تریچینوز ، بیماری شایع در سگها و گربه ها

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

طبیعتاً گربه ها و سگ ها شکارچی هستند. انسان موجودی همه چیزخوار است ، بنابراین غذای مردم و حیوانات خانگی آنها باید تفاوت چشمگیری داشته باشد. وقتی صاحبان این فرصت را دارند که حیوانات خانگی خود را با غذای ویژه گران قیمت ، با توجه به ویژگی های نژاد ، سن و سلامت حیوان ، تهیه کنند ، خوب است. با این حال ، همیشه صاحبان آن از پس هزینه آن برنمی آیند ، بنابراین آنها باید به دنبال گزینه های سازش برای تغذیه حیوانات باشند و غذای خانواده را با مواد افزودنی و خوراک دام ترکیب کنند.

علاوه بر این ، افراد مخصوصاً دمدمی مزاجی وجود دارند که حتی از غذای ویژه با بالاترین کیفیت خودداری می کنند. اما من هنوز حیواناتی را ندیده ام که از غذای طبیعی - گوشت خام - امتناع کنند. بیشتر گربه ها علاقه زیادی به ماهی تازه دارند ، دوستداران ماهی در میان سگ ها غیر معمول نیستند.

اوه ، چگونه آنها می دانند که چگونه چیزهای خوشمزه را بخواهند! با نگاهی شیرین ، التماس برانگیز یا خواستار پوزخند زدن و میک زدن ، اکنون گربه شما مانند سگ روی پاهای عقب خود "سرو می کند" - و همه اینها برای یک تکه گوشت تازه! خوب ، رد کردن آنها در چنین شرایطی غیرممکن است! وقتی من ماهی تازه به خانه می آورم ، گربه من به معنای واقعی کلمه آماده است که روح خود را برای یک قطعه کوچک بفروشد. و ما از عزیزانمان پیروی می کنیم. و اگر به مناسبت موفق به خرید گوشت خصوصی ارزان شده اید ، فقط گناه است که حیوان خانگی خود را با آن تغذیه نکنید. همه خوشحال هستند - هم صاحبان آن و هم حیوانات. در همین حال ، تغذیه با خوراک تازه و گرم نشده برای حیوانات بی خطر است. در مقاله قبلی (ZooPrice No. 14 - 15) من در مورد توکسوپلاسموز صحبت کردم ، یکی از منابع عفونت که گوشت خام است. در مقاله های بعدی می خواهم در مورد سایر بیماری های انگلی صحبت کنم ،عفونت که در نتیجه چنین تغذیه ای ممکن است و اینکه چگونه می توانید از آنها جلوگیری کنید.

این گفتگو را با تریچینوز آغاز خواهیم کرد. تریچینوز در گربه ها و سگها زمانی اتفاق می افتد که آنها با گوشت تازه ای که تحت عملیات حرارتی قرار نگرفته است تغذیه شوند. منبع اصلی تریچینوز ، گوشت خوک است ، اگرچه منابع دیگری از این عفونت در گربه ها و سگ ها وجود دارد ، که من نیز در مورد آنها بحث خواهم کرد. افراد همچنین به تریچینوز آلوده شده اند ، بنابراین هر آنچه مربوط به روش های عفونت است در مورد آنها صدق می کند. عوامل ایجاد کننده تریچینوز لاروهای کوچک کرم گرد Trichina یا تریچینلا هستند. این لاروها عمدتا در بافت عضلانی حیوان آلوده یافت می شوند ، اما می توانند اندام های داخلی را نیز آلوده کنند. در قرن نوزدهم ، در کشورهای اروپای غربی و روسیه ، یک معاینه اجباری برای تریچینوز کلیه گوشت خوک فروخته شده ، منبع اصلی عفونت با این بیماری ، به طور قانونی تاسیس شد. بنابراین ، گوشت خوک خریداری شده در فروشگاه ها و بازارها استمی تواند توسط حیوانات و مردم با خیال راحت خورده شود - انجام یک مطالعه برای تریچینوز اجباری است. با این حال ، گاهی اوقات مردم گوشت خوک را که با قیمت پایین در خارج از مکان های تجاری رسمی به فروش می رسد - از اتومبیل یا به سادگی "با آشنایی" از تولید کننده خصوصی خریداری می کنند. بسیاری از بازارهای غیر رسمی کوچک در حومه شهرها وجود دارد که قیمت ها به طور قابل توجهی پایین تر از مناطق شهری است ، اما هیچ کنترل دامپزشکی وجود ندارد. چنین گوشتی منبع عفونت تریچینوز می شود. هیچ آماری از بروز تریچینوز در حیوانات در سن پترزبورگ و منطقه لنینگراد وجود ندارد ، اما شناخته شده است که در میان مردم این بیماری در کشور ما بیش از 2 برابر بیشتر از حد متوسط در روسیه رخ می دهد. این به احتمال زیاد به این دلیل است که علاوه بر گوشت آلوده محلی ما ، گوشت اغلب در منطقه ما تجارت می شود ،از بلاروس آورده شده است ، که مدتهاست برای تریچینوز نامطلوب است.

دانشمندان بین چهار نوع تریشینلا تفاوت قائل می شوند. کرم های سه نوع در عضلات توسط کپسول های خاصی که توسط ارگانیسم میزبان در اطراف آنها تشکیل شده احاطه شده اند. نوع چهارم خاص است. این نه تنها بدون کپسول است ، یعنی لاروهای انگلی در تماس مستقیم با سلول بافت ماهیچه ای هستند ، همچنین این گونه با این واقعیت متمایز می شود که می تواند نه تنها پستانداران بلکه پرندگان اعم از وحشی و خانگی را آلوده کند. این تنها گونه تریچینلا است که حتی به استرالیا برخورد کرده است ، گونه های دیگر هنوز به این قاره نرسیده اند.

اگر ما بدن او را با گوشت با لارو تریشینلا تغذیه کنیم چه اتفاقی می افتد؟ در روده های حیوان ، هنگام هضم گوشت ، لاروها وارد لومن روده کوچک می شوند و به دیواره های آن نفوذ می کنند. در اینجا ، تکامل لاروها به کرمهای بالغ جنسی اتفاق می افتد ، این روند حدود سه هفته طول می کشد. سپس نرها و ماده ها از نظر جنسی بالغ - Trichinella dioecious - به لومن روده رفته و در آنجا جفت می شوند. ماده های تریشینلا تخمک ترشح نمی کنند ، اما لاروهای زنده به دنیا می آورند. یک ماده حدود 1500 لارو به دنیا می آورد! این لاروها به داخل رگ ها نفوذ می کنند و با جریان خون از بدن حیوان منتقل می شوند و به تدریج در عضلات مستقر می شوند. بنابراین ، اگر چند صد لارو با غذا وارد حیوان شود ، پس از تولید مثل تریچینلا ، عفونت ارگانیسم هزاران بار افزایش می یابد.

اولین علامت تریکینوز در حیوانات اسهال است که 3-5 روز پس از عفونت ظاهر می شود. شدت آن بستگی به تعداد لاروهایی دارد که با غذا به بدن حیوان وارد شده اند. اسهال معمولاً در طی تکامل لارو Trichinella در بافت روده ایجاد می شود ، اما می تواند پس از ترک نسل جدید لارو برای استعمار بافت عضلانی حیوان ادامه یابد. حالت حاد معمولاً مربوط به دوره استعمار عضلات توسط لارو و تشکیل کپسول در اطراف آنها است. حیوانات فقیر نمی توانند از احساس دردناک خود از ما شکایت کنند ، اما شناخته شده است که در انسان این مرحله از توسعه تریچینوز با درد شدید عضلانی همراه است. یک حیوان بیمار تب دارد ، امتناع از خوردن غذا ، ضعف ، خستگی شدید ایجاد می شود.علائم مشخصه تریکینوز در حیوانات لرزش و اختلال در هماهنگی حرکات است. لاروهای مستقر در عضلات موادی را ترشح می کنند که بافت عضلانی را از بین می برد و چندین کانون التهاب در عضلات ایجاد می شود.

من قبلاً بیش از یک بار نوشته ام که با بیماری هلمینتیازیس ، نه تنها اندام های تحت تأثیر کرم ها بلکه کل ارگانیسم به طور کلی رنج می برند. سموم ترشح شده توسط تریچینلا باعث آسیب به سیستم عصبی و همچنین ایجاد واکنش های سمی آلرژیک می شوند. آسیب به سیستم قلبی عروقی به ویژه خطرناک است. این در التهاب دیواره های عروقی (واسکولیت) ، میوکاردیت ، کاهش فشار خون ، افزایش ضربان قلب بیان می شود. در کاردیوگرام در این دوره ، تغییراتی از طبیعت دیستروفیک نشان داده می شود. این بسیار خطرناک است که در تریکینوز حاد ، پارامترهای لخته شدن خون تغییر می کند و اغلب ترومبوز شریانی و وریدی ایجاد می شود. عارضه شایع تریچینوز ، ذات الریه است. همه اینها می تواند منجر به مرگ حیوان شود.

اگر بدن حیوان با دوره تریکینوز حاد کنار بیاید ، مرحله تریکینوز مزمن آغاز می شود. در این دوره ، لاروهای Trichinella که توسط کپسول های تشکیل شده از سلول های ارگانیسم آسیب دیده احاطه شده اند ، همچنان بر ارگانیسم میزبان تأثیر می گذارند. کپسول ها با رگ های خونی جوانه می زنند که لارو از طریق آنها مواد مورد نیاز را دریافت می کند و از طریق آنها محصولات فعالیت حیاتی خود را نیز در خون حیوان آزاد می کند. در این حالت ، آنها می توانند تا پایان عمر حیوان ادامه داشته باشند. وجود طولانی مدت در بدن لارو Trichinella منجر به ایجاد کمبود شدید سیستم ایمنی بدن می شود. بدن حیوان در برابر سایر عفونت ها بی دفاع می شود ، حیوان به تدریج ضعیف شده و در نهایت پیر می شود و زودرس می میرد.

بسیار مهم است که عفونت تریچینلا با شکست حیوان توسط میکروارگانیسم های بیماریزا همراه باشد. باکتریهای تریچینلا به طور مداوم توسط باکتریهای گروه استافیلوکوک زندگی می کنند. آنها برخی مواد ترشح می کنند - اسیدهای آمینه ، پروتئین ها ، آنزیم ها ، که تریشینلا در فرآیند های متابولیک خود استفاده می کند. علاوه بر این ، استافیلوکوک ها سموم مختلفی را ترشح می کنند که به Trichinella spp کمک می کنند. سیستم ایمنی ارگانیسم آسیب دیده را سرکوب می کند. علاوه بر استافیلوکوکها ، Trichinella spp. می تواند عوامل بیماری زای عفونتهای خطرناکی مانند هاری ، بروسلوز ، آفت گوشتخوار و … را در بدن میزبان وارد کند. این میکروارگانیسم ها در تریچینلا در تعدادی از نسل ها از ماده به لاروهای جوجه درآورده منتقل می شوند ، آنها خود از این رنج نمی برند. اما حیوانات مبتلا به تریشینلا می توانند علاوه بر تریچینوز ، یکسری از بیماری ها را نیز دریافت کنند.

اکنون ما به غیر از گوشت خوک به منابع دیگری از تریشینوز مراجعه می کنیم. در طبیعت ، روشهای پیچیده گردش لارو این انگل وجود دارد. این نه تنها گوشتخواران درنده ، بلکه گیاهخواران و حتی حشرات را درگیر می کند. گربه ها اغلب با خوردن موش و موش دچار تریچینوز می شوند. سگ ها نیز می توانند از این طریق آلوده شوند. گربه ها به هر چهار نوع تریشینلا حساس هستند. از طرف دیگر سگ ها در برابر عفونت توسط گونه های بدون کپسول نسبتاً مقاوم هستند. این فقط سگهای جوان را تحت تأثیر قرار می دهد و در ارگانیسم های آنها لارو تریشینلا از این گونه بدون ایجاد آسیب شناسی شدید در طی چند ماه می میرد. بنابراین ، گوشت طیور برای سگ های بزرگسال خطرناک نیست. اما اگر گربه شما عاشق شکار پرندگان است ، می تواند از طریق آنها به تریچینوز مبتلا شود.

در میان سگها ، تریچینوز به ویژه در نژادهای شکار دیده می شود. به نظر می رسد که پس از یک شکار موفق ، گناه خواهد بود که با سگ مورد علاقه خود شکار نکنید! هر حیوان وحشی ، از گراز وحشی ، روباه ، خرس و گورکن گرفته تا گوزن و گوزن ، می تواند منبع عفونت با تریشینوز باشد. به هر حال ، شیوع تریچینوز در میان مردم در اروپای غربی در سال های اخیر ناشی از مصرف گوشت از گیاهخواران است - گوشت اسب و گوشت گوزن. بنابراین ، هر چقدر که شکارچی مالک بخواهد از سگ خود به خاطر خدمات وفادارانه اش تشکر کند ، دقیقاً به خاطر حفظ سلامتی حیوان از چنین مظاهر عشق خودداری کنید! سگ را فقط پس از جوشاندن کامل می توان تغذیه کرد. سرانجام می توانید آن را به صورت تکه تکه روی آتش بپزید ، اما آن را خام ندهید. بدون ترس خاص ، شما می توانید به یک سگ بالغ (نه یک سگ جوان!) فقط غنائم "شکار توسط قلم ".

بنابراین ، جلوگیری از تریچینوز برای نظارت دقیق بر آنچه که حیوان شما می خورد ، خلاصه می شود. در محیط های شهری رعایت این قانون نسبتاً آسان است. اگر در تابستان حیوان خود را از شهر خارج کنید ، جلوگیری از عفونت بسیار دشوارتر است. به خصوص گربه ها مستعد شکار بی رویه هستند. بنابراین ، مبارزه با جوندگان در یک خانه روستایی ، در یک قطعه باغ ، نه تنها برای حفظ سلامتی شما مهم است (به یاد داشته باشید ، جوندگان یکی از منابع آلودگی به هپاتیت و سایر بیماری ها هستند) ، بلکه برای حیوان شما نیز مهم است. گربه خود را از سنین پایین از شکار پرندگان جدا کنید.

تشخیص تریچینوز در حیوانات با مبهم بودن و انواع علائم پیچیده است. تشخیص ایمونولوژیک موثر در مورد تریکینوز در انسان هنوز برای حیوانات ایجاد نشده است. در صورت تشخیص دیرهنگام ، حیوان ممکن است بمیرد. اگر دامپزشک به موقع تشخیص دهد ، می توان تریچینوز را درمان کرد. تا همین اواخر ، تریچینوز حیوانات یک بیماری لاعلاج محسوب می شد. با این حال ، پیشرفت در داروهای دامپزشکی اکنون در اکثر موارد امکان مقابله با این بیماری را فراهم می کند. خود تریچینلا با کمک داروهایی مانند ivomec ، cidectin ، fenbendazole ، levamisole در بدن از بین می رود. من به طور خاص دوز داروها را نشان نمی دهم ، زیرا تریچینوز فقط باید تحت نظارت دامپزشک درمان شود. عوارض همزمان همزمان درمان می شوند.عوارض ناشی از سیستم قلبی عروقی نیاز به توجه ویژه دارد. هنگام تجویز هورمون درمانی ، یک رویکرد بسیار متعادل لازم است. از یک طرف ، استفاده از هورمون ها می تواند به طور قابل توجهی وضعیت حیوان را در تریچینوز شدید کاهش دهد. از طرف دیگر ، اگر هورمون ها در مراحل اولیه بیماری شروع به استفاده کنند ، وقتی همه لاروهای نسل جدید تریشینلا روده را ترک نکرده و با خون در بدن پخش نشده اند ، استفاده از هورمون ها کاملاً تغییر می کند دوره تریچینوز. لاروهای نسل جدید که در طی هورمون درمانی در روده باقی مانده اند ، به خون نمی ریزند ، اما دوباره به دیواره روده نفوذ می کنند ، لارو ایجاد می کنند و دوباره تخلیه می شوند ، برخی از آنها به عضلات می روند و دیگری دوباره در روده باقی می ماند. در برابر هورمون ها ، این روند می تواند بارها تکرار شود. پاک کردن ،که عفونت ارگانیسم با لارو در این مورد هزار برابر می شود. این شدیدترین نوع ایجاد تریچینوز است. علاوه بر این ، اگر این امر در حاملگی یک حیوان رخ دهد ، لاروها از طریق جفت وارد جنین در حال رشد می شوند و حتی در رحم نیز به آن آلوده می شوند. بدون درمان هورمونی ، آسیب داخل رحمی به فرزندان مبتلا به تریچینوز رخ نمی دهد.

متأسفانه ، گاهی دامپزشکان ، هنگام درمان تریکینوز ، از ضرورت نظارت بر وضعیت سیستم انعقاد خون حیوان چشم پوشی می کنند. واقعیت این است که اگر در طول دوره تریکینوز حاد ، انعقاد افزایش یابد و خطر ترومبوز زیاد باشد ، پس از دوره درمان تریچینوز ، زمانی که لارو انگلی در بدن حیوان از بین رفته است ، روند معکوس آغاز می شود. لخته شدن خون کاهش می یابد ، که می تواند منجر به خونریزی داخلی شود. چنین عارضه ای از تریچینوز ، که معمولاً در هفته های اول پس از درمان با داروهای ضد نماتد ایجاد می شود ، می تواند منجر به مرگ حیوان نیز شود.

E. Kornakova

شکل V. گلوتوا