کنترل آلودگی خاک ، کودهای آهکی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

قسمت قبلی را بخوانید application کاربرد ترکیبی کودهای آلی و معدنی

پسماند یا اصطلاحاً "زباله" در خاک ، در هنگام کار با خاک ، هنگام رشد گیاهان ظاهر می شود. این قانون با هدف ایجاد شرایط مطلوب برای رشد گیاه و بهبود بنیادی خاک از طریق استفاده از کودها انجام می شود.

مقدار مشخصی از "زباله" همیشه هنگام استفاده در خاک ظاهر می شود. "بقایای" اضافی مورد نیاز نیست و باید آنها را خارج کرد تا خاک به حالت اولیه برگردد.

چنین ضایعاتی می تواند بقایای حاصل از استفاده از کودها ، دفع های مختلف از ریشه گیاهان ، رسوبات ناشی از عملکرد بنگاه های صنعتی و حمل و نقل و غیره باشد.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

شناخته شده است که گیاهان از کود تغذیه نمی کنند ، آنها فقط عناصر غذایی را از خاک جذب می کنند - یونهای مورد نیاز آنها ، و سایر عناصر کودهایی که گیاهان به مقدار کمی از آنها استفاده می کنند به عنوان زباله در خاک باقی می مانند. هنگام تعامل با کودها (از نظر مکانیکی ، فیزیکی ، شیمیایی ، فیزیکی و شیمیایی) ، خاک اسیدی می شود ، مقدار مشخصی از یون های هیدروژن در آن جمع می شود و این در حال حاضر زباله است.

بعلاوه ، گیاهان هنگام جذب کاتیونهای NH4 + ، K + ، Ca ++ ، Mg ++ ، با استفاده از مبادله معادل ، یونهای هیدروژن H + را از طریق ریشه ها در خاک آزاد می کنند ، این مواد همچنین خاک را اسیدی می کنند و همچنین زباله هستند. در خاک اسیدی ، حلالیت ترکیبات آلومینیوم ، آهن ، منگنز و تعدادی از عناصر دیگر به شدت افزایش می یابد ، تا غلظت های سمی برای گیاهان. بنابراین ، بیش از حد هیدروژن ، آلومینیوم ، آهن و منگنز ، به عنوان یک پدیده نامطلوب ، باید از بین برود و این با آهک زدن خاک انجام می شود.

در میان کودهای آلی و معدنی ، کودهای آهک جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند ؛ علاوه بر تأمین کلسیم و منیزیم برای گیاهان ، آنها با "زباله" ها نیز مبارزه می کنند و بهبود ریشه ای خاک را تضمین می کنند. آنها فلزات سنگین ، مواد رادیواکتیو و عناصر سمی را از خاک خارج می کنند. آهک هنگام تعامل با اسید ، آن را خنثی می کند و خاک خنثی می شود. در همان زمان ، ترکیبات قابل حل محلول آلومینیوم ، آهن ، منگنز و سایر عناصر رسوب می کنند ، به ترکیباتی تبدیل می شوند که برای گیاهان غیرقابل دسترسی باشد و "زباله" از بین می رود.

یک ویژگی بارز گیاهان این است که آنها نه تنها قادر به جذب ، بلکه همچنین آزاد کردن برخی مواد در محیط هستند - آنها را دفع می نامند. گیاهان فرآیند ویژه ای برای این امر دارند - دفع ، فرآیند آزاد سازی مواد آلی و معدنی به محیط خارجی. دفع - آزاد سازی موجودات از محصولات نهایی بیوسنتز یک پدیده بیولوژیکی ضروری تلقی می شود ، زیرا این مواد از نظر فیزیولوژیک نه تنها دیگر مورد نیاز گیاه نیستند ، بلکه حتی گاهی اوقات برای خودشان خطرناک است.

اما آنها سیستم دفع خاصی ندارند. گیاهان با انداختن اندام های جداگانه ، مثلاً هنگام ریزش برگ ، از بسیاری از مواد مضر آزاد می شوند. از ورق به عنوان ظرفی برای از بین بردن مواد ناخواسته استفاده می کند.

