فهرست مطالب:

مراقبت از پرچین سبز ، هرس ، آبیاری ، بیماری ها
مراقبت از پرچین سبز ، هرس ، آبیاری ، بیماری ها

تصویری: مراقبت از پرچین سبز ، هرس ، آبیاری ، بیماری ها

تصویری: مراقبت از پرچین سبز ، هرس ، آبیاری ، بیماری ها
تصویری: چطور درخت پسته را هرس کنیم 2024, مارس
Anonim

قسمت قبلی را بخوانید. f حصارهای زنده: کم ، متوسط و زیاد ، انتخاب گیاه

قوانین کلی برای کاشت گونه های درختی تزئینی

پرچین
پرچین

بهترین زمان برای کاشت گیاهان چوبی پاییز است. بهار فقط در شرایط کمتر مساعد ترجیح داده می شود و هنگامی که نوبت به گونه های ظریف می رسد.

معمول ترین انواع درختان و درختچه های زینتی ، گیاهان پوشاننده ، بدون توده های ریشه در گودال ها یا گودال های نسبتاً عمیق قبلاً آماده شده کاشته می شوند ؛ هنگام خندق ، لایه بالایی زمین جداگانه ریخته می شود ، و سپس جداگانه - پایین ، زیر خاک

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

مراقبت از گیاهان چوبی

شکل ظاهری درختان و بوته ها به مراقبت آنها از سالها پس از کاشت بستگی دارد. مراقبت آبیاری ، تغذیه ، از بین بردن گلهای کمرنگ و حفظ تاج در حالت سالم است.

نیازی به هرس افرا ، زرشک همیشه سبز ، فلفل دلمه ای ژاپنی نیست. آنها به شکلی ختنه نشده ، با شکوه و جلال - با گلها و میوه هایشان در برابر ما ظاهر می شوند. این مورد همچنین در مورد گیاه توت فرنگی ، فندق جادوگری ، گیاه همیشه بهار گیاه سنت جان ، گیاه دانه کوهی ، گیاه ردودندرون ، لابورنوم ، ماگنولیا ، بلوط ، سنجد ، گل صد تومانی درخت ، توت فرنگی ، فندق ، کالمیاس ، اسکپیا ، ویبرنوم همیشه سبز و انواع گیاهان دیگر صدق می کند.

جوان سازی

هر از گاهی ، گاهی اوقات به طور بنیادی ، و گاهی بسیار با دقت و احتیاط ، گیاهان چوبی را جوان می کنند ، یعنی شاخه های قدیمی را از بین می برند و تعداد مساوی از جوانها را به جا می گذارند. ایرگا به جوان سازی ، شاخ و برگ ریختن زرشک ، فندق ، نازک شدن از پایین ، مکنده ، گل ماهی ، که کمی شکوفه می کند ، کلخویزیا ، ماسوره ، گل مینا ، گل مینا ، گل مینا ، گل مینا ، گل مینا ، گل مینا ، گل بنفشه ، یاس بنفش ، گلبرگ ، گل مینا و سایر گیاهان نیاز دارد.

این عمل اغلب در هنگام خواب گیاه انجام می شود. اگر هر درختچه یا درختی در باغ ما بیش از حد ضخیم شود و یا بیش از اندازه مجاز تحت این شرایط باشد ، می توانید آنرا کاملاً برش یا نازک کنید. این بدان معنی است که شما باید شاخه های قدیمی را از بین ببرید و برخی از شاخه های باقی مانده را از وسط برش دهید. شاخه ها در چنین مواردی در نزدیکی زمین قطع می شوند و تقریباً برابر شاخه های جوان باقی می مانند.

