گلهای خانه مفید و ضروری هستند (قسمت 3)

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

previous قسمت قبلی مقاله

آلودگی محیط زیست را بخوانید

وجود میکروارگانیسم ها در محیط ما وحشتناک ترین ، اما کاملاً طبیعی نیست ، زیرا همه موجودات زنده حداقل توسط زنجیره های غذایی ، که ما از مدرسه می شناسیم ، با یکدیگر ارتباط دارند. در اکوسیستم های طبیعی ، همه ارگانیسم ها و مواد به هم پیوند می خورند: بقایای آلی به سرعت پردازش می شوند ، توسط کرم ها ، حشرات ، کپک ها و باکتری ها از بین می روند ، به ذرات اولیه تبدیل می شوند ، از این رو ماکرومولکول های پیچیده دوباره ساخته می شوند.

به نظر می رسد "تولید مثل بدون زباله" ، جایی که هیچ مفهومی از "زباله" وجود ندارد ، زیرا هیچ تجمع ماده استفاده نشده توسط موجودات دیگر وجود ندارد. این در زندگی بشر کاملاً متفاوت است ، جایی که فناوری های تولید برای استقلال از محیط زیست تلاش می کنند و آن را به شدت با زباله های خود زباله می کنند. متأسفانه ، بیشتر زباله های تولیدی بازیافت نمی شوند ، زیرا این امر به فن آوری های جدید و سرمایه گذاری های کلان در اجرای آنها نیاز دارد. بقایای ساخته شده توسط بشر اکنون حتی فضای بیرونی را نیز پر می کند ، نیازی به ذکر نیست که کوه های آوار بر روی زمین وجود دارد. اما این در وضعیت فعلی ابتدای قرن 21 بدترین چیز نیست.

بسیاری از صنایع با انتشار مواد سمی برای بدن انسان در محیط مرتبط هستند. ما تصور ضعیفی از این موضوع داریم ، اما دانشمندان در سراسر جهان مدتهاست که این مشکلات را مطالعه می کنند و داده های وحشتناک حاصل از تحقیقات خود را ذکر می کنند. در طول قرن گذشته ، بشر به آهستگی خود را با محصولات نهایی "متابولیسم فنی" مسموم کرده است. کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که حدود نیمی یا حتی بیشتر از همه مشکلات بهداشتی با آلودگی محیط زیست توسط محصولات صنایع ساخت بشر مرتبط است. به گفته محققان آلمانی ، هوا حاوی بیش از 1000 ترکیب مضر است ، از جمله حدود 250 ماده بسیار سمی و 15 ماده سرطان زا … در اتاق های بسته ، که بیشتر عمر خود را 22-23 ساعت در روز می گذرانیم ، اندازه گیری ها نشان می دهد که غلظت مواد خطرناک در همه جا 2-5 (اغلب 100!) برابر بیشتر از حداکثر هنجارهای مجاز (MPC) است.

طبق بیان مجازی بقراط ، پزشک یونان باستان ، هوا "مراتع زندگی" است. یکی از شاخص های آلودگی آن غلظت ذرات معلق (PM) در آن است. این ریز ذرات دود ، دوده ، قطرات مایع ناشی از احتراق مواد مختلف ، به ویژه زباله ، دود اتومبیل ، انتشار گازهای گلخانه ای از شرکت های صنعتی ، تولیدات کشاورزی ، گرد و غبار ناشی از استفاده از مواد شیمیایی خانگی ، گرد و غبار جاده و ساختمان است. این همچنین شامل گرده گیاهان ، هاگ قارچ به اندازه 2–8 میکرومتر ، باکتری (5/5 میکرومتر) ، ویروس (0/5 میکرومتر) است. در منازل انسانی تقریباً همیشه پوسته ، تخم مرغ و فضولات کنه های میکروسکوپی وجود دارد که اندازه آنها از 0.2 میلی متر بیشتر نیست.

