روشنایی باغ ، مسیرهای پیاده روی سنگی ، مارک گذاری ، شکاف سنگ ، تخمگذار - 1

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

عناصر طراحی باغ که به شکل ظاهری آن کمک می کند

از عناصر مهم طراحی باغ می توان به مسیرها ، زمین های بازی ، تراس ها ، آلاچیق ها ، شومینه های باغ ، لامپ ها و حوضچه ها اشاره کرد. برای ساخت آنها از سنگ ، چوب ، شن و سایر مواد استفاده کنید.

گیاهان آبیاری و چمن های مخملی به یک قاب با کیفیت بالا احتیاج دارند. عاشقان فلور آلپ ، سنگی را با دیوارهای نگهدارنده ، نردبان ها و مسیرهای سنگ فرش شده انتخاب می کنند.

روشنایی باغ

تحسین منظره باغ در شب فقط در صورت روشن بودن امکان پذیر است ، اما متأسفانه بیشتر باغ ها از آن محروم هستند. شما باید منبع تغذیه را برنامه ریزی کنید. این به معنای سازماندهی روشنایی عمومی و احتمالاً منابع اضافی نور در مهمترین مکانها است ، به عنوان مثال ، در نزدیکی یک مخزن ، درختان جداگانه کاشته شده ، برخی از مجسمه ها و غیره

ناگفته نماند که شدت نور در باغ نمی تواند به اندازه اتاق باشد. اما این به سختی می تواند به عنوان یک مشکل تلقی شود ، زیرا زیبایی پیاده روی عصر دقیقاً در این واقعیت است که فرصتی برای تحسین ماه و ستاره وجود دارد و نور نباید در این امر اختلال ایجاد کند. شاید ساده ترین راه برای تهیه روشنایی عمومی برای منطقه شما نصب یک لامپ هالوژن قدرتمند در آن باشد. از آنجا که میز و صندلی ها معمولاً در نزدیکی خانه قرار دارند ، باید نور کافی برای آن وجود داشته باشد.

نورپردازی در باغ ، که پله ها و لبه های مسیرها را روشن می کند ، به شما امکان می دهد جاذبه های اصلی آن را نشان دهید ، همه چیز دیگر را در تاریکی بگذارید ، و سپس به نظر می رسد که باغ شب پر از چراغ نوعی مستقل است ، جهان جدا.

شبکه باغ پیاده روی باغ

شبکه مسیرهای پیاده روی سنگ طبیعی و ماهیت پوشش آنها تا حد زیادی نمای هر باغ را تعیین می کند. با این حال ، در بیشتر موارد ، لازم است ظرافتهای طراحی مسیرها با در نظر گرفتن کل مجموعه معماری منظر برنامه ریزی شود. این مزایای خود را دارد ، زیرا در این مورد آسان تر است که ویژگی های یک باغ قبلا شکل گرفته را در نظر بگیریم. به عنوان مثال می توان مسیر منتهی به خانه را با سنگ فرش های گرانیت رنگ روشن روشن کرد.

ابزار و تجهیزات برای ساخت پیست

ابزار و تجهیزات برای سنگ اندازی در مقایسه با آنچه در بیشتر صنایع دستی یا ساخت و ساز استفاده می شود بسیار ساده است. آنها معمولاً بدون عارضه و ارزان هستند و برای رسیدگی به آنها نیازی به آموزش خاصی نیست. ابزار اصلی کار با سنگ چکش سنگ تراش ، اسکنه ، 2-3 چکش معمولی از یک تا سه کیلوگرم ، پتک به وزن 5-6 کیلوگرم ، چکش لاستیکی (پتک) است. علاوه بر این ، یک چرخ دستی معمولی ، بیل ، مروارید ، سطح مورد نیاز است.

