زمان و نحوه کاشت درخت و بوته ها

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

تا باغ پربار شود

ادبیات ویژه باغبانی که به کاشت انبوه درختان میوه و بوته های توت اختصاص داده شده است ، برای صاحبان قطعات باغچه ای که درختان و بوته های منفرد می کارند ، طراحی نشده است. با توجه به این ، تمام توصیه هایی که در این گونه ادبیات در مورد انتخاب نهال ، زمان کاشت و آماده سازی محل کاشت موجود است ، در صورت استفاده در زمین های کوچک باغی ، به تنظیم قابل توجهی نیاز دارند.

با توجه به تجربه من و تجربه بسیاری از ساکنان تابستان و باغداران ، من فکر می کنم که انتخاب نهال در پاییز بهترین است ، زیرا در این زمان ارزیابی کیفیت آنها بسیار آسان تر است. علاوه بر این ، به عنوان یک قاعده ، انتخاب بسیار گسترده تر است. نهال ها هنوز برگ های سالم ، چوب بالغ و سیستم ریشه ای پیشرفته ای دارند. و همچنین ، مهمتر اینکه ، آنها اغلب ارزان تر هستند.

در بهار ، تعیین کیفیت نهال بسیار دشوارتر است ، زیرا آنها از خندق فروخته می شوند ، شرایط زمستان گذرانی آنها ناشناخته است و به احتمال زیاد یخ زدگی ریشه ها انجام می شود. همیشه مشخص نیست که نهال در کدام منطقه رشد کرده و روی آن پایه پیوند زده شده است. نتیجه همه اینها می تواند از بین رفتن گیاه بلافاصله پس از کاشت باشد که نویسنده و سایر باغبانان و ساکنان تابستان بیش از یک بار با آن روبرو شده اند.

تمرین همچنین نشان می دهد که در پاییز انتخاب نهال یک نهال سه چهار ساله ، بلکه یک گیاه دوساله بسیار آسان تر است ، که تعادل بین قسمت های زیرزمینی و زیرزمینی را دارد ، سیستم ریشه سالم تر است ، و مهمتر از همه ، ریشه مرکزی هنگام حفاری به خوبی حفظ می شود ، که پس از کاشت عمیق تر می شود. غذا و رطوبت. اگر این ریشه حفظ نشود یا ضعیف شود ، درخت یا بوته محکوم به گرسنگی و در نتیجه رشد کند و غالباً مرگ است. صدمات فقط ریشه های منفردی که قبلاً در حین حمل و نقل نهال مورد توجه قرار نگرفته یا رخ داده اند ، در صورت برش سریع بلافاصله به چوب سالم قابل اصلاح هستند.

اگر از توصیه های ادبی پیروی کنید ، کاشت بهاره نهال دو بار آن را به کام مرگ می کشاند: در زمستان ، در prikop و در بهار ، پس از کاشت در زمین یخ زده. برای جلوگیری از این امر ، گیاهان باید خریداری شوند و در پاییز ، زمانی که زمین هنوز گرم است ، در یک مکان ثابت بکارند. در همان زمان ، به طوری که نهال ها یخ نزنند ، قبل از یخ زدگی ، باید یک جعبه یا بشکه بدون ته درخت قرار دهید و مخلوطی از خاک و شاخ و برگ را در آنجا بریزید. یا می توانید چهار گیره را به دور گیاهچه با فاصله 60 سانتی متر برانید و از تخته ها ، گل سنباده یا مواد دیگر برای خاک یک قاب درست کنید.

در بهار ، به محض ذوب شدن برف ، قاب باید برداشته شود ، مخلوط در اطراف تنه توزیع شده و آبیاری می شود. در همان زمان ، همانطور که تجربه شخصی من از دوازده مورد کاشت اینگونه گواه است ، درخت به سرعت شروع به رشد و نمو می کند. در تمام مدت باغ من هیچ موردی از مرگ نهال با چنین کاشت وجود نداشت.

