بنفشه در تاریخ بشریت و آشپزی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

پس از یک زمستان سرد و طولانی ، بهار دوباره فرا می رسد ، اولین گلها ظاهر می شوند و رایحه لطیف بنفشه در باغ ما را ملاقات می کند.

رنگ آبی آنها با رنگ بنفش و همچنین گلهای کوچک سفید و صورتی غیرمتعارف برازنده است و بدون شک به معنای رسیدن بهار است.

اگر یک بار آنها را در باغی جایی در زیر درختان میوه مستقر کردید ، بنفشه ها بیشتر با کاشت خود تکثیر می شوند. و هر بهار یک فرش سبز متراکم با گلهای روشن بنفش آبی توجه مهمانان و صاحبان باغ را به خود جلب می کند.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

یکی از افسانه های بسیاری که در مورد گلها وجود دارد ، می گوید بنفشه از اشک سپاسگزاری آدم هنگامی بوجود آمد که جبرئیل ، کهن فرشته ، خبر شادی بخشش خداوند از گناهانش را به او داد. افسانه دیگری می گوید که یک بار خدای خورشید آپولو با اشعه های سوزان خود یکی از دختران شایسته اطلس را دنبال کرد. دختر بیچاره با درخواست پناه دادن و محافظت از او به زئوس متوسل شد. زئوس بزرگ به التماسات توجه کرد و دختر را به بنفشه ای فوق العاده تبدیل کرد و او را در بوته های بهشتی اش پناه داد ، جایی که از آن زمان هر بهار شکوفا شده و جنگل آسمانی را با عطر و بویی پر می کند.

و سپس اتفاق افتاد که دختر زئوس و سرس - پروسرپینا - در آن جنگل ها بنفشه را پاره کرد و در آن زمان با ظهور ناگهانی پلوتو ربوده شد. پروسرپینا که ترسیده بود ، گلها را از دستانش انداخت و آنها روی زمین افتادند … از آن زمان ، ما از این گل های بهاری با عطر و بویی منحصر به فرد لذت می بریم. این داستان به درک یونان باستان از بنفشه به عنوان گل غم و اندوه و مرگ کمک می کرد ، بنابراین ، از بنفشه برای تزئین بستر مرگ و مزار دختران جوان و زودرس استفاده می شد.

در همان زمان ، این گل ، به عنوان هدیه و پیام به پروسرپینا ، که هر بهار به مادر سرس اهدا می شد ، به عنوان نمادی از طبیعت که هر ساله در بهار احیا می شود و شعار آتن بود ، در خدمت یونانیان بود. پیندار آن را آواز می خواند به عنوان شهری که با بنفشه تاج گذاری کرده است ، نقاشان و مجسمه سازان آتن را زنی نشان می دهند که گل تاج گل بنفشه بر سر دارد.

تاج های گل و دسته گل های بنفشه لباس ها و خانه های یونان باستان ، تندیس های خدایان داخلی را زینت داده است. در آن روزها ، یک رسم جذاب وجود داشت - تزئین با کودکان بنفشه که در روز تعطیلات بهار به سه سال رسیدند ، که به معنای ورود آنها به زندگی به عنوان شهروندان کوچک است.

بنفشه گل های مورد علاقه یونانیان بود. هومر ، که از غار جذاب پوره کالپسو صحبت می کرد ، آن را با بنفشه های فوق العاده ای نقاشی کرد که حتی عجله های ابدی و توقف در هیچ کاری ، عطارد نمی توانست کم کند سرعت خود را کاهش دهد.

رومی ها همچنین بنفشه را بسیار دوست داشتند. آنها از آنها به عنوان یک گیاه دارویی که به شراب که به آن نوشیدنی بهاری گفته می شود ، افزوده شده ، قدردانی کرده و استفاده کردند. حومه رم ، مانند آتن ، توسط مزارع بنفشه اشغال شده بود که تقریباً به مناسبت همه جشنواره های مذهبی و هرگونه رویداد شادی آور مورد استفاده قرار می گرفت. پلینی از این موضوع شکایت کرد و گفت بهتر است اگر این زمین ها توسط باغ های زیتون مفید اشغال شود. بنفشه ها توسط بهترین شاعران رومی خوانده می شدند ، تصویر آنها روی سکه های شهر جنا در سیسیل ضرب می شد.

