اشک های درخت گریان در طراحی باغ

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

بید سبز ، خم شده روی آب …

اصالت می خواهید؟ آیا می خواهید سایت خود را به چیز خاصی تبدیل کنید؟ از گیاهان کمیاب و دائماً در حال یخ زدن خسته شده اید ، و رنگ قرمز دافعه شاخ و برگ کنجکاوی های مدرن شما را مجذوب خود نمی کند؟ پس از آن انتخاب یکی است و واضح است - اشکال گریه از گیاهان شناخته شده قدیمی: سیب ، کاج ، صنوبر و خاکستر کوه. این گیاهان غیرمعمول می توانند به خوبی با توس و بید ترکیب شوند ، به طور طبیعی گریه می کنند. کاشته شده به تنهایی و در هر ترکیبی ، سایت را از هر نوع چیدمان و سبکی زنده می کنند.

قابل ذکر است که اکثر درختان دارای تاج آویزان آفریده طبیعت نیستند ، بلکه حاصل ذهن انسان هستند ، با این وجود گیاهانی وجود دارند که به این شکل در طبیعت ظاهر می شوند و هنوز هم در محیط طبیعی خود زندگی می کنند. معمولاً "گریه" مصنوعی می تواند از دو طریق ایجاد شود: پیوند روی سهام یا به طرز ماهرانه ای.

تشکیل در اینجا دشوار نیست: برای اینکه درخت گریه کند ، لازم است نژادی با شاخه های انعطاف پذیر و شاخه های جانبی مرتب هرس در طول فصل رشد انتخاب کنید. این باعث رشد فعال طولانی آنها می شود و در نهایت ، و با کمک شما ، به "گریه" منجر می شود. بهتر است شروع به شکل گیری کنید وقتی گیاه هنوز خیلی جوان است ، پس احتمال اینکه دقیقاً همان چیزی را که مد نظر شماست بدست آورید بسیار خوب است.

بنابراین ، ما توانستیم رشد فعال شاخه های گیاه را تحریک کنیم. حالا شما باید نتیجه به دست آمده را در یک موقعیت خاص اصلاح کنید. برای اجرای برنامه های خود ، ما به یک طناب و سیم سفت نیاز داریم. با دقت هرچه بیشتر ، شاخه های درخت را در مسیر درست کج کرده و آنهایی را انتخاب کنید که تلاش خود را می کنند و نمی شکنند. بعد ، سیم را با فشار دادن آن بر روی شاخه در جهت شیب ثابت کنید. سیم باید به طور ایمن شاخه را در موقعیت دلخواه خود نگه دارد ، اما نباید به پوست ، حتی پوستهای کوچک آسیب برساند.

اگر در پاییز به این روش درختی تشکیل داده اید و زمستان طولانی در پیش است ، پس بهتر است از طناب استفاده کنید ، نه از سیم ، در این حالت خطر آسیب به شاخه ها به حداقل می رسد.

از درختان گریان ، هم شکل و هم طبیعی ، می توان برای سایه انداختن یک تخت گل یا باغ گل استفاده کرد ، در صورت لزوم ، کوچه های سایه ای ایجاد می کند ، برای تزئین زمین بازی یا آلاچیق.

برخی از درختان گریان برای کاشت در نزدیکی اجسام مصنوعی یا طبیعی آب مانند بید گریه کننده بسیار مناسب هستند.

درختان گریان نیز جالب هستند ، به عنوان مثال در وسط چمن کاشته می شوند. آنها شبیه فواره های سبز هستند. تمام آنچه برای این کار لازم است کاشتن درختان در هرجای چمن در خاک مغذی از قبل آماده شده و آبیاری منظم است. بسیار زیبا خواهد شد اگر مرزهای درخت را با استفاده از یک سنگ تزئینی مشخص کنید.

اگر سایت شما از قبل باغ بزرگی از درختان میوه خسته کننده و خسته کننده دارد ، می توانید با کاشت مجدد درختان گریان برای آنها احیا کنید. در این حالت ، اشکال گریه درختان میوه ، به عنوان مثال ، یک درخت سیب گریه کننده یا یک هلو گریه (برای مناطق گرمتر) ، ممکن است به بهترین انتخاب تبدیل شود. اما راه حل واقعی طراحی این است که خاکستر کوهی را روی چنین مناطقی فرود بیاورید که دارای شکل تاج گریه است. این گیاه در شمال ، مرکز و جنوب کشور احساس خوبی خواهد داشت. گریه خاکستر کوه اغلب یک درخت بسیار لطیف و نسبتاً شکننده با برگهای ظریف و پر است. و حتی در سن ده سالگی نیز بسیار کمرنگ است. در طول دوره گل ، شکل گریه خاکستر کوهستان با گل آذین های با شکوه سفید برفی خوشایند است و در تابستان گلها با میوه های نسبتاً روشن با رنگ نارنجی غنی جایگزین می شوند ،جمع شده در گل آذین-سپرهای قدرتمند. حتی در پاییز ، خاکستر کوهی که گریه می کند ، شما را خسته نخواهد کرد - این لباس در سایه های زرد سرمه ای پوشیده می شود ، میوه ها را تا اواسط زمستان حفظ می کند ، در حالی که پرندگان گرسنه ، با وجود تلخی غذا ، همه آنها را تا آخر می نوشند.

در مورد مراقبت از گیاهان ، اشکال گریه عملاً نیازی به آن ندارد. با این حال ، برخی قوانین هنوز هم باید رعایت شوند. بنابراین ، به عنوان مثال ، در صورت پیوند یک درخت گریان ، کاملاً کلیه شاخه های شاخه ای که در زیر محل پیوند شروع به رشد می کنند ، باید برداشته شوند. تاج را به صورت دوره ای هرس کنید ، برای مثال روی گیاهانی مانند بید گریه. پس از همه ، اگر شاخه های آن را پس از گل کوتاه کوتاه نکنید ، تاج می تواند خیلی سریع شکل خود را از دست بدهد. چنین هرس باعث تشکیل شاخه های جدید می شود و تاج جوان رشد کرده حتی ضخیم تر و جالب تر خواهد بود.

با این حال به یاد داشته باشید که انواع گیاهانی که در اوایل بهار شکوفا می شوند باید فقط پس از اتمام گلدهی هرس شوند و اگر هرس در زمان دیگری انجام شود ، این خطر وجود دارد که جوانه های گل به سادگی تشکیل نشوند و گیاه ایجاد می شود شکوفه نکردن

گیاهانی که در تابستان شکوفا می شوند باید هر بهار هرس شوند. در این حالت ، هرس باید به گونه ای انجام شود که در نتیجه ، شاخه های جوان بسیار کوتاه شوند ، اما در پایان هر یک لزوما یک جوانه وجود دارد که رشد می کند.

هرس اغلب به حداقل می رسد و دردسر بزرگی ایجاد نمی کند. و زمان زیادی صرف نمی شود. به نظر می رسد که همه چیز خوب است ، اما اکثر درختان گریان یک ویژگی ناخوشایند دارند - آنها نسبتاً ضعیف در برابر زمستان مقاوم هستند. بنابراین ، چنین گیاهانی باید از تهدیدات زمستانی محافظت شوند - آنها باید در محلی محافظت شوند که از باد شمال محافظت شود ، با محافل نزدیک به تنه با ذغال سنگ نارس یا هوموس پوشانده و مالچ شوند.

در پایان ، من می خواهم به طور مستقیم در مورد درختان گریان صحبت کنم ، زیرا امروز تعداد زیادی از آنها در مهد کودک ها وجود دارد. اشکال زیادی وجود دارد که تحمل سایه دارند ، به طرز شگفت انگیزی شکوفا می شوند ، در پاییز ظاهر خوبی دارند ، یا در تابستان از شاخ و برگ های فیروزه ای جذاب هستند.

در اینجا لیستی از درختان گریه کننده ، محبوب ترین باغبانان وجود دارد که به دست آوردن نهال آنها دشوار نیست.

بید گریان گیاهی است که طبیعت خود آن را شکل داده است. بید کم است ، بیش از 12-15 متر نیست ، دارای شاخه های بسیار طولانی و شگفت آور انعطاف پذیر است ، که گاهی اوقات به پایین زمین یا مخزن آویزان است. بید به روش اصلی شکوفا می شود - با گوشواره ، به خاک بی تکلف است ، به مقدار زیادی رطوبت در خاک را دوست دارد ، اما از یخ زدگی های شدید می ترسد و می تواند به خصوص در سنین جوانی یخ بزند. بید موفق ترین درخت برای تشکیل پرچین ها ، کلاه فرنگی ها ، کوچه ها است.

توس گریان همچنین یک درخت بلند و باریک است که به طور طبیعی داده می شود و شاخه های آویزان دارد و با برگهای سبز و شکل قلب روشن پوشانده شده است. در طول چند سال در حالی که یخبندان را تحمل می کند بدون هیچ مشکلی ، ارتفاع توس می تواند در عرض چند سال به دو ده متر برسد. با این حال ، او بسیار از خشکسالی می ترسد. در شکنجه 2010 در منطقه مرکزی روسیه ، تقریباً همه مزارع توس های گریان از بین رفتند. علاوه بر عشق به رطوبت ، توس گریان به نور نیز حساس است: در سایه رشد ناچیزی پیدا می کند ، تنه در جستجوی فضایی که به اشعه خورشید باز می شود شروع به خم شدن می کند.

خاکستر گریه یک درخت نسبتاً متوسط است ، حداکثر رشد آن 7-8 متر است. خاکستر خیلی سریع رشد می کند ، خصوصاً اگر در یک منطقه با نور مناسب در خاک غنی از رطوبت و کلسیم کاشته شود. خاکستر گریه را می توان به صورت تک و کاشت گروهی قرار داد ، شاخه های بلند و نسبتاً برازنده آن در هر ترکیبی مناسب خواهد بود.

از نظر اندازه حتی متوسط تر ، درخت اقاقیای گریان است. ارتفاع آن معمولاً از دو متر بیشتر نیست. این درخت کاملاً مقاوم است ، از خشکسالی و یخبندان شدید نمی ترسد ، در هر خاکی ، چه در یک منطقه باز و چه در سایه رشد می کند. اقاقیا در تابستان (وقتی شاخ و برگ آن دارای رنگ سبز تیره و غنی است) و در پاییز (که شاخ و برگ آن زرد روشن می شود) و در بهار به لطف گل آذین های زرد با رایحه ای دلپذیر ، زیبایی آن دو چندان زیباست.

با کمال تعجب ، شما می توانید کاج گریان و کاج گل گریان را در طبیعت پیدا کنید. نوع اول سه نوع است: زرد ، سیاه و ویموث. همه این گونه ها در برابر خشکسالی مقاوم هستند ، در برابر هر نوع خاک مقاوم هستند ، مقاوم در برابر سرما و نیاز به نور دارند. کاج گریان از هر نوع با یک تاج شیک ، متراکم و روان مشخص می شود که در هر زمان از سال زیبا است.

گوزن گریان گیاهی کوتاه است و در بزرگسالی به ارتفاع شش تا هفت متر می رسد و شاخه های آن را سه تا چهار متر گسترش می دهد. لارچ مقاوم در برابر سرما ، نسبتاً زمستانی مقاوم است ، اما در هیچ خاکی رشد خوبی ندارد. در بسترهای خوب تخلیه ، دارای نور مناسب و مرطوب بهترین رشد را دارد. سوزن های آن به رنگ سبز کمرنگ است و تا زمستان زرد می شود. بنابراین ، و همچنین به دلیل اینکه تنه لارچ نسبتاً شکننده است و تاج متراکمی ندارد ، بهتر است آن را در کاشت های گروهی بکارید ، نه در یک بوته.

نیکولای خراموف ،

نامزد علوم کشاورزی ،

محقق ، گروه محصولات توت ،

GNU VNIIS im. I. V. میچورینا ،

عضو آکادمی تحقیق و توسعه

عکس نویسنده ، E. Valentinov و Olga Rubtsova