گیاهان با هوموس یا کمپوست برگ توصیه می شود. همچنین انجام هرس بهداشتی در بهار با برداشتن شاخه های آسیب دیده ضروری است.

اگر اکتینیدیا مانند لیانا رشد کند ، پس برای زمستان گذرانی موفقیت آمیز گیاهان باید از تکیه گاه خارج شده و در حالت سنجاق قرار گیرند و با مواد عایق پوشانده شوند.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

تولید مثل اکتینیدیا

اکتینیدیا به صورت رویشی و اغلب کمتر توسط بذر تکثیر می شود.

تولید مثل بذر. دانه های اکتینیدیا از توت هایی که به بلوغ کامل رسیده اند جدا شده است. بذر تازه کاشته می شود ، نهال 40-45 روز پس از کاشت ظاهر می شود. در مرحله 1-2 برگ واقعی ، نهال ها به فاصله 5x5 سانتی متر شیرجه می زنند.

تکثیر با قلمه های سبز م mostثرترین روش برای به دست آوردن مواد کاشت خوب است. ریشه زدن قلمه های سبز اکتینیدیا در گلخانه های فیلم انجام می شود. ذغال سنگ نارس و شن و ماسه به عنوان یک بستر در نسبت 1: 2 مخلوط می شوند. لایه باید حداقل 20 سانتی متر باشد از بالا ، لایه زیرین با یک لایه ماسه رودخانه 5 سانتی متری پوشانده شده است.

برداشت قلمه های سبز اکتینیدیا از اوایل تیر آغاز می شود ، زمانی که بافت های گیاه مادر شروع به برافروختگی می کنند. قلمه ها به طول 12-15 سانتی متر با 2-3 جوانه بریده می شوند. برگهای پایین برداشته می شوند ، و برگ های فوقانی به نصف بریده می شوند. قلمه های برداشت شده در گلخانه ای با فاصله 5 5 5 سانتی متر کاشته می شود و ریشه ها 15-20 روز پس از کاشت تشکیل می شوند. میزان بقای قلمه های سبز اکتینیدیا ، 70-100٪ زیاد است. برای اینکه گیاهان زمستان بهتری داشته باشند ، تا بهار در محل ریشه زایی باقی می مانند. قلمه های ریشه دار برای رشد در زمین باز در اواسط ماه مه کاشته می شوند. یکی از کلیدهای موفقیت ریشه زایی قلمه های سبز اکتینیدیا ، حفظ رطوبت بالا در گلخانه است. این نیاز به آبیاری 3-4 بار در روز دارد.

تکثیر با قلمه های برش خورده. این روش تولید مثل بی اثر است. میزان ریشه زایی قلمه ها در این حالت از 10 تا 50 درصد متغیر است.

برای قلمه های برآمده ، رشد سالانه رسیده به طول 50-60 سانتی متر به خوبی مناسب است ، که در نوامبر-دسامبر بریده می شود و تا بهار در زیرزمین سرد نگهداری می شود. قلمه ها قبل از کاشت ، به طول 15-20 سانتی متر ، با 3-4 جوانه بریده می شوند. و در اواخر آوریل - اوایل ماه مه آنها را در گلخانه های آماده کاشته می شوند.

تولید مثل با لایه بندی. این روش تولید مثل نیز بی تأثیر است. عمدتا در باغبانی آماتور استفاده می شود.

در پایان ماه مه ، یک شاخه یک ساله قوی روی خاک کاملاً شل گذاشته و در مکانهایی که شاخه های جوان آن را ترک می کنند سنجاق می شود. شما باید مرتباً از مرطوب بودن خاک اطمینان حاصل کنید. با رشد شاخه ها ، لایه خاک باید به 15 سانتی متر افزایش یابد ریشه شاخه های جوان حدود 40-50 روز طول می کشد. لایه ها در بهار بعدی از گیاه مادر جدا شده و در یک مکان ثابت کاشته می شوند. بنابراین ، شما می توانید تا 25-30 نهال بدست آورید.

در شرایط روسیه مرکزی ، بیماری ها و آفات اکتینیدیا عملاً مشاهده نمی شوند. در بعضی موارد ، اکتینیدیا توسط لکه های برگ ، پوسیدگی میوه و کپک پودری تهدید می شود. برای مقابله با آنها در اوایل - اواسط ماه آوریل ، درمان با محلول 2٪ نیتروفن استفاده می شود ، با این حال ، در باغ های آماتور ، در صورت عدم وجود ضایعات گسترده ، نباید سمپاشی انجام شود.

گیاهان جوان اکتینیدیا باید در برابر گربه ها محافظت شوند. آنها می توانند پوست و جوانه های ناحیه یقه ریشه را نیش بزنند ، که باعث رشد کوتاه مدت و حتی گاهی مرگ گیاهان می شود. بنابراین ، در سالهای اول زندگی توصیه می شود شبکه های فلزی در اطراف آنها نصب کنید. گربه ها صدمه قابل توجهی به گیاهان بالغ نمی رسانند.

قسمت بعدی را بخوانید. دستورالعمل های خالی اکتینیدیا