اگر به ادبیات خاص اعتقاد دارید ، درختان میوه و بوته های توت باید در چاله هایی به عمق 40-60 سانتی متر و قطر 80-100 سانتی متر کاشته شوند. تمرین نشان می دهد که در خاک خاک رس سنگین این اغلب منجر به مرگ درختان و درختچه ها بعد از چهار پنج سال ، وقتی مواد مغذی گودال تمام شود و با سطح بالای آب زیرزمینی ، گیاه در سال اول پس از کاشت می میرد. این به این دلیل است که سیستم ریشه گیاه در خاک رسی مواد مغذی پیدا نمی کند و فقط در داخل گودال ایجاد می شود و در آب یخ قرار دارد و بدون اکسیژن خفه می شود. برای جلوگیری از مرگ گیاه ، در هر خاک سنگین و خاک با سطح آب زیرزمینی بالا ، اندازه سوراخ ها باید دو برابر شود ، و در حالت اول ، سوراخ باید بسیار عمیق تر شود ،و در مرحله دوم ، شما باید نهال را روی تپه ها یا خاکریز خاکی به ارتفاع 50-60 سانتی متر بکارید.

علاوه بر این ، در هر دو مورد ، همانطور که تجربه چندین ساله من نشان می دهد ، برای اینکه درختان و بوته ها به خوبی ریشه بزنند ، تقویت شوند و رشد کنند ، باید ضایعات مختلفی را در ته چاله ها قرار داد (تکه های چوب ، چیپس ، مقوا ، قوطی ها ، ظروف شیشه ای کوچک ، بقایای بطری های پلاستیکی و سایر موارد) با یک لایه تا 30 سانتی متر ، سپس - یک لایه خاکستر 20 سانتی متر. و همه اینها با مخلوط خاک اره و تراش با آهک و یک لایه ای از خاک باغ با کود کمپوست و کود معدنی کامل روی آن گذاشته شده است.

با چنین کاشتی ، درختان و بوته ها در طی 3-4 سال ، به عنوان مثال ، یک حمایت مضاعف به دست می آورند ، زیرا برخی از ریشه ها به "بالش" لایه زیرین نفوذ می کنند ، و برخی دیگر ، با دریافت مقدار زیادی مواد مغذی ، به سرعت در وسعت رشد می کنند. در عین حال ، ریشه ها از سرما که از پایین و از طرف می آید به خوبی عایق بندی شده اند ، یخ نمی زنند و خیلی زود گیاهان را شروع می کنند. جوانه ها و شاخ و برگ آنها خیلی زودتر ظاهر می شود ، به این معنی که آنها زودتر شروع به شکوفه دادن و میوه دادن می کنند.

و همچنین می خواهم در مورد یک کلیشه کاملاً اثبات شده بگویم. ادبیات ویژه توصیه می کند درختان میوه و بوته های توت در زیر اصطلاح "آیش سیاه" رشد نکنند ، در عوض نگهداری در خاک چمن زده. اما اگر در حالت اول ، همانطور که عمل نشان می دهد ، در لایه فوقانی خاک تحت کشت سیستماتیک - حفاری ، شل شدن و غیره - ریشه ها و ریزوم های درختان و بوته ها اغلب آسیب دیده و از بین می روند ، مقدار هوموس به تدریج کاهش می یابد و تغذیه بدتر می شود ، سپس در مرحله دوم ، به عنوان یک نتیجه از چمن زنی منظم چمن و باقی گذاشتن آن در محل به عنوان یک پوشش مالچ ، یک منبع اضافی از تغذیه ایجاد می شود ، که در اثر تجزیه مواد آلی اشباع شده از میکروارگانیسم ها و کرم ها ایجاد می شود. در همان زمان ، سیستم ریشه ، با دریافت تغذیه و رطوبت خوب ، توسعه یافته ، رشد را افزایش می دهد ،توسعه و باردهی درختان و بوته ها. به عنوان مثال ، در باغ نویسنده ، که در یک چمن نگهداری می شود ، عملکرد سیب و خولان حدود یک و نیم برابر افزایش یافت.

به طور خلاصه ، می خواهم بگویم که همه روش های کشاورزی در اینجا قابل توزیع گسترده تر است.