قوانینی برای آبیاری گیاهان داخلی ، ABC یک باغ خانگی - 2

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

آب در زندگی گیاهان داخلی

میزان رطوبت خاک و هوا در زندگی گیاهان به طور کلی و در محیط داخلی به طور خاص از اهمیت بالایی برخوردار است. از این گذشته ، حیوانات خانگی ما کاملاً به صاحبانشان وابسته هستند ، به میزان مراقبت و مراقبت مناسب از آنها.

مطالعات نشان داده است که 80-90٪ بافت گیاه را آب تشکیل می دهد که به لطف آن سلول ها خاصیت ارتجاعی و استحکام خود را حفظ می کنند. آب به خودی خود حل می شود و مواد مغذی لازم برای زندگی را حمل می کند ، به متابولیسم ، تنفس ، تغذیه و فتوسنتز اجازه می دهد. از دست دادن فقط 10٪ مایع اغلب قابل برگشت نیست و گیاهان را به مرگ می کشاند. در واقع ، آب منبع حیات در زمین است ، و نه تنها برای گیاهان.

ریشه گیاهان ، مجهز به بهترین موهای ریشه ، به صورت پمپ عمل می کنند ، رطوبت خاک را بیرون می کشند و آن را از طریق عروق در اندازه های مختلف به تمام اندام ها و بافت ها می رسانند. رطوبت کافی هوا به وجود قسمتهای هوایی گیاهان کمک کرده و از خشک شدن آنها جلوگیری می کند. برخی از گونه های گیاهی (مونسترا ، فیلودندرون ، سنگونیوم و …) نیز دارای ریشه های هوایی هستند که می توانند رطوبت هوا را جذب کرده و علاوه بر آن ارگانیسم گیاه را با آن تغذیه کنند.

نیاز به رطوبت در گیاهان گلدار با توجه به ویژگی های بیولوژیکی مرتبط با محل تولد و فصل سال (به معنی دوره رشد فعال و استراحت نسبی یا کامل) تعیین می شود. دفعات آبیاری و مقدار آب نیز به اندازه گیاهان و ظروف ، محل قرارگیری آنها در خانه ، دمای هوا ، روشنایی ، نیازهای فردی آنها به رطوبت مطابق با زیست شناسی جنس و گونه ها بستگی دارد. چنین تعدادی از عواملی که باید در هنگام محاسبه آبیاری مورد توجه قرار گیرند ، تهیه یک برنامه آبیاری روشن برای هر گیاه به ویژه در زمستان بسیار دشوار است. اما هنوز هم برخی الگوهای کلی را می توان یافت و ما در این امر دشوار توسط آنها راهنمایی خواهیم شد.

الگوی عمومی برای آبیاری به شرح زیر است: هرچه دمای هوا بالاتر باشد ، هرچه ظروف محل رشد گل کوچکتر باشد ، لایه متخلخل (شن و ماسه ، با خاک رس و سنگریزه منبسط شده) بیشتر می شود ، بیشتر آب گیاهان بیشتر می شود

هنوز هم عامل اصلی خود گیاه است که باید تحت نظارت دقیق قرار گیرد و خیلی زود شما با یک نگاه دقیقاً متوجه می شوید که حیوان خانگی شما دقیقاً به چه چیزی احتیاج دارد.

به منظور ایجاد یک باغ داخلی خوب ، گیاهانی که شرایط مشابهی برای شرایط رشد دارند ، با قرار دادن آنها در مجاورت ترکیب می شوند - این امر مراقبت از آنها را آسان تر می کند و جوامع طبیعی گیاهان را ایجاد می کند ، همانطور که در طبیعت اتفاق می افتد. فاصله بین نمونه های گیاهی منفرد باید به اندازه ای باشد که هوا در اطراف آنها جریان داشته باشد و برگها با یکدیگر تماس نداشته باشند ، در غیر این صورت به راحتی آسیب می بینند و از بین می روند.

گونه هایی که در زیر آفتاب سوزان مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری کره زمین رشد می کنند دارای وسایل محافظتی برای حفظ رطوبت گرانبها هستند. آنها اغلب برگهای متراکم ، سخت و براق دارند ، مانند نمونه هایی که در فیکوس ، کف دست ، فیلودندرون مشاهده می کنیم. گروه بزرگی از این گیاهان زینتی هوای خشک اتاقهایی را که دارای حرارت مرکزی هستند را به راحتی تحمل می کنند. از این میان ، پایدارترین گونه ها برای تزئین منازل و دفاتر انتخاب می شوند. میتونه باشه aglaonema ، alocasia ، amaryllis ، aspidistra ، aphelandra ، begonia semperflorens ، bilbergia ، hibiscus ، dracaena ، انجیر ، clivia ، درخت قهوه ، cryptantus ، curculigo ، laurel ، muhlenbeckia ، marica ، mesembriantemum ، monsteraus perapus ، گلدان گیاه ، sansevier ، scindapsus ، tradescantia ، feijoa ، ficus elastica ، chlorophytum ، hoya ، cissus ، shefflera و دیگران. چنین گیاهانی قادر به گذراندن چندین روز بدون آبیاری هستند.

یک گروه خاص از گیاهان کویری تشکیل شده است: کاکتوسهایی با شکلهای عجیب و غریب ، اغلب کروی (اجازه می دهد رطوبت از یک سطح کوچکتر با حجم برابر تبخیر شود) ، گون ، آلوئه ، کراسولا (کراسولا) ، جلبک شیر ، در یک کلام ، ساکولنت ها - توانایی از تجمع آب در ساقه و برگ آنها. این توانایی باعث می شود ماهها بدون آب در طبیعت زنده بمانند. لیتوپس ها که پس از باران پر از آب می شوند ، عملاً با سنگهای صحرای اطراف تفاوتی ندارند. این تیره را می توان رکورددار بقا نامید: شناخته شده است که آنها قادرند بدون یک قطره آب برای یک سال کامل زندگی کنند!

ساکالنت ها از خارج به راحتی قابل تشخیص هستند: رنگ مایل به آبی از ساقه ها و برگهای آبدار ، اغلب - یک پوشش مومی روی آنها ، برگها به خارها تبدیل می شوند (برای تبخیر رطوبت کمتر). در خانه ، آنها به حداقل مقدار رطوبت در مقایسه با گیاهان گرمسیری نیاز دارند و رطوبت اضافی اغلب آنها را خراب می کند. کاکتوس ها و ساکولنت ها در طول دوره رشد پس از 6-10 روز سیراب می شوند (بسته به دما). در زمستان - هر 15-20 روز یک بار در دمای اتاق ، در دمای پایین - به هیچ وجه آب ندهید. حداقل آبیاری مورد نیاز است آگاو ، آلوئه ، آپوروکاکتوس ، آسپیدیتسترا ، آستروفیتوم ، بوکارنیا ، سرئوس ، سروپژیا ، آفتابگردان ، کلیستوکاکتوس ، میلافوروبیا ، سیکاد ، اکواریا ، اکینوکاکتوس ، اکینوسئروس ، فروکاکتوس ، گیاه گل مینا ، گیاه بزرگ sedum) ، یوکا ، و غیره

گیاهان کویر شامل نمایندگان خانواده سوسن و آماریلیس است.آنها یاد گرفته اند که با پنهان کردن لامپ های خود در اعماق زمین ، با دوره های خشک کنار بیایند. به محض رسیدن فصل بارندگی در اواخر زمستان (ژوئیه - آگوست در نیمکره جنوبی) ، خاک رس خاک بیابان نرم می شود و در عرض چند روز با یک فرش گل دهنده بسیاری از گیاهان با گلهای بزرگ و درخشان پوشیده می شود. این ephemeroids فقط در مدت دو ماه زمان رشد ، شکوفایی و میوه دهی دارند. در اکتبر ، در آنجا ، در صحرای کارو آفریقا ، گرمای شدیدی آغاز می شود ، گل ها خشک می شوند و دشت دوباره بی جان می شود. اما در همان زمان ، زندگی به زیر زمین منتقل می شود و تا زمان های بهتر یخ می زند: توده ای از برگ های آبدار و گیاهان اولیه گل با پوستی متراکم پوشانده می شود و به یک پیاز تبدیل می شود ، که برای همه ما آشنا است. گیاهان پیازی در مکانهای شمالی نیز یافت می شوند ، آنها "در رویا" از خشکسالی زمستان زنده می مانند و در بهار شکوفا می شوند.

در اتاق ها، گیاهان پیازی نشات گرفته از کارو صحرا هستند که اغلب رشد - نرگس و krinum ، و همچنین hippeastrum بومی جنگلهای نیمه گرمسیری و گرمسیری از امریکا است. به طور دقیق تر ، ترکیبی از تعداد زیادی آماریلیس و گل آبی. این گونه ها به دلیل دوره خفته مشخص ، رژیم آبیاری خاص خود را دارند.

بنابراین ، آماریلیس در عرض های جغرافیایی ما در پاییز شکوفا می شود ، همانطور که در کشور خود (گل آماریلیس ترکیبی در فوریه - مارس شکوفا می شود). از پیاز یک گلدان پیکان پرشده در داخل (برخلاف اسب آبی با پیکان توخالی) تا ارتفاع 0.5 متر رشد می کند ، در بالای آن چتر شش تا دوازده سایز متوسط قرار دارد ، قطر آن تا 8 سانتی متر ، گلهایی از رنگ های مختلف: قرمز ، صورتی ، سفید و بسیاری از گزینه های رقمی. از نظر شکل شبیه گل های سوسن هستند. برگهای بلند ، کمربند و سبز تیره با کمی تأخیر ظاهر می شوند. با پایان گلدهی ، برگها زرد و خشک می شوند. در تابستان ، پیازها به هیچ وجه آب نمی گیرند ، آنها را در یک مکان تاریک و خنک (حدود 10 درجه سانتیگراد) به مدت 2-3 ماه قرار می دهند. در ماه نوامبر ، پیازها با افزودن کپسول AVA-N (کود کامل با اثر طولانی مدت) یا گرانول های کود پیچیده طولانی مدت AVA بدون ازت و کلر ، به خاک تازه پیوند می شوند.آنها شروع به آبیاری سبک گیاهان با آب گرم در لبه گلدان ، بدون لمس لامپ ، نیمه بیرون زده از سطح زمین ، و قرار دادن گیاه در یک مکان روشن و گرم ، اما در عین حال فلش در حال رشد را با یک کلاه کاغذی تیره به طوری که بیشتر از برگها کشیده شود. (این روش برای پوشاندن گلدانهای رانده شده با کلاه تیره هنگام مجبور کردن بسیاری از پیازها استفاده می شود: سنبل ، لاله ، گل نرگس و غیره) بنابراین ، زمان گلدهی و استراحت به میل پرورش دهنده بستگی دارد ، با آبیاری و درجه حرارت محتوا تنظیم می شود ، بنابراین ، در سال های اخیر ، گل های آماریلیس ، گل هایپرا ، کرینوم ، eucharis شکوفا می شوند تقریباً در هر زمان از سال می توان آن را در فروش یافت.

مارچوبه و کلروفیتوم خشکی را به خوبی تحمل می کنند ، زیرا در ریشه مخازن ذخیره ای به شکل هسته های کوچک پیازی دارند. اما نباید از این دستگاه سو abuse استفاده کنید: ممکن است برگهای مارچوبه زرد شده و ریزش کند و کلروفیتوم ضعیف شود و نوک برگهای آن خشک شود و یا حتی حشره مقیاس حمله کند.

در میان کاکتوس ها ، نه تنها "زاهدان" ، بلکه جنس ها و گونه های جنگلی اپی فیتی نیز وجود دارد. آنها به خوبی برای بسیاری شناخته شده: phyllocactus ، که در حال حاضر به نام اپیفیلوم ، با طولانی، کمربند مانند، سبز تیره ساقه، پوست ظریف و مجموعه ای از برآمدگی کوچک در لبه های ساقه. آنها به دلیل گلهای بزرگ ، چند گلبرگ ، قیفی شکل از صورتی ، قرمز مایل به قرمز ، زرشکی ، سفید و رنگ های دیگر به اشکال ترکیبی مشهور هستند. شکوفه زدن در بهار و تابستان. بسیاری از "Decembrists" آنها را دوست دارند (از نظر گیاه شناسی آنها Zigokaktus و Schlumbergera نامیده می شوند) از بخشهای مسطح کوچکی متصل شده اند که به صورت زنجیره ای به یکدیگر متصل شده اند. آنها در ماه نوامبر شکوفا می شوند و در زمستان نیز شکوفا می شوند ، که به دلیل کشیده شدن (تا 8 سانتی متر) ، گل های باریک و برازنده از رنگ های روشن ، چشم اندازهای خانه را بسیار متنوع می کند: از سفید تا قرمز آجری ، صورتی-زرشکی و سایه های دیگر. Ripsalidopsis مشابه "Decembrists" در بهار و اوایل تابستان شکوفا می شود. کاکتوسهای اپی فیتیک به بستر مرطوب و هوا نیاز دارند اما محلول پاشی روی گلها مناسب آنها نیست.

برگهای ظریف ، نازک و مخملی بگونیا ، سرخس و سایر گونه ها گواهی غیر قابل انکار است که نشان می دهد این گیاهان عادت به زندگی در زیر پوشش گونه های دیگر دارند که در برابر آفتاب گرم مقاوم و مقاوم هستند. آنها به شرایط مرطوب خاک و هوا نیاز دارند و کمبود رطوبت را تحمل نمی کنند. این گیاهان شامل موی میانی ، آزالیا ، بوروالیا ، کالاته ، کالسولاریا ، کلرودندرون ، شکوفه زرد ، کراساندرا ، گل پیکان ، سیکلامن ، پاپیروس سایپروس ، دارلینگتونیا ، اپیزود ، اگزوم ، فیکوس کوتوله ، فیتونیا ، همی گرافی ، نپانتس ، نفروسلیس ، نفروسلیف ، روبل ، گل مینا ، ساراسنیا ، سلاژینلا ، اسکیرپوس ، اسپاتی فیلوم ، استرپتوکارپوس و سایر gesneriaceae ها در ترکیب مخلوط خاک برای این گونه ها ، وجود ذغال سنگ نارس ضروری است ، که آب را به خوبی حفظ می کند. اما در عین حال ، آب نباید در ظرف بماند. واکنش گیاه در برابر غرقابی بسیار شبیه به واکنش مشاهده شده در هنگام خشک شدن بیش از حد کما است: پژمردگی ، افتادگی برگهای کسل کننده ، ظهور لکه های قهوه ای و از بین رفتن بافت.