اکیناسه و رودبکیا به باغهای ما آمدند

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

معروف "زنان آمریکایی" - اکیناسه و رودبکیا

از نظر ظاهری ، این گیاهان اکیناسه و رودبکیا (خانواده Astrovye) هستند که محل چمنزارها و جنگل های ایالت های جنوب شرقی ایالات متحده هستند ، زیرا دوقلوها بسیار شبیه هستند. مرکز گل آذین های آنها مانند یک برجستگی خارشی کمی کشیده به نظر می رسد.

و تصادفی نیست که اولین اروپایی ها ، پس از ورود به دنیای جدید ، یک نام به آنها داده اند - گل مینا (که به عنوان "گل مخروطی" ترجمه می شود). بعداً ، در اواسط قرن هجدهم ، گیاه شناسان هر دو گیاه را "رودبکیا" به نام رودبک طبیعت شناس سوئدی نامیدند. و تنها چهار دهه بعد ، سرانجام که آن را فهمیدند ، آنها گیاه Echinacea را در یک تیره جداگانه Echinaceae (یونانی Echinus - "جوجه تیغی") جدا کردند ، و این نام را با همان مخروط ها با شاخه های خار خار سخت پیوند دادند.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

اکیناسه

گیاه اکیناسه هنوز هم بسیار محبوب تر از "خواهر" آن است - رودبکیا. بیهوده نیست که گیاه اکیناسه "گیاه دهه اخیر" در جهان تلقی می شود. این ریزوم چند ساله گیاهی است با ساقه ای به رنگ سبز قائم و کوتاه مدت بلوغ به بلندی 1.2-1.4 متر ، دارای برگهای پایه و گلهای بزرگ زیبا (قطر تا 15 سانتی متر).

در پرورش گل ، گیاه اکیناسه پورپوره بیشترین شیوع را دارد. این گیاه در مناطق مرکزی قسمت اروپایی روسیه به طور طبیعی رشد می کند ، اما در یک دمبرگ کوتاه تر است. گونه های اکیناسه با گل های قرمز ، صورتی و سفید کارمین وجود دارد. تا کنون ، انواع دیگر echination به ندرت در میان آماتورهای خانگی دیده می شود - holly (E. angustofolia) و رنگ پریده (E. pallida). تا اینکه انواع جدید آن در بین باغبانان محبوبیت زیادی پیدا کرد.

گل آذین اکیناسه یک سبد است (قطر آن تا 10 سانتی متر) با یک مخزن توخالی محدب: گلهای میانی به شکل لوله ای ، دو جنسیتی ، برنز یا قرمز مایل به قهوه ای هستند ، گلهای نی مایل به قرمز مایل به بنفش هستند.

گیاه اکیناسه به عنوان یک گیاه زینتی در تخت گل ها و چمنزارها بسیار خوب است. گل دهی طولانی مدت آن (1.5-2 ماه) با توانایی برجسته ماندگاری طولانی مدت پس از برش همراه است. این گیاه چند ساله همچنین می تواند به عنوان یک گیاه عسل مناسب عمل کند (در مناطق مرکزی روسیه اروپا ، 1 هکتار از گیاهان آن مجموعه عسل 100-150 کلنی زنبور عسل را به مدت دو ماه فراهم می کند) و یک ماده غذایی افزودنی خوب به رژیم غذایی گاو و خوک است (مقاومت آنها در برابر بیماریهای عفونی را افزایش می دهد).

اکیناسه توسط بذر و با تقسیم بوته تکثیر می شود. بذرها به راحتی جوانه می زنند (بدون طبقه بندی) و نیازی به درمان ویژه قبل از کاشت ندارند. آنها قبل از زمستان یا اوایل بهار تا عمق 1-3 سانتی متر کاشته می شوند. هنگام کاشت بذر در ماه آوریل در زمین باز ، این واقعیت را در نظر بگیرید که برای گیاه در سایت شما باید یک مکان آفتابی با بارور ، نسبتا مرطوب انتخاب کنید ، خاک خوب کشت شده گلدهی انبوه گیاه اکیناسه فقط در سال دوم اتفاق می افتد و متعاقباً گیاه شکوفا می شود و سالانه (فقط در سایه و خاکهای شنی رشد ضعیفی دارد). هنگام تکثیر از طریق نهال ، گیاهان در اوایل ماه مه کاشته می شوند ، و فاصله آنها بین 40-50 سانتی متر حفظ می شود. عقیده ای وجود دارد که از طریق بذر تعداد زیادی اشکال ایجاد می شود که از نظر خواص تزئینی و ، ظاهرا ،توسط محتوا و طیف مواد فعال فیزیولوژیکی.

