Lucretia ، Izobilnaya ، Cumberland و سایر انواع توت سیاه و هیبرید تمشک - توت سیاه - 1

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

توت سیاه مانند همه محصولات میوه و توت ، گونه های وحشی بسیار متنوعی دارد که در مناطق مختلف آمریکا و اروپا یافت می شود ، با این حال تعداد نسبتاً محدودی از گونه های آمریکای شمالی و اروپایی در پیدایش انواع مدرن توت سیاه شرکت کردند. شاه توت برای اولین بار در اواسط قرن نوزدهم در ایالات متحده آمریکا به فرهنگ وارد شد ، جایی که بیشتر گونه های آن (بیش از 30 نوع) ، از جمله انواع خار ، ایجاد شد.

پیشرفتهای چشمگیری در پرورش شاه توت در دهه هشتاد قرن بیستم در ایالات متحده آمریکا و انگلیس حاصل شد. در اینجا ، انواع بسیار مثمر ثمر و شاخه های بدون خار به دست آمد ، با این حال ، به عنوان یک قاعده ، آنها با مقاومت طولانی در زمستان ، با دیر رسیدن توت ها ، که کشت آنها را در کشور ما محدود یا غیرممکن می کند ، متمایز نمی شوند. با این وجود ، تعدادی از انواع خارجی مورد توجه ویژه ای هستند ، به ویژه برای استفاده در باغبانی آماتور و کارهای پرورش. اول از همه ، اینها انواع نسبتاً مقاوم در برابر زمستان Agavam ، Kamanchi ، Cherokee ، Darrow ، Eldorado ، Lincoln Logan ، و همچنین انواع بسیار مثمر ثمر با شاخه های قائم و بدون خار Lochnessy ، Thornfrey ، Smutstem ، Chester Thornless ، Hull Thornless و دیگران هستند. از میان شاه توت های خزنده ، با ارزش ترین گونه ها عبارتند از: لوکرتیا ، هیمالیا ، لوگان خار ، ماسکول ارلی.

کار انتخاب فعال با این محصول در بریتانیا ، بلغارستان ، مجارستان و سایر کشورهای اروپایی نیز انجام می شود.

در کشور ما ، اولین کسی که به ارزش توت سیاه I. V. میچورین ، که این فرهنگ توت را در شرایط ما بسیار امیدوار کننده می دانست و از معرفی گسترده آن در تولید و کشت در قطعات شخصی حمایت می کرد. در نتیجه کار انتخاب طولانی مدت ، او توسعه و در 1904-1908 انواع جدیدی از توت سیاه را توصیف کرد (تگزاس ، کراسنایا ، وستوچنایا ، ایزوبیلنا ، انورم ، تجدید شده لوکرسیا ، اورانیا) ، که مقاومت بیشتری در برابر شرایط رشد محلی دارد از انواع اصلی - لوگانو و لوکرتیا که از آمریکا وارد شده اند. با توجه به شرایط روسیه I. V. میچورین همچنین تکنیک های اساسی برای پرورش توت سیاه را توسعه داد. روسیه انواع مختلف وحشی توت سیاه (بیش از 50 گونه) را در خود جای داده است که هنوز کاربرد گسترده ای در تولید مثل پیدا نکرده اند.اگرچه در سال های اخیر تلاش هایی برای استفاده از آنها صورت گرفته است. امروزه ، مجموعه های قابل توجهی از انواع توت سیاه و خارجی و داخلی و انواع محلی رشد وحشی آنها در ایستگاه های آزمایشی Maikop و Pavlovsk از VIR و همچنین در باغ گیاه شناسی دانشگاه دولتی تومسک متمرکز شده است ، برخی از آنها شایسته معرفی مستقیم فرهنگ در مناطق مختلف در خط میانی ، باغبانان آماتور با موفقیت توت سیاه انواع Agavam و Ufimskaya محلی را در منطقه کراسنودار پرورش می دهند - انواع Krasnodarskaya و Chernoplodnaya-1 ، فرم های امیدوار کننده Ufimskaya-85 و Shegarskaya-86 با مقاومت و بهره وری بالا در زمستان برای سیبری پرورش داده شده است. در شرایط قفقاز شمالی ، انواع با شاخه های قائم Wilson Earley ، Lawton ، Erie ، Kittatin ، که در برابر سرما تا -20 … -22 ° C مقاومت می کنند ، زمستان مقاوم هستند.انواع Erie ، Kittatini و Lauton به گروه ارقام پرمصرف تري اختصاص يافته اند.

