گل حنا: انواع و زراعت

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

طبق فال ، علامت لئو (23 ژوئیه - 23 آگوست) مربوط به گیاهان زیر است: zantedeschia اتیوپی (مدفوع) ؛ کلسولاریای ترکیبی کاملیای ژاپنی؛ گل یاس گاردنیا؛ میموز ناپسند Pelargonium (شمعدانی) سلطنتی ؛ گل رز چینی؛ تاج خروس دم (ماهی مرکب) ؛ مومیایی کردن (لمس)

در 5-6 سال گذشته ، علاقه تولید کنندگان گل به این فرهنگ اتاق دوباره تا حدودی تازه شده است. کارشناسان خاطرنشان می کنند که در اواسط قرن گذشته ، گل حنا ، که با عشق "آتش" نامیده می شد ، چنان محبوب بود که خانه ای نبود که میز یا طاقچه آن را آراسته نکند.

برخی از کارشناسان هند شرقی را وطن اکثر انواع مومیایی ها می نامند ، برخی دیگر - آفریقا ، اما اکنون در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری قاره های آفریقا و آسیا بسیار گسترده است.

در طی یک دوره طولانی (از قرن نوزدهم) ، وقتی نمایندگان این گونه گرمسیری وارد فرهنگ شدند ، نام و طبقه بندی آنها سردرگمی دارد. تا همین اواخر ، حدود 600 گونه (خانواده Balsaminaceae) وجود داشت که از این تعداد بیش از 15 گونه در گل کاری داخلی استفاده نمی شد و اخیراً ، ترجیح داده شد که فقط گونه های سنتی رشد کنند.

اکنون دو گروه دیگر به آنها اضافه شده است: هیبریدهای نسل اول (گیاهان کم حجم با تعداد زیادی گل نارنجی یا بنفش ، اغلب دو برابر) و هیبریدهای گینه نو. یکی از ویژگی های بارز اخیر برگ های متنوع یا مایل به برنز است که معمولاً کمی باریک و مستطیل نسبت به برگهای "نورهای" معمول (سنتی) است.

شاخه های هیبریدهای این گروه و همچنین بالسمهای ترکیبی نسل اول می توانند از متنوع ترین رنگها (هر دو رنگ تک رنگ و متنوع) باشند. و اکنون تعداد زیادی از انواع و اقلام هیبریدی وجود دارد که از نظر بسیاری از ویژگی ها (از نظر ارتفاع گیاه ، رنگ ، اندازه و درجه دو برابر بودن گل) با یکدیگر تفاوت زیادی دارند.

نام جنس Impatiens از لاتین "impazienza" - "بی حوصلگی" ، "تحمل فشار (تحمل) نیست" می آید. ما در مورد آن "بی صبری" صحبت می کنیم که در آن با کوچکترین لمس ، میوه های رسیده باز می شوند و دانه می پاشند.

در کشور ما ، گل حنا را "لمس" لقب داده اند. انگلیسی ها برای توانایی شکوفایی تقریباً در تمام طول سال ، گل حنا را "Busy Lizzi" نامیدند - Lizzi Busy. گاهی اوقات با نام جنس نامیده می شود - "impatiens".

مراقبت از گل حنا

بهترین مکان برای گلدان مومیایی ، طاقچه ای با نور مناسب خواهد بود ، اما برگ ها باید از نور مستقیم خورشید محافظت شوند (در غیر این صورت سوختگی وجود دارد). او پیش نویس را دوست ندارد و رشد خوبی نخواهد کرد و در سایه شکوفا می شود.

علاوه بر این ، با کمبود نور ، به سرعت اثر تزئینی خود را از دست می دهد. در طول سال ، مطلوب ترین درجه حرارت معمول اتاق است (18 درجه سانتیگراد و کمی بالاتر) ، اما کمتر از 13 درجه سانتیگراد نیست ، در غیر این صورت شکوفا نمی شود.

گل حنا تحمل تغییرات ناگهانی دما و رسوبات را ندارد ، که با خشک شدن برگ ها به آن واکنش نشان می دهد. و در دمای بیش از 23 درجه سانتیگراد لازم است که هوا مرطوب شود. برای اوقات زمستان بهتر است آن را به یک اتاق بسیار روشن و تهویه مناسب منتقل کنید.

در تابستان ، خاک گلدان باید دائما مرطوب باشد (یک روز در میان آبیاری کنید) ، اما بدون راکد آب در ظرف ، زیرا توده خاکی نباید مدت طولانی در آب بماند. در گرمای شدید ، گیاه اسپری می شود و مانع از ورود آب به گلها می شود.