گیاه اکیناسه را می توان از طریق رویشی نیز تکثیر کرد - با تقسیم ریزوم ها به قسمت هایی که جوانه های تجدید دارند. بهتر است قطعات را در اوایل بهار خریداری کنید (قبل از اینکه برگها کاملاً باز شوند). عامل ضرب کم است ، اما اعتقاد بر این است که در این حالت خصوصیات رقمی گیاه اصلی حفظ می شود. اکیناسه می تواند برای بیش از 10 سال در یک مکان رشد کند (توصیه می شود هر سه سال بوش را نازک کنید) و با مقاومت بالای زمستان (خواب زمستانی و بدون سرپناه) مشخص می شود.

کارشناسان ثابت کرده اند که می توان با تغذیه محلول پاشی با محلول اوره (2٪) ، MnSO4 (0.05٪) یا ZnSO4 (0.1٪) بهره وری - عملکرد توده بیولوژیکی گیاهان و مواد فعال را افزایش داد. آنها برای فرآوری در مرحله روزت - با اوره ، در مرحله جوانه - با منگنز و روی بهینه در نظر گرفته می شوند. این محلول پاشی باعث افزایش عملکرد ماده خشک می شود. به عنوان مثال ، تیمار گیاهان با محلول اوره به ترتیب 4 و 3/2 تا 3/3 برابر باعث جمع شدن کل مواد فعال بیولوژیکی 3 تا 5/3 برابر با محلول منگنز و روی می شود.

خواص دارویی اکیناسه

محبوبیت اکیناسه همچنین با خواص دارویی بالای آن توضیح داده می شود. به دلیل توانایی آن در تقویت قدرت دفاعی بدن ، اکنون برخی از متخصصان آن را در میان شگفت انگیزترین نمایندگان دنیای گیاهان (حتی در کنار جینسینگ) قرار داده اند. و تصادفی نیست که سرخپوستان آمریکای شمالی دشتهای بزرگ از قرن ها قرن گذشته از گیاه اکیناسه به عنوان مهمترین ماده اولیه دارویی برای بیماریهای مختلف - از سرماخوردگی گرفته تا گزش مار استفاده کرده اند. آنها با تهیه داروهای مختلف اکیناسه ، سردرد ، روماتیسم ، آرتروز ، آبله ، اوریون ، سرخک ، گرفتگی عضلات ، گرفتگی معده ، التهاب چشم ، زخم و آبسه را درمان کردند.

در دهه 70 قرن نوزدهم ، مهاجران سفیدپوست با خواص دارویی گیاه آشنا شدند و به طور فعال از آن برای درمان "سرماخوردگی جزئی" استفاده کردند. هنگامی که در اروپا وارد شد ، گیاه اکیناسه در فارماکوپه بسیاری از کشورها جایگاه شایسته ای پیدا کرد: قبل از ظهور آنتی بیوتیک ها ، این ماده تقریباً به عنوان م mostثرترین درمان برای مبارزه با عفونت های ویروسی و باکتریایی در نظر گرفته می شد. اما از اواسط قرن بیستم ، علاقه به این گیاه کاهش یافته است: آنتی بیوتیک های ایجاد شده توسط دانشمندان به خوبی با عوامل بیماری زای بسیاری از بیماری های انسان و حیوان کنار آمدند. فقط چند دهه بعد برخی از توهمات بیدار شد: معلوم شد که ویروس ها قادر به دفاع از خود ، تغییر ساختار و خود آنتی بیوتیک ها هستند ، همانطور که مشخص شد ، متأسفانه ، اغلب به سیستم های دفاع طبیعی فرد آسیب می رسانند ، مصونیت

تا به امروز ، مواد فعال بیولوژیکی (پلی ساکاریدها ، پلی استیلن ها ، مشتقات اشباع نشده آمیدها ، مشتقات اسید کافئیک و غیره) که قدرت دارویی گیاه را تشکیل می دهند ، در گیاه اکیناسه جدا و مورد مطالعه قرار گرفته اند. آنها سیستم ایمنی بدن را تحریک می کنند و مقاومت در برابر عفونت ها را افزایش می دهند ، در غلظت های مختلف در تمام قسمت های گیاه وجود دارند. بر اساس این گیاه ، فارماکوپه کشورهای مختلف در حال حاضر بیش از 50 دارو تولید کرده است. اکیناسه برای پیشگیری و درمان سرطان ، پروستاتیت ، آدنوم ، آرامش سیستم عصبی استفاده می شود. توصیه می شود از آن در مناطق فاجعه زیست محیطی استفاده کنید. در اینجا چند دستورالعمل آورده شده است:

1. تزریق ریشه (1:10) در الکل 70٪ به مدت 30-40 روز. 30-30 قطره در نیم لیوان آب 30 دقیقه قبل از غذا بنوشید.

