تمشک سیاه - یک فرهنگ باغی امیدوار کننده - کاشت ، تولید مثل و استفاده در پخت و پز - چرخش ، جگر و شانس - 2

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

فناوری پرورش تمشک سیاه بر اساس دانش از ویژگی های بیولوژیکی گیاه است. در دامنه های شمالی و شمال غربی با زاویه ای بیش از 30 درجه - شرایط مساعدی برای رشد و توسعه فرهنگ ایجاد می شود. بازده بالا فقط در لومهای حاصلخیز و لومهای شنی امکان پذیر است. تمشک سیاه را نباید در منطقه ای که تمشک قرمز یا درخت سیب از ریشه خارج شده کاشت.

از کاشت در مناطقی که از زیر سیب زمینی ، گوجه فرنگی و سایر گیاهان از خانواده Solanaceae بوجود آمده است خودداری کنید ، این امر باعث عفونت محصول با بیماری های خطرناک ، در درجه اول پژمردگی عمودی می شود. علاوه بر این ، باید توجه داشت که تمشک سیاه و توت سیاه را نمی توان با هم کاشت. باید بین آنها بیش از 10-15 متر فاصله باشد.

کاشت تمشک.آماده سازی خاک برای کاشت از قبل انجام می شود. آماده سازی خوب خاک و انطباق با تناوب زراعی نقش اساسی در اطمینان از بازده بالا دارد. شناخته شده است که تمشک سیاه ، با تهیه سایت ضعیف ، عملکردی دو تا سه برابر کمتر از سایت تهیه شده طبق همه قوانین فن آوری کشاورزی دارد. آماده سازی سایت برای دو سال با رعایت تناوب زیر انجام می شود: سال اول - آیش سیاه ؛ سال دوم - محصولات ردیفی (هویج ، سیر ، پیاز ، کاهو ، کرفس ، فلفل ، گل همیشه بهار ، گل همیشه بهار). در سایت برنامه ریزی شده برای کاشت تمشک سیاه ، استفاده مداوم از کودهای آلی در بهار یا پاییز (کود پوسیده ، هوموس) با سرعت 15-20 کیلوگرم در هر 1 متر انجام می شود؟ که در سرنیزه بیل تعبیه شده است. در سال کاشت ، استفاده محلی از کودهای معدنی آلی در شیارها و سوراخ ها مورد نیاز است.در شرایط باغبانی منزل ، هنگام کاشت تمشک ، 1.5-2 متر بین ردیف ها و بین گیاهان در یک ردیف - 0.5-0.7 متر باقی می ماند. گیاهان در چاله هایی با عمق و قطر 40-50 سانتی متر کاشته می شوند. در هر گودال به طور متوسط خاکهای حاصلخیز پودزولیک 6-8 کیلوگرم هوموس یا کمپوست ذغال سنگ نارس ، 150-200 گرم سوپرفسفات و 70-80 گرم سولفات پتاسیم تولید کنید. کودهای فسفر و پتاس را می توان با خاکستر چوب به میزان 500-600 گرم در هر گودال جایگزین کرد. مجموعه کودها کاملاً با خاک مخلوط شده و مخلوط حاصل به سیستم ریشه نهال ریخته می شود. سپس گیاهان به وفور آبیاری می شوند و سطح خاک را با ذغال سنگ نارس ، کمپوست پوسیده یا نی خرد شده در یک لایه 6-10 سانتی متری مالچ می کنند. حفر شیارها و سوراخ ها از نظر جسمی کار سختی است. گاهی اوقات به جای سوراخ های عمیق ، سوراخ هایی با عمق 20-30 سانتی متر حفر می کنند و گیاهان را در آنها می کارند. لقاح موضعی انجام نمی شود.چنین "آماده سازی" عملکرد تمشک سیاه را 50-70 during در کل دوره چرخش کاهش می دهد.

می توانید تمشک سیاه را در پاییز بکارید - در پایان سپتامبر ، اکتبر ؛ در بهار - بلافاصله پس از ذوب شدن برف ؛ بعضی اوقات در تابستان جنبه های منفی هر دوره کاشت باید در نظر گرفته شود. گیاهان کاشته شده در پاییز می توانند در زمستان های شدید با کمی برف یخ بزنند. کاشت تابستانه شرایط مطلوبی را برای بقای گیاه ایجاد می کند ، اما ریشه ها می توانند با کمبود رطوبت خشک شوند و قسمت رویشی در اثر خاموش شدن خورشید می سوزد. نهال تمشک سیاه که در بهار کاشته می شود به دلیل خشکسالی یا دیر کاشت حساس به خشک شدن بهار و تابستان است. با این حال ، این محصول هنگامی که در بهار کاشته می شود ، ریشه بهتری دارد. فرد قادر است تمام جنبه های منفی مرتبط با این تاریخ فرود را از بین ببرد. برای این کار باید نهال ها را به درستی ریخته و هرچه زودتر در بهار بکارید.

تمشک سیاه به راحتی شکل می گیرد. یکی از محبوب ترین روش ها ، تشکیل گیاهان فشرده و قدرتمندی است که محصول را به خوبی نگه می دارند ، در آن جا نمی مانند و نیازی به حمایت ندارند. برای این ، هنگامی که شاخه های سالانه به 50-60 سانتی متر می رسند ، 7-10 سانتی متر کوتاه می شوند این باعث بیدار شدن جوانه های زیر بغل و تشکیل شاخه های جانبی تا 1 متر یا بیشتر از آنها در پایان می شود تابستان در اوایل بهار ، قبل از شروع فصل رشد ، این شاخه ها کوتاه می شوند و بسته به قدرت رشد ، روی هر کدام سه تا شش جوانه باقی می مانند. ضعیف ترین شاخه ها در قاعده بریده می شوند. این روش هرس تعداد توت های شاخه را کاهش می دهد ، اما این افزایش وزن و بازارپسندی آنها جبران می شود.

ترکیبات تمشک سیاه. چهره های ترکیبی مختلفی می تواند هر ساله از گیاهان آن تشکیل شود. تشکیل دو بوش به شکل "قوس" هم می تواند بدون هرس ، و هم با کاربرد آن انجام شود. در حالت اول ، شاخه های شاخه های یک بوش با قسمت های بالای شاخه های بوش دیگر مرتبط است. شاخه های بوته های مخالف با یک نزدیک ، یک دور با یک دور متصل نیستند ، اما مطابق با طرح: شاخه نزدیک یک بوش با وسط بوش دوم ، وسط اول - با ثانیه دور ، شاخه دور بوش اول - با ثانیه نزدیک. لازم است که روشنایی ، همزمانی شاخه ها از نظر رشد و سایر عوامل را در نظر گرفت. ریسمان هنگام گره زدن همه شاخه ها باید محکم باشد و نه قطعه ، زیرا جهت خاصی به شاخه ها داده می شود نه تنها به شکل شکل بلکه در داخل بوش نیز قرار دارد. در بوته تمشک سیاه ، بسته به نوع مختلف ، 8-12 شاخه تشکیل می شود ،که هرچه رشد می کنند در جهت مخالف از یکدیگر منحرف می شوند. شاخه هایی که به راحتی شکل می گیرند و قوس دارند بدون هرس باقی می مانند. شاخه هایی که به شدت به پهلو منحرف می شوند می توانند به محض رسیدن به ارتفاع 1-1.2 متر قطع شوند. هرس شامل حذف بالای 10-20 سانتی متر است. شما باید توجه باغبانان آماتور را به اثر تزئینی این توجه کنید روش کشت برداشت تمشک سیاه توسط برس به شکل چتر معکوس تشکیل می شود ، شاخه های میوه با توت در قسمت خارجی ترکیب قرار دارند.لازم است توجه باغداران آماتور را به اثر تزئینی این روش کشت جلب کنیم. برداشت تمشک سیاه توسط برس به شکل چتر معکوس تشکیل می شود ، شاخه های میوه با توت در قسمت خارجی ترکیب قرار دارند.لازم است توجه باغداران آماتور را به اثر تزئینی این روش کشت جلب کنیم. برداشت تمشک سیاه توسط برس به شکل چتر معکوس تشکیل می شود ، شاخه های میوه با توت در قسمت خارجی ترکیب قرار دارند.

شما همچنین می توانید تمشک سیاه را در یک مزارع کشت کنید. این یک سال پس از کاشت گیاهان نصب می شود ، برای این منظور ستون هایی با قطر 10-15 سانتی متر پس از 8-10 متر در امتداد ردیف قرار می گیرند ، سیمها به آنها متصل می شوند: یکی در ارتفاع 60 سانتی متر ، دیگری - 120 سانتی متر. شاخه ها پس از کوتاه شدن آنها به طول 140-150 سانتی متر ، به سیم ها بسته می شوند. ضخیم شدن شاخه ها مجاز نیست ، زیرا این امر باعث بدتر شدن رژیم نور و تغذیه گیاهان می شود. توسعه بیماری های قارچی ، که باعث کاهش عملکرد و کیفیت آن می شود. بنابراین ، بلافاصله پس از برداشت ، لازم است شاخه های میوه دار را قطع کنید ، آنها را بردارید و آنها را بسوزانید.

تولید مثل تمشک. نهال تمشک سیاه در فروش بسیار نادر است. عمدتا توسط قلمه های آپیکالی ، قلمه های افقی (مانند توت) و قلمه های سبز تکثیر می شود. در حالت اول ، لایه برداری با سوراخ كردن قسمت های بالای شاخه های در حال رشد كه به زمین خم شده اند ، حاصل می شود. معمولاً این کار در اواخر تابستان انجام می شود ، زمانی که قسمت آپیکال شاخه به شکل مارپیشی در آمده و با برگهای کوچک چروکیده پوشانده می شود. با آبیاری معمولی ، هر جوانه شاخه ای که در زمین قرار دارد ، ریشه های فرعی ایجاد می کند. شاخه های کوچک نیز در طول پاییز رشد می کنند. برای زمستان ، شاخه های جوان با مواد عایق (ذغال سنگ نارس ، هوموس) پوشانده می شوند و یا با خاک پاشیده می شوند و در اوایل بهار آنها را از بوته مادر جدا می کنند و در یک مکان دائمی یا در یک منطقه رشد می کنند.

هنگام تکثیر توسط لایه های افقی در اوایل بهار ، همه ساقه ها قطع می شوند و فقط بول ها به ارتفاع 10-15 سانتی متر باقی می مانند. در طول تابستان ، شاخه های رشد خوبی رشد می کنند که در ماه آگوست به شیارها سنجاق می شوند. هنگامی که ریشه های پرماجرا ظاهر می شوند ، شاخه ها با خاک پاشیده می شوند و جوانه ها و برگ های آپیکال را باز می گذارند. برای ریشه زایی بهتر ، لایه ها به طور منظم آبیاری می شوند و برای زمستان آنها با خاک پاشیده می شوند یا با مواد عایق پوشانده می شوند. تا پاییز سال آینده ، گیاهان جوان از شاخه های ریشه دار رشد می کنند ، که از بوته مادر جدا شده و مورد استفاده قرار می گیرند. هنگام تکثیر توسط لایه های افقی ، تعداد بیشتری از نهال به دست می آید ، اما بوته مادر پس از 2-3 سال به دلیل بهره برداری فشرده می میرد.

تولید مثل تمشک توسط قلمه های سبز سیاه در زمین های محافظت شده به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. برای این کار بهتر است از گلخانه ها و گلخانه هایی با کنترل خودکار رطوبت استفاده کنید. کارهای پرورشی به محض شروع لیگاندازی شاخه ها انجام می شود. آنها برش داده می شوند ، به قلمه ها بریده می شوند. هر ساقه باید دو تا سه جوانه و یک و نیم برگ داشته باشد. قلمه ها به مدت 8-12 ساعت در محلول ماده رشد قرار داده می شوند ، سپس آنها را کاشته و عمیق می شود به طوری که یک جوانه با یک برگ در بالای خاک باقی می ماند. پیش نیاز این روش تولید مثل: یک واحد مه شکن است که برای 2-3 هفته کار می کند. یک لایه شن و ماسه بر روی پشته هایی به ضخامت 4-6 سانتی متر. بهترین زمان برای کاشت قلمه های ریشه دار در منطقه رشد ، اوایل بهار است.

استفاده از توت. محصولات انواع تمشک سیاه یک هدف جهانی (تازه و فرآوری شده) دارند. می توان از آنها برای تهیه محصولات دسر مانند کمپوت ، آب میوه ، ژله ، مربا ، مارشمالو ، مواد نگهدارنده و … استفاده کرد. از توت خشک می توان پس از خرد کردن ، برای تهیه پوره سیب زمینی ، ژله ، کرم استفاده کرد. تمشک سیاه شراب عالی مانند شامپاین را تولید می کند. به خصوص کمپوت های تمشک قرمز با تمشک سیاه به نسبت یک به یک یا دو به یک ، توت فرنگی با تمشک سیاه به همان نسبت ، توت ، تمشک قرمز و تمشک سیاه در قسمت های مساوی خوب هستند. از توت خشک می توان برای تهیه مجموعه ای از سیب ، گلابی ، آلو و سایر گیاهان میوه ای با تمشک سیاه استفاده کرد.