از بین انواع توت سیاه ، با توجه به ویژگی های ارزشمند اقتصادی ، جمعیت باشکیر برجسته است ، که با توت های بزرگ با طعم عالی ترش و شیرین مشخص می شود. باغبانان آماتور مدت هاست که آنها را به باغ های خود جذب کرده اند. یک مسیر امیدوار کننده برای پرورش ، تولید نژاد هیبرید تمشک - توت سیاه است. شناخته شده است که عملکرد بالقوه توت سیاه بسیار بالاتر از تمشک است ، که با فراوانی بوته های توت سیاه و توت های بسیار بزرگ (تا 10-15 گرم) در بهترین انواع و اشکال همراه است ، اما از نظر مقاومت زمستانی پایین تر از تمشک است. تلاش برای ایجاد انواع تمشک - توت سیاه که با ارزش ترین صفات اقتصادی هر دو محصول را ترکیب کند ، بیش از یک بار انجام شده است. یکی از اولین هیبریدهای تمشک - توت سیاه - لوگان بری (لوگان بری) - توسط لوگان در سال 1881 در ایالات متحده آمریکا به دست آمد.

در آغاز قرن بیستم ، انواع تمشک-توت سیاه I. V. میچورینا - تجارت ، پیشرفت ، تولیدی. پس از آن ، تعدادی هیبرید با ارزش تمشک و توت سیاه در کشورهای مختلف جهان - Tayberry ، Bedford Jant ، Nectarberry ، Youngberry و بسیاری دیگر به دست آمد. نزدیک به هیبرید تمشک و توت سیاه و انواع تمشک سیاه ، که معروف ترین آنها در روسیه است - Cumberland ، Airlie Cumberland ، Bristal ، New Logan و انواع داخلی که در موسسه تحقیقات علمی سیبری سیبری - Ugolek ، Povorot به دست می آیند. در زیر شرح مختصری از رایج ترین انواع توت سیاه ، تمشک - توت سیاه و تمشک سیاه آورده شده است.

انواع بلک بری

آگاو

یک نوع قدیمی آمریکایی ، بیش از صد سال پیش پرورش یافته است. یکی از مقاوم ترین زمستان ها. در مناطق مرکزی روسیه می تواند در برابر سرما تا -40 … -42 ° C مقاومت کند ، جوانه های میوه در -27 … -30 ° C آسیب می بینند. گیاهان قائم ، قدرتمند هستند. شاخه ها بلند ، قوسی ، کاملاً خاردار هستند. توت هایی با وزن حدود 3 گرم ، استفاده سیاه ، ترش ، شیرین ، معطر ، جهانی. عملکرد انواع آن 3-4 کیلوگرم توت از یک بوته است.

محلی اوفا

فرض بر این است که این رقم یک نهال Agavam انتخابی و مقاوم در برابر زمستان است. این محصول توسط باغبانان آماتور در مرکز روسیه رشد می کند. از نظر عملکرد و طعم توت ، از انواع Agavam پیشی می گیرد. توت هایی با وزن 2.7-3 گرم ، براق ، سیاه ، شیرین ، با رایحه قوی شاه توت.

دارو

یک نوع کاملاً مقاوم در برابر زمستان آمریکایی که می تواند دما را تا -30 … -35 درجه سانتیگراد تحمل کند. در منطقه مرکزی روسیه زمستان تا حدودی بدتر از رقم Agavam است ، اما از میوه بیشتری برخوردار است. توت هایی با وزن 3-3.5 گرم یا بیشتر ، طعم سیاه ، براق ، ترش و شیرین. بوش قدرتمند با شاخه های خاردار قائم.

لوتون ، اری ، کیتاتین

انواع آمریکایی ، از لحاظ ریخت شناسی نزدیک به یکدیگر ، متعلق به گروه توت سیاه قائم هستند. در برابر سرما تا -20 … -25 درجه سانتیگراد مقاومت می کند. در قفقاز شمالی ، از اواخر جولای تا اواخر آگوست می رسد. شاخه های بالا - 2-2.5 متر ، خاردار. گلهای آن بزرگ ، سفید است. توت هایی با وزن 3-3.5 گرم ، بیضوی گسترده ، سیاه بنفش ، برای فرآوری استفاده می شوند و جای خالی با کیفیت بالا می دهند.

لوکرتیا

انواع قدیمی توت سیاه خزنده آمریکایی. بوته با خارهای خار بسیار زیاد قدرتمند است. توت ها بزرگ ، سیاه ، استوانه ای طولانی ، زود رس ، اما با طعم متوسط هستند. مقاومت کم در زمستان ، شاخه ها برای زمستان به پناهگاه نیاز دارند.