روند دفع گیاهان از یک سو مفید است ، اما از طرف دیگر منجر به پدیده های منفی می شود: خستگی خاک ، تجمع ترکیبات موجود در آن در غلظت های سمی. بسیاری از گیاهان نمی توانند در چنین خاکهایی رشد کنند. این باغبان را مجبور می کند سالها پشت سر هم آنها را در یک مکان قرار ندهد ، آنها را در جایی که آنها یا اجدادشان قبلاً رشد کرده اند نکارد ، در غیر این صورت گیاهان جدید ریشه نخواهند داد. برای مقابله با خستگی خاک ، از تناوب محصول و سیستم کود دهی استفاده می شود.

بنابراین ، مقابله با آلودگی خاک و تجمع آوار بسیار مهم است. برای انجام این کار ، لازم است کودهای آلی و معدنی به درستی به خاک وارد شود ، آهک زدن منظم خاک ، حفظ تعادل اسید و باز بهینه در خاک انجام شود. و "زباله" به خودی خود ناپدید می شود. کودهای آلی ، معدنی و آهکی نه تنها باعث افزایش محتوای مواد مغذی در خاک می شوند ، بلکه اصطلاحاً "زباله" را نیز از بین می برند.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

آهک کاری در مناطق حومه شهر هنوز هم ضعیف انجام شده است. بنابراین ، تقریباً همه خاکهای منطقه ما اسیدی و پر از زباله هستند. مبارزه با اسیدیته خاک یا به هیچ وجه انجام نمی شود یا بر خلاف فن آوری انجام می شود. غالباً ، باغبانان و تولید کنندگان سبزیجات فقط ظاهری را ایجاد می کنند که آهک کاری انجام می شود. آنها می دانند که چگونه چیزی را با آهک در جایی بپاشند. اما نحوه آهک زنی مناسب خاک فراموش شده است.

اول ، هنگام آهک زدن ، دوز مهم است ؛ باید برابر با اسیدیته و مقدار "زباله" ای باشد که در خاک جمع شده است. بنابراین دوزهای آهک از 400 تا 1200 گرم در متر مکعب است. دوز متوسط 700-600 گرم است که اجازه می دهد pH خاک 0.5 به سمت واکنش خنثی تغییر کند ، یعنی از pH = 5 به pH = 5.5. برای گیاهان ، این مساعدترین محیط برای رشد و نمو است ، "ضایعات" بسیار کمتری در چنین خاکی وجود دارد.

برای استفاده از کودهای آهکی دو گزینه وجود دارد: کل دوز آهک ، به عنوان مثال 1200 گرم ، می تواند در یک مرحله به مدت پنج سال استفاده شود ، یا می تواند هر ساله برای 300-400 گرم استفاده شود.

ثانیا ، هنگام آهک زدن ، شکل فیزیکی کود مهم است. تمام مواد آهک از ظرافت زیادی برای سنگ زنی برخوردار هستند ، این امر برای اینکه واکنش خنثی سازی با سریعترین سرعت انجام شود لازم است ، زیرا گیاهان نمی توانند صبر کنند ، آنها نمی توانند در خاک اسیدی رشد کنند و اکنون به یک محیط خنثی نیاز دارند. هر کوچکترین ذره کود خیلی سریعتر به یک واکنش خنثی سازی وارد می شود و بازده آهک کاری افزایش می یابد.

ثالثاً ، فن آوری این روش نیز مهم است. کودهای آهکی باید همیشه برای شخم زدن استفاده شوند و به خوبی با خاک مخلوط شوند تا تمام ذرات خاک با ذرات کود تماس پیدا کنند. در این حالت ، واکنش خنثی سازی در کل افق قابل کشت موفقیت آمیزتر است و نه در قسمتهای منفرد آن.

چهارم ، زمان معرفی نیز مهم است. بهترین زمان برای استفاده بهار است ، زیرا در این زمان خاک رطوبت مطلوب دارد ، به راحتی خرد می شود و به راحتی با آهک مخلوط می شود. بنابراین ، واکنش خنثی سازی در شرایط بهینه و با سرعت بیشتری انجام می شود.