سازمان بهداشت جهانی معتقد است که جرم HF نباید بیش از 90 میکروگرم در متر مکعب هوا باشد. اعداد واقعی در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان بسیار بیشتر از این رقم است. تخمین زده می شود که سالانه تا 1500 تن گرد و غبار (1.5 کیلوگرم در هر مترمربع) در شهرهای بزرگ صنعتی در هر 1 کیلومتر مربع رسوب کند. داده های آماری نشان می دهد که در پایان قرن 20 ، افزایش سالانه غلظت HF در هوای کشورهای صنعتی باعث بیش از 500 هزار مرگ و میر می شود ، و چندین میلیون نفر به برونشیت و بیماری های تنفسی مشابه مبتلا می شوند. و در آغاز این قرن ، آمار تغییر نمی کند.

شاخص مهم دیگر خلوص هوا غلظت گازهای سمی (دی اکسید نیتروژن ، مونوکسیدکربن ، دی اکسید گوگرد و ازن) و همچنین ترکیبات آلی فرار (فرمالدئید ، تولوئن ، بنزن ، آمونیاک ، تری کلرواتیلن و بسیاری از مواد مشابه دیگر) است

منبع ترکیبات مضر ، به اندازه کافی عجیب ، خود شخص است. تخمین زده می شود که همراه با هوای بازدم شده ، بیش از یک و نیم صد ماده شیمیایی مختلف - محصولات فعالیت حیاتی وی - هر دقیقه وارد اتاقی شوند که فرد در آن قرار دارد. در اینجا و دی اکسید کربن ، استون ، ترکیبات کتون. بسیاری از مواد آزاد شده از عرق فرار هستند. در یک محیط بسته که افراد بیشتر روز را کنار هم می گذرانند ، این یک مشکل بزرگ است. هوا دادن کمک نمی کند: در خارج از پنجره - بزرگراه های شهر ، اشباع شده با مواد سمی و گرد و غبار. هوای داخل خانه بیشتر از جو آلوده است.

در ربع آخر قرن بیستم ، مرکز بین المللی کیفیت زیستگاه و صرفه جویی در مصرف انرژی ثابت کرد که کیفیت پایین هوای داخلی در محل ، علت به اصطلاح SNZ - سندرم ساختمان ناسالم است. افراد در چنین اتاق هایی احساس بدی داشتند ، در حالی که پزشکان قادر به شناسایی یک بیماری شناخته شده نیستند که در آن چنین شرایطی رخ دهد. علائم DFS شبیه آنفلوانزا تنبل است ، با سردرد مداوم ، چشم ، بینی و گلو تحریک شده ، سرفه خشک ، پوست خشک می شود ، خارش ایجاد می شود. همه اینها اغلب با سرگیجه و حالت تهوع ، خستگی و از دست دادن تمرکز ، افزایش حساسیت به بو همراه است. در کمال تعجب ، این علائم به محض ترک افراد از چنین ساختمان "ناسالم" ناپدید شدند. کارمندانبرای مدت طولانی مجبور به کار در چنین مکان هایی شد ، به تدریج اختلالات جدی تر در سلامتی ایجاد شد: درد مفاصل شروع شد ، بی خوابی ایجاد شد ، و چنین شرایطی می تواند برای سالها ادامه یابد.

در پایان قرن بیستم ، مشکل SNZ نه تنها توسط بوم شناسان و پزشکان ، بلکه توسط سازمان های دولتی در اکثر کشورهای پیشرفته جهان شناخته شد. اکنون کارشناسان در حال فکر کردن در مورد چگونگی حل این مشکل هستند.

به نظر می رسد این راه حل خود پیشنهاد شده است: از مواد مضر استفاده نکنید ، کنترل کیفیت تجهیزات اداری ، کارکرد وسایل نقلیه را تقویت کنید ، از محیط خارجی جدا شوید و یک سیستم با کیفیت بالا برای تمیز کردن و ضد عفونی هوای داخل ایجاد کنید. من چیزی مانند زیردریایی ها را به یاد می آورم که ماه ها به طور مستقل وجود داشته است. تجهیز فردی محل کار به مجاری هوا هنوز در قلمرو خیال است. یا هر خانه باید به عنوان یک ایستگاه فضایی در مدار ساخته شود ، که هنوز واقع بینانه نیست. به این معنی که آنها به دنبال راه حلی برای ایجاد مشکل در ایجاد فن آوری های جدید هستند - مانند گذشته ، با زباله های شخصی و مشکل جدید دفع آنها. دایره دوباره بسته می شود.

رویکرد کاملاً متفاوتی برای حل مسئله خروج از "دام تمدن" ، به اندازه کافی عجیب ، در فضا یافت شد. وظیفه اصلی متخصصان آژانس ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) پاکسازی هوای محفظه های تحت فشار سفینه های فضایی و ایستگاه های مداری بود. به طور سنتی ، این کار به صورت شیمیایی با گردش هوا انجام می شد. اما در سال 1980 ، یک کشف غیرمنتظره در مرکز فضایی جان استنیس انجام شد. مشخص شد که برخی از گیاهان داخلی قادر به حذف فعالانه ترکیبات آلی فرار از جو فضاهای محدود هستند.… فیلترهای زنده به صورت گیاهان می توانند زندگی را نجات دهند! مشخص شد که برخی از گیاهان فرمالدئید ، بنزن ، تری کلرواتیلن را جذب کرده و به طور م themثر آنها را از هوا خارج می کنند. از رایج ترین گیاهان در این آزمایشها استفاده شد: آگالانما ، ژربرا ، dracaena ، پیچک ، سانسویه ، اسپاتی فیلوم ، فیکوس ، کمدوره و سایر گیاهان. آزمایشات نشان داده است که می توان از گیاهان برای تصفیه هوا نه تنها در فضا ، بلکه در زمین نیز با موفقیت استفاده کرد.

چگونه این اتفاق می افتد؟ شناخته شده است که گیاهان دی اکسید کربن و سایر گازها را از طریق روزنه ها جذب می کنند - سوراخ هایی که روی سطح تیغه های برگ قرار دارند. سلولهای گیاهی را می توان به عنوان ظروف کوچک آب در نظر گرفت. بسیاری از گازها به خوبی در آب حل می شوند. بنابراین ، جذب گازها توسط گیاه خیلی سریع اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، در طی یک روز تابستان ، یک هکتار جنگل 220-280 کیلوگرم دی اکسید کربن از هوا جذب می کند. همراه با این گاز ، بسیاری از گازهای دیگر و ترکیبات آلی فرار وارد گیاه می شوند. فیزیولوژیست های گیاهان متوجه شده اند که بسیاری از مواد سمی گیاهان را با شدت بیشتری نفس می کشند ، به این معنی که گیاهان به سموم واکنش فعال نشان می دهند. منطقی است که فرض کنیم در روند تکامل طولانی ، گیاهان مکانیسم های محافظتی ایجاد کرده اند که به آنها اجازه می دهد مواد مضر و گازها را خنثی کنند ،وارد شدن به بافتها همراه با دی اکسید کربن. آزمایش های ناسا این فرض را تأیید کرده است.

معلوم شد که انواع مختلف گیاهان داخلی واکنش متفاوتی نسبت به ترکیبات آلی فرار نشان می دهند. بعضی از آنها در حذف فرمالدئید از جو بهتر عمل می کنند ، در حالی که بعضی دیگر در حذف زایلن یا تولوئن بهتر هستند. میزان خنثی سازی این سموم توسط انواع مختلف گیاهان گلدار نیز متفاوت است. برای تعمیم نتایج آزمایشات با گیاهان ، متخصصان ناسا ضریب تعمیم یافته کارایی تصفیه هوا توسط گیاه را بدست آورده اند. با در نظر گرفتن درجه خطر گازهای جذب شده ، وسعت طیف آنها و همچنین میزان جذب آنها محاسبه شد. ضریب در واحدهای معمولی از 0 تا 10 بیان می شود. در شماره بعدی لیستی از گیاهان را ارائه می دهیم که به طور م effectivelyثر هوای داخلی را تصفیه می کنند.