بیماری های توت فرنگی: پوسیدگی سفید ، چرمی ، سیاه ، خاکستری

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

نحوه صرفه جویی در برداشت توت فرنگی

در هر قطعه باغ ، می توانید حتی ردیف های بوته ای از توت فرنگی های شناخته شده و دوست داشتنی با توت های آبدار و لطیف پیدا کنید ، که آنها معمولاً برای 2-3 هفته ما را خوشحال می کنند. اما متأسفانه هم گیاهان و هم میوه های معطر آنها تحت تأثیر عوامل بیماری زای بی شماری قرار می گیرند.

در مجموع ، بیش از سی بیماری قارچی ، باکتریایی و ویروسی ثبت شده است که سالانه تلفات قابل توجهی در این محصول وارد می کند. به دلیل این بیماری ها ، بوته ها ضعیف می شوند ، شروع به باردهی ضعیف می کنند ، طعم میوه ها بدتر می شود. هر باغبان ، اگر می خواهد به طور مداوم محصول خوبی داشته باشد ، باید علائم اصلی بیماری های قارچی توت را تشخیص دهد و همچنین اقدامات لازم برای مبارزه با آنها را بداند.

به گفته متخصصان ، رایج ترین و مضرترین میکوز میوه های توت فرنگی ، پوسیدگی خاکستری ، سفید ، سیاه و دیررس (چرمی) است.

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

پوسیدگی خاکستری

علاوه بر میوه های رسیده ، پاتوژن پوسیدگی خاکستری موجود در همه جا برگ ها ، جوانه ها ، گل ها ، ساقه ها و تخمدان های گیاهان را نیز تحت تأثیر قرار می دهد ، به ویژه در کاشت های دشت و تهویه کم. در فصول خنک با بارندگی های مکرر ، از دست دادن توت های ناشی از این قارچ غالباً بیش از نیمی از محصول است. بر روی برگ ها ، عامل ایجاد کننده بیماری باعث ایجاد لکه های تار بزرگ از یک رنگ قهوه ای با پایین خاکستری پایین می شود. در ساقه ها ، این بیماری به صورت لکه های قهوه ای ظاهر می شود ، که می تواند به سرعت آنها را حلقه کند ، که باعث خشک شدن کامل و مرگ تخمدان های هنوز سبز می شود.

تخمدان ها و توت های سبز رنگ قهوه ای می شوند ، رشد آنها متوقف شده و خشک می شوند و کسانی که شروع به سرخ شدن می کنند آبکی و بی مزه می شوند. روی میوه های رسیده در ابتدا لکه های قهوه ای نرم (گاهی زردرنگ) جداگانه ایجاد می شود که به سرعت در طی یک یا دو روز رشد می کند ، در نتیجه میوه ها کاملاً پوسیده می شوند ، عطر و طعم خود را از دست می دهند و برای مصرف کاملاً نامناسب هستند. میسلیوم قارچی خاکستری فراوان روی توت های بیمار ظاهر می شود ، که تجمع اسپورهای بیماریزا است. با گذشت زمان ، چنین میوه هایی مومیایی می شوند و در حال تبدیل شدن به توده های کوچک خاکستری ، مدت طولانی به ساقه زدن آویزان می شوند. آنها حتی با یک لمس سبک با اسپور "غبار" می شوند. در نتیجه ، پاتوژن در سراسر منطقه گسترش می یابد.

بارندگی و وزش باد نیز به این امر کمک می کند. زمستان زمستان ، عامل بیماری قارچ به شکل اسکلروتیا و میسلیوم در برگهای آلوده ، دمبرگ ها ، بقایای گیاهان در خاک و سطح آن است. عفونت بوته ها ، به عنوان یک قاعده ، در طول دوره گلدهی فرهنگ و در زمان رسیدن میوه ، زمانی که شدیدترین سال هاگ در هوا مشخص می شود ، رخ می دهد. میوه های رسیده همچنین می توانند در اثر تماس با توت های آلوده آلوده شوند.

پوسیدگی خاکستری در حین حمل و نقل و نگهداری (بخصوص در ظروف بسته) به شدت روی توت ایجاد می شود و در دماهای مثبت به سرعت به میوه های سالم همسایه گسترش می یابد.

