چگونه می توان یک حصار زنده را در یک باغ پرورش داد

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

گیاهان برای پرچین سبز

از مدت ها قبل هنر پرورش پرچین شناخته شده است. قطعات احاطه شده توسط پرچین ها از نظر بصری فضا را گسترش می دهند و به نظر نمی رسد كه طرح خود بسته باشد ، كه معمولاً در مواردی كه با حصار بلند و محكمی حصار زده می شود ، اتفاق می افتد. البته ، پرچین ها به نگهداری احتیاج دارند و معمولاً در یک سال رشد نمی کنند ، اما هیچ چیز دیگری چنین زمینه طبیعی را برای خانه و سایر باغات باغ ایجاد نمی کند.

علاوه بر این ، یک پرچین ، علاوه بر عملکردهای معمول خود: برای محافظت در برابر باد ، به دام انداختن برف ، پناه بردن به منطقه در برابر چشم کنجکاو و محدود کردن آن به مناطق ، ممکن است چندین عملکرد اضافی داشته باشد.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

به عنوان مثال ، یک پرچین می تواند از گیاهان گلدار یا گیاهانی با گل های معطر ساخته شود - چنین پرچینی به خودی خود زرق و برق دار است و یک ترکیب بسیار اصلی است. برای اینکه گل از بین نرود ، باید گیاهانی را انتخاب کنید که در زمان های مختلف یکی پس از دیگری شکوفا می شوند. و در بعضی از درختچه ها ، نه تنها گل ها تزئینی هستند ، بلکه شاخ و برگ یا میوه ها نیز هستند (جدول را ببینید).

گیاهان برای پرچین پرچین

زمان گلدهی ، گلها	گل سرخ چروک خورده است
فورسیتیا	گل خیلی زود قبل از باز شدن برگها
زرشک	شاخ و برگ با رنگ های مختلف در انواع مختلف ، بسیار تزئینی در پاییز
زالزالک
درخت سیب تزئینی
بنفشه
ویبرنوم
ژاپونیکا
ایرگا

یکی دیگر از عملکردهای اضافی پرچین محافظ است ، زیرا یک پرچین ساخته شده از بوته ها نه تنها می تواند بسیار تزئینی باشد ، بلکه برای مردم و حیوانات کاملاً غیر قابل نفوذ است. از رایج ترین گیاهان برای پرچین های محافظ زرشک ، زالزالک و درخت ژاپن است. هر کدام مزایای خاص خود را دارند. به عنوان مثال ، درختان ژاپنی یک پرچین کم و بسیار متراکم از خطوط طبیعی تشکیل می دهند ، که عملاً به مدل مویی نیازی ندارند و شکل خود را به خوبی حفظ می کنند.

گیاه گشنیز در اواخر بهار با گلهای بزرگ قرمز و نارنجی بسیار شکوفا می شود و میوه های آن خوراکی است اما خارهای کمی دارد. زرشک در خراش از پیاز پیشی می گیرد ، یک پرچین از آن می تواند تا دو متر ارتفاع رشد کند. او کاملا حتی یک مدل موی هنری را تحمل می کند و انواع مختلفی با شاخ و برگ متنوع تزئینی (زرد ، سورمه ای ، مرز سفید و غیره) دارد.

میوه هایی که رنگ های مختلفی نیز دارند ، تزئینی به زرشک می افزایند ، از آنها برای غذا و اهداف دارویی استفاده می شود. اما رهبر در "دوربرگردان" زالزالک است ، او می تواند یک نگهبان واقعی باغ شما شود. زالزالک گیاهی با رشد سریع و بسیار انعطاف پذیر است ، به دلیل سرعت رشد بالا به کنترل مداوم و هرس ریشه ای نیاز دارد. خارهای این گیاه می تواند به 4 سانتی متر برسد - هیچ کس نمی تواند از چنین پرچین عبور کند!

