موناردا یک گیاه چند ساله زیبا و شکوفا است

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

Monarda - دکوراسیون شفا دهنده و باغ

موناردا توسط پرورش دهندگان گل به عنوان یک گیاه چند ساله شکوفا شناخته شده است ، کارشناسان عطر می گویند که این یک گیاه روغن ضروری است و اکنون به عنوان یک گیاه ادویه جات گیاهی جدید به باغ های ما راه یافته است که دارای خواص دارویی ارزشمندی نیز است.

در طبیعت ، موناردا در آمریکای شمالی و مکزیک رشد می کند. مدتها قبل از اینکه کلمبوس آمریکا را کشف کند ، هندی ها از آن برای غذا و مصارف دارویی استفاده می کردند. در قرن شانزدهم ، آن را به اسپانیا آوردند. اما سرنوشت این گیاه به نوعی عجیب بود. این امر یا توجه خود را به خود جلب کرد ، سپس به معنای واقعی کلمه برای قرن ها در هاله ای از ابهام قرار گرفت ، سپس آنها دوباره در مورد آن به یاد آوردند ، اما معمولاً برای اینکه دوباره فراموش کنند.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

اولین توصیف موناردا تقریباً 100 سال پس از ورود آن به اروپا ظاهر شد. دکتر نیکلاس موناردس در مورد او در کتابهای "اخبار شاد از دنیای جدید" و "تاریخ پزشکی هند غربی" که در اواسط قرن شانزدهم منتشر شد ، گفت. اما در این کتابها جور دیگری خوانده شده است. دو قرن دیگر گذشت ، و طبقه شناس بزرگ Karl Linnaeus توجه این گیاه را جلب کرد ، آن را در طبقه بندی خود قرار داد و به افتخار N. Monardes آن را "Monarda" نامید.

اما به نوعی آنها دیگر به او توجهی نکردند. پس از 100 سال ، در رابطه با احتمال به دست آوردن ماده مصنوعی از آن - تیمول ، آنها در مورد آن به یاد آوردند ، اما دوباره موضوع فراتر نرفت. به هر حال ، در برخی از انواع موناردا ، به عنوان مثال لیمو ، تیمول بسیار زیادی وجود دارد که به سبزیجات طعم ناخوشایندی می بخشد و احساس سوزش می کند.

در آغاز قرن نوزدهم ، موناردا ، مانند گذشته ، دوباره بازگشایی شد. در اسپانیا ، انگلیس ، فرانسه ، این گیاه به عنوان یک گیاه طعم دهنده تند با نام های ترنج ، گل حبوبات یا عسل ، چای Oswego ، مرهم لیمو آمریکایی ، پر هند ، گل مریم کوهی ، ترنج وحشی ، نعناع لیمو و غیره شروع به استفاده کرد. در سال 1988 ، یکی از شرکت های آمریکایی Monarda را در فهرست محصولات سبزیجات طعم دار تند و سبزیجات گنجانده و بذرهای خود را برای فروش عرضه کرد. سه سال بعد ، هلندی ها monarda را در فهرست مربوطه گنجانیدند.

مونارد در اواخر قرن نوزدهم به روسیه آمد ، اما فقط به عنوان گیاه زینتی مورد استفاده قرار گرفت. در زمان اتحاد جماهیر شوروی ، محققان ، باغ های گیاهان به موناردا علاقه مند شدند ، عمدتا برای معرفی به عنوان یک گیاه دارویی و روغن ضروری. یک مطالعه جامع از موناردا ، و بیش از هر چیز به عنوان یک گیاه گیاهی برای ورود به فرهنگ مرکز روسیه ، فقط در اواخر قرن گذشته در موسسه انتخاب و رشد بذر محصولات گیاهی در نزدیکی مسکو (VNIISSOK) آغاز شد. در اینجا V. M. Dryagin شروع به جمع آوری و مطالعه گونه های مختلف جنس Monarda کرد. در جمع خود ، او تمام جهان را متحد کرد ، حتی به رزرو سرخپوستان در Durango رسید و در مورد استفاده آنها از این گیاه جویا شد. کارهای او راه را برای استقرار موناردا در باغ ما باز کرد.

موناردا یک گیاه چند ساله است که قسمت زمینی آن در پاییز می میرد و در بهار دوباره رشد می کند. ارتفاع گیاه 60–100 سانتی متر است. از نظر ظاهری شبیه بوته ای جمع و جور است. در جولای-آگوست شکوفا می شود. مدت زمان گلدهی تا 50 روز. بسیار تزئینی بسته به نوع و تنوع ، رنگ گل آذین های آن می تواند بسیار متفاوت باشد - قرمز ، صورتی ، سفید ، بنفش.

Monarda برای سالاد استفاده می شود ، به عنوان چاشنی غذاهای گوشتی ، برای طعم دادن به سوپ کلم ، سوپ ، بورچ ، اوکروشکا اضافه می شود. به عنوان جایگزین چای یا افزودنی معطر به آن مناسب است. از Monarda همچنین برای تولید تنتورهای مختلف و نوشیدنی های مقوی استفاده می شود.

شاخه های جوان برای غذا استفاده می شود ، که در تعداد زیادی (100-150 قطعه در هر بوته) از ریشه های رشته ای متعدد رشد می کند. بنابراین ، موناردا به نظر می رسد یک گیاه نسبتاً مفید است.

ارزش ویژه موناردا به عنوان یک محصول گیاهی این است که خیلی زود رشد می کند ، به محض ذوب شدن برف ، و سبزه ها تا اوایل ماه نوامبر باقی می مانند ، حتی با یخبندان در -5 … -7 ° С ، که بدان معنی است که از سبزیجات آن می توان در سخت ترین فصل خارج از فصل برای ما استفاده کرد. علاوه بر این ، بیش از 30٪ از شاخه های بیدار در آن شکوفا می شوند ، به این معنی که تقریبا نیمی از شاخه ها را می توان برای سالاد استفاده کرد بدون آنکه کیفیت تزئینی را نقض کند.

موناردا یک گیاه دارویی با اثر ضد میکروبی است. هندی ها از آب آن برای التیام زخم ها استفاده می کردند. روغن اساسی موناردا ، که بیشترین مقدار آن در طی دوره گل دهی انبوه جمع می شود ، به درمان سوختگی ، اگزما کمک می کند و به درمان سالمونلوز و میکروب های دیگر نیز کمک می کند.

گل فروشی ها در قطعه های خود به طور عمده نوع موناردا را دو برابر می کنند. متداول ترین گونه ماهوگی با گلهای قرمز است. این رقم مناسب ترین ماده برای استفاده در غذا است و برگ های آن به ویژه به عنوان افزودنی برای چای مناسب هستند. ظاهراً ، بسیاری از شما چای ارل گری هندی خریده اید ، فقط برگهای ماهوژنی اضافه شده است.

در اینجا چند مزیت غیرمعمول گیاه زینتی monarda وجود دارد که ظاهراً برای پرورش دهندگان گل شناخته شده است.

و اکنون اعتراف می کنم که نوشتن در مورد مونارد برای من آسان نبود. پیشگام که در مورد موناردا در منطقه مسکو به عنوان گیاه جدید سبزیجات در مورد موناردا تحقیق کرد ، ویکتور میخائیلوویچ دریاگین ، برای من فقط ویتیا بود ، من او را به عنوان یک پسر کوچک می شناختم. سپس او به گونه ای نامحسوس بزرگ شد ، دانشمند شد.

او باید کار کند و کار کند ، شادی کند ، همانطور که به خصوص می دانست چگونه زندگی ، اما یک بیماری جدی دستور دیگری نداد. ویتی از بین رفته بود. اما او موفق شد یک مجموعه ارزشمند از موناردا را جمع آوری کند ، یک مونوگراف در مورد آن بنویسد و به ارزش این گیاه برای روسیه اعتماد کند. کار او قطع نشده است. در سال 1997 ، اولین رقم این گیاه (fistus monarda) ، ویکتیولیا ، در فهرست ایالت ها ثبت شد. نام انواع شامل دو نام از سازندگان آن است - ویکتور و جولیا.

موناردا توسط سرخپوستان آمریكا احترام گذاشته شده ، فرهنگ بسیاری از فضایل است كه برای ورود به باغهای خانوادگی ما آماده شده است.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

و برخی دیگر از نکات ما

موناردا مناطق صاف و روشن را ترجیح می دهد ، اما کمی سایه زدن را تحمل می کند. یک گیاه در یک مکان می تواند تا 10 سال رشد کند.

تکثیر Monarda با بذر هم از طریق نهال و هم با کاشت مستقیم در زمین باز انجام می شود. با کاشت بذر در جعبه ، کووت ، جعبه با خاک سبک ، پرورش نهال آن در داخل خانه آسان است. 10-12 روز پس از ظهور نهال ، آنها باید به جعبه های زمین با فاصله 3/3 سانتی متر برش داده شوند.

زودتر از اواسط اوایل مارس بذر نکارید ، زیرا در خانه ، با کمبود نور ، نهال ها به شدت کشیده می شوند و پیوند را به خوبی در زمین تحمل نمی کنند. نهال ها را هر چه زودتر بکارید - اوایل تا اواسط آوریل. گیاهان یخبندانهای سبک را تحمل می کنند - (-3 … -5 درجه سانتی گراد).

برای کاشت بذر در زمین ، در باغ پاییز برای آنها محلی تهیه کنید. اواخر ماه مارس - اوایل آوریل بکارید. قبل از کاشت ، منطقه تعیین شده را از برف پاک کنید ، خاک را شل کنید و به آن شن اضافه کنید. دانه ها را با ماسه یا مقداری پرکننده دیگر مخلوط کنید. محل کاشت را با برف بپوشانید. نهال در اواخر آوریل - اوایل ماه مه ظاهر می شود. بعد از دو تا سه هفته ، نهال ها را در یک مکان ثابت بکارید.

در ماه اول زندگی ، نهال ها به مراقبت ویژه احتیاج دارند ، اما پس از آن به سرعت رشد می کنند و بید ، چوب درخت چوب ، خار و سایر علف های هرز را به راحتی جابجا می کنند. Monarda در سال دوم پس از کاشت شکوفا می شود.

تکثیر موناردا را می توان با "تکه های کوچک" از بوته های 2-3 ساله با جوانه های خوب روی ریزوم ، با 3 تا 4 نسل نیز انجام داد. آنها حتی زودتر از نهال و نهال کاشته می شوند - در اواخر مارس - اوایل آوریل. اگر این مهلت ها رعایت شود ، می توان در سال کاشت گلدهی کرد. 10-15 روز پس از شروع گلدهی کامل ، مواد اولیه تهیه ادویه را برداشت کنید.

به منظور ایجاد مزاحمت در اثر تزئینی بوته ، شاخه ها را به طور انتخابی قطع کنید و از سطح خاک کمتر از 20-25 سانتی متر نباشد. شاخه های بریده شده باید در یک مکان تهویه شده خشک شده و از تابش مستقیم نور خورشید در امان بمانند ، سپس خرد و در یک شیشه با چوب پنبه آسیاب شده قرار داده شوند. در صورت لزوم ، محصولات خشک شده در هاون یا آسیاب قهوه آسیاب می شوند.

موناردای خشک تا 2-3 سال رایحه دلپذیر خود را حفظ می کند.

قسمت بعدی را بخوانید. دستور العمل های موناردا