هر نوع توت فرنگی در نوع خود خوب است ، اما ، متأسفانه ، همه انواع توت فرنگی تحت تأثیر کپک خاکستری قرار می گیرند ، اگرچه در میان آنها انواع مختلفی وجود دارد که با کاهش حساسیت به این قارچ مشخص می شوند. مشخص شد که میوه هایی با قوام متراکم تر ، حاوی مقدار زیادی مواد خشک ، کمتر رنج می برند. خطرناک ترین بیماری برای انواع مختلفی است که میوه ها نزدیک زمین قرار دارند. ضایعات کمتری در آن گونه ها وجود دارد که پایه های عمودی مرتب بالاتر از برگ ها هستند ، زیرا توت این گونه ها با خاک تماس نمی گیرند.

به گفته کارشناسان ، توت فرنگی انواع Leningradskaya Early ، Early Makheraukha ، Sudarushka ، Divnaya ، Tsarskoselskaya ، Druzhba کمی تحت تأثیر قرار می گیرند ؛ انواع Zenga Zengana ، Zarya ، Talisman ، Scarlet Dawn ، Cinderella ، Krasavitsa ، Nadezhda ، Festivalnaya ، Volnna حساسیت بیشتر

علاوه بر این ، باید به یاد داشته باشید که عامل پوسیدگی خاکستری نه تنها توت فرنگی ، بلکه طیف گسترده ای از سایر محصولات میوه و توت و سبزیجات را تحت تأثیر قرار می دهد.

پوسیدگی سفید

در هوای مرطوب ، هنگام رسیدن میوه ها ، ممکن است یک پوشش ضخیم و متراکم از قارچ (با قطرات آب روی سطح) ، عامل ایجاد کننده پوسیدگی سفید ، ظاهر شود. توت های بیمار خیلی زود پوسیده می شوند. عامل بیماری زا همچنین برگ ها ، ریشه ها و گل رز بوته را آلوده کرده و باعث پوسیدگی مرطوب بافت گیاه می شود. به طور معمول ، توت های آسیب دیده ، آلوده و تماس با آنها بیشتر رنج می برند.

هوای سرد ، کاشت ضخیم شده ، علف های هرز در بسترها و آبیاری زیاد به عفونت توت کمک می کند.

پوسیدگی سیاه

این فقط در انواع توت ها جشن گرفته می شود. با این بیماری ، میوه های آسیب دیده قهوه ای می شوند ، به سرعت با میسیلیوم پودری خاکستری تومنتوز (بعدا سیاه می شود) پوشیده می شوند. آسیب مکانیکی حشرات و حلزون های میوه ای ، توزیع بیش از حد و دمای بالای آنها (28 … 32 درجه سانتیگراد) در طول دوره رسیدن ، آسیب به توت ها را می دهد. سرما خوردگی در حال آمدن فقط پوسیدگی توت ها را از این بیماری به طور موقت مهار می کند.

پوسیدگی سیاه به خصوص برای توت های رسیده بیش از حد خطرناک است ، به خصوص پس از برداشت آنها در حین نگهداری. یک علامت مشخصه یک بیماری در حال توسعه ، ترشح آب توسط توت است. علاوه بر توت فرنگی ، میکوز میوه های تمشک ، توت سیاه و برخی دیگر از محصولات میوه را تحت تأثیر قرار می دهد.

بیماری پوسیدگی دیررس (چرمی)

بسیار کمتر از میکوزهای قبلی است. این پوسیدگی در آغاز رسیدن توت ها خود را نشان می دهد: رنگ آنها قهوه ای می شود ، طعم تلخ مشخصی به نظر می رسد. در سطح چنین میوه هایی ، ظاهر یک شکوفه سفید فراوان مشاهده می شود. در جنین های بیمار ، بافت آسیب دیده از بافت سالم جدا نمی شود. آنها کوچک می شوند ، و سطح آنها یک شخصیت چرمی به خود می گیرد.

