Primula - انواع مختلف و رشد در یک آپارتمان

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

با توجه به فال برای گیاهان داخلی علامت زودیاک Taurus (21 آوریل - 20 مه) ، منجمان طبقه بندی بگونیا در حال رشد تزئینی (غده ای ، چند گلدار ، گل زمستانی) ، Blossfeld's و Mangin's Kalanchoe ، سیکلامن ایرانی ، بنفشه اوزامبارا ، گلوکسینیا زیبا ، آمپلی را طبقه بندی می کنند پپرومیا و گل پامچال (گل پامچال).

خانواده گسترده Primroses ، که برای بیشتر پرورش دهندگان گل شناخته شده است ، نام خود را - Primulaceae - مدیون تیره Primula (Primula) است. این تیره به دلیل کلمه لاتین "primus" ، به معنی "اول" نامگذاری شده است: این خانواده حاوی گیاهان بسیاری است که دوستداران گل را با دوره های گلدهی بسیار زود خوشحال می کنند. گل پامچال یا گل پامچال تقریباً در همه جای دنیا پراکنده شده است (تیره تقریباً 600 گیاهان مختلف یک ساله و چند ساله استوایی را که در اروپا ، آسیا و آمریکای شمالی رایج است ، متحد می کند).

وطن اکثر قریب به اتفاق گونه های گل پامچال ، به گفته بسیاری از کارشناسان ، چین است. اعتقاد بر این است که گل پامچال از اواخر قرن نوزدهم در فرهنگ بوده است ، اگرچه حتی در روسیه مدت هاست که شناخته شده است. حتی در زمان سلطنت کاترین دوم ، گل پامچال به طور فعال در گلخانه ها پرورش داده می شد و در کاخ زمستانی یک اتاق کاملاً پوشیده از ظروف چینی با تصویر این گل ها وجود داشت که امپراتور بسیار آن را دوست داشت.

گل نارنجی یا مالاکوئید (P. malacoides)

در گل کاری داخل خانه ، فقط چند نوع گل پامچال گسترده است. رایج ترین آن گل پامچال یا مالاکوئید (P. malacoides) یا گل پامچال نرم است. این یک گیاه کم برگ با برگهای دمبرگ بیضی شکل کشیده و پایه است ، و یک گل رز متراکم تشکیل می دهد ، از مرکز آن ، در زمان پاییز و زمستان ، یکی پس از دیگری شاخه های گل 7-8 (قطر تا 1.5 سانتی متر) از رنگ های مختلف (سفید ، صورتی مایل به قرمز ، قرمز) ، با یک مرکز زرد ، در یک گرداب ظاهر می شود.

گل آذین ها روی گلدان های نازک (طول تا 45-50 سانتی متر) قرار دارند. چرخش زیر از مرکز چرخش رشد می کند: چندین "طبقه" از 6-7 حلقه تشکیل می شود. یک گل می تواند 40-50 گل تولید کند. به دلیل فراوانی گل ها ، گل پامچال مالویان در بین انواع گل های پامچال بسیار ارزشمند است. اگر توسط بذر تکثیر شود ، پس از کاشت ماه مه ، آن در پاییز شکوفا می شود ، با گلدهی ژوئن-ژوئیه در بهار سال آینده شروع می شود.

گل پامچال مخروطی پشت (P. obconica)

را می توان یکی از زیبا ترین گیاهان زینتی گلدار دانست. این برگ دارای برگهای بزرگ شکننده قلبی (کمی موج دار) (با سطح ناهموار) بر روی دمبرگهای بلوغ بلند است که در یک گل رز سرسبز جمع شده است و گل آذین چتری از گلهای بزرگ معطر (قطر 2.5-4 سانتی متر) از انواع مختلف است رنگ ها (صورتی روشن ، سفید ، قرمز یا بنفش) با مرکز سبز. گل آذین ها ، به عنوان مثال ، به دلیل بالا بودن گلدان (تا 25-30 سانتی متر) در طبقه دوم بالاتر از برگها بالا می روند.

با مراقبت موفق ، گل پامچال مخروطی می تواند از اوایل بهار تا دسامبر شکوفا شود. با این حال ، توزیع گسترده این گل پامچال با یک ویژگی ناخوشایند مانع می شود: موهایی که برگ های آن را پوشانده اند حاوی یک الکولوئید خاص هستند. هنگام لمس ، برگها می توانند باعث حساسیت شدید دست برخی از افراد شوند - تحریک موقت به صورت لکه های قرمز خارش دار (حتی بثورات کوچک در کودکان). برای رفع این خارش ناخوشایند ، باید سریع دستان خود را در آب اسیدی بشویید. درست است ، در سال های اخیر ، پرورش دهندگان سعی در ایجاد انواع گل پامچال مخروطی معکوس دارند که حاوی آلکالوئید آلرژن نیست. توجه داشته باشید که این گل پامچال پس از گلدهی دور ریخته نمی شود ، بلکه برای فصل بعد باقی مانده است. این گیاه به یک ظرف بزرگتر پیوند داده می شود و تمام تابستان در یک اتاق خنک نگهداری می شود.در پاییز ، برگهای زرد شده برداشته می شود و آبیاری تا حدودی افزایش می یابد.