پرچین زالزالک با اتصال شاخه های بوته های همسایه در قنداق در زمان جریان شیره بهار بیشتر تقویت می شود ، چنین پیوندهایی به خوبی در کنار هم رشد می کنند. زالزالک دارای چندین شکل تزئینی بسیار جالب است: زالزالک سیاه یا زالزالک با میوه های بزرگ ، که با گل های بسیار بزرگ صورتی و دوتایی شکوفا می شود. در پاییز ، شاخ و برگ زالزالک یک رنگ طلای سرمه ای منحصر به فرد به دست می آورد.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

هر سه گیاه توصیه شده برای پرچین های محافظتی به راحتی با قلمه زدن در ساده ترین گلخانه های فیلم تکثیر می شوند ، بنابراین در صورت تمایل می توانید مواد کاشت خود را به راحتی رشد دهید. هنگام انتخاب گیاهان برای پرچین ، باید نه تنها شدت رشد آنها ، بلکه اندازه نهایی گیاه بالغ را نیز در نظر بگیرید. برای یک پرچین بلند (حدود دو متر) می توانید از زالزالک ، اقاقیای زرد ، thuja ، irga canadensis ، spirea spire ، meadowsweet ، forsythia ، berry yew ، junipers ، quince ژاپنی استفاده کنید …

مکانی برای کاشت پرچین از قبل آماده شده است. برای علامت گذاری دقیق تر ، بهتر است از یک ریسمان کشیده شده روی میخ های مارک استفاده کنید. در امتداد خطی که پرچین در آن قرار خواهد گرفت ، بسته به اینکه چند ردیف برای کاشت نهال ها بسته شده است ، خاکشیر در یک نوار به عرض 50-100 سانتی متر برداشته می شود. سپس روی سرنیزه بیل یک سنگر بزنید. با قرارگیری نزدیک آب زیرزمینی ، تخلیه 10 سانتی متر از سنگ ریزه درشت ، آجر شکسته یا قوطی های چین دار ضروری است.

خاک رس خرد شده با بیل بر روی زهکشی گذاشته می شود و کودهای معدنی پیچیده (مانند کمیرا) که با زمین مخلوط شده اند ، روی آن پراکنده می شوند ، 1-2 جعبه کبریت در هر متر اجرا. اگر خاک باغ بسیار ضعیف باشد ، منطقی است که مواد آلی را با 5/1 سطل در هر متر مکعب به سنگر کاشت اضافه کنید. کودها روی زمین پاشیده می شوند و کاشت انجام می شود. نهال های دارای سیستم ریشه باز در پاییز کاشته می شوند ، در حالی که کسانی که در ظروف رشد می کنند می توانند در هر زمان کاشته شوند.

هنگام خرید نهال های آماده ، بهتر است گیاهان دو ساله را انتخاب کنید ، بالاتر از 50 سانتی متر ، آنها به راحتی می توانند پیوند را تحمل کنند و در مکان جدید سریعتر ریشه بزنند. برای بدست آوردن یک پرچین وسیع و متراکم ، کاشت به صورت تخته شطرنجی ، در امتداد یک بند (برای یک پرچین متوسط ، تقریباً 40/40/40 فاصله) انجام می شود. خاک نزدیک به ساقه ها به خوبی فشرده و سیراب می شود. برای کاهش تبخیر رطوبت و سرکوب رشد علفهای هرز ، خاک در حالی که هنوز مرطوب است باید مالچ شود.

از چیپس پیت ، خاک اره یا پوست خرد شده می توان به عنوان مالچ استفاده کرد. یک پرچین از بوته های برگریز سریع رشد باید بلافاصله پس از کاشت با 1/3 ارتفاع آن قطع شود تا شاخه شاخه زودرس حاصل شود. پرچین در دو نوع اصلی پرورش می یابد: شکل و آزاد. اما حتی یک پرچین آزاد رشد نیز باید در اولین مراحل رشد شاخه ها را خرج کند ، زیرا در بیشتر درختچه ها ، جوانه های آپیکال انرژی جوانه زنی بیشتری دارند و از رشد شاخه های جانبی جلوگیری می کنند.

اگر به آنها مهار آزاد دهید ، حصار به سرعت کشیده می شود و از زیر قرار می گیرد. هنگامی که پرچین به اندازه و شکل دلخواه رسید ، پس از برش ، می توانید از یک بازدارنده رشد (به عنوان مثال Stoprost) برای سمپاشی استفاده کنید ، که مانع رشد شاخه ها می شود ، که به پرچین اجازه می دهد شکل و شکل خود را برای مدت طولانی تری حفظ کند.