در هوای مرطوب ، عامل بیماری زا برگ هایی را نیز آلوده می کند که لکه های روغنی مبهم و سبز تیره ایجاد می کنند. اندازه این لکه ها به سرعت افزایش می یابد ، قهوه ای می شود ، سپس برگها شروع به پژمردگی می کنند. با شروع هوای خشک ، برگها شکننده و شکننده می شوند. عامل ایجاد کننده این پوسیدگی می تواند بر برگهای دمبرگ و غلاف و همچنین دمگلها و یقه ریشه گیاهان تأثیر بگذارد.

board تابلوی اعلان بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب های فروشی

روش های محافظت از محصول

در قطعات خانگی و باغی ، نقش اصلی در محافظت از توت فرنگی از این بیماری ها را باید به مجموعه ای از روش های کشت و صنعت اختصاص داد. کاشت توت فرنگی در یک مکان حداکثر چهار سال توصیه می شود و بازگرداندن آن به محل اصلی خود زودتر از پنج سال امکان پذیر است. برای پیشگیری از شیوع این بیماری ، بهترین پیشینیان در تناوب گیاهان حبوبات ، شوید ، کرفس ، جعفری ، سیر ، پیاز است. توصیه نمی شود که مزارع او را بعد از گوجه فرنگی ، کلم ، سیب زمینی ، هویج و محصولات کدو تنبل ترتیب دهید.

توت فرنگی ها را باید در یک منطقه باز ، دارای نور و تهویه مناسب با خاک حاصلخیز ، زهکشی شده خوب (هوا و رطوبت نفوذ پذیر) قرار داد. برای کاشت فقط نهال سالم گرفته می شود.

به محض ذوب شدن برف و افزایش متوسط دمای هوا در روز از 5 درجه سانتیگراد ، روی تخت های دارای توت فرنگی ، لازم است برگهای سبز خشک و بیمار را بچرخانید و از بین ببرید. هنگام کاشت توت فرنگی ، تراکم گیاه با در نظر گرفتن ویژگی های هر رقم محاسبه می شود. برای انواع معمولی ، الگوی مطلوب 70x25 سانتی متر است.

دوزهای بیش از حد کودهای معدنی آلی و ازته نباید در توت فرنگی استفاده شود. در طول فصل رشد ، شما باید مرتباً خاک را در بسترها شل کنید ، علف های هرز را از بین ببرید و آفات توت را کنترل کنید.

در ابتدای رسیدن میوه می توانید از مالچ خاک به صورت موقت با کاه تمیز استفاده کنید. برخی از باغبان ها برای جلوگیری از ابتلا به بیماری توصیه می کنند که پایه های گلدان را برای حمایت از توت ها (به ویژه در سال های مرطوب) روی طنابهای کشیده شده در امتداد ردیف ها ، روی غرفه های ویژه یا بروشورهایی که در شبکه خرده فروشی فروخته می شوند ، بگذارند. این از تماس توت با زمین جلوگیری می کند.

میوه های رسیده باید بلافاصله جمع آوری شوند ، در همان زمان از بوته ها خارج می شوند و توت های بیمار را به طور عمیق دفن می کنند.

به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در برابر میکوز توت فرنگی ، متخصصان توصیه می کنند در بهار (قبل از رشد برگها) بوته ها را با محلول 3٪ مایع بوردو درمان کنید. اگر این لحظه از کاربرد آن از بین رفته باشد ، در طی دوره افشای جوانه ها ، گیاهان با محلول 1٪ از این دارو پاشیده می شوند. افزایش مقاومت گیاه و کاهش قابل توجه موجودی در عفونت عوامل بیماری زای قارچی با پردازش مکرر توت فرنگی با همان داروی حاوی مس بلافاصله پس از برداشت توت تسهیل می شود.

برخی از باغبانان از محلول کمی صورتی پرمنگنات پتاسیم استفاده می کنند تا آلودگی گلها را با پاتوژن پوسیدگی خاکستری محدود کنند. این روش همزمان تغذیه محلول پاشی گیاهان با چندین ماده غذایی همزمان است. برای کاهش مضر بودن این بیماری ، سایر آماتورها گیاهان را با محلول ته نشین کلرید پتاسیم (100 گرم) یا خاکستر (دو لیوان) در هر سطل آب درمان می کنند.

همچنین بخوانید:

بیماری ها و آفات توت فرنگی