به خصوص گفتن در مورد ایمنی بسیار ضروری است. هنگام کار با سنگ ، دائماً باید از چکش و اسکنه استفاده کنید تا بی نظمی ها و برجستگی های سنگ را از بین ببرد و قطعات پرنده می توانند آسیب جدی ببینند. اول از همه ، شما باید از چشمان خود محافظت کنید. برای این منظور از عینک ایمنی استفاده می شود و بهتر است از ماسک محافظ صورت استفاده شود. روی دست باید دستکش چرمی باشد ، و روی پاها - چکمه هایی با تاپ های بلند. وقتی مسیرها را هموار می کنید ، زیراندازهای خوب زانو شلوار شما را در جای خود نگه داشته و از زانوها محافظت می کند. از این گذشته ، حتی یک آسیب دیدگی کوچک نیز می تواند شما را برای چند روز ناتوان کند.

مسیرهای سنگ طبیعی

مسیرهای سنگ طبیعی با انتخاب سنگها و تخمگذاری صحیح آنها ساخته می شوند و بدین ترتیب جلوه ای تزئینی و هنری می یابند. چنین مسیرهایی بر روی یک پایه شنی گذاشته شده است. فرورفتگی ها برای بزرگترین سنگها ساخته می شوند. برای سنگ های مسطح تخت با ابعاد کوچک یا متوسط ، از سنگ تراشی مسطح استفاده می شود. پایه باید 5-10 سانتی متر ضخامت داشته باشد ، با سنگ های بزرگ ، سنگ تراشی در فواصل 5-8 سانتی متر انجام می شود ، سپس آنها را با خاک پوشانده و با چمن کاشته می شود.

مسیرهای حاصل از قلوه سنگ و سنگ تراشیده شده کوچک در فواصل زمانی و اتصال بعدی قرار می گیرند. آنها با یک محلول برای سطح سطح فوقانی سنگها یا کمی بیشتر برای جریان بهتر آب از مسیر پر شده اند. تخمگذار سنگ طبیعی بسیار مشکل تر است. گرانیت ، پورفیری ، بازالت ، گنیس و ماسه سنگ در اندازه های مختلف هستند. با این حال ، دقیقاً به دلیل تنوع اندازه و شکل عناصر تشکیل دهنده است که مسیرهای پوشیده شده با سنگ طبیعی بسیار جذاب هستند. هنگام قرار دادن روی بالشتک ماسه ای لازم است سنگهایی با همان اندازه انتخاب کنید.

انتخاب سنگ برای مسیر

سنگفرش برای ایجاد مسیر ایده آل است. سنگ فرش سنگی است به شکل نامنظم و بدون سطح جلوی برجسته ، از رنگ های مختلف ، اندازه آن از اندازه مشت تا توپ فوتبال متفاوت است. سنگ فرش با یک طرف صاف مطلوب است.

مسیر سنگفرش که سطح صافی ندارد ، برای پیاده روی خیلی جذاب نیست و خیلی ناخوشایند است. برای جلوگیری از این مسئله ، سنگفرشهای گرد باید شکافته شوند. برای این ، یک سوراخ کوچک در خاک معمولی ایجاد می شود ، که در آن سنگ فرش قرار می گیرد.

سنگ خردکن

سعی کنید سنگهایی با اندازه تقریباً یکسان و فقط با صورت و پهلوهای طبیعی انتخاب کنید. ساده ترین و مثرترین روش خرد کردن سنگ با استفاده از پتک معمولی 3-4 کیلوگرمی با دسته چوبی بلند است. پتک باید دارای یک سطح مربع ، صاف و لبه های تیز باشد.

سنگ باید در یک سوراخ قرار گیرد ، یعنی یک گود بیضی شکل در زمین باشد که متناسب با اندازه سنگ باشد. این ضروری است تا سنگ در اثر ضربه نچرخد و از اثر ضربه نیفتد. این ضربه با کل سکوی پتک اعمال نمی شود ، در حالی که ضربه باید شلاق زده شود و دقیقاً در وسط سنگ است. اگر از ضربه اول شکافته نشد ، 2-3 ضربه را در همان مکان وارد کنید. و اگر این کافی نیست ، باید سنگ را بچرخانید و از طرف دیگر ضربه بزنید.

