باغ گلدار مداوم: گیاهان چند ساله در ماه جولای شکوفا می شوند

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

همچنین نگاه کنید به: گیاهان چند ساله در ماه ژوئن شکوفا می شوند گیاهان چند ساله در ماه آگوست شکوفا می شوند

چند ساله جولای

Daylily krasnodnev

باغ جولای در عرضهای شمالی ما یک کارناوال واقعی از انواع گلها ، رنگها و عطرها است! به دلیل کار خستگی ناپذیر و جستجوی ابدی چیز خارق العاده ، هر باغبان با زیبایی که در باغ او شکوفا شده است ، افتخار و خوشحال است.

در تابستان ، کراسنودن (روزانه ، hemerocalis) را می توان به شایستگی پادشاه باغ نامید.

یک گیاه باستانی و همیشه شیک ، کاملا بی تکلف از خانواده سوسن باغ را با بوته های سرسبز خود با برگهای باریک خطی از اوایل بهار تا اواخر پاییز تزئین می کند. انواع و اشکال بی شماری از hemerocalis از ماه مه تا اکتبر شکوفا می شود ، شما فقط باید انواع مورد علاقه خود را انتخاب کنید. گلهای گل یونانی بزرگ ، قیفی ، شش تكه با یك لوله كوچك و بسیار شبیه گلهای سوسن لوله ای است.

دفترچه باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

Likhnis (آدونیس) و پروانه لیمو

در بعضی از انواع ، گلها لطیف ترین عطر را از خود بروز می دهند. رنگ گل ها متنوع ترین است ، به رنگ های زرد ، نارنجی ، قهوه ای ، برنز ، سرمه ای ، بنفش ، یاسی و تقریباً سفید. ارتفاع گیاه از 30 تا 100 سانتی متر متغیر است.

کراسنودای در مکانهای آفتابی و نیمه سایه در خاک رس ، مغذی و متوسط مرطوب رشد قابل اعتمادی دارد. این یک گیاه سنتی برای پوشاندن اجسام آبی است. گلهای کم رنگ باید برداشته شوند - این باعث حفظ تزئین و طولانی شدن گل می شود. روز با تقسیم بوته تکثیر می شود و در هر زمان پیوند را به راحتی منتقل می کند (به جز گلدهی). مقاوم در برابر زمستان و با دوام.

گیاه لیچنیس کالسدونی یا آدونیس یکی از درخشان ترین گیاهان باغ است. گل آذین های بزرگ کوریمبوس قرمز نارنجی آن از نظر ساختار و از نظر خشخاش شرقی شبیه گل میخک ترکی است.

استیلبا

لیچیس در ماه ژوئن تا ژوئیه تا آتش به ارتفاع 1 متر مانند آتش می سوزد و به کسانی که آن را تحسین می کنند انرژی و نشاط می بخشد. …

انواع و اشکال باغ با گلهای سفید ساده و دوتایی وجود دارد. اگر سرهای محو به موقع برداشته شوند ، شاخه های زیر بغل تمام تابستان تا اواخر پاییز شکوفا می شوند و در زیر آفتاب با آتش روشن قرمز روشن می سوزند.

یکی از شخصیت های اصلی باغ جولای بدون شک astilba (ترکیبی) Arends با ارتفاع 60-80 سانتی متر است. بیشتر گونه های آن در ماه جولای شکوفا می شوند ، اگرچه می توان از ژوئن تا سپتامبر گل این گونه را تحسین کرد.

بوته های جمع و جور با برگهای مشخص پنبه ای ، مات یا براق ، سبز روشن یا تیره ، در برخی از انواع - آنتوسیانین رنگ ، خود باغ را از بهار تا اواخر پاییز تزئین می کنند. گل Astilba در تمام غنای گل آذین منجمد آن با کوچکترین گلهای سایه روشن و ظریف سفید ، صورتی ، یاسی ، قرمز ، بنفش ، یاقوت ، بنفش قرمز ، کرم یک منظره جذاب است!

زرد aconite

اگر انواع astilba را در گروه های نسبتاً بزرگ ترتیب دهید ، بسیار موثر است. یک برش عالی ایجاد می کند ، به ویژه با گل رز و گچ چند ساله بسیار مناسب است. گل آذین خشک ماده ای ارزشمند برای ترکیبات زمستانی است.

