آلو گیلاس ترکیبی در حال رشد (آلو روسی - 1)

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

کشت آلو گیلاس هیبریدی در شمال غربی روسیه

بعد از خواندن کلمه "آلو گیلاس" در عنوان مقاله ، بسیاری توت کوچک ترش را به یاد می آورند که فقط برای کمپوت و مربا مناسب است و حتی پس از آن با مقدار کافی شکر. خوب ، کاشت این فرهنگ جنوبی در سایت چه فایده ای دارد؟

در اصل ، می توان با همه این ادعاها موافقت کرد ، اما فقط در مورد آلو گیلاس وحشی. در مقاله من ، در مورد یک آلو گیلاس ترکیبی ، به نام "آلو روسی" صحبت خواهیم کرد ، که بسیار بزرگتر و شیرین تر از نسبت وحشی آن است و حتی در برخی پارامترها از انواع آلو که به طور سنتی در شمال غربی رشد می کنند ، پیشی می گیرد.

آلو گیلاس یکی از گیاهان باستانی است که حتی قبل از عصر ما نیز گسترده بود و منطقه وسیعی را اشغال می کند ، مرز آن در امتداد قسمت شرقی کوههای تین شان ، خارهای هیمالیا ، پامیرس ، شبه جزیره آسیای صغیر قرار دارد. ، رسیدن به کارپات ها و خارهای جنوبی آلپ در غرب.

آلو گیلاس از تیره آلو (Prunus Mill) است ، نام های علمی Prunus divaricata ، گسترش آلو ، mirabolan است. این جنس علاوه بر آلو گیلاس شامل: زردآلو ، آلو ، هلو است. به راحتی با انواع دیگر آلو ، زردآلو ، هلو ، بادام ، ریز آلبالو تلاقی می کند. آلو گیلاس از اجداد گیاه خار سیاه ، آلو خانگی ، آلو درواز ، آلپ و آلو ایتالیایی است. در میان گونه های دیگر ، آلو چینی بسیار نزدیک به آلو گیلاس است ، که به راحتی از آن عبور می کند و هیبریدهای میوه را تشکیل می دهد.

گونه های آلیچا شامل سه زیرگونه است: آلو گیلاس معمولی (قفقازی) ، آلو گیلاس شرقی (آسیای میانه) و آلو گیلاس میوه دار. دو زیرگونه اول با اشکال در حال رشد وحشی نشان داده می شوند ، و آلو گیلاس میوه دار بزرگ یک شکل فرهنگی است. برای مدت طولانی ، این فقط یک فرهنگ آماتور باقی مانده است ، زیرا تا آغاز قرن 20 هیچ گونه با کیفیت بالا وجود نداشت ، و فقط در قرن 20 دانشمندان باغ گیاه شناسی نیکیتسکی (کریمه) ، ایستگاه آزمایشگاهی مایکوپ VIR ، سیستم عامل کریمه VIR (کریمسک ، منطقه کراسنودار) ارقام میوه آلو گیلاس با میوه های بزرگ بودند.

با توجه به این واقعیت که در میان انواع آلو گیلاس کشت شده عملا هیچ گونه ای با مقاومت کافی در برابر زمستان و یخ زدگی وجود نداشت ، سطح زیر کشت آن فقط به مناطق جنوبی محدود شد. در نیمه دوم قرن بیستم ، به لطف کار انتخاب عظیم که توسط پرورش دهنده برجسته Crime OSS VIR انجام شد ، پروفسور G. V. ارمین و همکارانش ، با افزایش مقاومت در زمستان ، موفق به ایجاد چندین نوع ترکیبی آلو گیلاس شدند.

کار بیشتر متخصصان KOSS VIR امکان دستیابی به هیبریدهای آلو گیلاس را بر اساس آلوهای چینی ، اوسوریسک و آمریکایی فراهم کرد که از مقاومت زمستانی ، بلوغ زودرس ، کوتاهی قد و اندازه میوه بزرگتر نیز برخوردار هستند. انواع جدید آلو گیلاس به اعماق شمال منتقل شد و رشد آنها را در قلمرو بلاروس ، در مناطق اسمولنسک ، مسکو و لنینگراد ، در قلمرو پریمورسکی و حتی در سیبری آغاز کرد.

در سن پترزبورگ ، روی تپه ای در نزدیکی ارتفاعات پولکوو ، بیش از 30 سال دو درخت آلو گیلاس از گونه های مختلف میوه داده اند. یک آلو گیلاس ترکیبی در قطعات باغ و برخی از باغبانان آماتور سن پترزبورگ وجود دارد و آنها به طور منظم از آن میوه های خوشمزه برداشت می کنند.

باغبانانی که تصمیم دارند آلو گیلاس در سایت خود داشته باشند ، اول از همه ، باید در مورد انتخاب انواع مختلف از رنگ زرد کمرنگ تا قرمز ، آبی و حتی سیاه ، در اندازه توت ها تصمیم بگیرند - از 15-20 گرم تا 30 -40 و حتی 80 گرم ، عطر - از هلو-شلیل به بادام ، گیلاس و حتی موز ، نسبت قند و اسیدها (عملاً انواع بدون اسید تولید می شود) و بسیاری از پارامترهای دیگر. بسیاری از انواع مدرن ، با فناوری مناسب کشاورزی ، مقاومت در برابر زمستان و یخبندان تا -40 … -45 درجه سانتیگراد دارند و در طول دوره گلدهی می توانند تا -7 درجه سانتیگراد مقاومت کنند. همانطور که توسط آزمایشات طولانی مدت نشان داده شده است ، از نظر عملکرد و منظم بودن باردهی ، انواع آلو گیلاس ترکیبی در شرایط شمال غربی به طور قابل توجهی از آلو فراتر می رود.

در سایت ، داشتن دو نوع و ترجیحاً سه نوع آلو گیلاس با دوره های مختلف رسیدن مطلوب است که باعث طولانی شدن مصرف توت می شود و به منظور بهبود گرده افشانی و افزایش بازده عمل می کند.

پس از تصمیم گیری در مورد انتخاب انواع ، ما اقدام به خرید نهال می کنیم. سعی کنید نهال هایی را از مزارع متخصص در کشت آلو گیلاس در منطقه غیر سیاه زمین ، به ریاست Yu. M. Chuguev KFH "Voronino" (اکنون شاخه انتخاب و تولید شمال غرب KOSS VIRA در Smolensk) یا از باغبانان آماتور سن پترزبورگ در حال کاشت آلو گیلاس. من خرید نهال هایی را که در مناطق جنوبی رشد کرده و یا از نمایندگی های ناشناخته خریداری شده اند ، توصیه نمی کنم می تواند گونه های وحشی یا جنوبی باشد ، مقاوم نباشد.

نهال هایی با رشد قوی (بیش از 1 متر) و شاخه های ضخیم قدرتمند مصرف نکنید. آنها بیش از حد با نیتروژن تغذیه می شوند یا در جنوب رشد می کنند و به احتمال زیاد در اولین زمستان منجمد می شوند. نهال های سالی پر تنش و دارای سیستم ریشه ای پیشرفته را ترجیح دهید ، مخصوصاً اگر در ظروف پرورش داده شوند. بهترین راه حل نهال های خود ریشه یا پیوند کم است. آنها در آب و هوای سن پترزبورگ بهترین زمستان گذرانی می کنند و برفی که به خوبی می بارد ، شاخه های کم ارتفاع را از یخبندان پناه می دهد. هنگام خرید ، وضعیت چوب ، برگ و در صورت امکان ، سیستم ریشه نهال را به دقت بررسی کنید.