فهرست مطالب:

کالانچوئه بلوسفلد و مانگین
کالانچوئه بلوسفلد و مانگین

تصویری: کالانچوئه بلوسفلد و مانگین

تصویری: کالانچوئه بلوسفلد و مانگین
تصویری: روش نگهداری گل کالانکوا 2024, آوریل
Anonim

Kalanchoe Blossfeld و Mangin - تحت علامت Taurus

با توجه به فال ، علامت زودیاک Taurus (21 آوریل - 20 مه) همراه با بنفشه اوزامبارا ، پپرومیاهای آمپلی ، بگونیا در حال رشد تزئینی ، گلوکسینیا زیبا ، گل پامچال (گل پامچال) ، سیکلامین ایرانی ، کالانچوئه بلوسفلد و منگین همراه است.

به گفته کارشناسان ، گونه های مختلف (و بیش از 125 گونه) از گونه ساکولنت Kalanchoe از خانواده Grassulaceae ، که تولید کنندگان در خانه رشد می کنند ، می تواند به سه گروه تقسیم شود: برگریز تزئینی (نمد ، بهار ، ارزن) ، حیوانات زنده (Degremona) ، پنبه ای ، لوله ای) و گل (Blossfeld ، Mangin ، Marniera ، Fedchenko ، یک گل و دسته گل).

کالانچوئه از عرض های جغرافیایی گرمسیری و نیمه گرمسیری آمریکا ، استرالیا ، آسیا و آفریقا است که هنگام کشت آن روی طاقچه های پنجره باید به آن توجه شود.

در گروه Kalanchoe با شکوفائی و عمر طولانی (نام این امر خود گویاست) گونه های زیادی وجود دارد که مورد توجه بسیاری از پرورش دهندگان گل که به گل های گل ساکن علاقه مند هستند ، خواهد بود. از بین دو گونه کالانچوئه که در گل کاری داخلی وجود دارد - Blossfeld (K. blnssfeldiana) و Mangin (K. manginii) - مورد اول هنوز بیشتر مورد توجه است. وطن هر دو جزیره ماداگاسکار است.

Blossfeld Kalanchoe دارای بوته هایی (به بلندی 30-40 سانتی متر) با ساقه های صاف کمی منشعب و دارای برگهای گوشتی براق براق دمبرگ (با حاشیه قرمز) کاملاً بیضی شکل به طول 7 سانتی متر و عرض 4 سانتی متر به رنگ سبز تیره است. رنگ

گیاهان این گونه به ویژه در دوره گلدهی (بیشترین میزان در مارس - ژوئن) موثر است. روی گلدانهای بلند (به طول 25-30 سانتی متر) ، گلهای قرمز قرمز مایل به قرمز به صورت دسته ای در گل آذین های کوتاه چتری ظاهر می شوند که به نوبه خود در سپرهای گل آذین پیچیده چند گل (60 گل یا بیشتر) جمع شده اند ، که به مدت یک ماه دوام می آورند.

سپس گلها پژمرده می شوند ، اما موج بعدی گلهای جدید جای آنها را می گیرد. شکوفه Kalanchoe تا شش ماه طول می کشد. انواع ، گونه ها و انواع ترکیبی (از جمله فرم های باغی) با گلهایی با رنگهای مختلف (قرمز ، زرد ، نارنجی ، صورتی و حتی سفید) در برخی ارقام وجود دارد.

مکان گیاه با روشنایی روشن انتخاب می شود ، اما برای باز شدن نور خورشید در ظهر قابل دسترسی نیست ، زیرا برگها قرمز می شوند. Kalanchoe غبارآبی جو را تحمل نمی کند ، بنابراین ، آنها تهویه منظم انجام می دهند ، در عین حال از آن در برابر پیش نویس محافظت می کنند. در تابستان ، گیاه قادر به مقاومت در برابر درجه حرارت نسبتا بالا است ، اما در این دوره باید در هوای تازه در سایه باشد.

آبیاری متوسط اما مکرر است (ترجیحاً با آب گرم که حاوی آهک نباشد) ، در حالی که راکد ماندن آب باقیمانده در مخزن مجاز نیست (یک لایه زهکشی در پایین مخزن مورد نیاز است). خشک شدن از کما خاکی در تابستان می تواند به سیستم ریشه گیاه آسیب برساند.

در طول رشد فعال ، کالانچو قبل از گلدهی با کمال سپاس به پانسمان مایع رقیق شده پاسخ می دهد (کودهای ازته نباید در ترکیب آن غالب باشند). با آب آبیاری آورده می شود. اما در زمستان آنها آن را با دقت آبیاری می کنند (با خشک شدن لایه بالایی خاک) ، دمای مطلوب برای نگهداری در این زمان 15 درجه سانتیگراد در نظر گرفته می شود (کمتر از 13 درجه سانتیگراد).

گیاهان در صورت لزوم پیوند می شوند ، اما در پایان دوره خواب. بستر خاک برای نمونه های جوان Kalanchoe از مخلوطی از برگ ، هوموس و خاک ذغال سنگ نارس (به نسبت 1: 1: 1) با افزودن اندک شن تشکیل شده است. برای گیاهان چند ساله بالغ ، ترکیبی ترجیح داده می شود: چمن ، خاک برگ ، شن و ماسه (2: 1: 0.5). اسیدیته بستر خاک در محدوده pH 5.5-6.5 مطلوب است.

Blossfeld Kalanchoe در دوره ژانویه - مه شکوفا می شود (در این زمان آبیاری زیاد است). پس از گلدهی ، گیاه باید قدرت خود را بدست آورد: برای استراحت ، آن را با یک مکان خنک و روشن فراهم می کند و آبیاری محدود است ، فقط مقدار کمی رطوبت کمپوست را حفظ می کند.

اگر Kalanchoe در زمستان با تاریکی بسیار قوی نگهداری شود ، می تواند در ماه نوامبر شکوفا شود. اما در کل دوره تابستان می توانید فقط شاخ و برگ شاخ و برگ گیاهان را تحسین کنید. این به دلیل این واقعیت است که Kalanchoe یک گیاه "روز کوتاه" است ، بنابراین گلها تا ساعات روشنایی روز بیش از 12 ساعت ظاهر نمی شوند ، تا اوایل پاییز و حتی زمستان شکوفا می شوند.

برای شکوفه دادن این گیاه "روز کوتاه" ، باید آن را به اتاق (حتی با نور مصنوعی) منتقل کنید ، اما فقط با قرار گرفتن در معرض 8-9 ساعت در روز در دمای شب 15 … 16 درجه سانتیگراد به مدت 3 -3.5 هفته. به عنوان یک قاعده ، طبق نظر کارشناسان ، از آغاز کاهش روشنایی تا لحظه گلدهی ، حداقل 2.5-3 ماه باید بگذرد. بنابراین ، در صورت تمایل ، می توان گلدهی این گونه (و همچنین سایر گونه ها را در گروه گل های گل دهنده) کنترل کرد.

کالانچو تمایل دارد تا برگهای ریز انتهای شاخه ها آزاد شود. این گیاه انرژی زیادی را برای رشد خود صرف می کند ، که می تواند یک دوره گلدهی طولانی مدت را فراهم کند. برای جلوگیری از این پدیده ، متخصصان توصیه می کنند که به طور مرتب بالای شاخه های گیاهانی که یک سال از عمر آنها گذشته است را نگه دارید. علاوه بر این ، با پژمردن گلها ، ساقه های محو شده نیز بریده می شوند.

Kalanchoe توسط بذر تکثیر می شود ، آنها را در خاک سست با ماسه می کارد: از کاشت تا گلدهی - حدود یک سال. تولید مثل توسط قلمه های برگ و شاخه ، که در پایان گلدهی در ذغال سنگ نارس مرطوب کاشته می شود و در دمای 20 … 24 درجه سانتیگراد نگهداری می شود ، امکان پذیر است. شروع گلدهی گیاهان جوان به این روش به 9-10 ماه کاهش می یابد.

در Kalanchoe Mangin (K. manginii) - برگهای گوشتی یا لبه دار یا لکه دار (با لبه دندانه دار) (کمی کوچکتر از گونه های قبلی ، حدود 2.5 سانتی متر) ، واقع در ساقه های کم ارتفاع ، به تدریج به سمت بالا خم می شوند.

برگها به عنوان یک زمینه عالی برای گلهای زنگ دار بزرگ نارنجی و قرمز آویزان ، که در گل آذین (هر کدام 2-7 قطعه) در انتهای پایه های مایل به قهوه ای قوسی جمع آوری شده است ، عمل می کنند. پرورش دهندگان انواع ترکیبی متعددی را با گلهایی از اشکال و رنگهای مختلف بدست آورده اند.

و در وطن کالانچو ، مانگینا روی زمین خزیده است. در بعضی از شاخه های کوتاه ، یک دمگل با گل ظاهر می شود ، و در انتهای دیگران ، گیاهان دختر کوچک به طور مداوم تشکیل می شوند ، بنابراین یک فرش کامل از Kalanchoe به طور مداوم خزنده تشکیل می شود. تسا که از کالانگوئه مانگین وحشی گرفته شده است ، اکنون به تدریج برای فضاهای روشن زندگی محبوبیت پیدا می کند.

چندین گونه دیگر از گروه گلدهی کالانچوئه در مجموعه دوستداران این محصولات آبدار بسیار کمتر مشاهده می شود ، اگرچه کشت آنها شایسته توجه است. بنابراین ، شاخه های کوهنوردی در گونه های Kalanchoe Marnier (K. marnieriana) و Fedchenko (K. fedtschenkoi) مجهز به ریشه های هوایی هستند ، بنابراین می توان از آنها به عنوان محصولات آمپلی استفاده کرد.

