Redberry Vaccinium Praestans - توت ساخالین غیرمعمول و مفید (Redberry - به باغها - 2)

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

توت قرمز ساخالین غیرمعمول و مفید حرکت خود را به مناطق غربی کشور آغاز می کند

آخاتوف گفت که شربت قرمز در ساخالین بسیار محبوب است. قبل از پرسترویکا ، پردازش صنعتی کراسنیک حتی تاسیس شد ، که شربت کلوپوکا و لیموناد کوهستان هوا که در ساخالین بسیار محبوب بود ، از آن ساخته شد.

این صنعت از طریق یک شبکه کاملاً سازمان یافته از نقاط جمع آوری توت از مردم دریافت می کرد ، جایی که جمع کننده ها آنها را با شرایط بسیار مطلوبی برای خود تحویل می گرفتند. همه چیز فرو ریخت. جمعیت حتی در حال حاضر به تهیه شربت ادامه می دهند: برخی فقط برای خودشان و برخی دیگر برای فروش - بطری آن را در بطری هایی با برچسب های تولید شده در خانه می پرورانند. تقاضا زیاد است. و ساکنان همچنین ساخت لیموناد را امتحان کردند ، که بسیار ساده است - فقط کافی است شربت را با آب گازدار معدنی رقیق کنید تا مزه دار شود. ساکنان ساخالین از این داروهای ضد فشار خون و مقوی قدردانی می کنند ، آنها آنها را برای سرماخوردگی درمان می کنند و همچنین از لیموناد به دلیل کمک به بهبودی یک نوشیدنی خوب قدردانی می شود. از توت قرمز برای تهیه های سنتی نیز استفاده می شود: کمپوت ، مواد نگهدارنده ، مارمالاد ، پاستیل. آنها به فرآوری معمول میوه ها و انواع توت ها اضافه می شوند ، که طعم بی نظیری به محصول می دهد ،بو می دهد و به لطف اسید بنزوئیک ماندگاری را طولانی می کند.

توزیع فوق العاده محدود و سرخ رنگ در طبیعت ، همراه با افزایش علاقه مردم به آن ، این گیاه بی نظیر را در معرض خطر انقراض قرار داده است. V. I. Krasikova ، محقق ساخالین کراسنیکوف ، از لگدمال کردن "کراسنیچنیکی" هنگام حمله گسترده مردم به دلیل توت و حتی شخم زدن آنها برای کاشت گزارش می دهد. مطمئناً باید همه اقدامات برای حفظ گیاه قرمز در طبیعت انجام شود ، اما داشتن وقت برای معرفی آن در فرهنگ از اهمیت کمتری برخوردار نیست. برای اولین بار چنین تلاشی در سال 1914 انجام شد. اطلاعاتی وجود دارد که در دهه 79-80 ، گل سرخ شکوفه داده و در باغ گیاه شناسی اصلی آکادمی علوم (مسکو) ، در سالن گیاه شناسی سیبری مرکزی SB RAS (نووسیبیرسک) ، در باغ گیاه شناسی BIN RAS (لنینگراد). V. I. Krasikova بسیاری از مواد کاشت را از ساخالین به مکانهای مختلف کشور برای باغبانان آماتور ارسال کرد و ، به هر حال ، شایدبرخی از آماتورهایی که این گیاهان را دریافت کرده اند پاسخ خواهند داد و درباره سرنوشت خود با سردبیر می نویسند. حتی چنین متخصصی مانند V. I. Krasikova ، که همه چیز را در مورد آن می داند ، معرفی krasnika به فرهنگ را یک مسئله دشوار می داند. کار او در این مسیر در دهه های 70 و 80 در ساخالین موفقیت زیادی به همراه نداشت. اما ، با این حال ، او هنوز هم اطمینان دارد که این کار باید ادامه یابد. و ادامه دارد.

در سال 1990 ، E. A. Tyurikov گیاه قرمز را در حومه جنوبی مسکو در م Instituteسسه انتخاب و فناوری تمام روسیه برای باغبانی و نهالستان (VSTISiP) کاشت. اینها به دو شکل بود - نمونه هایی که دانشمند از جزیره کوناشیر آورده و 30 قلمه ریشه از ساخالین جنوبی بدست آورده است. در همان زمان ، E. A. Tyurikov یک کراسنیکا را در قطعه شخصی خود در منطقه Kameshkovsky در منطقه ولادیمیر کاشت. کراسنیکا ریشه زد ، رشد کرد و با خیال راحت میوه داد. متأسفانه ، مرگ کار دانشمند را قطع کرد. اما به یاد دارم که چگونه ، در یکی از جلسات ما ، او که علاقه زیادی به معرفی گیاهان شاه توت در فرهنگ داشت ، در مورد چشم انداز بدون شک معرفی توت قرمز در باغ ها صحبت کرد.