درختان برگریز که به صورت گروهی کاشته می شوند ، در زمستان هرس می شوند تا یکدیگر را از هوا و نور آفتاب محروم نکنند. درختانی با یک رنگ چشمگیر از شاخه های سالانه هر ساله جوان می شوند ، که باعث می شود زیبایی آنها همیشه تحسین شود ، و درختان با میوه های تزئینی یا پوست فقط در پایان زمستان قطع می شوند: سپس آنها حتی در فصل سرد نیز باغ ما را تزئین می کنند.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

کاشت گیاه از ظرف

پرچین
پرچین

هنگام شروع کاشت گیاه در ظرف ، یک سوراخ کاشت برای آن تهیه کنید. باید به اندازه کافی عمیق باشد تا بعد از کاشت ، بالای کما خاکی 3 سانتی متر زیر سطح خاک باشد.

عرض سوراخ باید به اندازه ای باشد که کلوخه از هر طرف با یک لایه مخلوط کاشت به ضخامت 7-10 سانتی متر محاصره شود. یک لایه مخلوط کاشت به ضخامت 10 سانتی متر در پایین سوراخ بریزید.

مخلوط کاشت شامل زمین ، ذغال سنگ نارس و شن و ماسه به نسبت 1: 1: 1 است. وقتی همه چیز برای کاشت آماده شد ، کاشت گیاهان را شروع کنید. یک ظرف را با یک گیاه بردارید ، برخی از ریشه های دایره ای را با دقت برش دهید و بدون شکستن کما ، انتهای ریشه های دیگر را کمی شل کنید.

ظرف را در گودال قرار داده و به پهلو برش دهید ، سپس ظرف را با احتیاط بردارید. فضای بین توده خاکی و دیواره های گودال را با مخلوط کاشت پر کنید و روی آن را با خاک بپاشید و سپس مخلوط را با بیل فشرده کنید. پس از کاشت ، گیاه را آبیاری کنید. و مهمتر از همه ، یقه ریشه باید در سطح خاک باقی بماند و در هیچ موردی دفن نشود.

گیاهان به دلیل کاشت نامناسب بیشتر از بین می روند و دلیل این امر ضعف نشا نیست. اگر خاک منطقه مورد نظر ضعیف یا فشرده باشد ، توصیه می شود دو هفته قبل از کاشت گیاهان ، کل منطقه را حفر کنید و مقدار قابل توجهی کمپوست باغ یا کود پوسیده اضافه کنید. همچنین می توانید کود معدنی با آهسته رهش استفاده کنید. زمان ایده آل برای کاشت درختان سوزنی برگ و درختان همیشه سبز اوت - اوایل سپتامبر است ، در حالی که خاک هنوز گرم است.

اگر موفق به کاشت گیاهان در پاییز نشده اید ، این کار را در اواخر آوریل - مه انجام دهید ، به محض گرم شدن خاک. پس از کاشت ، خاک زیر گیاه را مالچ کنید تا از افت رطوبت و گرم شدن بیش از حد خاک در تابستان جلوگیری کرده و از رشد بیش از حد علف های هرز جلوگیری شود. هنگام کاشت ، خاک به خوبی فشرده می شود ، در صورت لزوم ، گیاه بسته می شود. در خشکسالی ، گیاهان موجود در ظروف باید آبیاری شوند. در زمستان ، در ظروف كوچك و دیواره نازك ، زمین می تواند یخ بزند تا از این امر جلوگیری كند ، ظروف را با گل سرسبد گره می زنند یا با كف پوشانده می شوند.

پرچین
پرچین

هنگام خرید مواد کاشت در یک ظرف ، به وضعیت نهال توجه کنید ، آنها باید از نظر ظاهری سالم ، رشد یافته و جذاب باشند. تناسب و نگهداری مناسب به حفظ و افزایش این جذابیت کمک می کند.

شما یک نهال با یک کلوخ زمین ، بسته بندی شده در پارچه غیر بافته شده یا گل مینا سنگین خریداری کرده اید. اگر در همان زمان توده به اندازه کافی متراکم است ، پس بهتر است هنگام کاشت ، مواد بسته بندی را با دقت خارج کنید تا در جریان هوا به ریشه تداخل ایجاد نکند و باعث پوسیدگی سیستم ریشه نشود.

اگر توده شل است و مواد بسته بندی آزاد است تا هوا وارد شود ، بهتر است این کار را نکنید. ریختن سیستم ریشه با اکسین بسیار خوب است. این روش باید بعد از دو هفته تکرار شود. استفاده از اکسین باعث ریشه زایی زودرس می شود. در این حالت غلظت اکسین ها باید دو برابر آبیاری باشد. هنگام آبیاری منطقه سعی کنید آب را از تنه درخت به خصوص در سال اول پس از کاشت دور نگه دارید.

در شرایط رطوبت مداوم در زخم های کوچک و ترک پوست ، شرایط مناسبی برای رشد سریع قارچ های پوسیدگی ایجاد می شود. پوست از تنه جدا می شود ، که منجر به مرگ اجتناب ناپذیر گیاه می شود. زخمهای قابل مشاهده و بزرگ در حین کاشت باید با لاک باغی درمان شوند. در پایان کار ، ببینید آیا گیاه به اندازه کافی یکنواخت کاشته شده است ، یا اینکه نیازی به گره زدن آن به یک تکیه گاه نیست.

مراقبت از گیاهان در حصار سبز

پرچین
پرچین

گره زدن گیاهان باید دقیقاً در مرحله کاشت بسته شوند ، و نه وقتی که در اثر شدت باد کج می شود یا از زمین خارج می شود. معمولاً یک نهال را به یک میخ می بندند که در خاک نزدیک تنه چکش می خورد.

با این حال ، برای گیاهان رشد یافته در یک ظرف ، این روش توصیه نمی شود ، زیرا یکپارچگی کما خاکی را نقض می کند. بهتر است یک گیاه را از یک ظرف به یک میخ تنظیم شده در یک زاویه گره بزنید.

با این حال ، این روش برای آن دسته از درختانی که دارای ساقه هایی با شاخه های برگ دار هستند و در کل ارتفاع صاف شده اند ، مناسب نیست. در این حالت ، توصیه می شود گیاه را به سه گیره ببندید ، آن را زیر طناب قرار دهید ، تا به ساقه آسیب نرساند ، شلنگ باغ را برش دهید.

توصیه ها: برای جلوگیری از ریزش گیاه ، آن را قبل از کاشت به یک تکیه گاه قابل اعتماد ببندید ، قبل از کاشت بسته بندی را جدا نکنید. توپ خاکی را همیشه مرطوب نگه دارید. اگر کاشت برای مدت طولانی به تأخیر افتاد ، توده را با ذغال سنگ نارس مرطوب ، کمپوست یا خاک پاک کنید.

در آماده سازی برای کاشت انبوه درختان با اندازه بزرگ ، الزامات خاصی از فن آوری تولید شده برای این مورد باید رعایت شود. کاشت آزمایشی نژادهای مختلف یکی از گلوگاه های سیستم سازگاری پس از پیوند را نشان داد. دلیل اصلی مرگ درختان پیوند خورده درشت ، یک اختلال متابولیک شدید بود.

این امر به دلیل تضعیف سنتز طبیعی هورمون ها و مواد آلی پیچیده ای است که به طور طبیعی توسط گیاه سنتز می شوند و عملکردهای نظارتی دارند. فعالیت حیاتی سیستم ریشه و تاج درخت ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. در شاخه های تاج ، هورمون هایی ساخته می شوند که فعالیت حیاتی ریشه ها را تحریک می کنند. به نوبه خود ، هورمون ها در ریشه ها سنتز می شوند ، که تأثیر مفیدی بر اندام های زمینی دارند.