گل پامچال چینی (P. chinensis)

گل مغربی چینی بی تکلف (P. chinensis) معمولاً به عنوان یک گیاه 1-2 ساله رشد می کند ، زیرا در سال های بعدی آن ضعیف تر و ضعیف تر می شود و به سرعت اثر تزئینی خود را از دست می دهد. برگهای لوب دار با حاشیه دندانه دار ، پوشیده از موهای نازک و نسبتاً متراکم مشخص می شود. این بوته ای ظریف است که از مرکز آن گل آذین هایی از گل های ظریف بزرگ (قطر 2.5-4 سانتی متر) (رنگ های متنوع با مرکز زرد) با گلبرگ های موج دار ظاهر می شود که با رایحه لطیف و دلپذیری نیز مشخص می شود. انواع مختلفی از گل پامچال چینی با گلهای دوتایی وجود دارد. گل پامچال چینی در یک اتاق خنک و یک منطقه کافی قادر به شکوفایی کامل در تمام زمستان است. اما اگر فضای کافی برای آن وجود نداشته باشد ، گیاه به سرعت گسترش می یابد ، بنابراین ظاهری نسبتاً بدبخت به خود می گیرد و به طور ضعیفی به حالت ایستاده قرار می گیرد.

Primula stemless (P. acaulis)

وطن گل پامچال بدون ساقه (P. acaulis) ، برخلاف گونه های قبلی ، کریمه و قفقاز در نظر گرفته شده است. اگرچه گل فروشی های داخل خانه نسبتاً اخیراً (15-18 سال پیش) شروع به پرورش این گیاه زیبا ، بی پایه و ریزوم کردند ، اما این گیاه اغلب در خرده فروشی به نظر می رسد. شاید این به خاطر این واقعیت باشد که می توان این نوع را به همان اندازه با موفقیت در مزرعه باز (به دلیل سختی زمستان) و در جعبه ها یا گلدان های بالکن ، در یک گلدان بسته یا در یک اتاق خنک کشت کرد.

این گیاه دارای برگهای رزت ، بیضی شکل مستطیلی با محفظه پنجه ای ، نسبتاً مواج ، ناهموار و روی دانه های کوتاه قرار گرفته است. گلهای بزرگ (به قطر تا 3-4 سانتی متر) با رنگ های مختلف (سفید ، زرد خالص ، بنفش آبی ، قرمز بورگوندی) با مرکز سفید روی پایه های کوتاه قرار دارند. گلها در 5-7 قطعه در مرکز گل رز جمع آوری می شوند. شکوفه های بدون ساقه پریمولا از فوریه تا اوت شکوفا می شود. بوته های کوچک آن در سبدها و آویزهای زیبا - گلدان های ماکرامه خوب به نظر می رسند. اگر گل پامچال بدون ساقه در بالکن نور باز قرار داده شود ، پس از آن مطلوب است که در ظهر رطوبت کافی در بستر خاک و سایه روشن وجود داشته باشد ، و همچنین در آب و هوای گرم و خشک با آب گرم اسپری کنید.

Primula cus (P. kewensis)

در میان طرفداران گلکاری داخل منزل ، گل پامچال کوینسیس (P. kewensis) کمتر رایج است ، اگرچه دقیقاً 110 سال پیش در باغ گیاه شناسی معروف کیو که در کیو ، حومه لندن واقع شده است ، پرورش داده شد. این ماده ترکیبی در نظر گرفته می شود که با عبور از پامچال های گلرنگ و گل پامچال های چند گل به دست می آید. گل پامچال یک گیاه رزت نسبتاً قدرتمند با برگهای سبز است. این جمعیت همچنین شامل گیاهانی است که برگ دارند ، گویی که با شکوفه سفید پودر شده اند. این گونه به ویژه به دلیل گلدهی طولانی در زمستان و گلدانهای قدرتمند خود که چندین گل گرد معطر ("کف") بزرگ تشکیل می دهند ، مورد توجه قرار می گیرد. هنگام کاشت بذر در اوایل بهار ، گیاهان تمام زمستان شکوفا می شوند ، از پاییز شروع می شود ، اما در بهار سال آینده بسیار روشن است.

در حال رشد در یک آپارتمان

برای یک گلدان با گل پامچال ، مکانی نسبتاً روشن و خنک را انتخاب کنید (اما از نور مستقیم خورشید و پیش نویس محافظت کنید). در عین حال ، هوای تازه برای گیاه مهم است. به دلیل اینکه گل پامچال کلر را تحمل نمی کند ، به طور منظم و با آب متوسطی آب داده می شود. در طول دوره گلدهی ، از جلوگیری از غرقاب شدن خاک ، آبیاری کمی افزایش می یابد. خشک شدن سیستم ریشه نیز قابل قبول نیست. پانسمان بالا در طول دوره گلدهی (هر 2-3 هفته یک بار) با محلول ضعیف کود پیچیده انجام می شود ، که لزوما حاوی عناصر کمیاب (به ویژه مولیبدن ، منگنز ، آهن) است.

برای جلوگیری از "پرواربندی" گیاه و تأمین گل گل پامچال با بهترین شرایط گلدهی ، ظروف مخصوص آن كوچك و انگار تنگ انتخاب می شوند. خاک گل پامچال باید کمی ترش باشد (pH 5.5-6.5). گل پامچال معکوس مخروطی به خاک سنگین تری نیاز دارد (خاک کمپوست با افزودن خاک رس ، ذغال سنگ نارس ، شن و ماسه). خاک رس به انواع دیگر پامچالها اضافه نمی شود ، مخلوط سبکی از برگ ، کمپوست ، خاک ذغال سنگ نارس و شن و ماسه (به نسبت مساوی) کاملاً مناسب است. دمای مناسب برای نگهداری طبیعی گیاهان بالغ 10-13 درجه سانتی گراد است ، در طول دوره گلدهی می توان آن را به 15-16 درجه سانتی گراد رساند.

پامچالها توسط بذرهای به دست آمده پس از گرده افشانی مصنوعی تکثیر می شوند ، که ظرفیت جوانه زنی خود را تا یک سال در دمای 16 … 20 درجه سانتیگراد حفظ می کنند و همچنین با تقسیم بوش در حین پیوند. گل پامچال دارای یک میوه است - یک جعبه ، دانه های آن قهوه ای ، کوچک است. از لحظه کاشت بذر تا گلدهی گیاهان جوان ، معمولاً 5-6 ماه طول می کشد (نهال ها دو بار شیرجه می خورند). برای اینکه گل پامچال با بخشهای جدیدی از گل چشم را بیشتر لذت ببخشد ، سر مرده آنها را به طور منظم با دقت از بین می برند. گل های قلمه تازه بیش از دو هفته در گلدان ها خوب به نظر می رسند و می توان از برگ های بریده شده برای چیدمان استفاده کرد. گل پامچال مروارید

متأسفانه گل پامچال می تواند توسط بیماری ها و آفات مورد حمله قرار گیرد. گیاهان می توانند به دلیل پوسیدگی ریشه پژمرده شده و از بین بروند. پس از حفر و بررسی ریشه این گونه گیاهان ، می توانید قهوه ای شدن رنگ سیستم عروقی آن را در قسمت ریشه مشاهده کنید. بیشتر اوقات این امر در نتیجه اثر ترکیبی غرقاب بستر خاک و قارچ های انگلی اتفاق می افتد. ذخیره این گیاهان معمولاً دشوار است. برای جلوگیری از پوسیدگی ریشه ، قبل از کاشت گیاهان جوان ، باید از قبل خاک و گلدان ها را ضد عفونی کرد.

لکه های حاشیه دار - از نوع عفونی - با ظهور لکه های قهوه ای روشن (با مرز زرد) روی برگ ها مشخص می شود ، که به سرعت در سراسر تیغه برگ گسترش می یابد ، در نتیجه چنین گیاهانی می میرند. حفظ رطوبت معمول هوا و خاک یک اقدام پیشگیرانه تلقی می شود. در اولین نشانه های این لکه بینی ، برگها با محلول آماده سازی حاوی مس پاشیده می شوند (به عنوان مثال ، اکسی کلرید مس با سرعت 4 گرم در لیتر).

پوسیدگی خاکستری مضر با افزایش رطوبت خاک و همچنین ضخیم شدن بیش از حد گیاهان مشاهده می شود. گیاهان بیمار باید برداشته شوند ، گیاهان باقیمانده باید کاشته شوند و سعی در نجات آنها وجود دارد ، اگرچه عفونت معمولاً به سرعت کافی به گیاهان آلوده منتقل می شود. تولید کنندگان باتجربه بر این باورند که حتی آن دسته از گیاهانی که علائم این بیماری قارچی روی آنها به سختی قابل مشاهده است باید کنار گذاشته شوند. از بین آفات ، شته ها و کنه های عنکبوتی ممکن است روی گل پامچال ظاهر شوند.