کار با Redberry توسط I. Yu. Smirnov ادامه یافت ، اما متأسفانه اکنون دوباره متوقف شده است. و با این حال ، با تجزیه و تحلیل از انتشارات ، هر چند یک تجربه کوچک از رشد توت قرمز در فرهنگ ، در حال حاضر می توان برخی توصیه ها را برای "اهلی کردن" آن ارائه داد. کراسنیکا ، مانند سایر گیاهان لینگونی ، فقط در خاک های اسیدی ، سست ، تنفس و جذب کننده رطوبت احساس خوبی دارد. در خاکهای دیگر گیاهان افسرده می شوند ، مقاومت زمستانی آنها کاهش می یابد و می میرند. به همین دلیل تهیه دقیق زیر خاک توت بسیار ضروری است. یک بار من داستان E. A. Tyurikov را نوشتم ، همانطور که در باغ خود نوشت. این ورودی است:

اساس بستر برای کشت توت قرمز اسیدی (pH 3.5-4.5) و ذغال سنگ نارس بود که ضعیف تجزیه شده بود. دارای هوادهی پودر و ظرفیت نگهداری رطوبت بالا است. برای صرفه جویی در هزینه ، من خاک اره و بستر جنگل های مخروطی تا 30٪ حجمی را با ذغال سنگ نارس مخلوط کردم. توده سست حاصل را با نسبت 5: 1 با خاک لوم شنی مخلوط کردم. (اگر سایت شما تحت سلطه خاکهای لومی است ، نسبت باید متفاوت باشد - 10: 1). او سنگرهایی به عرض 80 سانتی متر و عمق 40 سانتی متر را با بستر کامل پر کرد و سنگرها را از طریق نفوذ خارجی علف های هرز ریزوم با نوار پلاستیکی جدا کرد. شما همچنین می توانید از مشمع کف اتاق ، ورق های پلاستیکی ، تخته سنگ های قدیمی ، آهن و غیره استفاده کنید.در انستیتوی باغبانی (VSTISiP) ، توت قرمز روی مخلوطی از ذغال سنگ نارس و ماسه گل ماسه متوسط تجزیه می شود (3: 1).

من فکر می کنم هنگام انتخاب مکانی در باغ برای krasnica - "میانگین طلایی" بین فضای باز به خورشید و یک گوشه سایه دار ، مجبور به آزمایش می شوم. به نظر می رسد که در طبیعت ، چوب قرمز در مکان های روشن - لبه های جنگل ، مناطق سوخته ، پاکسازی ها بهتر رشد می کند. اما VI Krasikova گزارش داد كه هنگام كاشتن گياهان به صورت بخشي از كلك حفر شده در مكان هاي باز و با نور مناسب ، تمام كاشت ها در همان فصل اول تحت تأثير تابش مستقيم آفتاب به معناي واقعي "سوخت". گیاهان که در زیر سایبان درختان کاشته شده اند ، اگرچه ریشه دوانده اند ، اما به طور واضح از رشد عقب مانده و به تاخیر می اندازند. در VSTISiP ، توت قرمز در برخی سایه های اکتینیدیا و چای کوریل رشد می کند. به نظر می رسد این امر تأثیر منفی خشکسالی احتمالی بر گیاهان را کاهش می دهد. برداشت در این شرایط پایدار است و حدود چهار برابر بیشتر (350-500 گرم در متر مربع) از طبیعت است.در همان زمان ، در مکانهایی که به طور محسوس سایه ای ایجاد می شود ، بعداً توت رسیده و کاهش شدید عملکرد دارد. در فرهنگ توت قرمز و همچنین در طبیعت ، می توان آن را از طریق رویشی و بذر تکثیر کرد. در روش اول ، یک "آجر" به هر اندازه و شکل از خاک نفوذ شده توسط ریزوم ها جدا شده و به مکانی جدید منتقل می شود ، کمی با ذغال سنگ نارس پاشیده می شود. تکثیر چوب سرخ توسط شاخه های جدا شده از گیاهان با قسمت زیرزمینی حتی آسانتر است. همچنین می توان از قلمه های ریشه استفاده کرد که "تکه هایی" از یک ریزوم لیژنیزه شده و جوانه های خفته روی آن قرار دارند.در روش اول ، یک "آجر" به هر اندازه و شکل از خاک نفوذ شده توسط ریزوم ها جدا شده و به مکانی جدید منتقل می شود ، کمی با ذغال سنگ نارس پاشیده می شود. تکثیر چوب سرخ توسط شاخه های جدا شده از گیاهان با قسمت زیرزمینی حتی آسانتر است. همچنین می توان از قلمه های ریشه استفاده کرد که "تکه هایی" از یک ریزوم لیژنیزه شده و جوانه های خفته روی آن قرار دارند.در روش اول ، یک "آجر" به هر اندازه و شکل از خاک نفوذ شده توسط ریزوم ها جدا شده و به مکانی جدید منتقل می شود ، کمی با ذغال سنگ نارس پاشیده می شود. تکثیر چوب سرخ توسط شاخه های جدا شده از گیاهان با قسمت زیرزمینی حتی آسانتر است. همچنین می توان از قلمه های ریشه استفاده کرد که "تکه هایی" از یک ریزوم لیژنیزه شده و جوانه های خفته روی آن قرار دارند.