2. آبگوشت. 1 قاشق غذاخوری ریشه خرد شده 300 میلی لیتر آب بریزید ، در حمام آب به مدت 30 دقیقه بجوشانید ، فیلتر کنید. 1-2 قاشق غذاخوری میل کنید. من 3-4 بار در روز قبل از غذا. علاوه بر این ، از آبگوشت می توان به صورت خارجی برای تهیه لوسیون برای مناطق آسیب دیده پوست مبتلا به پسوریازیس ، زخم های تروفیک ، اگزما ، سوختگی ، جای بستر و غیره استفاده کرد. آب تازه و کنسرو شده با ده درصد الکل دارای کیفیت های ارزشمندی است.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

رودبکیا

برخلاف اکیناسه ، رودبکیا ، همانطور که مشخص شد ، یک گیاه نسبتاً آشنا برای ساکنان روسیه است. خوب بخاطر دارم که در دهه 60 ، چند توپ طلایی همراه با گل محمدی در املاک نزدیک مسکو وجود داشت.

اما این چیزی شبیه رودبکیای کالبد شکافی (R. laciniata) نیست. آنها در زیر پنجره ها ، در امتداد مسیرها ، در نزدیکی پرچین ها ، در تخت گل کاشته شدند. من کل توده های این گلهای تاب دار با شکوه بلند (تا 2 متر) (سبدهایی به قطر 6-10 سانتی متر) ، دو یا نیمه مضاعف ، زرد روشن یا نارنجی-طلایی را به یاد می آورم.

این گیاهان چند ساله (تا 6-8 سالگی در یک مکان) با ساقه های مستقیم ، نازک و منشعب شده در قسمت بالا (برگهای فوقانی سه لبه ، قسمتهای پایین آن گرد ، پنج لبه هستند) به دلیل شرایط رشد غیرقانونی هستند. بنابراین ، مراقبت از آنها آسان است: آنها در هر خاکی رشد می کنند ، از مکان های آفتابی و سایه دار اجتناب نمی کنند. فناوری کشاورزی آنها همان گیاه اکیناسه است.

فقط لازم است به خاطر داشته باشید که قسمت قابل توجهی از نهال های رودبکیا و اکیناسه می توانند تحت تأثیر پوسیدگی فوزاریوم قرار بگیرند. با درمان بذرها با TMTD با بیماریها مبارزه می شود (این فعالیت همچنین به رشد فشرده ریشه و قسمتهای هوایی گیاه کمک می کند ؛ آنها زمستان بهتری دارند).

علاقه زیادی به رودبکیا در آلمان قبل از جنگ ، جایی که بسیاری از انواع آن ایجاد شده بود ، وجود داشت و از آنجا به سرعت در سراسر اروپا گسترش یافت.

در آمریكا ، مد او بسیار دیرتر بروز كرد: فقط در سال 1999 در كانادا به او جایزه اول در گروه "چند ساله" اهدا شد. متخصصان حدود 40 گونه رودبکیا را شامل می شوند ، از جمله گونه های یک یا دو و چند ساله.

در سالهای اخیر ، آنها شروع به مطالعه خواص دارویی رودبکیا کردند. در حال حاضر نتایج دلگرم کننده ای وجود دارد: آماده سازی پزشکی به دست آمده است که می تواند از ایمنی بیمار ایدز حمایت کند. در اسلواکی ، پزشکان دریافتند که R. speciosa قادر است موثرتر از اکیناسه پورپوره عمل کند. دانشمندان اوکراینی توجه زیادی به مطالعه این گیاه دارند: توپهای طلایی در آنجا گسترده است ، بنابراین نباید این نوع رودبکیا را به فرهنگ وارد کرد.

آن دسته از باغبانانی که می خواهند این دو گیاه را پرورش دهند ، در پایان تابستان متقاعد می شوند: چند گیاه چند ساله می توانند با شکوه و گلهای بزرگ جذاب با "آمریکایی" محبوب مطابقت داشته باشند. در سپتامبر-اکتبر ، هنگامی که باران باران آغاز می شود ، تخت گل ها در تابستان از رودخانه های سر زرد آفتابی هستند. در پس زمینه تابستان پژمرده ، این "خواهران" به نظر می رسد در گروه های جمع و جور در زمین چمن ، در تخت گل های مخلوط ، در امتداد مسیرها و نرده ها سودمند هستند.