انواع دیگر استیلب نیز پرورش می یابد. Astilba Thunberg به ارتفاع 80 سانتی متر با برگ های براق سبز تیره و گل آذین آویزان انواع مختلفی دارد. انواع کم رشد از astilba برگ ساده (ارتفاع 30 سانتی متر) و astilba چینی (قد 15-20 سانتی متر) بدست می آیند. کوچکترین آن استیلبه برهنه با ارتفاع 10-15 سانتی متر با گل های صورتی یا کرم است ، که در سرسره های کوهستانی استفاده می شود

Astilba مکانهای سبک و نیمه سایه را در باغ با هوای مرطوب ، خاک مغذی خاک رس با رطوبت کافی ترجیح می دهد. ریزوم آن به سمت بالا رشد می کند ، بنابراین ، اضافه کردن منظم خاک حاصلخیز تازه در پاییز و بهار مورد نیاز است. از طریق تقسیم بوش در بهار یا پاییز تکثیر می شود. خواب زمستانی و بدون سرپناه.

انواع مختلفی از sedums (سنگ های سنگی) ، ساکسیفراگ ها در ایجاد باغ های صخره ای ، ترکیبات فرش ضروری هستند. آنها یک پالت رنگی غنی برای ساقه ، برگ و گل دارند. گونه های پوششی زمین به راحتی توسط قلمه ها یا گل رزهای جوان (جوان شده) ، فرزندان و بوته های تقسیم کننده در طول فصل تکثیر می شوند.

آشیل (بومادران)

آشیل (بومادران) از نظر فرهنگ بسیار ساده و از نظر گونه ها ، انواع و رنگ ها بسیار متنوع است. گل مروارید آشیل یا بومادران طلایی تا 100-120 سانتی متر رشد می کند ، در ماه جولای با گل آذین های زرد روشن (سپر) شکوفا می شود.

برگهای سبز خاکستری پر ، رایحه ای تند دارند. آشیل معمولی با قد 50-70 سانتی متر در سالهای اخیر به بسیاری از اشکال ترکیبی با برگهای سبز پره ای ، با گلهای صورتی ، کارمین ، قرمز ، کرم و سفید در گل آذین های گلدان تبدیل شده است. انواع مختلفی از هر دو نوع وجود دارد. آشیل پتارمیکا یا گیاه عطسه ، از نظر ظاهری با آنچه در بالا توضیح داده شد متفاوت است.

ارتفاع بوته 30-70 سانتی متر ، برگ ها بصورت لانسی ، کامل ، گل آذین ها نژاد شل است ، متشکل از گلهای ساده یا دوتایی سفید برفی. مشهورترین نوع مروارید با گلهای دوتایی است. از جولای تا سپتامبر شکوفا می شود. به دلیل ریزوم های خزنده به راحتی رشد می کند. در یک تابستان بارانی و در سایه ، تا 1 متر کشیده می شود و دراز می کشد ، بنابراین به یک پارچه احتیاج دارد.

موناردا

انواع آشیل در قلمه زدن خوب است که برای ترکیبات زمستانی نیز برداشت می شود. در این حالت شاخه های قطع شده در انحلال کامل به دسته های کوچکی گره خورده و در مکانی سایه دار و تهویه معلق می شوند.

خاکشیر برای خاک کم نیاز است ، اما در مکانهای حاصلخیز ، زهکشی و آفتابی بهترین رشد را دارد. دو نوع اول آشیل نسبتاً به خشکی مقاوم هستند. گیاه با تقسیم بوته ها در بهار یا پاییز و همچنین کاشت بذر قبل از زمستان تکثیر می شود. خواب زمستانی و بدون سرپناه.

در ماه جولای ، موناردای معطر و موناردای لوله ای با گلهای سرمه ای روشن ، صورتی و بنفش که به صورت دسته ای جمع آوری شده شکوفا می شوند. ارتفاع گیاه - تا 80 سانتی متر ، ساقه ها مستقیم ، بلوغ هستند. برگها باریک است شکوفه ها در جولای - آگوست. گروه بزرگی از گیاهان گوشه های رنگارنگ و معطر باغ را در مناطق آفتابی و نیمه سایه ایجاد می کنند. شاخه های گل خشک عطر و بویی لطیف در ترکیبات زمستانی و گلدان گل حفظ می کنند.

