کالانچو
کالانچو

تصویری: کالانچو

تصویری: کالانچو
تصویری: روش نگهداری گل کالانکوا 2024, آوریل
Anonim

طبق طالع بینی ، اخترشناسان گل علامت زودیاک سرطان (22 ژوئن - 22 ژوئیه) شامل گیاهان زیر هستند: agraonema متوسط ، بگونیا میسون ، فوشیای ترکیبی ، peperomias بوته ای ، لپه موج دار ، هاورتیا مروارید ، گاستری زگیل ، پاک کننده (برگ ضخیم ، به رنگ قرمز) ، مورگانا ، آلوئه (غلیظ ، خاردار ، پرطرفدار ، متنوع) ، جوان شده ، غلات کالاموس ، دیفنباخیا شایان ستایش ، گاو ، کالانچو.

گیاه Kalanchoe همیشه سبز و همیشه سبز از عرض های جغرافیایی گرمسیری و نیمه گرمسیری آمریکا ، استرالیا ، آسیا و آفریقا به جلوی پنجره های ما آمد. این خانواده از خانواده Grassulaceae است که تقریباً بیش از 125 گونه (به گفته نویسندگان دیگر ، حدود 200 گونه) و از تیره Kalanchoe (نوع دوم به نام چینی یکی از گونه ها نامگذاری شده است). این جنس دارای گونه های متنوعی غنی از انواع و اشکال است که از بوته ها و بوته های ایستاده و خزنده و برگهای گوشتی و گوشتی تشکیل شده است. گونه های مختلفی که در گل کاری خانگی کشت می شوند به طور متداول به سه گروه بزرگ تقسیم می شوند:ارزن) اکثر کالانچوئه هایی که در فضای داخلی رشد می کنند با اندازه های متوسط مشخص می شوند (به استثنای Behar Kalanchoe که در شرایط مطلوب ، به ارتفاع 1.2-1.4 متر می رسد).

از میان برگ های تزئینی - برگریز ، متداول ترین

نمد کالانکوئه (K.tomentosa) است که سرزمین لانکا را سرزمین اصلی آن می نامند. این گیاه شاداب چند ساله یک درختچه کوچک با ساقه ها و برگهای آبدار و کشیده ، کاملاً جوان و دارای "شکوفه" خاکستری نقره ای (مو) است. در قسمت فوقانی هر برگ در امتداد لبه ، یک نوار نقطه ای قهوه ای به سختی قابل مشاهده است - غده های کوچک پوشیده از موهای قهوه ای ، که به گیاه جلوه تزئینی می بخشد. به دلیل وجود بلوغ قهوه ای در نوک برگها ، آلمانی ها این نوع کالانچو را "گوش گربه" نامیدند.

با توجه به ویژگی های خارجی

ارزن Kalanchoe (K. millotuii) تا حد زیادی شبیه Kalanchoe نمدی است ، اما برگهای آن گردتر و موها سفید است.

برخی از تولیدکنندگان با داشتن فضاهای وسیع ،

کالانچوئه را نگهداری می کنند (K.beharensis) ، که بعید است با آستانه پنجره های معمول ما متناسب باشد. در این گونه ساقه ها منشعب نشده ، برهنه و در نقاط اتصال برگهای افتاده با زخم پوشیده شده اند. او دارای برگهای گوشتی سبز است ، به عنوان یک قاعده ، عمدتا در یک سوم بالایی شاخساره حفظ می شود. آنها به صورت ضربدری ، به طول 10 سانتی متر (تا 20 سانتی متر) و 5-9 سانتی متر عرض ، گوه ای یا مثلثی ، درشت لوله ای ، موج دار ، پوشیده از شکوفه مومی مایل به خاکستری هستند. موهای ضخیم قهوه ای آنها را لمس می کند. این گیاه در تابستان با گلهای چهار عضو زرد (به اندازه 5-7 میلی متر) شکوفا می شود. این گونه از سال 1903 در فرهنگ شناخته شده است.

کارشناسان این سه گونه پرطرفدار تزئینی و برگریز را گیاهانی می دانند که در شرایط رشد زیاد خواستار نیستند. در تابستان برای دمای معمول اتاق کاملاً مناسب هستند ، اگرچه در اتاق های خنک با دمای متوسط در طول سال (حدود 15 درجه سانتیگراد) بهتر رشد می کنند ، اما در زمستان نباید از 11 … 12 درجه سانتیگراد پایین بیاید. برای Kalanchoe ، توصیه می شود جایی را انتخاب کنید که طاقچه آفتابی داشته باشد ، حتی در صورت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تابش مستقیم نور نیز امکان پذیر است ، اما در این صورت گیاه هنوز صدمه نمی زند تا در ساعات ظهر تابستان کمی سایه بخورد. گیاه غبارآبی جو را تحمل نمی کند ، بنابراین ، تهویه منظم انجام می شود ، و از آن در برابر پیش نویس محافظت می شود. در تابستان ، Kalanchoe به مقدار زیادی آبیاری می شود (ترجیحاً با آب گرم که حاوی آهک نیست) ،در حالی که از راکد ماندن آب باقیمانده در ظرف جلوگیری می کنید (وجود یک لایه زهکشی در پایین مخزن اجباری است). خشک شدن از کما خاکی در تابستان می تواند به سیستم ریشه گیاه آسیب برساند. در طول رشد فعال ، کالانچو تغذیه می شود ، و کودهای ازته باید در ترکیب پانسمان غالب شوند. اما در زمستان آنها آن را با دقت آبیاری می کنند (با خشک شدن سطح خاک).

گیاهان در صورت لزوم پیوند می شوند ، اما فقط در بهار (در پایان دوره خواب). بستر خاک برای آنها از مخلوطی از خاک برگ ، هوموس و ذغال سنگ نارس (نسبت 1: 1: 1) با افزودن کمی شن تهیه شده است. برای نمونه های چند ساله بالغ ، نسبت چمن ، برگ و شن به عنوان 2: 1: 0.5 توصیه می شود. واکنش بستر خاک باید در محدوده pH 5.5-6.5 باشد. در خانه ، گیاهان این گروه از گونه ها ، به طور معمول ، با قلمه های برگ و ساقه تکثیر می شوند ، که به راحتی در شن یا ذغال سنگ نارس ریشه می گیرند (اما قبل از کاشت ، قلمه ها برای 1-2 روز خشک می شوند). تا زمانی که قلمه ها سیستم ریشه ای خوبی ایجاد نکنند و ریشه نداشته باشند ، با دقت زیادی آبیاری می شوند (اتفاقاً ظرفی که قلمه زده شود نیازی به پوشاندن نیست). با رشد ، گیاهان جوان به ظروف بزرگتر منتقل می شوند.

از بین حشرات مضر موجود در کالانچوئه ، عنکبوت و کنه های قرمز ، حشرات و تریپس های مقیاس دار و همچنین انواع مختلفی از کرم ها ، که به شدت مستعمره می شوند ، کل سطح برگ ها را می پوشانند ، می توانند ظاهر شوند. بدن بیضی شکل کشیده (به اندازه 3/4 میلی متر) گل مایل به گل با شکوفه مایل به سفیدی پوشیده شده است. به عنوان یک قاعده ، هر کرم یا حشره مقیاس جداگانه با دست برداشته می شود. شما می توانید گیاه را با محلول صابونی صابون پتاسیم مایع (20 گرم در لیتر آب) با افزودن عمل آور به آن (به میزان 2 میلی لیتر در لیتر) تیمار کنید. کرم ریشه در ریشه های کالانچوئه در خاک زندگی می کند. باعث مهار رشد گیاه و در تعداد زیاد و از بین رفتن آن می شود. این آفت توسط کیسه های مومی سفید تشخیص داده می شود: این احساس وجود دارد که خاک ، مانند آنچه در آن قرار گرفته است ، با توده هایی از پشم پنبه ساندویچ شده است. در معاینه دقیق (به ویژه با ذره بین) ، ماده ها (به اندازه 1.5-2 میلی متر) با رنگ سفید یا صورتی قابل تشخیص هستند.

پیوند گیاه با بررسی دقیق سیستم ریشه گیاه توصیه می شود. به عنوان یک شبکه ایمنی ، می توانید خاک جدید را با محلول Actellik بریزید. برگهای ساکن کنه ها را با یک پنبه مرطوب شده با آب گرم (50 درجه سانتی گراد) (20 گرم صابون سبز در لیتر) پاک می کنید. از طریق کش کش ها می توانید از نئورون (1 میلی لیتر در لیتر آب) یا آکتلیک استفاده کنید (آنها 2-3 بار با فاصله 7-10 روز درمان می شوند). اما با این حال ، به گفته کارشناسان ، اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از نفوذ این آفات به گیاهان ترجیح داده می شود ، زیرا درمان یک گیاه قبلاً سخت نسبتاً دشوار است.

لازم است از وضعیت سایر گیاهان (همسایه) نیز نظارت شود و همچنین از ورود این حشرات مضر با گلهای وحشی یا باغی به اتاق نگهداری کالانچو جلوگیری شود. همچنین ممکن است پوسیدگی بر روی ریشه ها و پایه ساقه (به صورت لکه های تیره) ایجاد شود ، که توسط گروهی از میکروارگانیسم های بیماریزای قارچی ایجاد می شود. در اولین علائم بیماری ، از محلول فونداسیون (2 گرم در لیتر) استفاده می شود. در داخل خانه ، این سه گونه برگ برگ تزئینی Kalanchoe هم در یک نمایشگاه و هم به صورت گروهی - در ترکیب با سایر ساکولنت ها و همچنین با سنگ های بزرگ یا سنگریزه های کوچک قرار می گیرند. یکی از ویژگی های خوب این ساکولنت ها رشد نسبتاً سریع آنها در زیر نور مصنوعی لامپهای فلورسنت است.