و در میان گالهای باستان ، بنفشه نیز یکی از گلهای مورد علاقه بود ، به عنوان نمادی از برائت ، عفت و بکر بودن خدمت می کرد. او با تخت عروسی تازه عروس ها پاشیده شد و در همان زمان قبر عروس مرده نابهنگام را تزئین کرد. فرزندان گول - فرانسوی ها عشق این گلهای جذاب را پذیرفتند و به برندگان مسابقات شعر در تولوز یک بنفشه طلایی ، یکی از بالاترین جوایز اهدا کردند.

بنفشه ها عاشقانه مورد علاقه شخصیت های مشهور تاریخ فرانسه بودند - مورد علاقه پادشاهان ، بازیگران مشهور زن. آنها می گویند که بازیگر مشهور کلیرون ، که در پایان قرن هجدهم زندگی می کرد ، آنقدر به این گل علاقه داشت که یکی از مداحانش گلخانه ای از گل بنفشه برای او راه اندازی کرد. به مدت 20 سال در طول سال ، Clairon هر روز یک دسته گل بنفشه دریافت می کرد. به نوبه خود ، Clermont به او ثابت نمی کند کمتر ، هر شب یک گل انتخاب می کند و از آن یک معجون عشق - Elisire d'amore دم می زند.

یک ستایشگر پرشور بنفشه ، سارا برنهارد معروف بود که گفته می شد کل آپارتمان و لباس هایش از رایحه بنفشه معطر است و کل خانه در تمام طول سال با دسته های این گلهای فوق العاده آراسته شده بود.

بنفشه ها نقش ویژه ای در سرنوشت شهبانو ژوزفین بوهرنیس ، همسر ناپلئون داشتند. آنها بازگشت آزادی را به او یادآوری کردند. در آغاز انقلاب ، ژوزفین ، مانند بسیاری دیگر از قربانیان بی گناه ، در کانسیژر (زندان مقدماتی) زندانی شد ، جایی که او هر دقیقه منتظر اعدام توسط گیوتین بود. یک روز عصر ، دختر کوچک زندانبان نزد او آمد و یک دسته گل بنفشه آورد. جوزفین این مسئله را به عنوان نشانه ای از تغییر قریب الوقوع سرنوشت دانست و در حقیقت ، تلاش های دوست عالی رتبه اش با موفقیت تاج گذاری شد و او خیلی زود آزاد شد. از آن زمان ، بنفشه برای جوزفین به نمادی از زندگی و خوشبختی تبدیل شده است. او این گلها را به کسانی که ناراضی و رنج کشیده بودند هدیه داد تا امید سرنوشت خوشحال کننده آنها را ترک نکند.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

در اولین ملاقات آنها با ژنرال بناپارت جوان ، مو و لباس ژوزفین با بنفشه آراسته شد و هنگام فراق دسته ای از گلها به پاهای او افتاد. ناپلئون آن را برداشت ، آن را با شور روی لبهایش فشار داد و آن را به عنوان تعهد عشق آنها با خود برد.

سپس ، هنگامی که آنها در 9 مارس 1796 در تالار شهر پاریس ازدواج کردند ، ژوزفین با لباسی با بنفشه ، در آغوش و روی سینه دسته ای از این گلهای معطر - گلهای عشق و خوشبختی او بود. آنها نمادی از عشق خود باقی ماندند و هر جا که ناپلئون بود ، همیشه یک دسته گل بنفشه تازه در اتاق خواب همسرش وجود داشت.

کم کم شهرت و قدرت ناپلئون بیشتر شد و ستاره ژوزفین کم کم محو شد - او نمی توانست وارث تاج و تخت را به شوهرش بدهد. شایعات منتشر شد مبنی بر اینکه ناپلئون آماده انتخاب فردی از خانواده سلطنتی برای همسرش است. 9 مارس 1808 فرا رسید و وقت آن بود که دسته گل بنفشه را تحویل دهیم ، اما آنها آنجا نبودند. باغبان قصر درگذشت و در تمام پاریس بنفشه نبود. سرانجام ، ناپلئون نزد چند پیرزن سبدی از بنفشه را دید ، خوشحال شد ، سكه های طلا را به سمت او انداخت ، بهترین دسته گل را گرفت و پیروزمندانه آن را برای ژوزفین آورد.

