آماده سازی ویتامین برای زمستان

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

چه ویتامین هایی در آماده سازی برای زمستان ذخیره می شود

سعی در تهیه کنسرو سبزیجات و میوه بیشتر ، ما می خواهیم غذاهای خوشمزه و سالم و سرشار از ویتامین برای زمستان تهیه کنیم. آیا ویتامین ها در حین کنسرو به خوبی حفظ می شوند؟ چه نوع غذاهای کنسروی حاوی بیشترین ویتامین ها هستند؟ چه چیز دیگری علاوه بر ویتامین ها ، در ماریناد سبزیجات و کمپوت های میوه ای که تهیه کرده ایم مفید است؟

بی ثبات ترین ویتامین C است. حتی با کنسرو کردن مناسب ، عقیم سازی گرما 30 تا 70 درصد مقدار اولیه خود را از دست می دهد. در تولید کمپوت ، از دست دادن ویتامین C به طور متوسط 35-40 درصد است. تلفات در طی تهیه مارینادها به 50-55 درصد افزایش می یابد ، زیرا بخشی از ویتامین به مواد پر شده می رود ، که به عنوان یک قاعده ، در غذا مصرف نمی شود.

محتوای ویتامین C ، و همچنین سایر ویتامین ها در محصولات مختلف میوه ، توت و سبزیجات بسیار متفاوت است ، بنابراین مواد غذایی کنسرو شده از نظر ویتامین تفاوت قابل توجهی دارند.

در میان کمپوت های میوه ای و توت ، البته مفیدترین ، کمپوت توت سیاه است. توت سیاه به میزان قابل توجهی از مقدار ویتامین C تقریباً از همه میوه ها ، انواع توت ها و سبزیجات پیشی می گیرد. در عین حال ، توت سیاه حاوی ماده ای است که از تخریب آن در طی عقیم سازی حرارتی کمپوت ها و در هنگام ذخیره جلوگیری می کند.

مقام دوم توت فرنگی (4-5 برابر کمتر از توت سیاه) است. پس از آن مویز قرمز ، تمشک و انگور فرنگی (8-10 برابر کمتر) وجود دارد ، و در وهله آخر - سیب و آلو (15-20 بار کمتر). البته این فقط یک نسبت تقریبی است. مقدار ویتامین C در کمپوت ها تا حد زیادی به تنوع بستگی دارد (به عنوان مثال ، در میان انواع سیب ، آنتونووکا با محتوای ویتامین C زیاد خود را نشان می دهد) و شرایط رشد ، رعایت قوانین کنسرو ، به میزان پر کردن شیشه ها با میوه یا انواع توت ها و غلظت شربت قند (با مقدار زیادی قند ویتامین C به میزان کمتری از بین می رود).

حداکثر محتوای ویتامین C در کمپوت های توت سیاه 80-100 میلی گرم در هر 100 گرم محصول است. این مربوط به نیاز روزانه یک بزرگسال است. در کمپوت سیب ، حداکثر مقدار ممکن فقط 2-3 میلی گرم در 100 گرم است.

ارزش بیولوژیکی توت سیاه خورشتی نیز بسیار زیاد است زیرا بسیار غنی از ویتامین P است. نقش اصلی این ویتامین این است که اثر تقویت مویرگی دارد و نفوذپذیری دیواره های عروقی را کاهش می دهد. بین عملکرد ویتامین های C و P ارتباط تنگاتنگی وجود دارد: اگر یکی از آنها کمبود داشته باشد ، عملکرد دیگری ضعیف می شود. در کمپوت های عقیم شده ، ویتامین P به خوبی حفظ می شود ، و محتوای آن در طول ذخیره سازی طولانی مدت کاهش نمی یابد.

میوه ها و انواع توت ها به میزان قابل توجهی بیشتر از اکثر سبزیجات ویتامین P دارند. علاوه بر توت سیاه ، انگور فرنگی و توت قرمز (250-450 میلی گرم در هر 100 گرم) با محتوای بالای ویتامین P متمایز می شوند. در سیب مقدار آن کمتر است - 100-100 میلی گرم در هر 100 گرم. نیاز روزانه انسان به ویتامین P 35 میلی گرم است. کمپوت توت سیاه حاوی 200-400 میلی گرم در هر 100 گرم ویتامین R است.

در حین استریل گرما و کاروتن (تا 80-90 درصد) به خوبی حفظ می شود. اما محتوای آن در اکثر میوه ها و انواع توت های منطقه ما کم است (به استثنای گیاه خولان و خاکستر کوهی). البته لازم به ذکر است که توت قرمز و سیاه ، انگور فرنگی و تمشک حاوی کاروتن چندین برابر سیب یا توت فرنگی است.

برای افزایش مقدار ویتامین کمپوت سیب که سرشار از ویتامین نیست ، می توانید توت های توت فرنگی را به آن اضافه کنید. این ماده به همراه کاروتن حاوی مقدار زیادی ویتامین P است و از نظر مقدار حتی کمتر از توت سیاه نیست.

میوه ها ، انواع توت ها و سبزیجات نه تنها "انبار ویتامین ها" بلکه تقریباً کل جدول تناوبی نیز هستند. آنها تأمین کنندگان مهم مواد معدنی برای بدن انسان هستند. هنگام کنسرو کردن ، و همچنین هنگام ذخیره سازی تازه ، تعداد آنها عملا تغییر نمی کند. از میان تمام مواد معدنی ، میوه ها و سبزیجات بیشترین پتاسیم را دارند.، که برای تنظیم متابولیسم آب در بدن لازم است. توت سیاه با محتوای پتاسیم بالا در میان میوه ها و انواع توت ها ، سپس توت قرمز ، انگور فرنگی و سیب ، کمترین پتاسیم در توت فرنگی وجود دارد. اما توت فرنگی (و همچنین تمشک و توت سیاه) حاوی مقدار زیادی آهن است. آهن مهمترین عنصر خونساز است که بخشی از هموگلوبین است ، با کمبود آن ، کم خونی ایجاد می شود. درست است ، توت سیاه از نظر محتوای آهن دوباره در وهله اول قرار دارد.

کمپوت های میوه ای و اسیدهای آلی موجود در آنها مفید هستند که تأثیر مفیدی بر عملکرد دستگاه گوارش و سایر سیستم های بدن دارند. در بیشتر میوه ها و انواع توت ها ، اسید مالیک غالب است ، در توت ، و همچنین در مرکبات - لیمو.

ارزش میوه ها ، انواع توت ها ، سبزیجات و مواد غذایی کنسرو شده از آنها نیز در این واقعیت نهفته است که آنها به عنوان منابع مواد پکتین که نقش مهمی در تغذیه به عنوان یک عامل درمانی و پیشگیری دارند ، عمل می کنند. آنها هضم را بهبود می بخشند ، از جذب مواد مضر جلوگیری می کنند ، از مخاط معده در برابر آسیب محافظت می کنند. توانایی مواد پکتین در اتصال و از بین بردن فلزات سنگین و رادیواکتیو از بدن از اهمیت زیادی برخوردار است. سیب ، توت سیاه و قرمز ، آلو ، انگور فرنگی مخصوصاً سرشار از مواد پکتین است.