Anthemis (ناف)

Monarda نه تنها به عنوان یک گیاه زینتی ، بلکه به عنوان یک گیاه دارویی و غذایی نیز ارزش گذاری می شود. اسانس موناردا دارای خواص ضد میکروبی و رایحه ترنج است. برگ های تازه و خشک ، شاخه ها ، گل آذین های موناردا به چای ، سوپ ، مربا ، ترشی و ماریناد اضافه می شوند. از شاخه های جوان در سالاد سبزیجات و میوه استفاده می شود. در ایالات متحده آمریکا ، لیمو مونارد بسیار گسترده است ، که در بسیاری از کشورهای جهان به عنوان یک محصول گیاهی نان زنجبیلی کشت می شود. هندی ها به طور سنتی غذاهای گوشتی ، سالادها را با موناردا چاشنی می کنند تا اشتها را تحریک کرده و هضم را بهبود ببخشند.

این فرهنگ روی خاکهای لومی مقوی ، که در کود و آبیاری در هوای خشک پاسخگو هستند ، به خوبی کار می کند. از طریق تقسیم بوش در بهار یا پاییز ، کاشت بذر قبل از زمستان تکثیر می شود.

در ماه ژوئیه ، بسیاری از گونه های گیاهان چند ساله شکوفا می شوند: گل مینا (ناف) ، گره آکونیت (گیاه سمی و دارویی) ، آستر ایتالیایی ، بتن گلدار بزرگ (اولیه) ، بوکونیای برگدار ، گیاهان پشمالو ، گل ذرت شرقی ، کوهستانی ، روسی ، سیبری ؛ سنجد سر بزرگ ، لوور بید (litrum) ، حیاط انبار (mordovnik ، echinops) ، گیاه گبلر ، هسته گل گل درشت ، گل مینای برگ بلند (verbascum) ، سنبلچه لیاتریس ، موراندیای بارکلی ، گیاه صابون دارویی ، گل ذرت.

رودبکیا

رودبکیا درخشان ، ترکیبی ، شکاف دار ، زیبا - گیاهان بسیار ظریف و نمایشی با رنگ روشن سبدهای گل بزرگ تا قطر 10-12 سانتی متر است.

هیبرید رودبکیا تا 120 سانتی متر رشد می کند ، گلدان های آن در صورت برداشته شدن به موقع سرهای محو ، تا پایان فصل ، گاهی اوقات تا ماه اکتبر با آتش زرد قرمز می درخشند. هر باغ مطمئناً از وجود حتی چند بوته ترکیبی رودبکیا بهره مند خواهد شد.

گونه های دیگر با گل های نی زرد و قهوه ای تیره ، تقریباً سیاه (رودبکیای زیبا) یا زرد مایل به سبز (رودبکیای براق) مرکز مخروطی شکل گل های لوله ای شرکای عالی آن هستند. هیبریدهای موی رودبکیا یک چرخه عمر دو ساله دارند ، بنابراین مهم است که قبل از زمستان حداقل یک سر بذر رسیده را فراموش نکنید تا گلدهی قطع نشود.

سالویا گرگیجی - تمشک رویال

قدیمی ترین ، از باغ روستا ، رودبکیا "توپ طلای" برگ شکفته با گل آذین های زرد مایل به زرد طلایی و ساقه های بلند تا ارتفاع 2 متر ، هنوز هم به طور منظم از زیبایی استفاده می کند ، حتی با وجود حصارهای ناخوشایند ، ساختمانهای بیرون و سایر اشیا که به تزئین نیاز دارد …

انواع رودبکیا بی تکلف است ، سایه های جزئی و خاک های مرطوب را تحمل می کند ، در خاک های حاصلخیز شکوفا می شود.

شکوفه دادن در باغ جولای سالویا (مریم گلی) نقره ای ، بنفش بنفش ، کاذب ، کامچاتکا.

ارینجیوم (eryngium) در باغ های طبیعی ، در باغ های انگلیسی بسیار گرانبها است. گلهای آن در گل آذین های موقت جمع شده است ، دارای رنگ آبی ، آبی ، آمتیست ، رنگ استیل آبی و پوسته های آبی خار دار بزرگ و باشکوه است که یادآور یقه های توری نشاسته ای قدیمی است.

ساکسی فرج

در فرهنگ ، گونه های مختلفی از آن وجود دارد: با ارتفاع از 50 سانتی متر (اریتماتوز آلپی ، ساحلی) تا 100 سانتی متر (آمتیست ، غول پیکر) با ساقه های قوی و برگ های خار.

اریتماتوز فتوفیلی ، مقاوم به خشکی است و خاک آهک سبک را ترجیح می دهد. با کاشت بذر در زمین باز آن را تکثیر کنید. در مناطق شمالی بهتر است که گل سرخ را برای زمستان بپوشانید. گونه های بلند به صورت گروهی در چمنزارها ، در مخلوط کاشته می شوند. کم - در رباطکا ، باغ های صخره ای. Cut در ترکیبات با گلهای خشک استفاده می شود.

