علف های هرز خطرناک گلینسوگا گل کوچک - Galinsoga Parviflora

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

در ارتباط با گرم شدن قابل توجه آب و هوا ، به ویژه طی 5-6 سال گذشته ، علف های هرز نسبتاً "جدید" ، که قبلاً با آسیب دیدگی زیاد برای منطقه ما مشخص نمی شدند ، شروع به تسخیر "فضای زندگی" می کنند.

گرمای تابستان سال 2003 به ویژه برای آنها مساعد بود و شرایط آب و هوایی مه خنک و بخشی از ژوئن 2004 ، زمانی که آنها توانستند سیستم ریشه خود را توسعه دهند و سایر گیاهان علفهای هرز و گیاهان را با رشد "مسدود" کنند ، احتمالاً مطلوب بود.

این امر ، اول از همه ، در مورد گالینسوگا با گلهای کوچک (Gali nsoga parviflora Cav.) اعمال می شود - علف هرز که اصولاً قبلاً در شمال غربی (از جمله در منطقه لنینگراد) موجود بود ، اما تأثیر و مضر بودن آن در فرودهای فرهنگی چندان محسوس نبودند.

گلینسوگا با گلهای کوچک (خانواده Compositae) علف هرز زودرس سالانه است. ظهور اولین موج نهال آن از اوایل بهار تا اوایل ژوئن گسترش یافته است. این گیاه در تمام طول فصل رشد رشد می کند. بذرهای آن قادر به جوانه زنی در دمای 6 … 8 درجه سانتی گراد هستند ، حداکثر عمق جوانه زنی 2-3 سانتی متر است. دمای مناسب برای رشد علفهای هرز 16 … 20 درجه سانتیگراد است. در شرایط مطلوب در طول فصل رشد ، هر گیاه قادر به تولید 50 تا 300 هزار بذر است. به گفته دانشمندان ، یک ویژگی جالب گالینسوگا با گلهای کم ، نسبتاً زیاد جوانه زنی بذر آن است.

این علف هرز ، با رسیدن به ارتفاع 60-70 سانتی متر ، دارای ساقه ای منشعب و برعکس با شاخه های متعدد و برگهای بیضی یا لانسی با دمبرگهای کوتاه و تقریباً ذوب شده است. تمام تابستان و پاییز شکوفه می دهد و میوه می دهد اما در نیمه دوم تابستان به رشد کامل خود می رسد. این گیاه دارای گل های حاشیه ای - ماده (تقریباً همیشه 5 ، گاهی 7) ، سفید یا کمی خامه ای است. داخلی - دوجنسیتی ، متعدد ، قیف شکل ، زرد. آکن ها مخروطی-چهار ضلعی ، خاکستری تیره و پوشیده از موهای روشن است.

کرم های مگس از فیلم های مژه ای سفید ، بسیار کوتاه (تقریباً خطی) تشکیل شده اند. به لطف این غشاهای مژه دار ، بذرها را می توان در فواصل بسیار طولانی توسط باد حمل کرد. در ادبیات علمی ذکر شده است که آکنس می تواند روی گیاهانی که از زمین خارج شده اند نیز برسد. اگر هنگام بیرون کشیدن ، بسیاری از انواع علف های هرز به طور طبیعی پژمرده شوند (حتی وقتی که در سطح زمین هستند) ، گالینسوگا نشاط شگفت انگیزی دارد - یک تمایل غیرقابل درمان برای ریشه های هوایی بسیاری از میانگره ها ، که به زودی خود را در زمین پیدا می کنند گیاه را با محلول مواد مغذی از خاک تهیه کنید. سرسختانه نمی خواهد پژمرده شود و گاهی اوقات به نظر می رسد که برای ادامه رشد خود قادر به جذب رطوبت هوا (به ویژه در فصل بارندگی) است.

در منطقه پسکوف ، گالینسوگا با گلهای کوچک را "آمریکایی" می نامند ، در بلاروس آن را "کوبایی" می نامند. احتمالاً این نام های مستعار علفهای هرز مربوط به "ریشه آمریکایی" آن است. وطن واقعی وی آمریکای جنوبی (پرو) است. اولین کشور اروپایی که گالینسوگا با گلهای کوچک در سال 1800 معرفی شد فرانسه بود: از اینجا پیشروی پیروزمندانه ای به شرق آغاز کرد و به سرعت در سراسر قاره گسترش یافت. بنابراین ، گاهی اوقات "چمن فرانسوی" نامیده می شود. در آلمان ، گالینسوگا با گلهای کوچک اولین بار در سال 1812 توسط متخصصان مورد توجه قرار گرفت. سپس او قلمرو لهستان ، لیتوانی ، بلاروس ، اوکراین ، قفقاز شمالی را "تسخیر" کرد. همچنین آن را در دهه 30 تا 40 قرن گذشته در منطقه میانی قسمت اروپایی فدراسیون روسیه پیدا کرد.

با این حال ، در خاک این منطقه وسیع ، تراکم و مضر بودن آن کم بود: علفهای هرز تمایل به "تسخیر" سرزمینهای با آب و هوای گرم تر داشتند. اما ظهور گالینسوگا با گلهای کوچک در تخت گل در تاشکند در اواخر دهه 50 به عنوان ظهور علف هرز بالقوه خطرناک با مضراتی بسیار بالا در آینده مورد توجه قرار گرفت.

و پس از آن در تابستان سال 2004 در بخش باغبانی در سراسر منطقه پسکوف یک فعالیت قدرتمند افزایش یافت ، علف های هرز در برخی از مزارع منطقه لنینگراد و حتی در مرکز سن پترزبورگ و در شهر پوشکین ظاهر شد. و در سال 2005 ، گالینسوگا با گلهای کوچک بسیار فعالانه خود را نشان داد. ظاهراً این امر با وجود انبار زیاد بذر در خاک تسهیل می شود. و این تبلیغ فعال علفهای هرز به مناطق شمالی ترسی را برانگیخته می کند که گالینسوگا با گلهای کوچک در 2-3 سال آینده به علف هرز جدی در خاکهای حاصلخیز و خوب کشت شده در شمال غربی روسیه تبدیل شود. فصول رشد به ویژه برای آن مطلوب است ، و بارندگی کافی ، حتی با مقدار نسبتاً کمی دمای موثر ، مانند سال 2003 مشخص می شود.