آبیاری و تغذیه درختان میوه و بوته های توت

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

آبیاری

هر باغبان ، به ویژه یک مبتدی ، اغلب با مشکلات آبیاری روبرو می شود: نحوه آبیاری ، در چه زمانی ، به چه روشی ، مزایا و معایب این یا آن نوع آبیاری چیست ، آیا برای نوع خاصی از خاک و شرایط رشد مناسب است ، برای گیاهان موجود یا ساختار باغ …

برای درک همه پیچیدگی های آبیاری ، باید دقیقاً از ترکیب خاک سایت خود آگاه باشید ، رطوبت مورد نیاز محصولات میوه را در دوره های مختلف سال مطالعه کنید ، سختی آب را ارزیابی کرده و سطح آب زیرزمینی را دریابید. فقط پس از آن می توانید انتخاب بهینه ترین روش آبیاری را انتخاب کنید. و حالا بیایید روی روشهای اصلی آن صحبت کنیم:

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

آبیاری سوراخ ، یعنی آبیاری در سوراخ انجام می شود. ماهیت این روش در ایجاد حفره هایی در زیر درختان یا بوته ها با فاصله حدود 40-50 سانتی متر از تنه است.پس از این سوراخ ها از آب یک شلنگ آبیاری منظم پر می شوند. مزیت این روش آبیاری این است که آب به مکانهایی که بیشترین نیاز به آن است وارد می شود. در نتیجه ، رطوبت از نظر اقتصادی بیشتر مصرف می شود و در فصل بهار ، این سوراخ ها به شما امکان می دهد آب ذوب شده را بهتر حفظ کنید. لازم به یادآوری است که اندازه سوراخ ها به اندازه خود گیاه بستگی دارد ، یعنی هرچه قدیمی تر باشد ، رطوبت بیشتری نیز نیاز دارد. و در این حالت باید سوراخ های بزرگتری حفر شود.

با این حال ، این روش ، همراه با مزایای آشکار ، معایب خاص خود را دارد. مورد اصلی هزینه های اضافی و قابل توجه کارگر است ، به خصوص اگر سایت شما از درختان میوه زیادی تشکیل شده باشد. علاوه بر این ، تراکم خاک در حفره ها اجتناب ناپذیر است. درست است ، اگر مواد مالچ در پایین سوراخ قرار داده شود ، می توان از این پدیده ناخوشایند جلوگیری کرد.

روش آبیاری کاملاً شناخته شده بعدی که می خواهم در مورد آن صحبت کنم ، آبیاری شیاری است. بلافاصله باید توجه داشت که این روش در مناطقی با شیب بیشترین تأثیر را دارد. قبل از برش شیارها ، شما باید در مورد محل ، جهت و عمق آنها تصمیم بگیرید - همه این شاخص ها فقط به ساختار سایت شما ، نوع خاک ، میزان آبیاری و البته شیب زیاد شیب بستگی دارد.

خاک های سنگین یک نمونه است. روی آنها ، فاصله بین شیارها باید حداقل یک متر و در ریه ها باشد - بیش از نیم متر. در مناطق حومه شهر ، شیارها برای جلوگیری از آسیب رسیدن به ریشه درختان ، بهتر در نزدیکی تنه قرار می گیرند و می توان عمق آنها را بر اساس شیب محاسبه کرد: هرچه کوچکتر باشد ، شیارها کوچکتر هستند. معمولاً عمق آنها از 12 تا 25 سانتی متر متغیر است.بهتر است آب این شیارها را از طریق لوله هایی که در زمین یا سطح آن هستند تأمین کنید.

این روش ، همراه با مزایای بدون شک مانند احتباس آب مذاب ، کاهش فرآیندهای فرسایش ، افسوس ، معایبی دارد. از جمله آنها کارایی ناچیز کاربری زمین و مصرف نسبتاً قابل توجهی آب حتی با فشار کم است.

یکی دیگر از روش های موثر و خواستار آبیاری است آبپاش. بیشترین تأثیر حاصل از استفاده از این روش در مناطق وسیع - حداقل 10-15 هکتار - حاصل می شود. این روش در هر زمینی قابل استفاده است. مزیت بارز آن راحتی تنظیم جریان آب است. علاوه بر این ، با این روش آبیاری ، رطوبت به طور مساوی به عمق لازم برای گیاهان توزیع می شود ، که خود شما می توانید با تغییر شدت آبیاری آن را تنظیم کنید. علاوه بر این ، رطوبت هوا در منطقه افزایش می یابد ، لایه گرد و غبار از برگ ها شسته می شود ، که به نوبه خود تنفس آنها را بهبود می بخشد و تأثیر بسیار مثبتی بر عملکرد دارد.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

غالباً ، پاشش با استفاده از آب پاش های مخصوص انجام می شود - نازل هایی با سوراخ های نسبتاً کوچک ، که در انتهای شلنگ آبیاری قرار می گیرند. در موارد دیگر ، آنها بر روی سیستم های آبیاری ثابت یا متحرک نصب می شوند. آب عبوری از چنین سوراخ هایی به یک جریان چکه باران تبدیل می شود ، که می توان قدرت و شدت آن را تنظیم کرد.

با این حال ، شما باید مراقب میزان رطوبت باشید و میزان آبیاری را تنظیم کنید ، در غیر این صورت رطوبت اضافی می تواند منجر به رواناب آب سطحی یا حتی فرسایش خاک شود.

