انواع حصارهای سبز و گسترش گیاهان همیشه سبز

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

قسمت قبلی را بخوانید. ← مراقبت از گیاهان در حصار سبز ، هرس ، آبیاری ، بیماری ها

تولید مثل همیشه سبز

تولید مثل تولید مثل. تکثیر گیاهان با کاشت بذر ارزانترین راه است. هنگامی که لازم است مقدار قابل توجهی از گیاهان دختر را بدست آورید ، موثر است.

گیاهانی که از دانه رشد می کنند نسبت به گیاهانی که رویشی دارند ، مقاوم ترند. از بین بردن میوه های محصولات زینتی در زمان مناسب و به دست آوردن بذر با جوانه زنی خوب بسیار آسان نیست. این کار هم به دانش و هم به تجربه احتیاج دارد.

میوه ها را به موقع برداشت کنید - هنوز همه آنها نیست. دانه ها باید پوسته شده و تمیز شوند. در بعضی از گونه ها ، این کار کاملاً ساده انجام می شود ، در حالی که در بعضی دیگر ، برعکس ، این کار بسیار پر زحمت است.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

قرار دادن بذر برای ذخیره نیز به مهارت خاصی نیاز دارد. برخی از دانه ها تحمل نگهداری طولانی مدت در یک محیط خشک را ندارند ، آنها خشک می شوند ، در نتیجه جوانه زدن بیشتر طول می کشد. بذرهایی شناخته شده اند که فقط 2-3 سال پس از برداشت جوانه می زنند.

اغلب آنها تحت تیمار قبل از کاشت قرار می گیرند ، به عنوان مثال ، طبقه بندی ، تیمار با حرارت ، آب گرم یا حتی جوش ، پوست به طور مکانیکی آشفته است ، با یک ترکیب خاص آغشته می شود ، و غیره بذرهای تهیه شده در خانه در انواع ظروف که قبلاً ضد عفونی شده اند ، کاشته می شوند.

یک لایه ضخیم زهکشی معمولاً به ته ظرف ریخته می شود ، سپس با کمپوست با کیفیت بالا یا یک بستر مخصوص تکمیل می شود. ظرف همراه بذر برای مدتی به مکان سرد منتقل می شود: در آن جا می ماند تا آرام دراز بکشد. در بعضی موارد ، مفید است که بگذارید بذرها یخ بزنند و سپس آنها را به گلخانه یا گلخانه ، زیر لیوان منتقل کنید.

محصولات زراعی نیاز به مراقبت دارند و بنابراین لازم است خاک را شل کنید ، علف های هرز را از بین ببرید ، نهال ها را از نور شدید آفتاب بپوشانید و … در ماه های زمستان باید از یخ زدگی محافظت شوند و نهال ها قبل از کاشت در زمین باید سخت شوند. فقط در این صورت است که می توان آنها را به صورت ردیفی و در فاصله مشخصی از یکدیگر به مهد کودک پیوند داد.

تولید مثل رویشی. با استفاده از چندین روش می توان درختان را از طریق رویشی به طور مستقیم و غیرمستقیم تکثیر کرد. یکی از ساده ترین روشهای مستقیم تقسیم بوته و تکثیر با کمک شاخه های جوان ریشه است. می تواند در گونه هایی مورد استفاده قرار گیرد که خود به خود ریشه در پایه شاخه ها ایجاد می کنند یا شاخه های ریشه تولید می کنند.

چنین گیاهانی که از زمین خارج می شوند ، باید پاره شده و یا قطعه قطعه شوند ، پس از آن گیاهان ضعیف تر را می توان در مهد کودک قرار داد ، و گیاهان قوی - درست در محلی که برای کاشت تعیین شده است. از روش پرورشی به ندرت با لبه های زیاد استفاده می شود. یک توده زمین به دور گیاه مادر بیل می شود. این روش در بهار توصیه می شود ، زمانی که شاخه های سالانه به اندازه لازم برسند. بعداً یک یا دو بار دیگر لازم است که زمین را ببندید تا "کف" های بیشتری از ریشه های جوان تشکیل شود. در پاییز یا بهار سال آینده زمین برداشت می شود و گیاهان جوان قطع می شوند. برای زمستان ، گیاه مادر باید دوباره کمی جمع شود.

روش دیگر تکثیر مستقیم لایه بندی است. شاخه از گیاه مادری جدا نشده تا زمانی که ریشه کافی پیدا کند. این عملیات به روش های مختلفی انجام می شود. یکی از آنها تخمگذاری شاخه های یک ساله در بهار در شیاری است که در کنار آن حفر شده است ، جایی که شاخه ها ثابت می شوند و پس از کشیدن شاخه های جوان جدید ، شاخه های مادر با خاک پاشیده می شوند.

تعداد معینی از گیاهان دختر جوان در پاییز آماده هستند. ساده ترین روش ریشه دهی قوسی است. برای انجام این کار ، لازم است یک شاخه شاخه دو ساله از گیاه ، شکستن قسمت بالا ، آن را به شکل یک قوس کم به سمت کنار ببرید. سپس قسمت شکسته شده در انتهای شاخه در زمین غوطه ور می شود و یک زاویه حاد ایجاد می کند به طوری که شاخه در لبه شیار یا شیار قرار می گیرد. پس از پایان شلیک ، آنها به خوبی با خاک پوشانده شده اند.

در پاییز ، شاخه های ریشه دار می توانند از گیاه مادر جدا شده و حفر شوند. تعدادی از روش های دیگر ریشه زایی وجود دارد - موج دار ، مارپیچ یا چینی ، با غوطه وری ، که برای تکثیر درختان با شاخه های طولانی بهاره ، به ویژه در گیاهان کوهنوردی استفاده می شود. متداول ترین روش تکثیر مستقیم قلمه ها است.

به عنوان مثال ، درختان برگریز برگریز می توانند با قلمه های نرم بهار و تابستان و همچنین قلمه های سخت (چوبی) و ریشه تکثیر شوند. درختان سوزنی برگ هنگام رسیدن به خوبی تولید می شوند اما قلمه های سخت نیستند. در طی این عمل باید روش صحیح رعایت شود. باید بدانید که چه ماده ای برای تکثیر این گونه درخت بهتر است.

برای سریعترین ریشه زدن قلمه ها ، از آماده سازی های مختلفی استفاده می شود - محرک های رشد. در مورد اماکن ، یک گلخانه و یک گلخانه و یک پوشش ساخته شده از فیلم پلاستیکی و غیره برای این منظور مناسب است. قلمه ها را در یک بستر در نظر گرفته شده برای تکثیر گیاهان یا در گلدان های پیت و پلاستیک پر از مخلوط مناسب قرار می دهیم. باید از ذخایر جوان کاشت به دقت مراقبت شود. برای کنار آمدن با وظیفه دشوار تکثیر یک گونه خاص درخت ، لازم است پیش از این ادبیات ویژه را مطالعه کنید.

علاوه بر تولید مثل مستقیم رویشی ، غیر مستقیم نیز وجود دارد ، به عنوان مثال تکثیر پیوند در آن گونه ها و گونه ها استفاده می شود که تکثیر آنها به روش های دیگر غیرممکن یا بسیار دشوار است. نکته اصلی اتصال پیوند یا سوراخ سوراخ به سهام است. چنین ارتباطی را می توان با اتصال (جمع آوری) ، به روش ساده یا نی ، در پشت پوست ، روی پای "بز" و غیره انجام داد. باید توجه زیادی به انتخاب پیوندک و پایه داشت. تنها با پایبندی دقیق به فن آوری می توان چنین تولید مثل موفقیت آمیز بود.

با این حال ، بیشتر باغبانان آماتور ترجیح می دهند گیاهان چوبی جوان پرورش یافته در نهالستان های درختان را خریداری کنند ، گیاهانی که به سرعت می توانند هر باغ را تزئین کنند.

انواع نرده های سبز

حصار قالبی نوعی سنتی از حصار زنده اصلاح شده با شاخ و برگهای متراکم و سطوح صاف است. چنین حصاری را می توان با گل یا میوه تزئین کرد ، اما معمولاً برای ایجاد صفحه ای نفوذناپذیر رشد می کند. درختان سرو برای حصار قالب ریزی شده مناسب هستند.

سرو با رشد سریع به عنوان یک حصار زنده بسیار محبوب شده است. در عرض پنج سال ، می تواند تا سه متر رشد کند. در سال های اولیه ، گیاهان باید مرتباً ببندند و اصلاح شوند. یکی از انواع سرخدار نیز برای چنین حصاری مناسب است. سرخدار در ماه اوت قطع می شود. در کنار انواع سنتی سبز تیره ، گونه هایی با برگ های زرد روشن وجود دارد. گیاه سرخدار رشد کندتری نسبت به برخی گیاهان دیگر دارد. بعد از کاشت کاملاً آبیاری کنید.

توجا تا شده نیز مناسب است ؛ اگر می خواهید حصاری از گیاهان شبیه سرو ، اما نسبتاً کند رشد داشته باشید ، پرورش آن توصیه می شود. آنها در ماه آگوست موهایشان را کوتاه کردند.

انواع گیاهان برای ایجاد نرده های شکل گرفته

سرو فلتچری دارای شکلی تاج مانند Elwoodii است اما رشد آن سریعتر و مناسب برای نرده های زنده است. Allumii دارای یک تاج مخروطی است - این نوع سرو خاکستری آبی اغلب برای برداشت زنده استفاده می شود.

هالی در ابتدا به آرامی رشد می کند ، اما با گذشت زمان حصار نفوذناپذیری بسیار متراکمی را تشکیل می دهد. انواع سبز در سایه رشد می کنند ، گیاهان متنوع به آفتاب نیاز دارند. گیاهان در پایان تابستان قطع می شوند.

توسط privet بسیاری با تحقیر رفتار می شوند ، اما به سرعت در حال رشد است ، بی تکلف است و از هوای سرد نمی ترسد. یکی از انواع آن را بکارید - شاخ برگ بیضی شکل. پس از کاشت ، گیاهان به شدت هرس می شوند.

سرخدار دارای برگ زرد روشن همراه با انواع سنتی سبز تیره است. گیاه سرخدار رشد کندتری نسبت به بعضی از گیاهان دارد اما نه به آرامی که معمولاً تصور می شود. آنها در پایان تابستان موهای خود را کوتاه می کنند.

اگر می خواهید حصاری از گیاهان شبیه سرو ، اما رشد نسبتاً آهسته داشته باشید ، توجا تا شده رشد می کند. قطع در ماه اوت.

حصار بدون شکل حصاری است که از گیاهان گلدار یا میوه دار ساخته شده و شکل طبیعی خود را حفظ می کند. چنین حصاری به طور منظم هرس نمی شود. تا حدی از چشم کنجکاو محافظت می کند. برای یک حصار بدون شکل ، یک گل رودون مناسب است ، با برگهای بزرگ بیضی شکل و گلهای بنفش روشن ، که از آن می توانید یک حصار زنده بلند و پراکنده را در یک منطقه بزرگ با خاک اسیدی ایجاد کنید. بلافاصله پس از گلدهی برش دهید.

انواع گیاهان برای ایجاد نرده های بدون شکل

زرشک برگ باریک ، زرشک داروین و زرشک جولیانا نرده های زندگی عالی را ایجاد می کنند. بعد از کمرنگ شدن آنها را ببرید. ساقه های خار دار زرشک ها از محل محافظت می کنند.

Escallonia grandiflora هوای دریا را حمل می کند و بنابراین اغلب در مناطق ساحلی رشد می کند. گیاهان ریشه دار به سرعت رشد می کنند. پس از اولین گلدهی در ماه ژوئن ، حصار بریده می شود تا موج دوم گلدهی ایجاد شود.

در یک حصار زنده می توانید پیراکانتا را پرورش دهید ، معمولاً برای این منظور ، راجرس پیراکانتا توصیه می شود. این میوه برای میوه کاشته می شود - شاخه ها را در ماه آگوست کوتاه کنید تا میوه ها بهتر دیده شوند.

از ردودندرون پونتیک با برگهای بیضی بزرگ و گلهای بنفش روشن ، می توانید یک حصار زنده بلند و پراکنده در یک منطقه بزرگ با خاک اسیدی ایجاد کنید. گیاه بلافاصله پس از گلدهی قطع می شود.

حصار بزرگ برای قاب بندی تخت گل و حاشیه خدمت می کند. گیاهان در چنین حصاری به طور مرتب در ارتفاع 1 متر یا کمتر بریده می شوند ، به آن شکل خاصی می دهند و می توان از گیاهان کم رشد حصار شکل نگرفته ایجاد کرد. برای یک حصار کوتاه ، شمشاد مناسب است.

انواع گیاهان برای تزئین نرده های کم اندازه

شمشاد همیشه سبز - گیاه مورد علاقه برای نرده های کم رشد به آرامی رشد می کند و به خاک غنی نیاز ندارد. قطع در ماه جولای یا آگوست.

سنبل سنبله ، و همچنین از شمشاد برای ایجاد نرده هایی با رشد کم مورد استفاده قرار گرفته است. پس از گل ، پایه ها برداشته می شوند. شاخه ها هنوز در ماه آوریل قطع می شوند.

در باغ های محوطه سازی شده ، نرده های زنده احاطه شده در سایت ، منظره ای جذاب تر به خود گرفته اند. در محوطه سازی ، درجه بندی زیر از نرده های بوته ای زنده انجام می شود:

- نرده های بلند (2.5-3 متر) ؛

- حصارهای متوسط (1.5-2 متر) و کم

- یا محدودیت ها - تا 1 متر ؛

- به کاشتهای بالای 3 متر با مشارکت درختان ، دیوارهای سبز گفته می شود.

ترکیب گیاهان همیشه سبز

اول از همه ، تعیین نوع ترکیب چشم انداز آینده ضروری است. ترکیب منظره ساختاری است بر روی ترکیب آزاد گیاهانی که ترکیب هندسی یا متقارن صحیحی دارند. اگر نوع اول با چشم انداز طبیعی مرتبط باشد و تقریباً برای تزئین هر منطقه مناسب باشد ، پس ظاهر کاشت نوع دوم در باغ به یک بار معنایی خاص نیاز دارد. گروه های منظم از گونه های مخروطی یا برگریز می توانند با ترتیب دادن دروازه به اصطلاح سبز بر شخصیت تشریفاتی ورودی اصلی تأکید کنند یا مرکز ترکیب یک باغ گل پارتر را ترتیب دهند. آنها همچنین در ترکیب با فرم های کوچک معماری یا نمای خانه ها به سبک کلاسیک خوب هستند. گروه های زیر از نظر اندازه متمایز می شوند:

- گروه های کوچک 2-4 گیاه.

- گروه های متوسط - 5-7 گیاه.

- گروههای بزرگ از 8-15 گیاه.

- اگر بیش از 15 درخت در یک گروه وجود داشته باشد ، به آن پرده می گویند.

در گروه های متوسط و بزرگ ، هسته اصلی ترکیب و کانتور خارجی مشخص می شود. بزرگترین و زیباترین درختان به عنوان هسته اصلی انتخاب می شوند و اغلب از درختچه های بلند و کم ارتفاع برای ایجاد کانتور خارجی استفاده می شود. این ترکیب کمک می کند تا به سرعت یک اثر تزئینی بدست آورید - بعد از همه ، بوته ها تا سومین یا پنجمین سال زندگی به بیشترین اثر تزئینی می رسند ، در حالی که درختان فقط 10-20 سال پس از کاشت یک تصویر دیدنی ارائه می دهند. با توجه به ساختار ، گروه ها تقسیم می شوند:

- گروه های جمع و جور (متراکم) ؛

- گروه های شل (آجرکاری).

به عنوان نمونه ای از یک گروه جمع و جور ، بیایید چنین تکنیک نفیسی را به عنوان کاشت دسته گل بخوانیم ، زمانی که چندین نمونه از یک نژاد در یک گودال کاشته می شوند. فرض کنید شما در مورد نوع و اندازه تقریبی (به ترتیب ، و تعداد نمونه ها) گروه بوته های درخت آینده تصمیم گرفته اید. حالا این به نژادهای خاص بستگی دارد. گیاهان معمولاً طبق اصول زیر چیده می شوند.

اصول طرح بوته

اصل نوع شناختی استفاده از انواع مختلف درختان و بوته ها را برای رشد مفصل فرض می کند. هسته اصلی این ترکیب می تواند گونه های دوستدار نور (کاج ، توس) و درختان و بوته های مقاوم در برابر سایه (صنوبر ، گیاه زیر بوته) باشد. با تقلید از طبیعت به تناسب طبیعی دست خواهید یافت.

اصل سیستماتیک مبتنی بر استفاده از نمایندگان گونه های مختلف از یک جنس در یک گروه است که وحدت هنری خاصی ایجاد می کند. شما می توانید گروهی از ارواح را با زمان های مختلف گلدهی بسازید. چنین تصویری اثر تزئینی خود را از بهار تا پاییز حفظ خواهد کرد. شما می توانید اشکال مختلف توجا یا ارس غربی را به صورت گروهی بکارید - گیاهان ستونی بلند ، تضاد روشنی با فرم های باز و کوتوله ایجاد می کنند. این اصل انتخاب گیاه به ویژه برای مبتدیان در طراحی باغ مناسب است.

اصل فیزیولوژیک بر اساس ترکیبی از ظاهر گیاهان مختلف با در نظر گرفتن پویایی فصلی و سنی رشد آنها است. شاید این دشوارترین روش طرح بندی ذکر شده باشد ، زیرا لازم است کامپایلر از زمان گلدهی هر گیاه ، ویژگی های رنگ پاییزی شاخ و برگ و باردهی آن اطلاع داشته باشد. اما این اوست که به شما اجازه می دهد بیشترین جلوه تزئینی را به دست آورید.

حداقل فاصله درختان به صورت گروهی بین درختان ، به ویژه هنگام کاشت نهال های کوچک ، یک متر است. حداکثر برابر قطر تاج است - این ، به طور معمول ، سه تا پنج متر است. اگر گروه طراحی از سه درخت تشکیل شده باشد ، آنها معمولاً در راس مثلث متساوی الاضلاع کاشته می شوند ، پنج درخت در گوشه های یک چهار ضلعی نامنظم و یک درخت در مرکز قرار دارد. هنگام ایجاد ترکیبی از درختان و بوته ها ، سعی کنید از مزایای هر گیاه مطلوب استفاده کنید.

به عنوان مثال ، اگر می خواهید از درختان و بوته های متنوع و برگ قرمز استفاده کنید ، بهتر است آنها را در پیش زمینه (در امتداد کانتور بیرونی) در پس زمینه یکنواخت و سبز متراکم از کاشت های اصلی قرار دهید. و انتقال آرام از درختان به چمنزار به ایجاد گیاهان چند ساله که در اینجا کاشته شده اند کمک خواهد کرد. با تشکیل ردیف پایین گروهی از گیاهان مانند میزبان ، زنبق ، گل صد تومانی ، به کل ترکیبات یکپارچگی و کامل بودن خواهید بخشید.

گیاهی که ظاهر معماری باغ را مشخص می کند ، به خودی خود جلب توجه می کند و به عنوان یک نقطه کانونی عمل می کند. گیاه لهجه ای برای جلب توجه به یک ساختمان نزدیک ، گیاه دیگر یا گروهی از گیاهان طراحی شده است. مهم نیست که آنها چه نقشی بازی می کنند ، درختان و درختچه های منفرد برای هر باغ بسیار مهم هستند.