ما انواع هلیوتروپ داخلی - هلیوتروپیوم هیبریدیم - گونه ها و انواع هلیوتروپ را پرورش می دهیم

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

طبق طالع بینی ، علامت زودیاک ترازو (23 سپتامبر - 23 اکتبر) با گیاهان همراه است - آناناس بزرگ تاج دار ، آزالیای ژاپنی (سفید) ، گل رز چینی ، فاتسیای ژاپنی ، گل داودی ، کوفه قرمز آتشین ، برگ متقاطع موج دار ، فلفل دلمه ، كدياوم ، زيگوكاكتوس بريده شده و هليوتروپ …

به تازگی ، محبوبیت هلیوتروپ تا حدودی افزایش یافته است ، اگرچه بیشتر باغبانان از آن به معنای واقعی کلمه چندین دهه بیاد ندارند. آنها دوباره به عنوان یک باغ و یک گیاه خانگی شروع به کشت آن کردند.

هلیوتروپ با یک ویژگی کاملاً اصلی مشخص می شود. گلهای آن ، مانند گل آذینهای آفتابگردان ، روی گیاه قرار دارند و بعد از خورشید می چرخند ، که در نام گیاه منعکس می شود: از یونانی "helios" ترجمه شده به معنی "خورشید" ، و "tropein" - "چرخش" است.

تصادفی نیست که معروف ترین نوع این فرهنگ میدان باز - هلیوتروپ پرو (Heliotropium peruvianum) که به دلیل وجود این ویژگی در پرو و اکوادور گسترده است ، "آفتابگردان پرو" نامگذاری شد. برخی از نویسندگان این گونه را با هلیوتروپ treelike (H. arborescens) و هلیوتروپ corymbosum (H. corymbosum) ترکیب می کنند ، برخی دیگر تمایل دارند آنها را جدا کنند.

در شرایط طبیعی آمریکای جنوبی ، هلیوتروپ پرو درختچه ای است بسیار شاخه ای با برگهایی پوشیده از موهای سفت و شاخه های بریده بریده ، که در انتهای آن گل آذین هایی از گلهای کوچک بنفش دیده می شود که شبیه گل های گل اطلسی هستند. به خاطر این گلها ، با انتشار بوی عالی ، یادآور وانیل و در نتیجه جذب حشرات بی شماری ، این گروه از گیاهان پرورش می یابد.

در شرایط داخلی ، هلیوتروپ پرو به صورت یک گیاه کوچک (25-30 سانتی متر ارتفاع) رشد می کند ، اما شما می توانید یک بوته بلند و حتی یک درخت استاندارد بدست آورید ، که در نهایت (در عرض 3-4 سال) می تواند به آن تبدیل شود عدم هرس ، زیرا در یک سال شاخه های آن چندین سانتی متر رشد می کند.

هلیوتروپ تمام تابستان شکوفا می شود ، اما اگر در این دوره با قطع قسمتهای شاخه ای ، گل دهی محدود شود ، یک گل آذین با رشد سالانه در زمستان ظاهر می شود. بلافاصله پس از گلدهی ، برای ظهور شاخه های جدید برداشته می شود و به گل آذین ختم می شود.

به گفته متخصصان مختلف ، در تیره هلیوتروپیوم (خانواده گل گاوزبان Boraginaceae) از 200 تا 250 گونه علفی یا بوته ای سالانه (کم و بیش گرمادوست) در آمریکای جنوبی و اروپا در حال رشد است که فقط برخی از گونه های بوته ای ترجیح داده می شوند وقتی بزرگ شد

برخی از گونه های آمریکایی در توسعه ارقام با گلهای بزرگ با رنگ های مختلف ، که بعداً در قاره های دیگر گسترش یافت ، کاربرد پیدا کرده اند. گونه های وحشی هلیوتروپ نیز در اروپا وجود دارد - به عنوان مثال ، اروپایی کوتاه (حدود 20 سانتی متر) (H.europaeum) و سجده (H. supinum) ، با گلهای کوچک اما بسیار معطر.

در گل کاری داخلی از اشکال بوته که بیشترین علاقه را دارد ، هلیوتروپ ترکیبی H. hibridium است که از محل عبور H. corymlosum و H. perwianum بدست می آید. هلیوتروپ ترکیبی در یک گلدان به ارتفاع و قطر 30-50 سانتی متر می رسد (در زمین باز می تواند تا 1.5 متر رشد کند). دارای برگهای چروکیده ، مستطیل و سبز تیره است. گلهای کوچک ، بسیار معطر (از بنفش تیره تا سفید) در گل آذین-سپرها در بهار و پاییز ظاهر می شوند ، اما قادر به شکوفا شدن در تمام طول سال است.

از آنجا که هلیوتروپ فوتوفیلوس است ، یک اتاق گرم و روشن (حتی با آفتاب باز برای چندین ساعت) ممکن است برای نگهداری از آن مطلوب باشد. در همان زمان ، گیاه از تابش مستقیم خورشید محافظت می شود ، به همین دلیل برگ های آن رنگ بنفش پیدا می کنند (حتی ممکن است سوختگی روی آنها ایجاد شود).

در سایه ، هلیوتروپ به سرعت خراب می شود. اگرچه این گیاه گرما دوست است اما می توان آن را در دمای معمولی اتاق نگه داشت. برای نگهداری در زمستان ، هلیوتروپ برای انتخاب روشن ترین مکان توصیه می شود. باید در نظر داشت: برای اینکه هلیوتروپ زود شکوفا شود ، در زمستان آنها دمای 15 … 16 درجه سانتیگراد (حداقل 7 … 10 درجه سانتیگراد) را تحمل می کنند.

هلیوتروپ داخلی بسیار حساس به سرما در فضای باز است ، بنابراین در تابستان با شروع نهایی فصل گرم ، زمانی که خطر یخ زدگی از بین می رود ، آن را به بالکن ، گلدان یا ایوان می برند ، اما حتی قبل از بیرون آمدن آن ، توصیه به گیاه.

در طول فصل رشد فعال ، هلیوتروپ به وفور آبیاری می شود (لایه فوقانی نسبتاً مرطوب است) ، و رطوبت بالا تأمین می شود. با این حال ، باید در نظر داشت که با رطوبت بیش از حد خاک ، ریشه ها به راحتی پوسیده می شوند. این اتفاق می افتد ، به ویژه اغلب در زمستان که دمای اتاق کم است ، اگرچه آبیاری به شدت محدود است (اما اگر دمای اتاق بالاتر از 18 درجه سانتیگراد باشد ، خاک باید مرتباً مرطوب باشد) از ماه مه تا سپتامبر ، هر ده روز ، لباس های فوقانی با یک محلول بسیار رقیق کود مایع انجام می شود.

گیاهان در بهار منتقل می شوند و سعی می شود در هنگام انتقال کل توده خاکی حفظ شود. گیاهان جوان اغلب (همانطور که رشد می کنند) پیوند می شوند ، در حالی که حجم هر ظرف جدید فقط یک اندازه بزرگتر از ظرف قبلی است. متخصصان توصیه می کنند نوک شاخه های فوقانی گیاهان پیوندی را نیشگون بگیرید.

از خاک گلخانه ای غنی از مواد مغذی یا برگ برگ به عنوان خاک استفاده می شود و به آن ماسه اضافه می شود. در خاک سنگین ، سیستم ریشه آسیب می بیند و گیاه رشد خوبی ندارد. در انتهای گلدان گل ، هنگام پیوند ، باید زهکشی مرتب شود.

هلیوتروپ با رسیدن روز چشمگیر (پایان ماه فوریه) شروع به تغذیه می کند و در پایان تابستان به پایان می رسد. برای این منظور ، از محلول کود کامل پیچیده استفاده می شود (هر 2 هفته یک بار) ، این کار در زمستان انجام نمی شود.

ساقه های نمونه های بزرگ قدیمی در اثر روند طبیعی ریزش برگ برهنه می شوند ، بنابراین با افزایش سن ، هلیوتروپ اثر تزئینی خود را کاهش می دهد. بنابراین ، شاخه های گیاه دائماً نیش زده می شوند یا هرس ضد پیری به موقع انجام می شود.

هلیوتروپ توسط بذر و قلمه های سبز (به طول 8-10 سانتی متر) تکثیر می شود که می توان آن را در جولای ، سپتامبر یا فوریه برید. قلمه ها را در یک جعبه با مخلوط ذغال سنگ نارس و شن و ماسه کاشته ، با فویل پوشانده و در یک مکان سایه دار نگهداری می کنند.

می توان آن را بدون گرم نگه داشت (در دمای کمتر از 15 … 16 درجه سانتیگراد) ، اما با گرم شدن خاک گلدان ها (از زیر) در دمای 21 … 23 درجه سانتیگراد ، قلمه ها با سرعت بیشتری ریشه می گیرند (ریشه سپس سیستم در عرض 2-3 هفته تشکیل می شود). قلمه ها باید مرتباً اسپری شوند. پس از ریشه زایی ، هر یک از آنها در یک ظرف کوچک جداگانه (قطر 10 سانتی متر) ، بعداً - کمی بزرگتر ، در ماه مه - پیوند می خورند.

