فهرست مطالب:

نحوه ایجاد محدودیت در باغ - 1
نحوه ایجاد محدودیت در باغ - 1

تصویری: نحوه ایجاد محدودیت در باغ - 1

تصویری: نحوه ایجاد محدودیت در باغ - 1
تصویری: مدیریت کاربران با میکروتیک — درس یکم 2024, آوریل
Anonim

انتخاب نوعی از فضای سبز

ما طرح باغ خود را به همان روشی که خانه طراحی می کنیم انتخاب می کنیم - پس از همه ، ما نیز در اینجا زندگی می کنیم ، در تماس نزدیک با طبیعت زندگی می کنیم. و ما دنیای خود را با کمک رنگهای زنده گیاهان ایجاد می کنیم. در چنین خلاقیتی هنر طراحی منظر نهفته است - توانایی ایجاد گوشه ای ارگانیک و زیبا از حیات وحش. اما تمام راز این است که گوشه شما دقیقاً مطابق با شما ، سلیقه و آرزوهای شماست. آغاز ایجاد باغ خود با انتخاب سبک آن همراه است. در طراحی چشم انداز ، دو سبک اصلی - منظم و رایگان از هم متمایز می شوند.

هر گوشه ای از بیابان می تواند به عنوان نمونه ای از یک سبک آزاد عمل کند ؛ این ویژگی با طرح آزاد گیاهان ، رد قوانین تقارن دقیق ، عدم وجود خطوط مستقیم و زاویه های واضح مشخص می شود. ایجاد چمن ها ، مخلوط های مخلوط ، راکری ها ، پرچین های شکل ناپذیر و مسیرهایی با منحنی های صاف در آن از اهمیت زیادی در طراحی طرح های سبک آزاد برخوردار است.

به نوبه خود ، یک باغ به سبک منظم با توجه به اصل تقارن دقیق ، جایی که صاف بودن مسیرهای باغ و ردیف های کاشت مشاهده می شود ، شکل می گیرد. اشکال هندسی واضح یک ویژگی ضروری برای برنامه ریزی منظم باغ است.

با انتخاب سبک باغ خود ، شما به طور همزمان روش محوطه سازی را انتخاب می کنید ، فقط در این حالت ، هنگام قرار دادن گیاهان در باغ ، می توانید به هماهنگی و اتصال بین قسمتهای جداگانه آن برسید. در باغ برنامه ریزی منظم ، ایجاد تخت گل ، مرزهای سخت ، آلاچیق ها و مسیرهای مستقیم نقش اصلی را دارد.

مرز

با در نظر گرفتن اشکال موجود در محوطه سازی ، می بینیم که برخی از آنها کاملاً مستقل هستند و به عنوان عناصر جداگانه ای از باغ یا لهجه ها عمل می کنند ، در حالی که برخی دیگر پیوندهای اتصال هستند ، عملکرد آنها هدایت چشم ، نشان دادن مرزها ، شکل دادن یا تأکید است. جالب ترین شکل محوطه سازی - حاشیه - متعلق به مورد اخیر است. این مرز به ترکیب منظم باغ ها و تخت گل ها اشاره دارد ، اگرچه اکنون با دست سبک باغبانان اروپایی ، به باغ های سبزیجات مهاجرت کرده است. همه اینها به یک دلیل! به هر حال ، مرز مانند یک قاب برای یک تصویر است ، این عنصر نهایی است که نه تنها باعث محدودیت می شود ، بلکه بر زیبایی ترکیب گیاه نیز تأکید می کند.

راز ایجاد یک مرز ساده است - این یک مرز یکنواخت ، متراکم و باریک است ، شامل اغلب از همان نوع گیاهان ، کاشته شده در یک یا سه ردیف. یک حاشیه کلاسیک باید از نظر ارتفاع با گیاهانی که آن را احاطه کرده یا بر آنها تأکید می کند ، متفاوت باشد ، یعنی کمتر یا بیشتر باشد ، و ارتفاع مرز از 5 تا 30 سانتی متر باشد (مرز نباید با پرچین های مرزی اشتباه شود ، ارتفاع که می تواند تا یک متر باشد). بیشتر اوقات ، از مرز در یک باغ تزئینی و باغ گل استفاده می شود. حتی یک گروه کامل از گیاهان گلدار و زینتی-برگریز وجود دارد که اصطلاحاً به آنها اصطلاحاً محدود می شود.

