قوانینی برای انتخاب و کاشت نهال

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

و باغ در بهار شکوفا خواهد شد …

این نهال های سازگار توسط نهالستان های تحقیقات و مزارع پرورش میوه واقع در منطقه لنینگراد پرورش داده می شوند. آنها در دو و سه سالگی با سیستم ریشه الیافی قبلاً گذاشته شده و پایه تاج آینده فروخته می شوند. اگر چنین نهالی را خریداری کرده اید ، نکته اصلی این است که آن را کامل به باغ خود ببرید و به درستی بکارید.

هنگام حمل و نقل ، مهمترین چیز حفظ ریشه های گیاهچه بدون خشک شدن آنها است. برای این کار بهتر است آنها را در یک پارچه یا کاغذ مرطوب بپیچید و درون کیسه پلاستیکی قرار دهید. اگر حمل و نقل زیاد طول نکشد ، می توانید ریشه ها را به راحتی در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید.

نهال ها را می توانید برای مدت طولانی قبل از کاشت با ریختن ریشه های آن در خاک مایع و سپس بسته بندی آن در یک پارچه ذخیره کنید. با کمی خشک شدن ، رس از خشک شدن ریشه ها محافظت می کند.

می توانید آنها را فرو کنید ، تقریباً کاملاً مایل ، در شیار با قسمت های انتهایی شمال قرار دهید. این کار معمولاً برای حفظ نهال در زمان نگهداری در زمستان انجام می شود ، در صورتی که وقت کاشتن در پاییز را نداشتید

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

برای بهترین نگهداری از نهال ها در زمستان ، یک مکان مرتفع و خشک در محل انتخاب می شود تا آب در آنجا یا در پاییز یا بهار راکد نشود. برای حفر ، یک سنگر آماده می شود ، نهال ها را در آن قرار می دهیم تا ریشه ها عمیق تر از قسمت بالای زمین باشند. قسمت ریشه را با شن پاشیده و با آب مرطوب می کنند.

پس از برخورد اولین یخبندان ها ، گل و شاخه های اسکلتی نهال را با زمین بپاشید. در نتیجه ، یک خط الراس کوچک خاکی در بالای خندق تشکیل شده است که از یک لبه آن انتهای شاخه ها به بیرون نگاه می شود. از موش و جوندگان دیگر ، شاخه ها از بالا با شاخه های صنوبر پوشانده می شوند و پس از بارش برف ، اگر زمستان خیلی برفی نباشد ، برای گرم شدن برف بیشتری را از بالا می ریزند.

در نوار ما ، درختان میوه حداکثر تا دهه اول ماه اکتبر کاشته می شوند ، زیرا در پایان ماه دمای خاک به زیر دمای رشد ریشه کاهش می یابد ، و نهال ها به سادگی زمان ریشه زدن ندارند. علاوه بر این ، گیاه پس از کاشت حداقل به یک تا سه هفته زمان نیاز دارد تا از حمل و نقل و پیوند بهبود یابد. بنابراین ، نهال خریداری شده در اوایل ماه اکتبر ، بهتر است در حفاری و ترک تا بهار.

برای اینکه با انتخاب نهال اشتباه نشوید ، باید بدانید: یک درخت واریته درست بالای یقه ریشه دارای محل پیوند است. اگر این را بدانید ، یک مورد وحشی پیدا نمی کنید.

همچنین لازم به یادآوری است که یک گیاه با تنه ای ضخیم و رنگ روشن در یک طرف ، که برای یک کودک دو ساله به شما داده می شود ، در واقع از جنوب آورده شده است و به احتمال زیاد در اینجا ریشه نخواهد داد. بنابراین ، از تکرار خسته نمی شوم: بهتر است یک بار به مهد کودک خود بروم تا از دست دادن پول و چندین سال کار من.

فرود آمدن

برای کاشتن صحیح یک نهال ، ابتدا باید زمین را آماده کنید. اگر واکنش بیش از حد اسیدی داشته باشد (pH 5/5 - 5/5) ، خنثی می شود - آرد آهک به مقدار 1-1.5 کیلوگرم در هر 1 متر مربع اضافه می شود ، در حالی که حفاری آن کاملا با خاک مخلوط می شود. می توان به جای آهک از سیمان یا گچ قدیمی استفاده کرد.

از آنجا که خاک معمولاً در پاییز آهک می شود ، دو گزینه آخر ترجیح داده می شوند ، زیرا معرفی آهک با معرفی سوپرفسفات ناسازگار است ، که همچنین بهتر است زیر حفر پاییز قرار گیرد.

اگر لایه بالایی خاک از نظر هوموس ضعیف باشد ، و لایه زیرین آن سنگین باشد - شامل خاک رس یا پودزول است ، مفید است که آن را با دو سرنیزه از یک بیل باغچه (حدود 50 سانتی متر) حفر کنید و کل لایه تیمار شده را با کودها

این کار به این روش انجام می شود - لایه بالایی حاصلخیز روی سرنیزه یک بیل برداشته می شود و در یک ردیف یکدست جمع می شود. بعد ، لایه زیرین برداشته می شود تا یک خندق یکنواخت ، به عمق دو سرنیزه ایجاد شود. علاوه بر این ، در طول کل خندق ، لایه بالایی برداشته شده و به داخل خندق ریخته می شود ، لایه پایین در بالا قرار می گیرد. بنابراین ، کل منطقه مورد نیاز حفر می شود. از آنجا که لایه زیرین لایه زیرین معمولاً از نظر کود ضعیف است ، بنابراین تمام خاک حفر شده باید کاملاً کوددهی شود و نه تنها از کودهای معدنی بلکه از کودهای آلی نیز استفاده شود.

کودهای آلی حداقل 10 کیلوگرم در هر مترمربع استفاده می شود و 100 گرم سوپرفسفات و 20-30 گرم کود پتاس بهمراه آنها اضافه می شود.

بیشتر اوقات ، به دلیل اقتصاد هوموس یا کمپوست ، خاک فقط در گودال های کاشت بهبود می یابد. در اصل ، این یک راه حل قابل قبول است ، اما اگر خاک روی کل زمین ضعیف باشد ، بهتر است آن را بطور کامل ، حداقل به تدریج ، از سال به سال بهبود ببخشید.

گودال های کاشت از قبل آماده می شوند و با مخلوط خاک غنی شده پر می شوند تا زمان نشست قبل از کاشت فرصت داشته باشد.

نهال ها به روش های مختلف کاشته می شوند - این به ارتفاع آب زیرزمینی منطقه بستگی دارد. در جاهایی که آبها از 3-2 متری بالا نمی روند ، سوراخهایی به روش معمول حفر می شوند و نهالها را می کارند تا یقه ریشه کمی بالاتر از سطح زمین باشد. وقتی زمین سرانجام مستقر شود ، یقه ریشه فقط در سطح خاک قرار خواهد گرفت. یقه ریشه را با پیوند اشتباه نگیرید!

در یک منطقه باتلاقی ، نهال ها روی تپه ها کاشته می شوند ، با اضافه شدن اجباری آجرهای شکسته یا سنگریزه درشت در زیر خاک (شکل را ببینید).

کاشت نهال در محلی با سطح آب زیرزمینی:

الف - عمیق تر از 2 متر ؛

B - از 1.5 تا 2 متر ؛

B - از 1 تا 1.5 متر

در خاکهایی با سطح آب زیرزمینی از 1 ، 5 تا 2 متر از سطح ، درختان میوه بدون گودال کاشت کاشته می شوند. در محل کاشت ، خاک با قرار دادن کودهای آلی و معدنی روی دو سرنیزه یک بیل حفر شده و یک سوراخ کوچک ایجاد می شود تا متناسب با سیستم ریشه نهال باشد

برای سیب و گلابی که در پایه های شدید پیوند زده می شود ، چاله ها معمولاً بسیار بزرگ حفر می شوند: در خاک ضعیف و سنگین - 1 تا 2 متر عرض ، 0.6-0.8 متر عمق ، و یا حتی عمیق تر در صورت لزوم برداشتن یک لایه رس که اجازه نمی دهد آب و نفوذ پذیری کم به ریشه ها. یک لایه از آجر شکسته ، سنگ خرد شده ، قوطی های مچاله شده ، آهن زنگ زده در پایین چاله ها ریخته می شود - این باعث ایجاد زهکشی با ضخامت 8-10 سانتی متر می شود. خاک غنی شده با کود ، بقایای گیاهان ، نمک های معدنی روی آن قرار می گیرد - تا 15-20 سانتی متر

سپس آنها آن را با خاک هوموس خوب با افزودن کود کمپوست پیت ، خاکستر ، فسفر و کودهای پتاسیم پر می کنند. در مجموع ، حداکثر 10 سطل کود پوسیده خوب در زیر یک درخت سیب یا گلابی بلند (می توان آن را با 5-7 سطل کمپوست خوب یا 5-7 سطل هوموس غنی جایگزین کرد) همراه با 8-10 سطل ذغال سنگ نارس مخلوط با شن و ماسه درشت؛ تا یک کیلوگرم سوپرفسفات و یک سطل خاکستر. اطمینان حاصل کنید که هنگام کاشت ریشه نهال با کودهای معدنی تماس نداشته باشد.

گیلاس و آلو در گودالهایی به قطر 0.8 متر و عمق 0.4 متر کاشته می شوند.برای هر دوی این محصولات ، تخلیه خوب خاک و نبود آب مذاب راکد در محل کاشت آنها بسیار مهم است. تا 20 کیلوگرم کود ، 4-5 سطل هوموس یا کمپوست ، 400-400 گرم سوپرفسفات و خاکستر در زیر آلو ، گیلاس ، گیلاس اضافه می شود.

همین مقدار کود در گودال های چوخس (چوک) ، خولان ، ایرگا ، زالزالک تعبیه شده است.

در خاک خوب ، نیازی به ایجاد چنین حفره های بزرگی نیست ، و همچنین آنها را برای درختان کوچک ایجاد نمی کند ، به عنوان مثال ، در پایه های نیمه کوتوله پیوند می خورند. اما بقیه الگوی فرود خود همیشه ثابت است.

شن و ماسه به خاک سنگین و رسی اضافه می شود - چندین سطل در هر سوراخ ، با افزایش اسیدیته ، آرد آهک ، گچ یا سیمان قدیمی اضافه می شود.

لایه بالایی خاک ، با کشت و باروری بیشتر ، از گودال خارج می شود ، جداگانه گذاشته می شود و سپس گودال با افزودن کود با آن پر می شود. زیرزمینی که در مقایسه با مواد مغذی نسبتاً کمی غنی است ، جداگانه تا می شود. سپس این قسمت از خاک را در بالای گودال قرار می دهند.

لایه زیرزمینی همچنین می تواند با وارد کردن کودهای آلی و مواد خمیر آور مانند شن و ماسه یا ذغال سنگ نارس در آن کشت شود ، اما بیشتر اوقات برای مرتب سازی محل ها ، مناطق کور یا مسیرها استفاده می شود.

لایه بالایی خاک که برای اولین بار ریشه نهال در آن قرار می گیرد ، عمدتا با هوموس غنی می شود و حداقل مقدار مواد معدنی ، علاوه بر خاکستر چوب ، معمولاً اضافه می شود تا نسوزد. ریشه ها و میزان بقای نهال را مختل می کند.

board تابلوی اعلان بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب های فروشی

نیازی به حفره های عمیق در زیر گل خیزان نیست - کافی است یک سوراخ به عمق سرنیزه یک بیل باغ حفر کنید ، زیرا ریشه های آن به صورت افقی رشد می کنند و عمیق تر نمی شوند. برخلاف سایر درختان میوه ، ریشه گیاه خولان روی تنه بالاتر و بالاتر به نظر می رسد ، بنابراین هر ساله باید 3-4 سانتی متر ماسه ، خاک سبک ، هوموس در زیر آن اضافه کنید و از کودهای معدنی و آلی حداقل استفاده کنید. و چاله های آن با یک مخلوط خاک سبک - هوموس و ذغال سنگ نارس با شن و ماسه پر شده است.

در خاک های لومی شنی و لوم های سبک ، علاوه بر کودهای دیگر برای همه محصولات ، افزودن ذغال سنگ نارس با تجزیه خوب بیشتر مفید است و علاوه بر عناصر مغذی ، افزودن ریز عناصر ضروری است.

برای کاهش نفوذپذیری خاکهای شنی ، کمپوستهای کود کودی با افزودن لوم یا خاک رس در کف گودال قرار می گیرند.

اگر گودال خیلی قبل از کاشت ، مثلاً در پاییز ، پر شده باشد و قرار است در بهار کاشته شود ، تا آن زمان خاک موجود در آن تا حدی ته نشین می شود. قبل از کاشت ، مقداری خاک خوب دیگر به آن اضافه کنید و آن را با پاها ورز دهید تا در نهایت 5-7 سانتی متر از سطح خاک بلند شود.

این کار به این منظور انجام می شود که حفره ای در اطراف درخت ایجاد نشود ، که در آن آب در بهار و پاییز راکد می شود. پوست روی یقه ریشه و تنه از رطوبت بیش از حد رنج می برد ، که می تواند دلیل یک روند رشد کند باشد.

هنگامی که یک درخت سیب یا یک گلابی باید بلافاصله یا بلافاصله پس از پر کردن یک سوراخ بزرگ کاشته شود ، تپه ای حداقل 10-15 سانتی متر بالاتر از سطح سطح ایجاد می شود. این دقیقاً همان مقدار خاک تازه ریخته شده در سوراخ است که در آن حل می شود دو سال. اگر این شرایط در نظر گرفته نشود ، پس از مدتی درختان در حفره های عمیق قرار می گیرند که بهترین تأثیر در رشد و باردهی آنها ندارد.

اگر منطقه اختصاص داده شده برای کاشت درختان میوه در محلی قرار داشته باشد که آبهای زیرزمینی بسیار نزدیک به سطح زمین است (1-1.5 متر) ، در چنین باغهایی لازم است که "کاشت" کاشت و گیاهان در تپه های مصنوعی ریخته شود ، همانطور که قبلاً در مورد آن صحبت کردیم ، یا در پشته ها - در منطقه بسیار بلند و بزرگ.

بنابراین ، به عنوان مثال ، تپه ها در مناطق بسیار باتلاقی تا 3-3.5 متر قطر و تا 1 متر ارتفاع و در بعضی موارد حتی بیشتر ساخته می شوند. این سوراخ کم عمق تر و یا اصلاً حفر شده و زهکشی را مستقیماً روی سطح خاک می ریزد. ضخامت زهکشی در این حالت نباید از 30-40 سانتی متر کمتر باشد.

یک سهم به مرکز تپه رانده می شود ، یک نهال در دو مکان با "هشت" به طور شل به آن گره خورده است. ریشه های آن به گونه ای روی خاک قرار می گیرد که یقه ریشه کمی بالاتر از سطح تپه آینده باشد. ریشه ها به آرامی صاف می شوند. انتهای آسیب دیده ، خشک و بیمار با قیچی هرس قطع می شود و فقط پس از آن ریشه ها با خاک پاشیده می شوند. یک غلتک کوچک در فاصله نیم متر از صندوق عقب ساخته می شود و یک سوراخ برای آبیاری ایجاد می کند.

در پاییز ، پس از کاشت و ایمن سازی گیاهچه ، قسمتهای شاخه ها از آن جدا می شوند - حدود یک چهارم یا یک سوم. این باعث کاهش تبخیر پوست می شود در حالی که درخت هنوز ریشه نداده و ریشه ها هنوز ضعیف هستند.

در انواع با تاج فشرده یا ستونی ، جوانه خارجی در هر شاخه با جوانه فوقانی باقی می ماند - رشد جانبی آن به گسترش تاج کمک می کند ، و در انواع با تاج گسترش ، تاج داخلی باقی می ماند: به سمت بالا رشد می کند ، و تاج متراکم تر ، باریک تر می شود.

برای به دست آوردن stlanes ، زمین به همان اندازه دقیق آماده می شود ، اما کودکان یک ساله معمولاً کاشته می شوند - ایجاد یک تاج از شکل دلخواه از آنها آسان تر است.

کاشت در پاییز از اوایل سپتامبر تا اواسط ماه اکتبر و همچنین در بهار ، در آوریل انجام می شود ، به محض این که امکان کشت زمین وجود داشته باشد و جوانه ها هنوز بیرون نیامده اند. در همان زمان ، واکسیناسیون و پیوند مجدد با انواع جالب یا نادر انجام می شود.

اگر نهال را به درستی کاشته اید و با مراقبت مناسب آن را تهیه کرده اید ، پس از 2-3 سال اولین برداشت خود را حذف کرده و امتحان خواهید کرد. موفق باشی!