اسكابيوزا قفقازي در جولاي - آگوست ، گاهي در ماه سپتامبر ، با گلهايي از رنگهاي مختلف (سفيد ، ياس بنفش ، آبي تيره ، بنفش) ، كوچك در مركز ، بزرگتر - در امتداد لبه هاي گل آذين كاپيته شكوفه مي كند. ارتفاع آن 50-80 سانتی متر است ، گل آذین ها در انتهای گلدانهای بلند قرار دارند. این بسیار فوتوفیل است ، به خاکهای مرطوب هوموس نیاز دارد. در یک مکان ، اسکابیوزا بدون از دست دادن تزئینات تا 6 سال رشد می کند ، مقاوم در برابر زمستان. از طریق کاشت بذر و تقسیم بوته ها در بهار تکثیر می شود. آنها در rabatki ، mixborders ، در گروه های روی چمن ها ، باغ های صخره ای ، برای برش استفاده می شود.

تیگریدیا طاووس گیاهی نادر در خانواده زنبق است ، اما اخیراً پیاز آن را می توان در فروشگاه ها خریداری کرد. آنها آن را مانند گلادیول رشد می دهند. ارتفاع بوته 60-70 سانتی متر. این گل در ژوئیه - آگوست با گلهای نسبتاً بزرگ ، فنجانی از 6 گلبرگ (سه گشاد و سه باریک و کوچکتر) شکوفا می شود.

تب

رنگ گلها متنوع است: زرد ، نارنجی ، قرمز ، بنفش ، دارای لکه ها و نقطه هایی با رنگ شدیدتر در مرکز آن است. هر گل فقط برای یک روز شکوفا می شود (مانند یک روز ، یا krasodnev) ، اما تعداد زیادی از آنها روی گل دم وجود دارد. با قرار گرفتن در هوای گرم در مکانی آفتابی و در خاک حاصلخیز ، به اندازه کافی مرطوب و تخلیه شده کاشته می شود. عمق کاشت 5-7 سانتی متر ، فاصله بین گیاهان 20 سانتی متر است. یک کریستال بزرگ کود AVA و یک مشت ماسه در زیر پیاز قرار می گیرند. در پاییز ، پیازها را کنده و خشک می کنند و در یک مکان خشک و خنک نگهداری می کنند.

Physostegia virginsky گیاهی بدیع و کمیاب از خانواده Labiate به ارتفاع 80-120 سانتی متر است. ریزوم چند ساله ، که در آن همه قسمت های گیاه از جمله ریشه ها سالانه تجدید می شوند. گلهای دو لب سفید ، کم کم صورتی یا قرمز ، در گل آذین های سنبله ای شکل به طول 30 سانتی متر جمع می شوند و در جولای-آگوست در مکان های روشن با خاک حاصلخیز و رطوبت کافی شکوفا می شود. بوته ها در 2-3 سال کاشته می شوند. در کاشتهای گروهی و برای برش استفاده می شود.

هاپ

Phlox paniculata ، funkia (هاستا) ، هاپ رایج گیاهان شناخته شده ای برای باغبانان است.

تعداد انواع phlox paniculata با گلهای زیبا و معطر می تواند مجموعه بزرگی را در هر قسمت از باغ - سایه آفتابی و جزئی - تشکیل دهد. Phlox با قلمه های ساقه از اوایل بهار به خوبی تولید مثل می شود ، بوته را پس از 3-4 سال تقسیم می کند ، مکنده های ریشه و لایه لایه می شود.

عملکرد (میزبان) باغ سایه دار. بوته های سرسبز ، اما کم آن از گل رز ، با شکوه مسیرها را قاب می کنند ، گروه های زیبایی را در چمنزارها ، در ردیف انتهایی mixborder ایجاد می کنند ، نقاط جداگانه باغ گل را اصلاح و برجسته می کنند.

بافت غنی برگها با لبه های موج دار ، موج دار ، نوارهای سفید و زرد در امتداد لبه و در مرکز تیغه های برگ. مایل به آبی و مایل به زرد برگها ، میزبان را به بخشی جدایی ناپذیر از باغ تزئینی مدرن تبدیل می کند. میزبان انواع و اقسام زیادی دارد که می توان آنها را از فروشگاه ها و مراکز باغ خریداری کرد.

عملکرد (میزبان)

لازم به یادآوری است که انواع متنوع برگها به روشنایی خوبی احتیاج دارند ، در غیر این صورت تنوع فقط به سبز تغییر می کند. خاک حاصلخیز با رطوبت کافی به میزبان اجازه می دهد تا بهترین کیفیت تزئینی خود را حداکثر نشان دهد. از برگ های هاستا اغلب به عنوان ماده چیدمان دسته گل استفاده می شود. گلهای یاس بنفش روی پدانکل های بلند اغلب بلافاصله قطع می شوند ، اگرچه آنها یک میزبان تزئینی و برگریز برای هدف اصلی آن جذابیت خاصی می بخشند.

Tsimitsifuga (کوهوش سیاه ، کوهوش سیاه) نیز به گونه های برگ تزئینی تعلق دارد ، دارای برگ های حکاکی شده و بزرگ حک شده تا قد 100 سانتی متر. از فرم های باغ با برگ های آنتوسیانین رنگ به ویژه قدردانی می شود. Cimicifuga racemose دارای گل آذین های شمعی شکل از گلهای سفید بسیار کوچک است ، ارتفاع گیاه شکوفا شده به 200 سانتی متر می رسد گلدهی در جولای - آگوست اتفاق می افتد. Cimicifuga ، رایج ، قلب برگ ، آمریکایی ، ژاپنی ، نیز رشد می کند.

گیاهان نیاز به نور دارند ، اما سایه جزئی را تحمل می کنند. خاکهای حاصلخیز به اندازه کافی مرطوب را ترجیح دهید. مقاومت زمستانی. از طریق تقسیم بوته ها و کاشت بذر تکثیر می شود. برای برش در صفحه های پشت و کناری mixborders ، به تنهایی در چمن ها. مالچ پاشی دوره ای با هوموس مفید است. این گیاه سمی است. برخی از انواع کوهوش سیاه (کوهوش سیاه ، کوهوش سیاه دائوری ، کوهوش سیاه متعفن) در طب عامیانه و علمی استفاده می شود.

Tsimitsifuga (کوهوش سیاه)

Chemeritsa (veratrum) سیاه ، سفید (دارویی) ، Lobela ، کالیفرنیایی به گیاهان بلند و حتی غول پیکر (گلدان کالیفرنیایی) چند ساله گفته می شود. در بهار ، جوانه های ضخیم آنها به ویژه تزئینی است که از آن شاخه ها ظاهر می شوند. در اواسط تابستان ، آنها تا 100-250 سانتی متر کشیده می شوند ، در حالی که با گل آذین های بزرگ خوشه ای از گلهای کوچک سفید ، سبز مایل به سبز ، بنفش سیاه تاج گذاری می شوند. (گل آذین ها شبیه خوشه های astilba هستند). شکوفه در ماه جولای - آگوست. مواد شیمیایی فتوفیلی هستند اما سایه جزئی را تحمل می کنند. مقاوم در برابر خشکسالی ، اگرچه دوستدار رطوبت و مقاوم در برابر سرما است. خاکها لومی حاصلخیز را ترجیح می دهند. آنها برای مدت طولانی در یک مکان و بدون پیوند و جوان سازی رشد می کنند. این گیاه سمی و دارویی است ، برای مقابله با حشرات - انگلها ، در داروهای قومی و علمی استفاده می شود.

در ماه ژوئیه ، قلمه شکوفه ای (stakhis ، گوش خرس) ، edelweiss آلپ ، سیبری (هر دو گونه با بلوغ نمدی خاکستری نقره ای متمایز می شوند ، که هنگام ایجاد کاشت های مخلوط بسیار ارزشمند است) ؛ گل پامچال (گل پامچال ، شمع شب) خاکستری ، بوته ای با گلهای بزرگ زرد و عطر و بویی لطیف از آن پخش می شود. اکیناسه پورپوره و سایر گیاهان چند ساله.

مراقبت از گیاهان چند ساله گل در ماه جولای شامل نگهداری خاک در یک حالت سست و عاری از علف های هرز ، تغذیه با کود پیچیده (Kemira- گل ، 80-100 گرم در متر مربع به صورت سطحی بپاشید) و آبیاری در صورت لزوم.

گلدانهای کمرنگ را فراموش نکنید تا دوره گلدهی طولانی شود. اگر در ابتدای گلدهی گیاهان لیچنی ، phlox paniculata و دیگران ، بخشی از شاخه ها را به صورت دسته گل جدا کنید ، از جوانه های خفته جانبی ، شاخه های گلدار خیلی زود رشد می کنند ، که تا اواخر پاییز شکوفا می شوند.