او خوشحال بود ، از گلها تشکر کرد ، اما ناگهان رنگ پرید و تقریباً بیهوش شد. دسته گل را انداخت و با وحشت فریاد زد: "دور شو ، دور شو! - اینها گلهای مرگ هستند … آنها روی قبر شکوفا شدند! " وقتی دختر قدیمی گل پیدا شد ، او اعتراف کرد که واقعاً از قبرستان گلهایی را چیده است و آنها گلهایی بودند که یک بار توسط ژوزفین به دوفین کوچک داده شد و روی قبر او کاشته شد. از آن لحظه به بعد ، هیچ آرامشی در قلب ژوزفین نبود ، احساس بدبختی او را ترک نکرد.

و او واقعاً مجبور شد از محبوب خود جدا شود - ناپلئون تصمیم خود را برای طلاق و ازدواج با دختر ماریا-لوئیز امپراتور اتریش به او اعلام کرد. جوزفین به قلعه محبوب خود مالمیسون بازنشسته شد ، جایی که در خلوت زندگی می کرد ، گل می کاشت و فقط غم و اندوه خود را به آنها اعتماد می کرد. اما در میان گلهای باغ دیگر بنفشه ها که قبلاً توسط او مورد ستایش قرار گرفته بودند ، او حتی نمی توانست در مورد آنها چیزی بشنود …

چهار سال بعد ، در 9 مارس 1814 ، یک کودک سه ساله با یک دسته گل بنفشه - پسر ناپلئون ، و بعد از او شخص امپراطور ، برای او ظاهر شد. جوزفین که اشک بر او جاری شده بود ، خود را به آغوش محبوبش انداخت و برای لحظه ای تلخی جرم خود را فراموش کرد. اما این آخرین لحظه خوش زندگی او بود. دو ماه بعد ، در همان مکان تابوتی با بدنش ، با بنفشه پراکنده ایستاده بود … پس از مرگ ناپلئون ، دو بنفشه خشک شده و یک دسته مو بور بر روی سینه او در یک مدال طلا پیدا شد: خاطره صبح او و ستاره عصر - جوزفین عزیز و پسر نه چندان عزیز - پادشاه رم.

بنفشه در یخ یا شکر؟

از زمان های بسیار قدیم ، بنفشه ها نه تنها باغ ها ، بلکه … میزهای جشن را نیز آراسته اند. و نه در دسته گل ، بلکه در گلدان ، کاسه و کاسه سالاد.

افراد کمی می دانند که بسیاری از گل ها خوراکی هستند و قرن ها به عنوان یک غذای خوشمزه آشپزی مورد استفاده قرار گرفته است. بنفشه ، بنفشه ، جدا شده از فنجان سبز ، برای تزئین و افزودن عطر و طعم ، طعم غیر معمول به سالاد سبز بهار استفاده می شود. گل های بنفش آب نبات به طرز شگفت انگیزی زیبا هستند ، که انواع دسرها را تزئین می کنند.

آنها به شرح زیر تهیه می شوند: گلهای جدا شده از فنجان ها با پروتئین مرغ تازه در هر دو طرف با یک برس آغشته می شوند. سپس گلها را با شکر دانه ریز پودر می کنند ، روی پوست خشک تمیز گذاشته و به مدت 10-12 ساعت در یک مکان گرم و خشک می گذارند تا خشک و سفت شوند. گلهای شیرین تا زمان استفاده در ظرف محکم بسته شده نگهداری می شوند ، اما بیشتر از دو روز نیست.

برای برداشت مطمئن تر و طولانی مدت ، به جای پروتئین ، از صمغ عربی استفاده می شود که برای روغن کاری گلبرگ های گل قبل از غبار پاشی با شکر استفاده می شود. پس از خرید آن در داروخانه ، 1 قاشق چای خوری صمغ عربی در 1.5 قاشق غذاخوری آب یا جین ، ودکا رقیق می شود. گل های شیرین شده را می توان به مدت چند ماه در یک ظرف در بسته نگهداری کرد.

گل بنفشه را می توان در سینی های یخ منجمد کرد ، و یخ گلدار را می توان با نوشیدنی های سرد ، برای خنک کردن چای ، آب سرو کرد. در همان زمان ، قالب ها نه تنها با آب ، بلکه همچنین با لیموناد ، آب میوه ریخته می شوند. لطفا با تزئین نفیس سفره بهار خود و عزیزانتان را غافلگیر کنید!

النا کوزمینا

عکس نویسنده