بذرهای هلیوتروپ در فوریه-مارس در ظرفی با خاک مغذی (دمای 16 … 18 درجه سانتیگراد) کاشته می شوند و پس از 3-4 هفته شاخه ها به وضوح قابل مشاهده هستند که بلافاصله پس از ظهور به گلدان های کوچک فرو می روند.

نهال های جوان بعضی اوقات در چندین قطعه در یک ظرف کاشته می شوند تا به سرعت گیاه نسبتاً پرباری را بدست آورند. برخی از پرورش دهندگان هلیوتروپ را در ترکیب با سایر محصولات می کارند. به عنوان مثال ، Saintpaulia و Pelargonium در کنار گل آذین های باشکوه هلیوتروپ بنفش زیبا به نظر می رسند. با این حال ، هنگامی که آنها کنار هم نگه داشته می شوند ، تمایل هر گیاه به شرایط نگهداری در چنین ترکیبی (اول از همه ، به میزان رطوبت بستر خاک) در نظر گرفته می شود.

رایج ترین انواع هلیوتروپ ترکیبی Florence Nightingale - با گل های بنفش ، Lemoines Giant - با گل های بزرگ بنفش و مارینا - با گل های بنفش مایل به آبی نامیده می شوند.

به دلیل محتوای نادرست هلیوتروپ ، گاهی اوقات بیماری های فیزیولوژیکی رخ می دهد. اگر کشیدگی ساقه ها ، روشن شدن شدید (حتی زرد شدن) برگها و عدم گلدهی وجود داشته باشد ، دلیل این امر کمبود نور یا دمای بیش از حد زیاد در زمستان است.

هوای خشک محیط نیز به خشک شدن و پیچ خوردگی نوک و لبه های برگ کمک می کند ، بنابراین گیاه باید در تابستان اسپری شود (در روزهای آفتابی این کار به دلیل ترس از سوزاندن شاخ و برگ گیاه یا سایه زدن گیاه انجام نمی شود).

برای اصلاح این شرایط ، هلیوتروپ به یک کولر (12 … 15 درجه سانتیگراد) منتقل می شود ، اما مکان روشن است. ضمناً ، در صورت افزایش دمای اتاق ، محلول پاشی برگها در زمستان باعث کاهش ریزش آنها می شود.

با رطوبت بیش از حد در کما خاک ، خاک گلدان اسیدی می شود ، در نتیجه برگهای پایین زرد شده و می ریزند. برای بهبود رفاه گیاه ، آبیاری فوری متوقف می شود و پس از کمی خشک شدن در کما خاکی ، گیاه به خاک تازه پیوند می شود.

اما حتی با خشک شدن بیش از حد کما خاکی ، برگها پژمرده می شوند و می ریزند. به منظور تغذیه سریع و کارآمد خاک و سیستم ریشه با رطوبت ، گلدان مستقیماً با گیاه در آب قرار می گیرد.

با نگهداری طولانی مدت گیاه در یک اتاق سرد و مرطوب ، ممکن است لکه های یک بیماری قارچی (پوسیدگی خاکستری) بر روی برگها و ساقه ها ظاهر شود. در این حالت ، قسمتهای آسیب دیده گیاه برداشته می شوند ، به طاقچه ای از اتاق گرم که به خوبی روشن شده منتقل می شوند و با محلول قارچ کش تیمار می شوند.

وقتی نوک قلمه ها و سیستم ریشه نهال ها به دلیل بیماری قارچی در طی تکثیر فرهنگ از بین می روند ، چنین گیاهانی برداشته می شوند و گیاهان سالم به خاک تازه پیوند داده می شوند و به درستی از آنها مراقبت می شود.

در رطوبت کم هوا در یک اتاق گرم ، ممکن است عنکبوت عنکبوتی در زیر برگها ظاهر شود. ته نشین شدن یک گیاه با افراد متحرک این آفت با استفاده از ذره بین و همچنین با وجود یک تار عنکبوت ظریف و نازک و پوست های ذوب شده خالی تعیین می شود. با آسیب شدید ، برگها زرد می شوند.

برداشتن چنین برگهایی ضروری است و بقیه برگها باید با استفاده از حشره کشها (محلول آبی 2/2٪ نئورون یا عملگر) درمان شوند. شته ها گاهی روی برگ های جوان می نشینند و باعث تغییر شکل آنها می شوند. اگر افراد آن مجرد باشند ، با جمع آوری مکانیکی با دست ، با جمعیت بالا - با درمان با هر یک از این مواد مخدر از بین می روند.

اگر دانه های کوچک سفید در اطراف گیاه بال بال بزنند ، و برگ ها چسبناک شوند ، این بدان معنی است که یک مگس سفید در آنها زندگی می کند. برگهایی که به شدت آسیب دیده اند با قیچی برداشته می شوند و گیاه با آکتلیک درمان می شود.