در کالانچو مارنیه ، گلهای بزرگ لوله ای صورتی رنگ که در ماه های ژانویه تا فوریه ظاهر می شوند در پس زمینه برگهای سبز روشن با حاشیه قرمز در امتداد لبه برگها بسیار زیبا به نظر می رسند. برگهای کالانچوئه فدچنکو بزرگ ، براق ، با لبه دندانه دار (گاهی اوقات با رنگ بنفش) و گلهای زرد ، در گل آذین جمع شده و در زمستان شکوفا می شوند.

Epiphyte Kalanchoe تک گل (K. uniflora) با برگهای سبز بسیار کوچک (به طول 1 سانتی متر) با حاشیه بنفش مشخص می شود که روی شاخه های آویزان از گلدان قرار دارد و گونه ها به راحتی با ریشه زایی قابل تکثیر هستند. گلهای بنفش تک زنگوله ای که در بهار ظاهر می شوند نیز به عنوان تزئین گونه های دوم عمل می کنند. دسته گل گیاه کالانکوآ (K.thyrsiflora) خوشه از گل های زرد - توسط برگ مایل به خاکستری نابالغ و گل آذین مشخص شده است.

این گروه از کالانچوئه اغلب برای محوطه سازی دفاتر اداری و صنعتی ، بالکن ها و تزئین باغ های زمستانی ، سرسراها و ویترین ها استفاده می شود.

اگرچه مراقبت از کالانچو بی تکلف در نظر گرفته می شود ، اما در صورت عدم مراقبت ، گیاه می تواند بیمار شود. گلهای کمرنگ کمبود نور را نشان می دهند. ظهور لکه های "چوب پنبه" روی برگها و پیوند آنها گواهی بر یخ زدگی گیاه است. با آویزان شدن و برخی از تمایلات به ترک خوردن برگ ، گیاه به پرورش دهنده اطلاع می دهد که بیش از حد آبیاری می شود. در این حالت ، به محض خشک شدن گلوله خاک ، باید گل پیوند شود. سپس در طول هفته های اول آبیاری بسیار دقیق است.

از حشرات مضر موجود در Kalanchoe ، انواع مختلفی از کرم ها ، کنه ها (قرمز و عنکبوت) ، حشرات مقیاس دار و تریپس می توانند ظاهر شوند. با فراوانی زیاد ، حشرات قادر به پوشاندن کل سطح برگ هستند. اجسام بیضی شکل کشیده (به اندازه 3/4 میلی متر) گل مایل به گل با شکوفه مایل به سفیدی پوشیده شده است. به عنوان یک قاعده ، هر کرم یا حشره مقیاس جداگانه با دست خارج می شود.

با افزودن عملگر (به میزان 2 میلی لیتر در لیتر) با محلول صابونی صابون پتاسیم مایع (20 گرم در لیتر آب) قابل درمان است. کرم ریشه در ریشه های کالانچوئه در خاک زندگی می کند. باعث مهار رشد گیاه و در تعداد زیاد و از بین رفتن آن می شود. این آفت توسط کیسه های موم سفید تشخیص داده می شود: این احساس وجود دارد که خاک ، مثل آنچه که در آن است ، با توده های پشم پنبه ساندویچ شده است.

در معاینه دقیق (به ویژه با ذره بین) ، ماده ها (به اندازه 1.5-2 میلی متر) با رنگ سفید یا صورتی قابل تشخیص هستند. پیوند گیاه با بررسی دقیق سیستم ریشه گیاه توصیه می شود. به عنوان یک شبکه ایمنی ، می توانید خاک جدید را با محلول سم کش کش بالا بریزید. برگهای ساکن کنه ها را با یک پنبه مرطوب شده با آب گرم (50 درجه سانتی گراد) (20 گرم صابون سبز در لیتر) پاک می کنید.

از طریق کش کش ، می توانید از نئورون (1 میلی لیتر در لیتر آب) یا عملگر استفاده کنید (آنها 2-3 درمان را با فاصله 7-10 روز انجام می دهند). هنگامی که برگ های جوان Kalanchoe توسط چندین شته جمع می شوند ، آنها به صورت مکانیکی برداشته می شوند. با تعداد زیاد ، از داروهای توصیه شده در بالا استفاده می شود.

اما با این وجود ، به گفته کارشناسان ، اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از ورود این آفات به کالانچو ترجیح داده می شود ، زیرا درمان یک گیاه قبلاً آسیب دیده نسبتاً دشوار است. لازم است از وضعیت سایر گیاهان (همسایه) نظارت شود و همچنین از ورود این حشرات مضر با گلهای وحشی یا باغی به اتاق نگهداری کالانچو جلوگیری شود.

همچنین ممکن است پوسیدگی بر روی ریشه ها و پایه ساقه (به صورت لکه های تیره) ایجاد شود ، که توسط گروهی از میکروارگانیسم های بیماریزای قارچی ایجاد می شود. در اولین علائم بیماری ، از محلول فونداسیون (2 گرم در لیتر) استفاده می شود. کپک پودری (پوشش پودری سفید) ممکن است به دلایلی در برگهای ضعیف شده ظاهر شود. هنگامی که برای اولین بار ظاهر شد ، لازم است که برگ ها را با یک قارچ کش درمان کنید.