به طور معمول ، در 80٪ موارد ، سنگ تقریباً به نصف خاردار می شود. به سطوح تقسیم شده حاصل سطوح پارچه ای گفته می شود و متعاقباً در حین ساخت به عنوان سطح جلویی عمل می کنند. با استفاده از این فناوری تقریباً 20-30٪ از سنگها زباله هستند.

طرح و مارک گذاری یک مسیر سنگی

هنگام شروع ساخت یک مسیر سنگی ، لازم است اندازه مسیر ، مرزهای آن و از همه مهمتر زهکشی برای حذف آبهای زیرزمینی و طوفان را به روشنی درک کنید. هنگام برنامه ریزی یک مسیر ، باید در نظر داشت که می تواند یک جاده دسترسی باشد و از دروازه ورودی به گاراژ می رود. اما در هر صورت ، لازم است مرزهای ساختار آینده را با کمک گیره و طناب مشخص کنید.

سنگ روی هم قرار دادن

سپس ، با استفاده از یک سطح یا سطح ، باید شیب مسیر را برای تخلیه آب تعیین کنید و مشخص کنید. معمولاً شیب از خانه به سمت دروازه ورودی انجام می شود. شیب حدود 10 درجه است. طناب کشیده شده در امتداد لبه مسیر باید نشان دهنده این شیب باشد.

سپس حفاری در کل منطقه تا عمق حدود 20 سانتی متر انجام می شود. به جای خاک حفر شده ، سنگ خرد شده یا شن ، اما ماسه خوب نیست. این به اصطلاح بالش است ، کاملاً با آب ریخته می شود ، بعد از اینکه آب از آن خارج شد ، بالش باید با دقت با چکش چوبی معمولی خیس شود. این ریختن و رمینگ آب باید طی 2-3 روز چندین بار تکرار شود. یک بالش کاملاً دست و پا زده در آینده اجازه نمی دهد که مسیر پیاده روی شما غرق شود و به عنوان زهکشی خوبی عمل خواهد کرد. باید بدانید که اگر خاک 20 سانتی متری انتخاب کرده اید ، بالش باید حدود 15 سانتی متر باشد ، یعنی بالاتر از سطح زمین نباشد ، زیرا روی بالش محلولی به ضخامت 5-7 سانتی متر قرار می دهید که سنگ در آن قرار دارد قرار داده شده. سطح سنگ باید حداقل 5 سانتی متر از سطح زمین بالاتر باشد ، این سطح باید توسط گیره های دارای طناب مشخص شود.بهتر است یک جعبه تخته به عرض حدود 10 سانتی متر در لبه های مسیر در دست ساخت قرار دهید ، که محلول باید در آن ریخته شود. دیوار بتونی حاصل به عنوان یک مهار عمل خواهد کرد. باید 10-15 سانتی متر بالاتر از خود مسیر باشد. ساخت مسیر و حاشیه را می توان همزمان انجام داد. پس از آن ، جعبه باید برداشته شود ، و محلول باید در ترکهای تشکیل شده ریخته شود.

پس از آن ، می توانید به انتخاب و تخمگذار سنگ ادامه دهید. به یاد داشته باشید که در هوای خشک ، سنگها و بالشی را که محلول روی آن پخش می شود مرطوب کنید. توصیه می شود سنگهایی با همان اندازه ، یعنی از همان مساحت و ضخامت انتخاب کنید ، در حالی که سطح صاف باید رو به بالا باشد ، زیرا جلو است. هنگام قرار دادن سنگ در محلول ، سعی کنید آنها را محکم در کنار هم قرار دهید. بی نظمی ها و برجستگی ها را می توان با چکش آجر تراش داد. پس از قرار دادن سنگ در محلول با یک ضربه سبک با پتک ، باید آن را درون محلول قرار دهید. پس از ایجاد 1-2 متر مربع از مسیر به این روش ، باید سطح افقی و شیب مسیر خود را با یک سطح ، با تمرکز روی گیره ها و طناب ، بررسی کنید. طاقچه های کوچک تشکیل شده بین سنگ ها باید با تکه های سنگ پر شود ، که پس از تقسیم نمونه های بزرگ به وفور پیدا خواهید کرد. یاد آوردن،سطح جلوی سنگ باید 1-2 سانتی متر بالاتر از محلول باشد ، سپس بین سنگها شیارهای کوچکی بدست می آید که برای تخلیه آب مفید است. سعی کنید از قرارگرفتن محلول روی صورت سنگ جلوگیری کنید. اگر این اتفاق افتاد ، پس از یک روز باید آن را با یک برس خشک فلزی بردارید ، اما نه با یک برس با آب. این کار نیازی به عجله ندارد. به طور متوسط می توان 5-7 متر مربع مسیر را در هر روز کاری گذاشت. برای اینکه محلول خوب تنظیم شود ، لازم است که مسیر را با آب 4-6 بار در روز در زمان خشک کم آبیاری کنید - و این کار را به مدت یک هفته انجام دهید. در یک روز آفتابی بسیار گرم ، مسیرها بهتر است سایه بزنند. بعد از 3-4 روز شما قادر خواهید بود بر روی آن راه بروید ، اما ماشین پس از ده روز قابل راه اندازی است.که به تخلیه آب کمک خواهد کرد. سعی کنید از قرارگرفتن محلول روی صورت سنگ جلوگیری کنید. اگر این اتفاق افتاد ، پس از یک روز باید آن را با یک برس خشک فلزی بردارید ، اما نه با یک برس با آب. این کار نیازی به عجله ندارد. به طور متوسط می توان 5-7 متر مربع مسیر را در هر روز کاری گذاشت. برای اینکه محلول خوب تنظیم شود ، لازم است که مسیر را با آب 4-6 بار در روز در زمان خشک کم آبیاری کنید - و این کار را به مدت یک هفته انجام دهید. در یک روز آفتابی بسیار گرم ، مسیرها بهترین سایه را دارند. بعد از 3-4 روز شما قادر خواهید بود بر روی آن راه بروید ، اما ماشین پس از ده روز قابل راه اندازی است.که به تخلیه آب کمک خواهد کرد. سعی کنید از قرارگرفتن محلول روی صورت سنگ جلوگیری کنید. اگر این اتفاق افتاد ، پس از یک روز باید آن را با یک برس خشک فلزی بردارید ، اما نه با یک برس با آب. این کار نیازی به عجله ندارد. به طور متوسط می توان 5-7 متر مربع مسیر را در هر روز کاری گذاشت. برای اینکه محلول خوب تنظیم شود ، لازم است که مسیر را با آب 4-6 بار در روز در زمان خشک کم آبیاری کنید - و این کار را به مدت یک هفته انجام دهید. در یک روز آفتابی بسیار گرم ، مسیرها بهترین سایه را دارند. بعد از 3-4 روز شما قادر خواهید بود بر روی آن راه بروید ، اما ماشین پس از ده روز قابل راه اندازی است.به طور متوسط می توان 5-7 متر مربع مسیر را در هر روز کاری گذاشت. برای اینکه محلول خوب تنظیم شود ، لازم است که مسیر را با آب 4-6 بار در روز در زمان خشک کم آبیاری کنید - و این کار را به مدت یک هفته انجام دهید. در یک روز آفتابی بسیار گرم ، مسیرها بهترین سایه را دارند. بعد از 3-4 روز شما قادر خواهید بود بر روی آن راه بروید ، اما ماشین پس از ده روز قابل راه اندازی است.به طور متوسط می توان 5-7 متر مربع مسیر را در هر روز کاری گذاشت. برای اینکه محلول خوب تنظیم شود ، لازم است که مسیر را با آب 4-6 بار در روز در زمان خشک کم آبیاری کنید - و این کار را به مدت یک هفته انجام دهید. در یک روز آفتابی بسیار گرم ، مسیرها بهترین سایه را دارند. بعد از 3-4 روز شما قادر خواهید بود بر روی آن راه بروید ، اما ماشین پس از ده روز قابل راه اندازی است.