ماهیگیری در زمستان - کجا و چگونه صید ماهی را بگیرید

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

آکادمی ماهیگیری

اواسط زمستان شاید وحشی ترین زمان برای ماهیگیران باشد. بسیاری از گونه های ماهی در مناطق زمستانی ساکن می شوند و بنابراین از نظر تغذیه ضعیف عمل می کنند و یا اصلاً تغذیه نمی کنند. یکی از استثناهای نادر از این زمان بدون ماهی ، راهزن راه راه دنیای زیر آب است - نشیمن.

قوز خوش تیپ در هر زمان از سال و در هر آب و هوایی چاق کننده است (و بنابراین گاز می گیرد!). بنابراین ، در زمستان ، ماهی سوف احتمالاً صید اصلی ماهیگیران است. حرص و طمع این ماهی برای غذا چشمگیر است. برای تأیید این ایده ، من فقط دو مثال از تمرین خودم می آورم …

با بیرون آوردن یک نشیمنگاه نسبتاً سنگین ، در حالی که قلاب را دور می انداختم ، ناخواسته خط ماهیگیری را تا لبه تیز سوراخ لمس کردم ، و آن قطع شد. با این حال ، به محض اینکه دسته را تنظیم کردم و آن را در سوراخ پایین آوردم ، دوباره همان نشیمنگاه گرفتار شد. بار دیگر ، یک شکارچی راه راه نیم کیلوگرمی برادر کوچکتر خود را که روی قلاب بود قورت داد.

با این حال ، این شرایط به هیچ وجه به این معنا نیست که سوپ ها بدون هیچ مشکلی ، در هر مکان ، با هر چیز و هر چیز دیگری می توانند صید شوند. برای ماهیگیری موفق ، اول از همه ، شناختن یک مخزن خاص ، یا بهتر بگوییم ، تسکین پایین است. بسیاری از ماهی ها ترجیح می دهند در مناطقی که دارای ته ناهموار هستند ، جایی که پناهگاهی وجود دارد ، بایستند و تغذیه کنند ، - چوب های دریایی ، سنگ ها یا پوشش گیاهی زیر آب. در همان مکان ها ، بچه ماهی ها اغلب نگهداری می شوند - غذای مورد علاقه پرچ ها.

سوف اغلب در "پنجره ها" در میان پوشش گیاهی در عمق کم زیر یخ مات یا زیر یخ پوشیده از برف یافت می شود. می توانید به دنبال برادری راه راه در تپه های زیر آب ، لبه های محل افتادن و بالای دامنه ها باشید. اغلب اینگونه اتفاق می افتد: گله ای از نشیمنگاه ها در یک سوراخ در عمق کم دیده می شوند ، اما آنها نیش نمی زنند. هر از چند گاهی آنها حول حرکات چرخشی (چرخنده) می چرخند و حتی آن را لمس می کنند ، اما نه بیشتر. یا ناگهان آنها به آرامی در حال ترک هستند. معمولاً ماهیگیر بلافاصله شروع به تغییر درهم و برهم کردن می کند ، امیدوار است که از نظر او خوش شانس ترین (یعنی جذاب) باشد. این بعضی اوقات خوب عمل می کند. اما افسوس ، نه همیشه.

در چنین شرایطی ، مجموعه ای از اقدامات کمک می کند ، یعنی: تغییر نه تنها جیغ ، بلکه همچنین نازل ، یک بازی جدید طعمه برای ماهی ها جذاب است. اگر این اقدامات نتیجه مطلوبی نمی دهد ، متأسفانه بهتر است به مکان دیگری بروید. کاملاً محتمل است که شانس در آنجا به شما لبخند بزند. مطمئناً ، برای هر ماهیگیر این سوال وجود دارد که: چند سوپاپ در این سوراخ خاص وجود دارد؟ غلظت ماهی در چاله ها از هر منطقی سرپیچی می کند. بر خلاف همه معانی ، در یک ته کاملاً یکنواخت و به ظاهر یکسان ، حفره هایی وجود دارد که در آن ماهی ها ، به صورت مجازی ، مملو از پر آب شده و در سایر نمونه ها تنها نمونه های منفرد یافت می شوند. اگر خوش شانس هستید و یک کوهان بزرگ را گرفتید ، بلافاصله چند سوراخ دیگر در همین نزدیکی سوراخ کنید. این احتمال وجود دارد که به یک اردوگاه سوسک برخورد کرده باشید (همیشه بخاطر داشته باشید که سوف ماهی ماهی است). در اینجا شما نمی توانید دریغ کنید و ،به قول معروف: "در حالی که اتو داغ است ، بزن."

در جستجوی مکان های "ماهی" ، خوب است که از یک ترفند ثابت شده استفاده کنید و آن را با سرعت بالا و با فرکانس ارتعاش بالا رانندگی کنید ، و به طور مداوم تمام لایه های آب را درست در لبه پایین یخ ماهیگیری کنید.

اگر یک نشیمنگاه وجود داشته باشد ، حداقل طعمه را لمس می کند. و اگر خوش شانس باشید ، و ماهی های زیادی در این مکان وجود دارد ، و همچنین گرسنه است ، به معنای واقعی کلمه به طعمه می شتابد ، و اغلب اجازه نمی دهد حتی به پایین بیفتد. همین اتفاق با قاشق هم می افتد. نشیمنگاه موجود در این سوراخ حداقل حداقل با کمی ضربه به قاشق خود را حس می کند. هر چقدر سوراخ ها با یک قاشق و قاشق بررسی شود ، احتمال بیشتری وجود دارد که گله ای از برادران راه راه را پیدا کنید.

پس از یافتن مکان مناسب ، باید 4-5 سوراخ ایجاد کنید: شروع از آب کم عمق (از حدود 0.5 متر) و در عمق (بیش از 2.5-3 متر) ، در فاصله 4-5 متر از یکدیگر. ماهیگیری باید از حفره های عمیق آب شروع شود. اگر پس از چندین تلاش موفق به کسب یک جایزه شایسته شوید ، می توانید زمین بیت را به داخل این سوراخ بیندازید (خرج کردن یک کرم خون کوچک کافی است).

گاهی اوقات نشیمنگاه بلافاصله بالا می آید ، و گاهی اوقات فقط پس از ده دقیقه. برخی از ماهیگیران این تأخیر را با این واقعیت توضیح می دهند که شکارچی راه راه از سر و صدا می ترسد. با این حال ، سالها تجربه من را متضمن خلاف این امر می کند: برعکس ، نشیمنگاه با شتاب به سمت منبع سر و صدا می رود ، به امید اینکه از آن سود ببرد. و من همچنین یک الگوی کنجکاو را مشاهده کردم: صبح و عصر ، سوف بهتر است در مکان های کم عمق صید شود ، در حالی که بعد از ظهر لازم است به عمق بروید. چگونه می توان این رفتار ماهی را توضیح داد ، من نمی دانم …

با گرفتن یک نشیمنگاه ، بدون تردید ، طعمه را تا عمق محل گزش پایین بیاورید یا کمی پایین بیاورید. این به دلیل این واقعیت است که گله ای از نشسته در چاله ، هر بار که بازی می کنند ، همنوع خود را که در قلاب گرفتار شده است ، همراهی می کند. به دنبال او ، گله کمی افزایش می یابد ، اما فقط تا یک سطح مشخص ، سپس دوباره پایین می آید. بنابراین ، در چنین حفره ای ، شما باید چندین بار عمق نزول را تغییر دهید.

گاهی اوقات سعی در ماهیگیری در جایی که بسیاری از چاله های قدیمی وجود دارد ، مخصوصاً پوشیده از برف ، بسیار مفید است. در این حالت ، می توانیم فرض کنیم که اخیراً در اینجا نیش خوبی ایجاد شده است. در غیر این صورت ، چه کسی بیهوده این همه سوراخ سوراخ کرده است؟ اما همزمان باید حفره های خود را در کنار چاله های قدیمی ایجاد کنید. تمرین نشان می دهد که معمولاً در یک حفره جدید گاز گرفتن همیشه بهتر است.

اما حتی اگر از ماهیگیری به خانه برگردید ، بدون اینکه زیر وزنه ماهی خم شوید ، پس از آنکه در هوای تازه بوده اید ، استراحت خوبی خواهید داشت و شور و نشاط بیشتری خواهید یافت که در آشفتگی زندگی روزمره ما بسیار ضروری است..