بنابراین ، برای مبارزه با تجمع ترکیبات نامطلوب برای گیاهان و خاک در خاک ، برای ایجاد شرایط بهینه اسید پایه برای گیاهان ، لازم است که به طور منظم همراه با معرفی کودهای آلی و معدنی ، مواد آهکی ، به ویژه دولومیت استفاده شود. ارد.

در مرحله اول ، کودها همیشه باید به لایه ریشه مرطوب خاک وارد شوند ، و این لایه از 13 تا 20 سانتی متر است ، یعنی عمق کاربرد 15-18 سانتی متر هم برای کودها و هم برای ریشه های گیاه بهینه در نظر گرفته می شود. در مرحله دوم ، لازم است کودهایی نه عمق عمیق و نه عمیق تر از این لایه مطلوب استفاده شود. با تعمیق بیشتر آنها ، کمبود اکسیژن برای تجزیه موفقیت آمیز کودهای آلی و تنفس ریشه گیاهان و میکروارگانیسم ها وجود خواهد داشت. در این حالت کودهای آلی ضعیف تجزیه می شوند و کودهای معدنی گاهی به فرم های سمی اسیدی تبدیل می شوند.

با رطوبت زیاد این لایه های خاک و با بارش فراوان ، مواد مغذی به راحتی از این افق قابل کشت پاک می شوند. با ترکیب کم عمق ، کودهای آلی به سرعت تجزیه می شوند ، مواد معدنی سریع باعث ایجاد مقدار معینی از ترکیبات محلول می شوند که منجر به هدر رفتن سریع کودهای آلی یا از بین رفتن عناصر به شکل محصولات گازی می شود.

کودهای معدنی با ترکیب کم عمق ، به عنوان مثال ، هنگامی که برای کشت استفاده می شود ، اغلب به طور غیرقابل برگشت توسط خاک ثابت می شوند و به ترکیباتی می رسند که دسترسی به آنها برای گیاهان دشوار است. این امر به ویژه با رطوبت متناوب و خشک شدن این لایه ، که در فصل گرم اتفاق می افتد ، افزایش می یابد. در همان زمان ، کودهای ازته پتاس و آمونیاک به راحتی همراه با آب در فضای بسته بندی مواد معدنی رسی نفوذ می کنند ، خاک رس به سرعت متورم می شود و وقتی خاک خشک می شود ، بسته های مواد معدنی جمع می شوند ، پتاسیم و نیتروژن در آن گیر می کنند فضای بین بسته ای و نمی تواند سالها از آنجا خارج شود. کودهای پتاس و ازت به سادگی برای گیاهان غیرقابل دسترس می شوند.

فسفات حاصل از کودهای فسفره نیز در افق خشک شدن بالاتر به صورت ترکیبات محلول ضعیف با سرعت بیشتری رسوب می کنند و برای گیاهان نیز غیرقابل دسترس می شوند. کودهای ازت به سرعت به صورت ترکیبات گازی - آمونیاک ، ازت ، گازهای نیتروژن دار و گاز نیتروژن از لایه های بالایی خاک از بین می روند. در این موارد ، فقط تصور می شود که کودها استفاده شده اند ، اما اثر مورد انتظار - بهبود در تغذیه گیاه - اتفاق نمی افتد و در نتیجه ، کاهش عملکرد است.

وقتی کودها همراه با آبیاری منظم ، فن آوری خوب کشاورزی ، مالچ پاشی خاک ، استفاده از روشهای مختلف احیا برای بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک - خاک رس یا شن و ماسه با تعمیق افق قابل کشت یا اقدامات دیگر کودها یک پیوند غذایی هستند و اقدامات کشاورزی می تواند به بهبود رژیم غذایی گیاهان و افزایش بهره وری کمک کند. اقدامات احیا بدون لقاح بی اثر است ، آنها می توانند به شدت حاصلخیزی خاک را کاهش دهند ، که مطلوب نیست ، بنابراین ، استفاده ترکیبی از آنها هم افزایش حاصلخیزی خاک و هم دریافت بازده محصول برنامه ریزی شده را تضمین می کند.

مواد مغذی فقط از خاک مرطوب توسط گیاهان جذب می شوند. بنابراین ، آبیاری منظم جذب مواد مغذی از خاک توسط گیاهان را تسهیل می کند.

مالچ کردن خاک باعث مرطوب و حاصلخیزی خاک می شود. در زیر مالچ ، خاک برای مدت طولانی مرطوب باقی می ماند ، که روند تنظیم مواد مغذی به صورت ترکیبات سخت قابل دسترسی را به شدت کند می کند. علاوه بر این ، مالچ رشد علف های هرز را سرکوب می کند ، در دسترس بودن مواد مغذی برای محصول اصلی را بهبود می بخشد ، به خوبی با آفات و بیماری های گیاهی مبارزه می کند. هنگام مالچ کاری ، باغبانان انرژی کمتری را برای علف های هرز ، آبیاری و کارهای دیگر صرف می کنند.

خوب است که از ذغال سنگ نارس ، علف های چمن زنی شده از چمن ، خاک اره ، برگ های افتاده و غیره به عنوان مالچ استفاده کنید. در باغ روی دایره تنه ، پلاستیک سیاه و سفید ، سنگها را می توان به عنوان مالچ استفاده کرد ، و آنها را به شکل یک الگوی زیبا قرار می دهد.

هدف اصلی این قانون تأمین مواد مغذی مناسب گیاهان در تمام طول فصل رشد برای گیاهان است. بنابراین ، از دست دادن کودها می تواند بسیار متفاوت باشد: اینها تلفات مکانیکی ، فیزیکی ، شیمیایی ، فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی مواد مغذی است.

در مرحله اول ، یعنی بلافاصله پس از کود دادن خاک ، کلیه کودها اعم از معدنی باید توسط خاک به صورت مکانیکی و بدون از بین رفتن ، مانند نخود فرنگی روی الک ، نگهداری شوند. چنین جذب مکانیکی کودها توسط خاک یک روند مثبت است ، اما تنها در صورتی که طبق قوانین استفاده از کودها اتفاق بیفتد. یعنی اگر کود به لایه مرطوب خاک وارد شود ، اگر به عمق 18 سانتی متر وارد شود و به شکل فیزیکی که خریداری شده است اعمال شود ، ذخیره شد. اما باغبان ها در تلاشند "چیزی" را بهبود بخشند ، به عنوان مثال ، در آب حل شود تا گیاهان "بهتر" تغذیه شوند. اگر کودها را در آب حل کنید و آنها را به صورت محلول استفاده کنید ، تلفات فقط به دلیل شسته شدن به لایه های عمیق خاک افزایش می یابد.

ظرفیت جذب فیزیکی خاک جذب کل مولکول های کود است ، این بستگی عمده به پراکندگی خاک ، به وجود یک سطح کلی بزرگ از ذرات جامد خاک بستگی دارد. هرچه ذرات ریز در خاک پراکنده شوند ، سطح کل آنها بیشتر است که کودها روی آنها جذب می شوند. می تواند مثبت یا منفی باشد. کودهای آلی ، الکل ها ، اسیدهای آلی و بازهای آنها ، ترکیبات آلی با وزن مولکولی بالا و مواد قلیایی جذب مثبت می شوند ، همه آنها به خوبی توسط خاک از شستشو نگهداری می شوند.

برای کودهای معدنی ، جذب منفی به طور عمده مشخص است ، یعنی کل مولکول های کود معدنی توسط خاک جذب نمی شوند ، آنها به راحتی از آن خارج می شوند و بنابراین کودهای معدنی به راحتی از خاک خارج می شوند و به راحتی از بین می روند.

ظرفیت جذب شیمیایی توانایی خاک در حفظ کودها در نتیجه تشکیل ترکیباتی است که در آب نامحلول یا به سختی محلول هستند. جذب شیمیایی به اسیدیته خاک ، توانایی خاک در تشکیل نمک های محلول با کلسیم ، آهن ، آلومینیوم بستگی دارد. جذب شیمیایی کودها برای باغبان ، خاک و گیاهان یک پدیده نامطلوب است. از بین رفتن کودهای فسفره به ویژه در خاک های اسیدی زیاد است که فسفات های محلول ضعیف با کلسیم ، منیزیم ، آهن و آلومینیوم تشکیل می دهند.

در خاکهای خنثی ، کودهای فسفر حلالیت خود را از دست نمی دهند و رژیم فسفات در این خاک ها برای گیاهان کاملاً مطلوب خواهد بود. جذب شیمیایی شدید فسفر باید با معرفی آنها بهمراه آرد دولومیت ، کاهش اسیدیته ، رسوب آهن و آلومینیوم به شکل نمکهای نامحلول پیش بینی شده و از آنها جلوگیری شود.

ظرفیت جذب فیزیکی و شیمیایی خاک به وضوح در جذب کاتیون هایی مانند آمونیوم ، پتاسیم ، کلسیم ، منیزیم و سایر مواد مغذی آشکار می شود. این توانایی مثبت کلوئیدهای خاک در نگه داشتن مواد مغذی در دسترس گیاهان است. ذرات کلوئیدی معدنی و آلی در جذب تبادل کاتیونها شرکت می کنند ؛ مقدار کل آنها را ترکیب جذب خاک (AUC) می نامند.

در خاکهای مختلف ، مقدار PPK متفاوت است ، بیشتر از همه در خاکهای رسی و لومی ، و خاکهای شنی از نظر کلوئیدی ضعیف هستند ، کودها جذب ضعیف می شوند و تا حدود زیادی شسته می شوند. بنابراین ، در خاکهای شنی ، تلفات بسیار زیاد است و در این خاکها به منظور افزایش ظرفیت جذب این خاکها و تأثیر کودهای معدنی ، لازم است از کودهای آلی و رس استفاده شود.

واکنش تبادل بین خاک و کود در مقادیر معادل پیش می رود ، زیرا بسیاری از کاتیون ها با کودها وارد شدند ، بنابراین بسیاری از کاتیون هایی که قبلاً توسط خاک جذب شده بودند در محلول خاک آزاد شدند. به عنوان مثال ، 100 گرم کلرید پتاسیم اضافه شد ، به ترتیب 100 گرم اسید کلریدریک در محلول خاک ظاهر می شود. محلول خاک بسیار اسیدی خواهد شد ، ریشه گیاهان قادر به زندگی در اسید کلریدریک نخواهند بود. بنابراین ، وظیفه باغبان پیش بینی این موضوع است و همراه با کلرید پتاسیم ، 100 گرم آرد دولومیت اضافه می کند تا اسید ظاهر شده را خنثی کند.

ظرفیت جذب بیولوژیکی خاک ، جذب عناصر غذایی توسط ریشه گیاه است. این در استفاده از کودها بسیار مهم است. کودها باید دقیقاً در انتظار جذب خوب مواد مغذی توسط ریشه گیاه استفاده شوند. بنابراین ، کودها هرگز در پاییز استفاده نمی شوند ، وقتی گیاهان دیگر نباشند ، هیچ جذب بیولوژیکی وجود ندارد. آنها هرگز در زمستان اعمال نمی شوند ، زمانی که هیچ گونه گیاهی وجود ندارد و برف نیازی به کوددهی ندارد. آنها هرگز مدتها قبل از کاشت گیاهان استفاده نمی شوند ، زیرا کودهای بدون گیاه می توانند به راحتی شسته شوند ، به صورت ترکیبات گازی نامحلول شوند یا در هوا تبخیر شوند.

ظرفیت جذب بیولوژیکی خاک باید دائماً حفظ شود ، یعنی خاک نباید مدت طولانی بدون گیاه بماند. و پس از برداشت محصول اصلی سعی کنید مزرعه را با محصول دیگری اشغال کنید تا مواد مغذی از خاک این مزرعه از بین نرود.

ما امیدواریم که راهنمایی ها و قوانین ما به شما کمک کند تا از اشتباهات در کشاورزی در کلبه تابستانی جلوگیری کنید ، اجازه دهید آنها کاهش یابد.

گنادی واسیایف ، دانشیار ، استاد

ارشد مرکز علمی منطقه ای

شمال غربی آکادمی علوم روسیه ، [email protected]

اولگا واسیایف ، باغبان آماتور

عکس از E. Valentinova