و سرانجام ، آخرین روش آبیاری قطره ای که به ندرت در قطعات خانگی و بیشتر در کاشت های صنعتی استفاده می شود. ماهیت این روش این است که آبی که از لوله های واقع در پایه گیاهان عبور می کند از سوراخ های کوچک به صورت قطره خارج می شود و از این طریق خاک را با رطوبت تغذیه می کند. معایب این روش باید ذکر شود - به دلیل اینکه لوله گذاری در فواصل طولانی انجام می شود بسیار گران است. اما از مزایای بارز آن می توان به کاهش مصرف آب و چند برابر شدن و جریان آن به مکان های مورد نیاز گیاهان اشاره کرد.

پانسمان بالا

و اکنون بیایید از آبیاری به کوددهی برویم ، بدون آن نیز نمی توانیم محصول قابل اطمینان بدست آوریم.

اما در ابتدا ، باید به یاد بیاوریم آنچه قبلاً به کلی فراموش شده است ، اما توسط پدربزرگ ها و مادربزرگ های ما مورد استفاده قرار گرفته است: نه تنها بهتر است عصرها آبیاری کنیم ، بلکه بهتر است کودها را با شروع این زمان از روز استفاده کنیم.

کود دهی لازم است حتی اگر گیاهان سالم به نظر برسند. به یاد داشته باشید که کاملاً تمام گیاهان میوه و توت به تغذیه نیاز دارند. البته در اینجا نباید زیاد غیرت داشته باشید. قبل از کود دادن به همه چیز در اطراف ، ابتدا باید از ترکیب خاک سایت خود مطلع شوید. ساکنان تابستان ، که نقشه های آنها در منطقه زمین سیاه واقع شده است ، به هیچ وجه نگران نباشند ، اما نمی توان کود دهی را به طور کامل نادیده گرفت.

درست است ، در آنجا می توانید خود را به حداقل دوزهای کود معدنی محدود کنید. اما برای کسانی که مناطقی با خاک رس دارند ، توصیه می شود کودهای معدنی و معدنی در مقادیر زیادی استفاده کنند. اما فراموش نکنید که تغذیه نباید زیاد انجام شود ، زیرا خاک رس "عناصر کمیاب" را "محکم" نگه می دارد و از شسته شدن آنها جلوگیری می کند.

شاید سخت ترین چیز برای آن دسته از باغبانانی باشد که قطعات آنها از خاک های شنی ساخته شده است ، زیرا "دمدمی مزاج ترین" هستند. در چنین خاکهایی ، بارانها ناگوار و خشکسالی نیز هستند ، زیرا مواد اولیه بیشتر مواد مغذی خاک را از بین می برد و شرایط خشک مانع جذب آنها می شود و ، همانطور که می دانید ، گیاهان از مواد حل شده در خاک تغذیه می کنند.

رشد مخصوص گیاهان جوان در چنین خاکهایی به ویژه دشوار است ، زیرا سیستم ریشه آنها هنوز بسیار ضعیف توسعه یافته است ، بنابراین کوددهی در چنین خاکهایی باید کمی بیشتر انجام شود.

اما نه تنها گیاهان جوان به مراقبت و توجه نیاز دارند ، بلکه گیاهان بالغ نیز به تغذیه نیاز دارند. و اگر برنامه های شما شامل به دست آوردن بازده بالا در سال است ، پس شما باید به موقع ذخایر مواد مغذی موجود در خاک را دوباره پر کنید. شما نباید از پانسمان تابستانی چشم پوشی کنید ، که باعث بهبود کیفیت میوه ها می شود و طعم آنها و همچنین ایمنی محصول باعث افزایش مقاومت گیاهان در برابر آفات و بیماری ها می شود.

مهمترین نکته این است که در مصرف کودها زیاده روی نکنید و از گرسنگی گیاه جلوگیری کنید ، که اولین علامت آن تغییر رنگ برگ است. با کودهای ازته و همچنین کودهای پتاس که به صورت نیتروآموفوسکا ، اوره یا نیترات آمونیوم استفاده می شوند ، می توان به سرعت و به طور مثر اوضاع را اصلاح کرد.

هنگام استفاده از کود ، باید مطلوب ترین شرایط را نیز به خاطر بسپارید. به عنوان مثال ، نیتروژن باید قبل از اواسط ژوئیه استفاده شود ، اما اگر بعداً استفاده شود ، می تواند رشد شاخه را تحریک کند. و سپس گیاهان زمستان را به خوبی تحمل نخواهند کرد ، اما به طور کلی بهتر است از کودهای معدنی پیچیده ، که حاوی نیتروژن ، فسفر و پتاسیم هستند ، استفاده شود.

بهتر است کود را در شیارهای کوچکی که در اطراف درخت در امتداد محیط تاج ساخته شده اند ، استفاده کنید. مقدار مصرف را فراموش نکنید ، معمولاً روی بسته بندی آن مشخص شده است.

از درختچه ها نباید غافل شد ، آنها کمتر از درختان مورد نیاز غذا نیستند. اگر از کمپوست یا کود پوسیده در غلظت 2-3 کیلوگرم زیر بوته استفاده کنید ، نتیجه خوبی حاصل می شود. اوره (30-20 گرم) ، سوپرفسفات (10-12 گرم) ، کلرید پتاسیم (15-15 گرم) نیز به خوبی کار می کنند. سمپاشی برگها با کودهای پیچیده حاوی روی ، بور و منگنز تأثیر خوبی بر گیاهان دارد. آنها مقاومت گیاهان را در برابر بیماری ها افزایش می دهند ، گلدهی را بهبود می بخشند و همه اینها منجر به افزایش عملکرد می شود. بهتر است در دوره گلدهی یا تشکیل تخمدان و همیشه در هوای خشک و آرام اسپری کنید.