هنگام تکثیر توسط بذر ، توصیه می شود قبل از زمستان آنها را در زمین بکارید و سپس خاک را با خزه بپوشانید. من این کار را جور دیگری کردم. بذر را در یک جعبه با خاک کاشتم ، آن را در یک کیسه پلاستیکی قرار دادم و آن را به زیر برف فرستادم. شما می توانید کارایی چنین کاشت را در عکس مشاهده کنید - همه چیز جوانه زده است و تا پاییز گیاهان به 7-10 سانتی متر ارتفاع می رسند. بذرها از توت های کاملا رسیده انتخاب می شوند. بذرها کوچک ، مستطیل (تا 1.3 میلی متر طول) ، کمی داسی شکل هستند. یک میوه حاوی حداکثر 34 عدد از آنها است. وزن کل هر میوه 8 میلی گرم ، در هر 1000 توت - 268 گرم است. بذرهای تازه برداشت شده جوانه نمی زنند ، ظرفیت جوانه زنی آنها حتی پس از نگهداری به مدت یک سال به شدت کاهش می یابد. مراقبت از توت سیاه شامل آبیاری منظم ، کنترل دقیق علف های هرز و افزودن سالانه ذغال سنگ نارس است - 4-5 کیلوگرم در هر 1 متر مربع. ذغال سنگ نارس معمولاً در پاییز ریخته می شود و دو سوپرفسفات دو برابر (20-30 گرم در هر مترمربع) به همراه می آورد.بخشی از پیت را می توان در بهار و تابستان به عنوان مالچ نیز استفاده کرد. توصیه می شود از کودهای ازته و پتاسیم به صورت محلول های اوره و سولفات پتاسیم (1 گرم در هر 1 لیتر) استفاده کنید. محلول در دو مرحله استفاده می شود - در بهار و در طول گل. کل دوز بیش از 20 گرم در هر متر مربع نیست.

یخبندان برای کراسنیک وحشتناک نیست ، و حتی در زمستان های کم برف و نسبتاً سرد نیز از آنها رنج نمی برد. اما در مناطق شمالی تر ، ظاهراً هنوز هم باید برای زمستان پناه گرفته شود. اما یخبندان های بهاری (حتی در دمای -3 درجه سانتیگراد) عملکرد را کاهش می دهند. بنابراین ، در فصل بهار ، توصیه می شود که رنگ را با یک لایه دوتایی از هر نوع ماده غیر بافته بپوشانید. در منطقه مسکو ، این کار از اواخر آوریل - اوایل ماه مه تا اواخر ماه مه - اوایل ماه ژوئن انجام می شود. در خط میانی ، تمام مراحل تولید چوب سرخ ، از جمله گلدهی و رسیدن ، 1-3 هفته زودتر از ساخالین انجام می شود. میوه ها هم از طریق خود گرده افشانی گره خورده اند و هم به لطف کار گیاهان زنبور عسل. می خواهم تأکید کنم که برای باغبانان ، توت قرمز نه تنها به عنوان یک توت جدید ، بلکه همچنین به عنوان یک گیاه پوشش دهنده زمین بسیار تزئینی جالب است.

آب و هوای محل های رشد چوب قرمز با رطوبت زیاد مشخص می شود که این امر به دلیل پوشاندن برف عمیق در زمستان و باران های شدید در فصل گرم است. اما حتی در چنین آب و هوای مرطوب ، چوب قرمز بیشتر در جنگل های باتلاقی با نمناک ، به ویژه در لبه های باتلاقی ، در حومه باتلاق های خزه و حتی دامنه های شمالی رشد می کند. اما چنین مکانهایی در کشور ما بسیار زیاد است ، و متأسفانه هر چند وقت یکبار ، چنین "ناراحتی" هایی برای قطعات باغ ما اختصاص داده می شود ، و تلاش برای تسلط بر آنها برای فرهنگ های سنتی فقط مالیخولیا و ناامید کننده است. اما در میان محصولات جدید ، سازگار با چنین مکان هایی ، محصولات باغی ممکن است توت قرمز باشد. البته ، معرفی آن به فرهنگ ، و حتی در مناطق جدید برای آن ، کار ساده ای نیست ، اما بیهوده نیست که حکمت عامیانه می گوید: "زمان و کار همه چیز را خرد می کند." و چه تعداد قبلاً "فرسوده" شده اند. حداقل به یاد داشته باشیدچگونه شاه توت ، زغال اخته ، زغال اخته و حتی توت های کمی شناخته شده - شاهزاده ، ابر ابر ، "از جنگل" به باغ های ما نفوذ می کنند. زمان یک بومی محدود باریک - چوبهای قرمز فرا رسیده است.

محصولات میوه و توت دیگری که کمتر شناخته شده اند نیز وجود دارد که می توانند در منطقه شما رشد کنند.