اسکوپ - آفات سیب زمینی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

چگونه آفات سیب زمینی خطرناک را تشخیص دهیم و چگونه با آنها مقابله کنیم

در خانواده اسکوپ ها ، آفات بسیاری از محصولات کشاورزی وجود دارد. از اسکوپ غالباً به عنوان "میوت" یاد می شود زیرا شبانه است. آنها با اولین گرگ و میش از مکانهای مخفی خود خارج می شوند ، بنابراین در طول روز نمی بینید که بالای تخت ها بال بال می زنند. و در روشنایی روز آنها در شکافهای پوست ، بین تخته های خانه و ساختمانهای فرعی ، در چمن ها پنهان می شوند ، (به دلیل رنگ آنها) ، با هم تنیده می شوند ، و با تنه درختان درمی آیند.

به عنوان یک قاعده ، ممکن است دو دسته از قلمه ها روی سیب زمینی ظاهر شوند: گونه های زیرزمینی - پروانه قارچ آور (زمستان) (Agrotis segetis) و گونه های روی زمین - سیب زمینی (مردابی یا بنفش) (Hydraecia micacea) و مدولار (مشترک) (Gortyna flavago).

در دهه های اخیر ، شیوع کانون های شب پره های زمستانی در مناطق کشور و منطقه لنینگراد مشاهده شده است. این آفت چند فاگی است که از سیب زمینی ، هویج ، پیاز و سایر محصولات تغذیه می کند. افراد مجرد آن همیشه در مناطق ما حضور داشتند ، اما زودتر از آن آسیب زیادی نشان نمی داد ، در قسمت های محصولات ردیفی یافت و توسعه یافت. با کاهش سطح تولید این محصولات در مزارع کشاورزی ، اسکوپ به سمت قطعات ما باغداران حرکت کرد. علاوه بر این ، هوای گرم و خشک که در فصول اخیر مورد توجه قرار گرفته و زمستان های آن چندان سخت نیست ، بر تولید مثل فعال آن نیز تأثیر می گذارد.

تصور شب پره زمستانی یک پروانه است که طول بال آن 35-50 میلی متر است. بالهای او به رنگ خاکستری مایل به زرد یا قهوه ای است. پروانه ها تخمهای خود را روی گیاهان علفی می گذارند. شناخته شده است که کرم های شب پره زمستانی به همان اندازه مشتاق تغذیه از 150 گونه گیاه هستند. کاترپیلارها 8 جفت پا دارند. در سن اول ، رنگ آنها روشن است ، در سنین بالاتر (طول آنها به 50-52 میلی متر می رسد) - مات یا براق.

در گیاهان رویشی سیب زمینی ، کرم ها ساقه ها را در سطح خاک و تا حدودی پایین تر می پرورانند ، در نتیجه آنها به سرعت پژمرده می شوند و می افتند. کاترپیلار سن اول ، به طور معمول ، به پوست غده آسیب نمی رساند. معمولاً فقط یک سوراخ نامحسوس و یک مجرا ایجاد می کند ، در انتهای آن یک حفره کوچک (محفظه) ایجاد می کند ، که به تدریج اندازه آن افزایش می یابد و با فضولات پر می شود. با پایان دادن به تغذیه ، کاترپیلار غده را ترک کرده و حرکت جدید و گسترده تری را انجام می دهد. در نتیجه صدمه ، غده هایی که غالباً از عفونت ثانویه می پوسند ، و قابلیت بازاریابی آنها کاهش می یابد. کاترپیلارهای آخرین (6) سالگی در خواب زمستانی می خوابند ، جایی که در بهار شفیره می شوند.

در شرایط شمال غربی ما ، این آفت یک نسل دارد. به نظر من ، ممکن است با استفاده از چاودار زمستانی به عنوان یک محصول "پاک کننده" ، روی نهال ها و بذرهایی که کرم های قدیمی تر در اوایل پاییز یا بهار "تغذیه" می کنند ، گسترش و آسیب رساندن فعال این آفت در کلبه های تابستانی تسهیل شده است.

کرم های سیب زمینی و قاشق چوبی معمولی در ساقه های سیب زمینی ایجاد می شود. آنها عملاً در کل قلمرو کشور ما در هر کجا که این محصول رشد می کند رایج است ، اما ملموس ترین آسیب توسط کانون ها - در مناطق کم یا مرطوب - ایجاد می شود.

کرم های کرم سیب زمینی در سالهای بارانی با درجه حرارت متوسط بیشترین آسیب را دارند ، در حالی که ساقه های آسیب دیده می توانند تا 20-30٪ از تعداد کل آنها را تشکیل دهند. در سیب زمینی ، كرمپلرها یك سوراخ درست بالای یقه ریشه ایجاد می كنند ، در داخل ساقه حركت می كنند و به سمت بالا می روند. پس از رسیدن به قسمت نازک ، آنها پایین رفته و به ساقه مجاور نفوذ می کنند. ساقه های آسیب دیده در هوای خشک پژمرده و خشک می شوند و در هوای مرطوب می پوسند. در هوای خشک ، چنین ساقه هایی پژمرده می شوند و خشک می شوند و یا در مکان هایی که توسط کرم ها آسیب دیده آسیب می بینند. پس از باران یا در هوای مرطوب ، ساقه های اغلب آسیب دیده لزج می شوند ، بافت آنها به رنگ سبز کثیف می شود.

حتی 20-25 سال پیش ، حتی تعدادی از تولید کنندگان سیب زمینی شک و نگرانی داشتند: آیا این بوته ها تحت تأثیر باکتریوز قهوه ای لزج قرار گرفتند ، که در آن زمان یک قرنطینه بود. با برش طول این ساقه ها و نشان دادن وجود "خرده های" نیمه خشک (یعنی مواد دفعی آفت) در آنها ، ما مجبور شدیم به این طریق متقاعد شویم که علت چنین پژمردگی و پوسیدگی ساقه های سیب زمینی ، پروانه کاترپیلار به علاوه اثرات بعدی آن است. عفونت ثانویه باکتریایی میکرو فلورا ساپروفیت (غیر بیماری زا). در طول این فصل رشد ، گیاهان کرم زنجیره ای در ساقه ها دیگر یافت نمی شوند ، زیرا آنها به منطقه سیستم ریشه نزول می کنند.

علاوه بر سیب زمینی ، این پیمانه ها به ریواس ، گوجه فرنگی ، تمشک ، توت فرنگی ، خاکشیر ، چغندر ، شلغم ، خیار ، کلم ، رازک ، گلادیوس ، گل کوکب ، عنبیه ، حبوبات (بیش از 50 گونه از 20 خانواده) آسیب می رسانند. آنها به ویژه در بخش اروپایی روسیه و سیبری غربی مضر هستند.

آنها همچنین روی گیاهان وحشی رشد می کنند. پروانه های اسکوپ سیب زمینی کاملاً بزرگ هستند ، در یک بال بال اندازه آنها به 28-40 میلی متر می رسد (ماده ها معمولاً تا حدی بزرگتر از نرها هستند). بال های جلو زرد مایل به خاکستری ، خاکستری تیره یا قهوه ای با رنگ مایل به قرمز ، خطوط و لکه های عرضی است ، بال های عقب آن به رنگ زرد مایل به خاکستری یا مایل به صورتی با یک نوار تیره در یک قسمت انتهایی بال است.

سالها پروانه های اسکوپ سیب زمینی در شمال غربی روسیه از اواسط جولای تا اواسط اکتبر (شدیدترین در 2-3 دهه آگوست و 1 دهه سپتامبر) مشاهده می شود. ماده ها تخمهای سفید مایل به زرد را روی علفهای چند ساله (عمدتا روی گیاهان خزنده گندم خزنده ، کمتر در دم دم ، دم کرده گیاه ، تیموتی ، خارپشت و غیره) پشت غلاف برگ به صورت گروهی (معمولاً 20 تا 60 قطعه) در 1-3 ردیف می گذارند. آنها و همچنین برگ و ساقه محکم به هم چسبانده شده اند. فقط یک ماده از 250 تا 450 تخم تخم می گذارد. سپس تخمها به خواب می روند.

مرواریدها در نیمه اول ماه مه از آنها بیرون می آیند. آنها شش سن دارند. آنها برای مدت کوتاهی از علفها و علفهای کشت شده و در حال رشد وحشی تغذیه می کنند ، سپس در ساقه های خود (در همان زمان ، اغلب به ریزومهای خود آسیب می رسانند) و در 2-3 سنی به گیاهان ساقه ضخیم می روند ، که در جستجوی آنها هستند قادر به خزیدن دهها متر است. یک کاترپیلار می تواند تا 3 ساقه آسیب برساند و اگر تغذیه رو به زوال است (به عنوان مثال ، در صورت کمبود خوراک) ، به گیاهان دیگر بروید. آنها به ویژه به سیب زمینی آسیب می رسانند.

در ریواس ، دمبرگهای برگ به شدت آسیب می بینند. روی توت فرنگی علاوه بر شاخه های گل و دمبرگ های برگ ، کرم های پروانه ای گاهی تخمدان ها و توت های در حال رسیدن را بیرون می آورند و یک کرم نیز می تواند به چندین گیاه آسیب برساند. قسمتهای آسیب دیده گیاه پژمرده شده و خشک یا از بین می روند.

به دلیل اسکان مجدد آنها از پوشش گیاهی وحشی ، به تدریج بر تعداد کرم های مضر افزوده می شود. طول کاترپیلار 40-45 میلی متر است ، رنگ آنها از زرد روشن تا قرمز گوشتی است ، یک نوار قرمز در امتداد پشت وجود دارد ، سر آن قرمز قهوه ای است. کاترپیلارها دارای لکه های قهوه ای تیره و مانند زگیل هستند که در هر قسمت از بدن دارای مویی است. کاترپیلارها در نزدیکی گیاهان آسیب دیده در خاک شفیره می شوند ، از روزهای اول ژوئیه تا اوایل آگوست در عمق 5-15 سانتی متر شروع می شوند. شفیره قهوه ای زرد ، طول 17-25 میلی متر است و در 15-30 روز رشد می کند.

طول بال پروانه های کرم قلب رایج 33-42 میلی متر است ، رنگ اصلی بال های جلو زرد طلایی است ، عقب سفید مایل به زرد است. لکه های پیشانی با حاشیه قهوه ای ، نوارهای عرضی با حاشیه وسیع بنفش و قهوه ای. طول کرم های بزرگسال 40-45 میلی متر است ، رنگ آن سفید مایل به زرد یا زرد است ، گاهی اوقات با شکوفه قرمز است. زیست شناسی کرم قلب به طور کلی بسیار شبیه به گونه های قبلی است. زنجیر کرم قلب در ساقه ها ، زیر حفره ای که برای ظهور پروانه آماده شده ، شفیره می شود. شفیره شاه بلوطی تیره و به طول 5/2 سانتی متر است. سالهای شب پره های معمولی معمولاً نزدیک به اواسط ماه اوت شروع می شوند و تا اکتبر ادامه دارند. هر دو گونه درون ساقه هر کدام یک نسل می دهند.

کنترل اسکوپ

کنار آمدن با اسکوپ بسیار دشوار است ، زیرا این پروانه های کوچک در طول روز سبک زندگی پنهانی دارند و فقط در اواخر شب از مخفیگاه های خود خارج می شوند. ذکر شده است که ورود کودهای معدنی زیر سیب زمینی منجر به کاهش تعداد آفات می شود. شل شدن مکرر خاک در راهروها در طول فصل رشد ، پناهگاه های کاترپیلار را از بین می برد. سم پاشی با وسایل شیمیایی کاشت در قطعات شخصی علیه این آفات ، به نظر من غیرمجاز است ، زیرا "گرفتن" پروانه ها در طول تابستان (عصر یا شب) از این طریق دشوار است ، تقریباً غیرممکن است ، و این غیر منطقی است که گیاهان را به طور پیشگیرانه درمان کنیم. این برای سلامتی شما مضر خواهد بود.

می توانید هنگام کاشت غده ها برای مقابله با کرم زارها بازودین دانه ای را به داخل شیارها وارد کنید (مصرف 15-20 کیلوگرم در هکتار. اما برای دستیابی به اثر زیاد ، باید آن را روی خاک مرطوب اعمال کرد و حدس زدن چنین لحظه ای همیشه امکان پذیر نیست) و از نظر اقتصادی ، این امر ضرر دارد ، اگرچه این دارو می تواند کرمهای سیمی را نیز بترساند ، روی لارو سوسک کلیک کنید.

جالبترین و مطمئن ترین مورد برای سلامتی دارندگان قطعات حیاط خانه ، صید "میوتیس" برای محلولهای معطر مانند ملاس تخمیر کننده در تابستان عظیم آنها است. برای این کار ، ملاس ، که سه بار با آب رقیق می شود ، در ظروف کم عمق ریخته می شود ، به عنوان مثال ، روی یک ورق پخت ، در قوطی ها یا قسمت های پایین بطری های پلاستیکی ، و مقدار کمی مخمر اضافه می شود. بوی ملاس تخمیر پروانه ها را به خود جلب می کند و با وارد شدن به مایع ، در آن غرق می شوند. علاوه بر این ، تغذیه با ملاس باعث ناباروری پروانه ها می شود. ظروف در ارتفاع 1-2 متر در بوته های مویز ، انگور فرنگی یا گیاهان دیگر نصب یا معلق می شوند. در صبح ، پروانه ها گرفتار می شوند و از بین می روند.

معمولاً ابتدا ظرف به اصطلاح "سیگنال" نصب می شود و وقتی پروانه ها در آن پیدا می شوند ، بر تعداد ظروف افزوده می شود. از مربا تخمیر شده ، آبجو یا آبجو نیز به جای ملاس استفاده می شود. آب شیرین ضعیف تر "کار" می کند. به هر حال ، علاوه بر پروانه های این گونه ها ، تعداد زیادی از آفات دیگر نیز می توانند وارد ظروف قرار گرفته شوند.

لازم به ذکر است که بسیاری از حشرات مفید نیز وجود دارند که تعداد پروانه ها را در مناطق ما کاهش می دهند. از جمله مشهورترین آنها سوسک های زمینی ، مگس های تاهینی و زنبورهای شکارچی است. به عنوان مثال ، در منطقه لنینگراد ، در بعضی از سالها ، از یک چهارم تا یک سوم کرم های آلوده به براکونیدها یادداشت می شود. بنابراین ، هر باغبان باید چترهای معطر (به عنوان مثال شوید) یا گیاهان دیگر - گیاهان شهد ، که این حشرات مفید را با بوی خود به حیاط خانه خود جذب می کند ، پرورش دهد.

همچنین انجام یک مبارزه جدی با علف های هرز ، به ویژه با غلات ، علف گندم ، مهم است. در برابر زمستان گذرانی در فرم های مختلف خاک (شفیره ، کرم) ، می توان از nemabakt استفاده کرد. در پاییز ، حفر خاک در سایت بهتر است در تاریخ بعدی انجام شود - ترجیحاً قبل از اولین سرما ، به منظور بالا بردن این فرم ها به سطح زمین. پس از آن ، کرم ها وقت ندارند تا به عمق کافی خاک برگردند و یخ بزنند.

الكساندر لازارف ، كانديداي علوم زيستي ، محقق ارشد ، موسسه تحقيقاتي روسيه درباره حفاظت از گياهان ، پوشكين