از ماه مه تا سپتامبر ، همراه با آبیاری ، هر دو هفته یکبار ، گل حنا با یک محلول آبی از کود پیچیده یا مواد آلی تغذیه می شود. در زمستان کم آبیاری کنید و اجازه دهید زمین کمی از سطح خشک شود. به خصوص اگر دمای اتاق از 15 درجه سانتیگراد بیشتر نشود مراقب باشید ، در غیر این صورت سیستم ریشه می پوسد.

اگر گیاه در زمستان در یک اتاق خیلی خشک نگهداری شود ، می تواند برگ و جوانه بریزد. برای بازگرداندن جذابیت در بهار ، تمام ساقه های برهنه قطع می شوند.

انواع مومیایی کردن

تا همین اواخر بالاسم های والر (I. walleriana) و sultanovidny (I. sultanii) با مزیت کشت می شد. اولین مورد از اواخر قرن نوزدهم در زیر کشت بوده است ؛ همچنین در بین تولیدکنندگان ما لقب "Vanka wet" (برگها قطره های مایع منتشر می کنند که در صورت خشک شدن به دانه های مایل به سفید شبیه می شوند) را به خود اختصاص داده است. ارتفاع بوته آن تا 45 سانتی متر می رسد.

برگهای بیضی گسترده ای دمبرگ دار (به رنگ سبز روشن یا برنز) به طول 10 سانتی متر دارد و ساقه های گوشتی قائم آن کمی قرمز رنگ است. گلها (اندازه تا 4 سانتی متر) تک یا چند قطعه هستند (با خار کوچک) ، در گل آذین های انتهایی یا زیر بغل روی گلدانهای بلند قرار دارند.

در حال حاضر در گیاهان گلکاری داخلی ، ترکیبی از گل حنا Waller به ویژه شایع است. گلهای آنها می تواند از طیف گسترده ای از رنگها - سفید ، صورتی و نارنجی - باشد یا حتی ترکیبی از هر دو باشد.

گل حنا سلطانوید (I. sultanii) دارای برگهای سبز و ساقه هایی است که ارتفاع آن ها 60-30 سانتی متر است گل های آن می تواند دو رنگ با نوارهای سفید یا یک مرکز سفید باشد.

بالمس هولست (I.holstii) ، پیترز (I.petersiana) ، هاکر (I.hawkeri) و برگ خطی (I.linearifolia) در مجموعه های آماتور تا حدودی کمتر دیده می شود. بوم بلسان به ارتفاع 50-55 سانتی متر با برگهای سبز یا قهوه ای ، ساقه های مایل به قرمز و گلهای بزرگ (قطر تا 5 سانتی متر) به عنوان کرم نواری استفاده می شود.

حبوبات پیترز به دلیل شاخ و برگهای قرمز رنگ (تا رنگ برنز بنفش) ، ساقه های مایل به قرمز (50-60 سانتی متر ارتفاع) و گل های قرمز تا حدودی کشیده روی دمبرگهای بسیار طولانی جالب توجه است. ارتفاع آن تا 1 متر می رسد با هرس بوته آن می توانید هر شکلی را بدهید. خانه ها را برای باغبانی داخل منزل به عنوان کرم چسب نگه دارید.

به خصوص در گل محمدی نیامنیام (I.niamniamensis) در گل کاری های داخلی نادر است. در ساقه های آبدار طولانی (تا 1 متر) ، نه تنها برگهای مستطیلی ایجاد می شود ، بلکه شاخه های نازک تری نیز با یک گل آویزان در هر بوته برگ وجود دارد.

گلها از رنگهای متنوع (قرمز ، قرمز-زرد و زرد) است. گلبرگهای زرد مایل به سبز یا مایل به سفید آن در مقایسه با کاسبرگهای بزرگ شده که نوعی لوله تشکیل می دهند و به خار گل شهد ختم می شوند ، جذاب نیستند.

در شبکه خرده فروشی ، ارقام متعددی با گلهایی از عجیب ترین رنگها وجود دارد ، اما گیاه خریداری شده نباید شاخ و برگ زرد و فقط چند گل داشته باشد.

آنها بوته ای سالم - جمع و جور ، با برگ های براق (تمیز و تازه) و تعداد زیادی گل رنگارنگ یا بهتر - با غلبه جوانه ها را انتخاب می کنند. با مراقبت خوب ، چنین گیاهی می تواند به طور مداوم شکوفا شود.

من همچنین یادداشت می کنم که بسیاری از گونه ها و گونه های فروخته شده (به ویژه وارداتی) اندازه بسیار کمی دارند (به معنای واقعی کلمه کوتوله): ارتفاع آنها گاهی اوقات از 10 سانتی متر تجاوز نمی کند. کاملاً ممکن است که آنها با داروهای خاص درمان شوند - مهار کننده هایی که مانع از رشد و نمو گیاهان.

تولید مثل مومیایی کردن

از آوریل تا اکتبر ، گل حنا به راحتی با قلمه هایی (به طول 8-10 سانتی متر) که از شاخه جانبی گرفته می شود ، تکثیر می شود. برگهای پایین برداشته می شوند ، در آب ، ذغال سنگ نارس یا سایر بسترهای خاک قرار می گیرند. این روش بهتر است در رطوبت بالا (در دمای 18 … 20 درجه سانتیگراد) انجام شود. سپس ریشه ها پس از چند روز تشکیل می شوند ، پس از آن قلمه ها به گلدان های جداگانه (به قطر 10-12 سانتی متر) در یک مخلوط خاک از خاک حاصلخیز و ذغال سنگ نارس پیوند می شوند ، به مدت 1-2 هفته در سایه جزئی نگهداری می شوند تا سرانجام ریشه در یک مکان جدید

پس از ریشه زنی ، قسمت های بالایی باید برداشته شوند تا شاخه تحریک شود. در سال اول نگهداری ، گیاه جوان دو بار پیوند می شود. پس توصیه می شود آن را سالانه بارگیری کنید (در هر زمان از سال ، اما ترجیحاً در اوایل بهار). قلمه های گل حنا را می توان در چندین قطعه در یک گلدان کاشت - برای شکوه. این در حال حاضر در سال ریشه زایی قلمه ها شکوفا می شود.

اگرچه این یک گیاه چند ساله است ، اما در مناطقی با آب و هوای معتدل ، بسیاری از پرورش دهندگان آن را به صورت سالانه می کارند و ترجیح می دهند به طور مداوم تجدید شوند - بوته های یک و دو ساله بهترین ظاهر را دارند.

گیاهان بزرگ قدیمی که اثر تزئینی خود را از دست داده اند ، باید در پاییز به شدت قطع شوند ، در غیر این صورت ، به دلیل رشد فعال آنها ، زشت می شود و یا گیاهان جوان جایگزین می شوند. از این قلمه ها فقط برای ریشه زایی و جایگزینی گیاهان قدیمی استفاده می شود.

بعضی اوقات گیاهان بالس بالغ - هاوکر و والرا - در زمستان زمستان رها می شوند ، اما در اوایل بهار آنها قلمه می گیرند تا یک گیاه جوان بدست آورند. ازدیاد دانه های گل حنا با بذر غیر عملی است ، زیرا آنها همیشه ویژگی های رقمی را منتقل نمی کنند (بذرها در ژانویه کاشته می شوند ، لزوماً باعث ایجاد نور اضافی می شوند).

بیماری ها و آفات گل حنا

گل حنا بسیار حساس به آفات است. به همین دلیل ، لازم است به طور منظم از گیاهان بازرسی شود. مگس سفید (یک حشره سفید کوچک ، شبیه پروانه) ، اگر مقدار کمی از آن باشد ، از نظر مکانیکی از بین می رود. با داشتن تعداد زیادی از آفات ، گیاه با آکتلیک (2 میلی لیتر در لیتر) تیمار می شود و برای چسبندگی بهتر به محلول صابون اضافه می شود.

شته ها معمولاً در نقاط رشد یا روی برگهای جوان گیاه قرار می گیرند. اگر تعداد آنها کم باشد ، می توان با انگشتان آنها را از بین برد. در صورت عدم برخورد با این آفت ، تعداد آن زیاد شده و شاخه های گیاه تغییر شکل می یابد. با تعداد زیادی شته ، آنها را با آب صابون (20 گرم صابون مایع در لیتر) شستشو داده و برای كارآیی بهتر عملكرد اضافه می كنیم.

پوسیدگی خاکستری (بوتریتیس) بیشتر در هنگام یخ زدن گیاه یا آسیب دیدن مکانیکی آن مشاهده می شود. به عنوان یک قاعده ، این قارچ ابتدا قسمتهای مرده گیاه را آلوده می کند ، و سپس به بافتهای زنده می رود ، و آنها را با میسلیوم خاکستری کرکی می پوشاند.

متخصصان توصیه می کنند قسمتهای آسیب دیده را از بین ببرید ، گیاه را با تزریق غلیظ سیر بپاشید (250 گرم سیر خرد شده / لیتر آب به مدت 5-6 روز نگه داشته می شود) ، بلافاصله قبل از استفاده در 1 لیتر آب رقیق شود. اگر این درمان کمکی نکرد ، 2-3 بار دیگر تکرار کنید (بعد از 7-8 روز) یا آن را با استفاده از سیستم تعلیق فونداسیون درمان کنید.