ویژگی اصلی متمایز یک گیاه خوار باید فشردگی و کوتاهی قد باشد. بیشتر اوقات ، از گیاهان برگریز تزئینی که از نظر بافت جالب هستند ، برای ایجاد حاشیه استفاده می شود: سبز غنی ، نقره ای ، زرد ، قرمز متنوع یا سورمه ای. مرز کلاسیک اروپا یک شمشاد بریده است. این یک گیاه مرزی واقعاً همه کاره است: جمع و جور ، تزئینی ، رشد بسیار کند و تحمل برش عالی. هنگام ایجاد باغ تابستانی ، پیتر اول همچنین تعداد زیادی از نهال های شمشاد را برای محوطه سازی از اروپا آورد. یک فصل مرزهای باغ تابستانی به روشی اروپایی قابل نمایش بود ، اما فقط تا اولین زمستان.

در بهار ، باغبانهای سن پترزبورگ با همین مشکل روبرو شدند: از آنچه برای ایجاد نقاشی های باغ تابستان با گلها ایجاد شده است. و راه حل پیدا شد: lingonberry. این گیاه اولیه روسیه تمام نیازهای گیاهان مرزی را دارد: کم ، جمع و جور و تزئینی. علاوه بر این ، تا پاییز ، مرزهای lingonberry با دانه های توت قرمز تزئین می شود.

بنابراین ، گزینه ای را که باغبانان زمان پیتر بزرگ پیدا کرده اند در نظر بگیرید: یک مرز شاه توت. مزایای آن: با دوام (استفاده احتمالی 15-20 سال) ، چند ساله (نیازی به تجدید سالانه ندارد) ، تزئینی از برف تا برف ، مو را به خوبی تحمل می کند و به آرامی رشد می کند ، می تواند یک محصول اضافی از برگ و انواع توت ها را بهبود بخشد.

معایب آن: یک دوره نسبتاً طولانی ایجاد (با کشت خود گیاه کاشت - تا سه سال) ، تهیه کاشت واریته ای دشوار است ، با برش منظم ، ضررهای محسوس در عملکرد امکان پذیر است.

تهیه مواد کاشت به تنهایی کار دشواری نیست - توت سیاه هم بذر و هم از طریق رویشی تولید مثل می کنند. بذرها به طور کامل طبقه بندی می شوند که توت ها به مدت 4-5 ماه در قفسه پایین یخچال نگهداری شوند. پس از آن ، توت ها خرد شده ، دانه ها شسته و در جعبه های نهال آماده شده با مخلوطی از ذغال سنگ نارس ، شن و ماسه و خاک باغچه به نسبت 2/2/1 کاشته می شوند ، به آرامی به سطح فشار می دهند.

مخلوط خاک باید واکنش شدید اسیدی داشته باشد. جعبه با شیشه یا فویل به مدت دو هفته بسته می شود - تا زمان جوانه زدن ، سپس به تدریج پناهگاه برداشته می شود. نهال ها از قبل در محل مدرسه ، در خاک آماده شده از همان ترکیب که در مهد کودک بود ، باز می شوند و یک واکنش شدید اسیدی دارند. رشد نهال یک یا دو سال طول می کشد.

تکثیر رویشی در اوایل بهار با قلمه زدن قلمه های ساقه یا ریشه انجام می شود. قلمه ها به طول 5-10 سانتیمتر (با 3-6 جوانه) بریده می شوند ، با انتهای پایین پایین آمده و برگها را از آن خارج می کنید ، به مدت 12-24 ساعت در ریشه قرار می دهید ، سپس آنها را شسته و به صورت مایل در مدرسه یا گلخانه سرعت ریشه زایی بسیار زیاد است ، اما نهال ها باید بسته به رشد آنها فقط در یک یا دو سال در یک مکان ثابت کاشته شوند. برای کاشت شاه توت ، در محل محدوده آتی ، آنها ترانشه ای به عرض 30 سانتی متر ، عمق 20-30 سانتی متر (بسته به ترکیب خاک) و طول مورد نیاز حفر می کنند.

سنگر با ذغال سنگ نارس مرطوب ترش با کمی افزودن شن و ماسه و خاک باغچه پر شده است. نهال ها بهتر است در بهار ، قبل از ورم جوانه ها بکارند ، اما نهال های آماده فروخته شده با سیستم ریشه بسته می توانند در هر زمان از سال کاشته شوند ، بدون تعمیق کاشته می شوند. کاشت را می توان در پایان ماه اوت - سپتامبر انجام داد. برای یک حاشیه خوب و متراکم ، کاشت هر دو ردیف و دو ردیف (شطرنجی) مناسب است. یک ردیف با فاصله 10 سانتی متر بین گیاهان ، دو ردیف - 15 سانتی متر بین گیاهان و 15 سانتی متر بین ردیف ها انجام می شود.