حتی اگر درخت با دقت زیادی پیوند شود ، قسمت قابل توجهی از فعال ترین ریشه ها از بین می رود. پیوند منجر به نقض متابولیسم آب می شود ، جذب مواد مغذی کاهش می یابد. با این حال ، مشکل اصلی گیاهانی که "محل زندگی" خود را تغییر داده اند ، تضعیف عملکردهای اصلی بیوسنتز آنها است. در نتیجه ، سیستم ریشه قسمت زمینی درخت را با هورمون های لازم تأمین نمی کند ، که به نوبه خود ، با جریان رو به پایین مواد ، نمی تواند مقدار لازم هورمون را دریافت کند. با تأمین مقدار هورمون های لازم در گیاه می توان از این امر جلوگیری کرد.

هرس گیاهان همیشه سبز

پرچین
پرچین

هرس چنین گیاهانی با در نظر گرفتن نوع آنها انجام می شود. هرس سالانه برای گیاهان همیشه سبز غیرضروری است. استثنا گیاهانی است که به عنوان حصار زنده کاشته می شوند.

اما حتی گیاهان همیشه سبز نیز به برش سبک احتیاج دارند. شاخه های ضخامت 1-1.5 سانتی متر با قیچی هرس بریده می شوند.برای اصلاح شاخه های ضخامت 1-3.5 سانتی متر از قیچی مخصوص دسته بلند استفاده می شود. گیاهان معمولاً با قیچی باغ یا قیچی مخصوص برای برش حصار زنده بریده می شوند. انتهای شاخه های گیاه را به آرامی جدا کنید: این باعث رشد جوانه های واقع در زیر قلمه می شود

اغلب اتفاق می افتد که یک یا چند شاخه روی یک گیاه همیشه سبز بیشتر از شاخه های دیگر رشد کرده و از تاج بیرون می آیند. چنین شاخه ای به پایه بریده می شود ، فقط قطع انتهای شاخه ها کافی نیست. دیر یا زود ، بیشتر شاخه ها یا بیشتر شاخه ها کشیده می شوند و باید هرس شوند. برخی از بزرگترین شاخه ها را می توان حذف کرد ، و بعداً یک روش مشابه سالانه تکرار می شود. اگر همه شاخه ها به طور همزمان کوتاه شوند ، گیاه ممکن است بمیرد.

بسیاری از درختان سوزنی برگ را می توان برید ، اما گیاهان بریده شده تمایل دارند غیر طبیعی به نظر برسند برای محدود کردن رشد یک گیاه همیشه سبز که خیلی سریع رشد می کند ، چندین برش عمودی در اطراف محیط تاج در خاک تا عمق بیل ایجاد می شود.

زمان اصلاح تقریباً همه گیاهان همیشه سبز در بهار هرس می شوند ، بهترین زمان برای این مارس-آوریل است. وقت خود را برای بریدن شاخه های آسیب دیده در زمستان اختصاص دهید ، تا پایان بهار صبر کنید تا اندازه واقعی آسیب را ارزیابی کنید و ببینید آیا رشد جدیدی در شاخه دیده می شود یا خیر. بوته های همیشه سبز که در بهار شکوفا می شوند بلافاصله پس از پایان گلدهی هرس می شوند. نامناسب ترین زمان برای هرس گیاهان همیشه سبز اوت - اکتبر است.

آبیاری گیاهان همیشه سبز

پرچین
پرچین

گیاهان همیشه سبز به مراقبت های مشابه گیاهان دیگر احتیاج دارند: در طول دوره رشد فعال ، آنها باید آبیاری شوند ، تغذیه شوند ، و علف های هرز از بین برود.

قبل از کاشت گیاه ، یک مخلوط حاصلخیز اضافه کرده و سطح خاک زیر گیاه را هر بهار مالچ کنید. مالچ مالیدن مواد آلی درشت در سطح خاک زیر گیاهان است. این عملیات دارای مزایای بسیاری از جمله موارد زیر است:

- در خشکسالی تابستان ، خاک رطوبت را بهتر حفظ می کند.

- سطح خاک پوشیده شده از مواد مالچ در روزهای گرم تابستان خنک باقی می ماند و ریشه های گیاه در چنین خاکی خنک و مرطوب با رشد بیشتری رشد می کنند.

- تعداد علف های هرز کاهش می یابد. علف های هرز که از طریق لایه مالچ رشد می کنند به راحتی از بین می روند.

برخی از مواد مالچ باعث تغذیه اضافی گیاهان می شوند و در نتیجه کیفیت خاک بهبود می یابد. برای مالچ مناسب پیت مرطوب ، پوست خرد شده درختان سوزنی برگ ، هوموس برگ ، کود پوسیده مناسب است. معمولاً مالچ پاشی در ماه مه انجام می شود.

اثر بخشی آن به آماده سازی خاک بستگی دارد. زباله ها و برگ های قدیمی را بردارید ، علف های هرز را از بین ببرید ، خاک خشک کنید. در صورت لزوم ، کود خشک را پخش کنید ، آن را به آرامی و با کک کفی در خاک قرار دهید. بعد از آن ، یک لایه مالچ را به ضخامت 5-8 سانتی متر در اطراف گیاه پخش کنید تا به شاخه ها برخورد نکند ، در غیر این صورت ممکن است از بین بروند. در بهار بعدی ، لایه مالچ تجدید می شود.

پرچین
پرچین

گیاهان همیشه سبز باید پس از کاشت در هوای خشک در بهار و تابستان دو سال آبیاری شوند. گیاهان ریشه دار می توانند کمتر آبیاری شوند ، اما آبیاری آنها را کاملاً محروم نکنید. در خشکسالی به گیاهانی توجه کنید که در به اصطلاح "مناطق خطر" رشد می کنند: نزدیک دیوار خانه ، روی خاک ماسه ای.

گیاهان همیشه سبز با سیستم های ریشه ای کم عمق حتی در صورت رشد در خاک مناسب می توانند از کمبود رطوبت در شرایط خشکسالی رنج ببرند. زیر هر گیاه کوچک 5 لیتر آب ، و زیر گیاه بزرگ 20 لیتر آب بریزید. شما باید آن را با یک جریان آرام و نزدیکتر به پایه گیاه آبیاری کنید. بهترین روش آبیاری ، آبیاری قطره ای با استفاده از یک شلنگ سوراخ دار است که در بین بوته ها قرار گرفته است. یک اثر خوب توسط غلتکی از زمین که در اطراف گیاه ریخته می شود ، داده می شود. هنگام آبیاری ، راحت است که "نعلبکی" حاصل را با آب پر کنید ، مدت بیشتری در خاک باقی می ماند.

فراموش کردن علف های هرز علف های هرز در اطراف گیاهان مهم است ؛ این کار باید به طور مکرر در طول فصل انجام شود. رشد علف های هرز را می توان با استفاده از یک لایه مالچ سرکوب کرد. در این حالت ، حتی اگر از خاک خارج شوند ، حذف آنها با دست آسان است ، در حالی که علف های هرز بیشماری که در خاک باز و در اطراف گیاهان همیشه سبز رشد می کنند ، باید با کج بیاورند.

بیماری های مخروطیان

افدرا مانند همه موجودات زنده در معرض بیماری های مختلفی است. اولین علامتی که باید شما را آگاه کند زرد شدن و قهوه ای شدن شاخه های منفرد است. اگر خاک تغذیه مناسبی برای گیاه نداشته باشد و باعث افزایش زیادی شاخه ها شود ، در این صورت مستعد زرد شدن زودرس شاخه های قدیمی است ، زیرا تمام مواد مغذی ورودی را به شاخه های جوان می دهد.

میکروارگانیسم های بیماریزا متعددی که هم روی پوست و هم روی سوزن ایجاد می شوند ، صدمات خاصی به گیاهان وارد می کنند. اغلب اینها قارچ هستند. ابتدا سوزن قهوه ای شد ، سپس شاخه ، نیمی از گیاه و به تدریج فقط قسمت بالای درخت کاج باقی مانده و از ارس - یک نام.

در نتیجه ، شما باید گیاهان بیمار را کاملاً جایگزین کنید. در عین حال ، هیچ تضمینی وجود ندارد که یک گیاه جوان جدید ، کاشته شده در همان منطقه ، بیمار نشود و از زنگ زدگی که به آن حمله کرده شکل خود را از دست ندهد.

پرچین
پرچین

به عنوان مثال ، برای کاج ویموث ، زنگ زدگی تاول در ماه مه - ژوئن یا سرطان اصلی ترین بیماری است که هر ساله از آن رنج می برد. علاوه بر این بدبختی ، سوزن کاج زنگ زده ، کاج پژمرده شده و خرچنگ رزینی روی کاج ها مشخص شده است.

از بیماری های شاخه ای ، سرطان اسکلرودریا به طور گسترده ای گسترش یافته است که در آن زخم های سرطانی عمیق ، نکروز پوست و مرگ جوانه ها و سوزن ها روی تنه مشاهده می شود. در این حالت سوزن ها به رنگ قهوه ای مایل به قرمز در می آیند و برای مدت طولانی نمی ریزند. غالباً پوسیدگی ساقه روی کاج ها ظاهر می شود ، که به دلیل ایجاد قارچ های tinder در قسمت پایین تنه ایجاد می شود و قارچ عسلی نیز یافت می شود. اگر مخروطیان شما شروع به زرد و خشک شدن کردند و اجزای بارده ای از قارچهای تندر روی تنه ظاهر شدند ، گیاهان دچار پوسیدگی ساقه شده و محکوم به مرگ هستند.

بیماری "شیک" برای درختان سوزنی برگ در سالهای اخیر شیوت است که باعث زردی و ریختن سوزن می شود. کاج ، صنوبر و ارس بیمار هستند. در همان زمان ، سوزن ها با خطوط عرضی سیاه و سفید قهوه ای مایل به قرمز می شوند ، با گذشت زمان ، نقاط براق سیاه روی آن تشکیل می شود - هاگ ، که به سرعت شاخه ها و گیاهان همسایه را آلوده می کند.

بسیاری از قارچ ها و پاتوژن ها توصیف شده اند که باعث بیماری دیگری می شوند - خشک شدن شاخه های درختان سوزنی برگ. و همه چیز با همان قهوه ای شدن و خشک شدن سوزن ها شروع می شود. درست است ، اگر خوب دقت کنید ، سوزن ها تمیز ، بدون انقباضات و رسوبات قابل مشاهده باقی می مانند ، اما نکروز و قهوه ای شدن در پوست شاخه ها قابل مشاهده است و با بارندگی های شدید ، میسلیوم خاکستری روی پوست ایجاد می شود.

اگر گیاهان شما زرد می شوند ، سعی کنید در اسرع وقت علت آن را شناسایی کنید. اگر اینها ردپای فعالیتهای مختلف آفات باشد ، گیاهان را می توان با "Decis" در فصل رشد اسپری کرد. در صورت مشاهده نشدن آفات ، گیاهان را با کودهای پیچیده مخروطی ها تغذیه کنید. بدترین حالت بیماری های قارچی است. در این حالت لازم است شاخه های به شدت آلوده را برداشته و تمام گیاهان را با مخلوط بوردو یا اکسی کلرید مس سمپاشی کنید. بهتر است پردازش به صورت سیستماتیک انجام شود ، به عنوان مثال ، یک یا دو بار در بهار و در اوت-سپتامبر.

قسمت بعدی را بخوانید. انواع حصارهای سبز و تکثیر گیاهان همیشه سبز

توصیه شده: