300 سال به اولین مجموعه کاخ و پارک در مجاورت سن پترزبورگ ، سالگرد مبارک ، Oranienbaum! - 3

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

اولین مجموعه کاخ و پارک حومه شهر در حوالی سن پترزبورگ 300 سال را جشن می گیرد

کاترین بزرگ در 6 نوامبر (17) نوامبر 1796 درگذشت و امپراطور جدید پل اول ، با حکمی خاص ، اورانیانباوم را به مالکیت پسر بزرگتر و وارث تاج و تخت ، الکساندر پاولوویچ واگذار کرد.

در حال حاضر در سالهای آخر زندگی شاهنشاهی ، علاقه خود را به اورانیان باوم از دست داد. درست است که در سال 1780 ، با حکمی خاص ، "شهرک شهرک اورانین باوم" به شهر تغییر نام یافت. اما پل ، که از مادرش و همه چیزهایی که با او ارتباط داشت متنفر بود ، او را به درجه یک فوق العاده منتقل می کند. و فقط الكساندر اول ، كه در سال 1802 به قدرت رسید ، وضعیت شهر منطقه ای را به شهر باز می گرداند. در سال 1792 ، تمام تزئینات کاخ چین به کاخ تورید و ارمیتاژ برده شد. در سال 1793 ، بیشتر استحکامات خاکی پیترشتات تخریب شد و در سال 1798 ، در زیر الکساندر پاولوویچ ، ساختمانهای فرسوده چوبی وی ، از جمله آلاچیق های باغ ، برای قراضه فروخته شد.

اکنون ، از بین ساختمانهای متعدد پیترشتت ، فقط کاخ پیتر سوم و دروازه افتخار را می توانیم ببینیم و در جنوب کاخ بقایای باروها و گودالها وجود دارد. پارک پایین کاخ منشیکوف نیز ظاهر منظم خود را از دست می دهد - درختان و بوته های قدیمی دیگر اصلاح نمی شوند و آنها آزادانه رشد می کنند. در سال 1801 ، در ارتباط با یک شرایط اضطراری ، اسکی روی Roller Coaster متوقف شد و در سال 1813 هر دو زیر لیوانی و ستون آن فروریخت. فقط غرفه سنگی زنده مانده است. این ویرانه ها تا پایان دهه 1850 در همان مکان باقی مانده و سرانجام برچیده شدند. در مجله "تصویرگری" برای سال 1847 چنین توصیفی ارائه شده است - مکان "… جایی که شیب می گذشت ، با بوته های کوچک رشد کرده بود و … خرگوشهای ترسو آن را به عنوان پناهگاه خود انتخاب کردند." پارک بیش از حد رشد کرده است ، طرح منحصر به فرد آن به تدریج از بین می رود.

پس از مرگ مرموز اسکندر اول در تاگانروگ ، اورانین باوم توسط دوک بزرگ کنستانتین و میخائیل پاولوویچ تصاحب شد. املاک مرتب می شود. خانواده بزرگ-دوكی باغبان معروف جوزف بوش جونیور ، نویسنده پارك در جزیره الاگین ، را برای كار در اورانیانباوم دعوت می كنند تا در اورانیبام كار كند. در سال 1830 ، بوش شروع به بازسازی پارک متروکه ایتالیایی پیترشتت به سبک منظره رمانتیک کرد و آن را در جنوب کرانه های کاروستا گسترش داد. از پارک "ایتالیایی" رینالدی چیزی باقی نمانده است. سدها و شلخته های چوبی استخرها به آبشارهایی از پله های گرانیت تبدیل می شوند ، "هرج و مرج" زیبایی از تخته سنگ ها در پای آنها ظاهر می شود ، و بستر رودخانه با تخته سنگ های "وحشی" تزئین می شود. به جای کوچه های منظم که با ردیف های منظم درختان پوشانده شده است ، مسیرهای چشم انداز در پارک در میان چمنزارها و نخلستان های باز ظاهر می شوند.در سرتاسر کاروستا پل های گرانیت وجود دارد - "سه پشته" پتروفسکی و "کوچک" Ruinny "، مطابق با سلیقه های رمانتیک قرن نوزدهم.

سواحل تپه ای و مرتفع رودخانه که غنی از درختان کاج است ، نام "روسیه سوئیس" را به وجود آورد که به این منطقه از پارک اختصاص داده شد. حتی خیابان شهر در این قسمت از Oranienbaum نام "سوئیس" را دریافت کرد. سپس پارک چشم انداز بین پیترشتت و خانه اصلی تقسیم می شود ، اکنون آنها توسط کوچه رووان به هم متصل شده اند ، همچنین به سبک منظره طراحی شده اند. تپه کوچکی که از آن دور نباشد ، تنها چیزی است که از قلعه یکاترینبورگ باقی مانده است. پارک Own Dacha نیز در حال بازسازی است - در قسمت غربی ، جایی که رینالدی یک حوض مارپیچ را برنامه ریزی کرد ، یک جاده جدید انگلیسی در حال ایجاد است ، منطقه کاخ چین را با غرفه غلتک Coaster متصل می کند. طرح منظره دیگری با نخلستان ها ، لبه های جنگل و علفزارها در اطراف آن ایجاد می شود. طرح کوچه های قسمت شرقی پارک به شکل ستاره در حال از بین رفتن است.

منطقه کاخ چین نیز دارای ویژگی های چشم انداز بیشتری است ؛ در دهه 70 ، کلاه فرنگی در حاشیه استخر ظاهر می شود که بیش از حد انگور وحشی رشد کرده است. در همان زمان ، تخت گل های زینتی پارتر که با مجسمه تزئینی پارک تزئین شده اند در نزدیکی کاخ ها و ساختمان های پارک در حال راه اندازی هستند. بناهای معماری نیز در حال بازسازی هستند - طرح کاخ بزرگ تغییر کرده است و در سال 1852 کاخ چین نیز توسط معماران L. L. Bonsted و A. I. Shtakenschneider بازسازی شد. بوش قسمتهای متفرق پارک Oranienbaum را بهم متصل می کند ، به آن یکپارچگی سبک می بخشد ، اما متاسفانه طرح منحصر به فرد Rinaldi از بین رفته است.

دوشس بزرگ النا پاولوونا ، همسر میخائیل پاولوویچ ، کارهای زیادی برای احیای املاک اورانیانباوم انجام داد و وی پس از مرگ همسرش در سال 1843 به مالکیت وی درآمد. او یک زن شگفت انگیز بود ، او به هنر و علم علاقه مند بود ، از هنرمندان ، نویسندگان ، موسیقی دانان ، سالن های هنری سازمان یافته ، شب موسیقی پشتیبانی می کرد ، و در عین حال به طور فعال در تهیه و اجرای اصلاحات ارضی شرکت داشت ، در بهبود سیستم آموزش پزشکی در زیر النا پاولوونا بود که پارک متروکه به طور عمده مرمت شد. در Oranienbaum النا پاولوونا میزبان شب ها و کنسرت های موسیقی بود ، آهنگساز A. G. Rubinstein ، ویولونیست L. S. Auer ، شمارش و نویسنده V. A. Sollogub ، نویسنده ، موسیقی شناس و روزنامه نگار شاهزاده V. F. Odoevsky ، جراح N. پیروگوف ، دانشمندان-مسافران P. P. Semenov Tyan-Shansky و N. N.میکلوخو مکلای.

آخرین صاحبان Oranienbaum (از سال 1874) دختر میخائیل پاولوویچ و النا پاولوونا - Ekaterina Mikhailovna ، که با دوک جورج آگوست مکلنبورگ-استرلیتزکی و فرزندانش النا ، میخائیل و گورگی ازدواج کرد. آنها سنت های موسیقی سالن های النا پاولوونا را ادامه دادند. جورجی گئورگیویچ یک کوارتت زهی موسیقی مجلسی "کوارتت مکلنبورگ" ایجاد کرد که پس از آن تقریباً هشتصد کنسرت در 46 شهر روسیه و 88 شهر اروپا برگزار کرد. از نیمه دوم قرن 19 ، حومه Oranienbaum به یک مکان تعطیلات تابستانی مورد علاقه نخبگان خلاق سنت پترزبورگ تبدیل شده است. در اینجا داچهای M. E. Saltykov-Shchedrin و N. A. Nekrasov فیلمبرداری شدند که I. S. Turgenev ، N. A. Dobrolyubov ، L. N. Tolstoy ، A. K. Tolstoy ، Alexander Dumas به داچ آنها آمدند. هنرمندان I. I. Shishkin، I. E. Repin، A. K. Savrasov برای کار در املاک کنتس Mordvinova در نزدیکی Oranienbaum آمدند.در اینجا در سال 1867 یک تئاتر تابستانی در باغ نزدیک ایستگاه راه آهن Oranienbaum افتتاح شد که بهترین تئاترهای حومه شهر محسوب می شد. A. I. Kachalov ، F. I. Shalyapin ، V. K. Komissarzhevskaya ، M. N. Ermolova در آن اجرا کردند ، تامارا کارساوینا و آنا پاولووا رقصیدند ، L. V. Sobinov کنسرت برگزار کرد …

Oranienbaum به مرکز شناخته شده ای از زندگی در حومه تابستان تبدیل می شود. و در سال 1882 ، ایگور استراوینسکی ، نوازنده و آهنگساز بزرگ آینده در اورانیبام متولد شد.

پس از سال 1917 ، بسیاری از مشکلات به دوش اورانیان باوم افتاد. در اواسط سال 1918 کاخ بزرگ مصادره شده از مکلنبورگ-استرلیتزکی توسط اداره جدید حفاظت از آثار باستانی تحت حفاظت قرار گرفت و در سال 1923 پارک Oranienbaum به اداره موزه پیترهوف منتقل شد. اما در این زمان چیزهای زیادی ناپدید شده بود و بعداً نمایشگاههای بی قیمت با کلی گاری از قصرها ، از جمله به پیترهوف منتقل شدند. بنابراین ، در سالهای 1926-28 ، کلیه مجسمه های باغ های پارک های بالا و پایین به آنجا منتقل شدند.

اما در طول جنگ بزرگ میهنی ، اورانین باوم کمتر از همه کاخ های حومه شهر متحمل رنج شد ، زیرا در تصرف نیروهای نازی باقی نماند. در اینجا ، زیر پوشش اسلحه های کرونشتات ، نیروهای ما کل محاصره "زمین کوچک" - سر پل Oranienbaum - را 25 کیلومتر از شمال به جنوب و 60 کیلومتر از غرب به شرق در امتداد خلیج نگه داشتند. بلافاصله پس از جنگ ، بودجه قابل توجهی برای کارهای مرمت اختصاص یافت و در سال 1946 پارک فوقانی و کاخ چین برای بازدیدکنندگان ، در سال 1953 - کاخ پیتر سوم ، و در سال 1959 - غرفه غلتکی برای بازدید کنندگان افتتاح شد. متأسفانه ، کاخ بزرگ مدتها به یک سازمان نظامی تعلق داشت و برای بازدید از آن در دسترس نبود. اما اینکه قصرها و پارک حفظ شده اند ، به طرز عجیبی ، نقش منفی داشت. بعدا ، بودجه اصلی در مرمت پوشکین ، پیترهوف ،سپس گاتچینا ، و اورانیانباوم فراموش شدند.

سالهای گذشته به خصوص هنگامی که تقریباً همه کاخ ها و غرفه های شگفت انگیز به دلیل شرایط اضطراری بسته شده اند ، غم انگیز شده اند. به دلیل نشت در کاخ چین ، پانل های منحصر به فرد کابینت مهره شیشه ای تقریباً مردند. و این بعد از آن است که در سال 1990 آثار هنری اورانینباوم توسط یونسکو در فهرست میراث فرهنگی جهانی بشریت قرار گرفت! اکنون ، در ارتباط با تاریخ سالگرد ، آنها دوباره در مورد اورانیانباوم به یاد آوردند. کارهای مرمت در پارک و کاخ ها در حال انجام است. صفحات مهره شیشه ای نجات داده شده و ترمیم شدند (اخیراً در ارمیتاژ به نمایش گذاشته شدند). تخت گلها و گلدان های طرحدار باغ پایین تر احیا شده است. امیدواریم که پس از اتمام همه کارها ، مجموعه کاخ و پارک Oranienbaum با رنگ های جدید بدرخشد ،زیبایی از دست رفته را باز می گرداند و دوباره جای شایسته خود را در گردنبند کاخ حومه شهر سن پترزبورگ می گیرد. او سزاوار آن است!