قبل از کاشت ، خاک حاشیه باید با کود طولانی مدت و بدون کلر پیچیده پر شود و تغذیه بعدی فقط پس از یک سال شروع شود. از بین مواد مالچ ، می توانید مواردی را که خاک را اسیدی می کنند انتخاب کنید: خاک اره ، پوست درخت ، سوزن کاج.

مراقبت از حاشیه lingonberry آسان است. گیاهان جوان باید بلافاصله پس از کاشت شاخه های بهتر خرد شوند ، و در آینده این عملیات می تواند جایگزین مویی شود که معمولاً دو بار در سال در یک مرز شدید انجام می شود: در بهار و در جولای ، و در یک گیاه ضعیف فقط در اواسط تابستان نباید سس پانسمان کنید: شاه توت این را دوست ندارد ، بهتر است آنها را در صورت لزوم با کودهای پیچیده بدون کلر یا محلول کودهای آلی انجام دهید.

حاشیه lingonberry با گذشت سالها رشد می کند و شما باید به فکر نازک شدن آن باشید ، اما مواد کاشت اضافی را می توان به راحتی برای ایجاد یک حاشیه جدید یا به عنوان یک ماده اولیه دارویی استفاده کرد. حاشیه lingonberry هم در باغ گل و هم در باغ در امتداد مسیرها ، برای پارترهای هم مرز و تخت گلها بسیار تزئینی و کاربردی است.

همانطور که قبلاً اشاره شد ، با دست سبک باغبانان اروپایی ، مرز به عنوان عنصری از برنامه ریزی منظم ، به باغهای سبزیجات نیز منتقل شده است. البته ، کسانی که نمی خواهند باغ خود را نه تنها نوار نقاله برای تولید سبزیجات ، بلکه همچنین به عنوان یک اثر هنری ببینند. اما در اینجا یک مشکل بوجود می آید: یک باغبان خوب تناوب محصول را مشاهده می کند ، در مورد یک چیز پایدار مانند محدودیت چه می کنید؟ موبایلش کن ، البته!

و در اینجا یک حاشیه گیاهی یا خوراکی مفید خواهد بود.

برای باغ های گل ، انواع گیاهان مرزی سالانه وجود دارد ، اما این برای همه مناسب نیست: پر کردن قاب های آماده چند ساله با گل بسیار راحت تر است. یک باغ سبزیجات یک موضوع کاملاً متفاوت است ، در اینجا از تحرک فقط استقبال می شود ، فقط لازم است که سازگاری گیاهان را در نظر بگیریم. اما محصولات جهانی مربوط به سبزیجات سبز وجود دارد که التماس می کنند نقش جدیدی را به عهده بگیرند. مزایای مرزهای خوراکی: آنها خیلی سریع ایجاد می شوند ، در تمام طول فصل رشد خود تزئینی هستند ، به مراقبت فردی احتیاج ندارند ، به راحتی برداشته می شوند یا به مکان دیگری منتقل می شوند.

معایب مرزهای خوراکی: ماندگاری کوتاه ، استفاده دوگانه - غذا و دکوراسیون. مرز کاهوی دیررس نه تنها در باغ ، بلکه در باغ و حتی در باغ گل نیز عالی به نظر می رسد. برگ های کاهو متراکم و روشن به عنوان یک تزئین عالی عمل می کنند ، علاوه بر این ، سالاد تقریباً با تمام محصولات باغی سازگار است. به منظور افزایش عمر حاشیه سالاد ، بذرها باید بلافاصله در مکانی ثابت کاشته شوند. گیاه کاهو یخبندانهای کوتاه مدت را به خوبی تحمل می کند ، در حالی که پس از ذوب شدن برگ های آن کیفیت تزئینی و طعم خود را از دست نمی دهند.

لاغر شدن غذا می تواند بلافاصله پس از جوانه زنی شروع شود یا یک ماه صبر کند. در مرحله نازک شدن ، از انواع سر و نیم سر برای غذا به عنوان انواع برگ استفاده می شود. ما بر روی فاصله نهایی در ردیف 20-25 سانتی متر تمرکز می کنیم. در روز 60-70 بعد از جوانه زنی ، سالاد یک شکل قابل فروش در ذات خود پیدا می کند ، اما حتی پس از رسیدن ، انواع مدرن برای یکپارچه نیست مدت زمان طولانی است و به پیکان نروید ، اما بسیار تزئینی و خوشمزه باقی می ماند (به عنوان مثال ، سالاد نیمه کلم نیمه دیر رسیده از انواع آزارت).

توصیه شده: