فهرست مطالب:

شمعدانی باغی یا پلارگونیوم (Pelargonium) - گونه ، کشت
شمعدانی باغی یا پلارگونیوم (Pelargonium) - گونه ، کشت

تصویری: شمعدانی باغی یا پلارگونیوم (Pelargonium) - گونه ، کشت

تصویری: شمعدانی باغی یا پلارگونیوم (Pelargonium) - گونه ، کشت
تصویری: انواع پلارگونیوم که من رشد می کنم - قسمت اول 2024, آوریل
Anonim
شمعدانی ، پلارگونیوم
شمعدانی ، پلارگونیوم

طبق

طالع بینی ، گیاهان زیر با علامت زودیاک Aries (

21 مارس - 21 آوریل) مطابقت دارند: echmea گازدار و راه راه ، کلریای کرکی ، آزالیای هندی و ژاپنی (با گلهای قرمز و صورتی) ، بگونیا سلطنتی ، گل گوزمانیا ، انار کوتوله و شمعدانی باغی درخشان ، گل سرخ (با گلهای قرمز و صورتی تیره).

نام عمومی (Pelargonium L. Herti) برای یک ویژگی خاص داده شده است: پس از گرده افشانی و افتادن گلبرگها ، ستون گل رشد کرده و طولانی می شود ، در نتیجه میوه ای شبیه منقار جرثقیل (از معنی "pelargos" یونانی) "جرثقیل").

گروههای پلارگونیوم

از بین 5 گروه بزرگ خاص برای خواص بیولوژیکی (منطقه ای ، تیروئیدی ، گلهای بزرگ ، آبدار و معطر) پلارگونیوم برای کشت همزمان در فضای باز و داخلی ، شاید فقط دو گروه اول مناسب باشند.

پلارگونیوم منطقه (کمربند)- نیمه درختچه هایی با ساقه های بسیار منشعب شده و برگهای رنگی اصلی (آنها دارای یک الگوی متحدالمرکز به شکل یک نوار از رنگ تیره تر ، تکرار شکل برگها). گلهای بزرگ با رنگ روشن (ساده ، نیمه دو یا دو) (10-140 عدد) در گل آذین های متراکم یا گشاد - چترها جمع آوری می شوند. با هرس ماهرانه ، گیاه به صورت بوته (و حتی یک درخت) تشکیل می شود: امید به زندگی آن می تواند بیش از 20 سال باشد. این پلارگونیوم ها بسیار نورگیر هستند و می توانند نور شدید خورشید را تحمل کنند (اما نه به طور دائمی). برای تابستان ، آنها را در تخت گل ، گلدان های باغ ، بالکن ها و آستانه های پنجره می کارند. به طور منظم و فراوان آبیاری شود و از رطوبت بیش از حد خاک جلوگیری شود. در زمستان ، آنها را در دمای پایین و آبیاری متوسط نگهداری می کنند. در بهار ، هر ساله خاک (به ویژه در گیاهان چند ساله) جایگزین می شود ، شاخه های کشیده اصلاح می شوند (1 / 2-1 / 3).این روش باعث رشد فعال ساقه های جوان می شود که گل آذین های شاداب و شاداب تولید می کنند.

گروه پلارگونیوم تیروئید (پیچک) نام خود را از شکل برگهای آنها گرفته است. این با فرم های آمپلی با ساقه های آویز یا خزنده نازک ، انعطاف پذیر ، صاف نشان داده می شود. برگهای گیاهان این گروه گوشتی ، چرمی ، براق (با شکوفه مومی) روی دمبرگهای بلند است که برگ برگ پیچک معمولی را یادآور می شود. به لطف ساقه های بسیار منشعب شده این گیاهان ، آنها آبشارهای کامل با گل آذین های چتر واقع در گلدانهای عمودی بلند (تا 15-18 سانتی متر طول) ایجاد می کنند. هر گل آذین دارای 10-15 گل با اندازه متوسط و وسیع ترین طیف رنگ است. با مراقبت خوب ، پرگلونیوم های تیروئید می توانند در تمام طول سال شکوفا شوند. به ویژه در گلدان های آویز و سبد ، در جعبه های دیوار و پنجره ، در بالکن ها بسیار خوب هستند. اما در میدان باز کمتر از گروه قبلی استفاده می شود ،از آنجا که شاخه ها و برگهای پلارگونیوم تیروئید بسیار شکننده هستند و باید با دقت آنها را کنترل کرد. پس از ایجاد هوای گرم ، گیاهان را می توان در فضای باز قرار داد. در صورت لزوم می توان آنها را به گونه ای ساخت که به صورت ملافه یا در امتداد دیواره رشد می کنند. پلارگونیوم تیروئید با افزایش مقاومت در برابر زنگ زدگی مشخص می شود.

پلارگونیوم ناحیه ای دوستدار گرما و مقاوم در برابر خشکسالی بهتر است روی پنجره ای با جهت غربی یا شرقی قرار گیرد. برای پلارگونیوم تیروئید ، پنجره های قرار گرفتن در معرض جنوب ترجیح داده می شوند ، اما لازم است از نور مستقیم خورشید جلوگیری کنید. در داخل خانه ، آنها را در گلدان ها یا جعبه هایی نگهداری می كنید كه برای تابستان در معرض بالكن باز یا یك لنج قرار دارند.

در حال رشد گلابیون

قبل از شروع فصل رشد ، خاک در این ظروف تا حدی تجدید می شود. گیاه با احتیاط از گلدان خارج می شود ، سعی می شود ریشه آسیب نبیند ، خاک را از حاشیه تکان دهید و آن را به همان ظرف برگردانید یا آن را به یک ظرف بزرگتر منتقل کنید (در مورد زهکشی از سنگریزه ها را فراموش نکنید) ، ریختن تازه زمین در دو طرف کما. مخلوط خاک از خاک بوته و هوموس ، شن و ذغال سنگ نارس تشکیل شده است (2: 2: 1: 2).

اشکال آمپلی پلارگونیوم تیروئید به یک تکیه گاه متصل می شود. در تابستان ، گیاهان به میزان زیادی سیراب می شوند و از رطوبت بیش از حد گلدان جلوگیری می کنند و هفتگی با محلول کودهای کامل تغذیه می شوند. برای تحریک ظاهر گل های جدید ، گل های از بین رفته با تیغ بریده می شوند ، زیرا ظاهر گیاه را خراب می کنند.

شمعدانی ، پلارگونیوم
شمعدانی ، پلارگونیوم

شرایط آب و هوایی منطقه ما این امکان را دارد که گیاهان گلابی را فقط در یک فرهنگ سالانه در زمین های آزاد پرورش دهیم: آنها در دمای -10 … -3 ° С می میرند. هنگامی که دمای روز بیش از 18 درجه سانتیگراد باشد ، گیاهان را در زمین باز کاشته می شود تا تکه های شخصی ، چمن ها و تخت گل ها را در پارک ها تزئین کند. Pelargoniums از اشکال آمپلیس در نمای ساختمان ها بسیار زیبا به نظر می رسد. محل فرود باید به میزان کافی توسط آفتاب روشن شود (می توان آن را در زیر درختان بلند قرار داد).

برای توسعه طبیعی ، گیاهان خاک حاصلخیز و زهکشی خوب انتخاب می شوند. پس از کاشت ، آنها به مقدار زیاد آبیاری می شوند ، به طور دوره ای تغذیه می شوند. برای جلوگیری از خشک شدن سطح خاک ، پس از آبیاری با لایه نازک ذغال سنگ نارس مالچ می شود. گیاهان نیز هوای بارانی طولانی را تحمل نمی کنند. با نزدیک شدن به یخبندان ، ظروف با پلارگونیوم در معرض هوای آزاد را به اتاق می آورند ، زیرا قبلاً آن را از نظر وجود آفات بررسی کرده اید.

زمستان گذرانی - در پنجره ای روشن از یک اتاق خنک با جهت شمالی (8 … 12 ° С). با کمبود نور ، ساقه ها کشیده می شوند ، و برگ ها روشن می شوند. برای کاهش تأثیر منفی در گیاهان در اثر افزایش جریان هوای گرم ، یک صفحه محافظ ساخته شده از فیلم پلی اتیلن بر روی باتری های سیستم گرمایش نصب شده است.

Pelargonium دوره خاموش مشخصی ندارد و می تواند در تمام طول سال در فضای داخلی شکوفا شود ، اما برای مدتی استراحت صدمه ای نخواهد دید. دمای پایین در دسامبر-فوریه برای کاشت جوانه های گل گیاه مطلوب است (این امر به ویژه برای گروه تیروئید بسیار مهم است). در زمستان ، Pelargonium بسیار کم آبیاری می شود و از ورود آب به برگها جلوگیری می کند. افزایش دما و رطوبت زیاد هوا مانع از رشد طبیعی این گیاه می شود و به شکست انواع بیماری ها کمک می کند.

در ماه مارس ، گلهای گلابی هرس می شوند تا آنها را به صورت بوته درآورند. شاخه های نازک و ضعیف برداشته می شوند ، بقیه کوتاه می شوند.

تولید مثل پلارگونیوم

تکثیر Pelargonium عمدتا از طریق رویشی انجام می شود. تولید مثل بذر غیر عملی است. و از قلمه های سبز در تمام طول سال استفاده می شود. گیاهان مادری گیاهان سالم 3-3 ساله ای هستند که از آنها قسمت میانی شاخه های جوان برای ریشه زایی گرفته می شود (قسمت فوقانی و آبدار با 3 تا 4 میانگره و پایین ترین ، پیوند خورده) قطع می شود. ساقه 0.5 سانتی متر زیر گره بریده می شود (آنها قبل از کاشت یک ساعت خشک می شوند): برگهای پایین برداشته می شوند ، قسمت های بالایی به نصف کوتاه می شوند ، گل آذین ها بیرون می آیند. ریشه در ماسه درشت تمیز شسته شده (ضخامت 10 سانتی متر) یا در لایه ای از مخلوط ذغال سنگ نارس و شن و ماسه است. مواد گیاهی به عمق 2-3 سانتی متر از بستر مرطوب و هموار کاشته می شود. دمای مناسب برای ریشه زایی18 … 22 درجه سانتیگراد قلمه های کاشته شده به وفور آبیاری می شوند. آنها باز نگه داشته می شوند ، زیرا رطوبت اضافی برای آنها مخرب است ، بنابراین ، برای جلوگیری از پوسیدگی ، آنها با دقت آبیاری می شوند (بهتر است لایه لایه زیرین کمی خشک شود بهتر است) ، و در هوای آفتابی باید سایه بزنند. برگها بصورت دوره ای از بطری اسپری پاشیده می شوند تا آب روی صفحات بنشیند. آبیاری و سمپاشی به ویژه هنگام ریشه زایی در دوره پاییز و زمستان با دقت کنترل می شود و از رطوبت اضافی جلوگیری می شود. اگر در حین فرآیند ریشه زایی ، برگ قلمه ها زرد و خشک شوند ، به تدریج از بین می روند. ریشه زدن قلمه ها حداقل 3-4 هفته طول می کشد.

Pelargonium خیلی سریع رشد می کند. برای جلوگیری از کشیدگی بوته ها ، باید از سایه زدن آنها با یکدیگر خودداری کنید - گلدان ها را به موقع مرتب کنید. در تابستان (پس از قلمه زدن بهار) ، گیاهان مادر به زمین باز پیوند می شوند - در یک مکان روشن با خاک کاملاً آماده.

در پاییز ، با قطع مجدد قلمه ها ، گیاهان تا سرما حفر شده و به داخل اتاق آورده می شوند. باید در نظر داشت که پیوند گل گیاه پر درد است (برگها زرد می شوند و می ریزند) ، بنابراین به آن زمان داده می شود تا بهبود یابد.

بیماری ها و آفات

اگر pelargoniums به طور مداوم از آپارتمان به خیابان "مهاجرت" می کند (و بالعکس) ، باید ظهور بیماری ها و به ویژه آفات روی گیاهان را کنترل کنید. مضرترین آنها مگس سفید گلخانه ای ، تریپس تنباکو ، کنه عنکبوت ، گلخانه و شته های گلابی است. برای مقابله با این حشرات مکنده ، توصیه می شود از محلولهای ضد حشره کشهای گیاهی (محلولهای سیر ، پیاز ، بالای گوجه فرنگی و سیب زمینی و غیره) یا محلولهای شیمیایی - کاربوفوس (0.3٪) یا عمل آور (0.1 ٪) …

از بین بیماری های قارچی ، زنگ زدگی و لکه بینی خطرناک ترین ، از جمله ویروسی ، موزاییک پیچشی و دایره ای برگ است. با مخلوط بوردو و سایر داروهای حاوی مس با بیماری های قارچی مبارزه کنید. توپاز (0.05٪) نیز در برابر زنگ زدگی موثر است. ناقلین ویروس ها حشرات مضر هستند که از شیره گیاه تغذیه می کنند. درمان گیاهان از این بیماری ها غیرممکن است ، بنابراین ، پلارگونیوم آلوده به ویروس ها از بین می رود. قلمه های جدید را باید فقط از سلول های ملکه سالم شروع کرد.

Pelargonium به عنوان تزئین

در فضای بسته ، گلدان گل را می توان در ظروف با اندازه های مختلف کاشت. از ظروف قابل حمل استفاده کنید ، انتقال آنها از یک اتاق به اتاق دیگر آسان است. گلدان های بتونی بزرگ و پهن ، تزئینی شگفت انگیز برای راه پله ها هستند. ظروف آویز زوج با آبشار سرسبز پرگلونیوم تیروئید شکوفا ، هر ورودی به ایوان یا ایوان یک خانه بزرگ را در دروازه ورودی سایت تزئین می کنند.

از زمان های بسیار قدیم ، پالارگونیوم ها بالکن ها و گلدان های تزئین شده دارند ، جایی که در 1-2 ردیف قرار می گیرند. برای این ، فرمهای کم حجم پلارگونیوم ناحیه ای و فرمهای آمپلی تیروئید مناسب است. اگر بالکن بزرگ باشد ، گیاهان در جعبه های حجمی کاشته می شوند ، در پس زمینه انواع بلند قامت ، و در پیش زمینه آمپلی است. گیاهان به صورت گروهی کاشته می شوند تا "فرش" یا "بالش" گل ایجاد کنند. ظروف با گیاهان آمپلوس سرسبز نیز از بیرون پنجره ها آویزان شده اند. در نتیجه ، حتی یک پنجره خیابان از آپارتمان با گل آذین های پرگلون زنده می شود.

هنگام قرار دادن pelargoniums در زمین باز ، گل فروشی می تواند آنها را به سادگی در خاک یا حلقه های بتونی یا گلدان های سرامیکی بکارد. فقط باید توجه داشته باشید: پلارگونیوم ناحیه ای روشنایی بیش از حد را دوست ندارد و تیروئید نمی خواهد زیر باد سرد خیابان بیفتد.

ظروف کوچک با گیاهان آمپلی ، معلق روی چراغ های جلویی یا تیرهای تزئینی ، جالب به نظر می رسند. گلدان های پلارگونیوم در زمین های چمن سبز ، آسفالت یا کاشی کاری بسیار زیبا به نظر می رسند. چمن های موجود در طول مسیرها با انواع کم رشد کاشته می شوند و به دنبال آن انواع متوسط و بلند قرار می گیرند. بسترهای گل با در نظر گرفتن تخیل خلاق و سلیقه شخصی با انواع تزئین می شوند. در میدان باز ، پلارگونیوم های منطقه ای و تیروئیدی قادر به تولید فراوانی مداوم رنگ با رنگ های مختلف هستند.

برای اینکه گیاهان در فضای باز به طور مداوم از پرورش دهنده لذت ببرند ، آنها به طور منظم در تمام تابستان مورد مراقبت قرار می گیرند: آنها به موقع آنها را آبیاری می کنند ، زمین را شل می کنند ، علف های هرز را از بین می برند ، آنها را با کود تغذیه می کنند ، برگهای خشک و گل آذین را از بین می برند که ظاهر گیاه را خراب می کنند تصنیف ها

توصیه شده: